MiRZƏ ƏLƏKBƏr sabiR

502

 

 

Mirzə Ələkbər Sabir 

Ə s b a b - səbəblər. 

Ə s ə f - acıma, təəssüf etmə. 

Ə s h a b - sahiblər, ağalar, böyüklər; ə s h a b i-g i r a m - kəramətli, şərəfli böyüklər. 

Ə s i r i-q e y d i-f ə q r - yoxsulluq zəncirinin əsiri. 

Ə s k ə r a n  - əsgərlər, döyüşçülər. 

Ə s k i n a s - kağız pul. 

Ə s q a 1 - ağır şeylər, ağırlıq. 

Əsr i-h a 1 - bu əsr, bu dövr, indiki zəmanə. 

Ə s v a b - paltarlar, geyimlər. 

Ə s ə f - təəssüf ki, heyf ki. 

Ə s n a f -  sənətkarlar, peşə sahibləri. 

Ə s r a r -  sirlər, gizli sözlər; ə s r a r   i - r u h i y y ə  - ürək sirləri. 

Ə ş h ə d ü   b i l l a h i   ə l i y y ü l   ə z i m   -  Allahın  böyüklüyünə,  əzəmətinə 

şəhadət edirəm. 

Ə ş x a s - şəxslər; abırlı, hörmətli adamlar. 

Ə ş y a x - şeyxlər. 

Ə ş k - göz yaşı; ə ş k i - b ə ş a ş ə t  - sevinc göz yaşlan. 

Ə ş k a 1 - şəkillər, surətlər. 

Ə ş r a f - şərafətli, hörmətli adamlar. 

Ə ş r a r - şərirlər, fəsadçılar, yaramaz adamlar. 

Ə t a b ə t - ziyarətgahlar; ə t ə b a t i-a 1 i y a t - imamların məqbərələri olan yerlər. 

Ə t f - döndərmə, başqa tərəfə dönmə, çevirmə. 

Ə t f a 1 - uşaqlar. 

Ə t r a k - türklər. 

Ə t v a r - hal, əda, hərəkət tərzi; təhər-töhür. 

Ə v a m ü n n a s  - avam camaat. 

Ə y a - ey (xitab). 

Ə  y  a  ı  -  burjua  və  feodal  hökumətlərində  məmləkətin  mötəbər,  varlı  adamlan. 

Ə y a l -  ailə, arvad-uşaq, külfət. 

Ə'y a n - cəmiyyətin və ya millətin böyükləri. 

Ə y y a m   i - s ə l ə f  - keçmiş zamanlar, ata-babalar dövrü. 

Ə y y a r -  kələkbaz, aldadıcı. 

Ə y y a r ə 1 i k - əyyarlıq, aldadıcılıq, hiyləgərlik; oğurluq. 

Ə y y a ş -  eyş-işrət sahibi, sərxoş. 

Əz- -dən; ə z i s 1 a m - islamdan. 

Ə’z a - əziyyət, cəfa, cövr. 

Ə z ə m i y y ə t  - böyüklük. 

Ə z m -  qəti niyyət, bir məqsədlə yola düşmə. 

---

503 

 

Hophopnamə 

Əzvay- sabur bitkisindən hazırlanan acı dərman, aloye. 

F 

F   a c i a t - faciələr. 

F a i q -  üstün. 

F a x i r - fəxr edən. 

F 

a

 q ə - ehtiyac, zərurət, yoxsulluq. 

F a n i -  puç, sonu olmayan, çürüyüb yox olan şey. 

F a n u s - fənər. 

F a s i d - fəsad törədən, fitnəkar. 

F a s i q - pis işlər sahibi; əclaf. 

F a y i d a t - faydalar. 

F a z i l -  fəzilətli. 

F e 1 ə n - işdə, əməldə. 

F e y z -  yaxşılıq; nemət, bərəkət. 

F e y z a b a d  - feyz və bərəkət yurdu, nemət ehsan ölkəsi. 

F e y z a f e y z  - çox tərəqqi, sürətlə irəliləyiş. 

F e y z i - t ə h s i l  - təhsil, irəliləmə, tərəqqi etmə. 

F ə x a r ə t -  iftixar. 

F ə x u r a n ə  - iftixarla, öyünərək. 

F ə q ə r a t - fəqərələr; epizodlar. 

F ə 1 a h - qurtuluş, nicat. 

F ə l a k ə t ş ü m ü l  - fəlakətli, bəla və müsibət yeri. 

F ə n n -  hiylə, kələk, fənd. 

. 

F ə r -  əsas olmayan, mühüm olmayan, ikinci dərəcəli; f ə r i-k a r - az əhəmiyyətli ış. 

F ə r a h ə m  - yığma, toplama, mənimsəmə. 

F ə r a m u ş  - unutma, yaddan çıxarma. 

F ə r a r - qaçma, gizli qoyub qaçma. 

F ə r d -  tək, yeganə, misilsiz; f ə r d i-c ə h a n - dünyada tək olan. 

F ə r d a - sabah. 

F ə r d ə n b ə d f ə r d  - tək-tək, bir-birinin dalınca. 

F ə r ə h b i z  - fərəhləndirən, xoşlandıran. 

F ə r ə h ə f z a  - fərəh artıran, sevinc gətirən. 

F ə r ə h ə n g i z  - fərəhverici, sevindirici. 

F ə r ə h f ə z a  - çox fərəhverici, çox sevindirici. 

F ə r x ü n d ə  - xoşbəxt, uğurlu, mübarək. 

F ə r x ü n d ə k a m  - xoşbəxt. 

F ə r m a n r ə v a  - hakim, hökmran. 

F ə r r a r i 1 i k - tez qaça bilmə. 

F ə r r a ş - icraçı hökumət, məhkəmə qərarının icraçısı. 

---

504

 

 

Mirzə Ələkbər Sabir 

F ə r s u d ə  - əskimiş, solmuş, pozulmuş. 

F ə r ş -  yer, yer üstü; döşəmə, sərmə. 

F ə r t - artıqlıq, çoxluq, həddən ziyadelik; f ə r t i-q e y r ə 11 ə - artıq. 

F ə r y a d r ə s  - fəryada çatan, köməyə gələn. 

F ə r z a n ə - ağıllı, müdrik. 

F ə r z i n - şahmat oyununda vəzir. 

F ə s a d i y y u n  - fəsadçılar, araqarışdıranlar. 

F ə s s a d - qan alan, qan çəkən, cərrah, dəllək (həcəmətçi). 

F ə 11 a n - fıtnəçi, fəsad salan. 

F ə v a y i d - faydalar. 

F ə z a i l m ə a b  - fəzilətlər, gözəl sifətlər sahibi. 

F ə z i l ə t -  mərifət, hünər, əxlaq gözəlliyi. 

F ə z i l ə t m ə a b  - fəzilətlər sahibi. 

F ə z l -  kamal, mərifət. 

F i k a r - yaralı, dərdli; h a 1 i-f i k a r i m i z - müsibətimiz. 

F i 1 f ö v r - dərhal, o saat. 

F i 1 m ə s ə 1 - misal üçün, tutaq ki. 

F i l ü k ə f i l ü l - h ə r a m  - sənin işin haramdır. 

F i r d ö v s - bağça, cənnət bağçası. 

F i r ə n g - Avropa; avropalı; m ü l k   i - f   i r ə n g  - Avropa torpağı. 

F i r i s t a d ə - göndərilən, elçi. 

F i r q ə - dəstə, qrup. 

F i r q ə t - ayrılıq. 

F i r u z e y i - ç e ş m  - gözün firuzəsi, məc. mavi gözlər. 

F i s k - pis iş, əxlaqsızlıq. 

F i t a d ə - düşmüş, f i t a d ə-b ə k i 1 - torpağa düşmüş. 

F i t r ə t -  yaradılmış; r u z i - f i t r ə t d ə n  - yaradılan gündən. 

F i t r i -  təbii; v ə d i e y i-f i t r i - təbiətin verdiyi şey, qabiliyyət, məharət.  

F ö h ş - söyüş, ədəbdən kənar hərəkət, əxlaqa zidd işlər. 

F ö v c - bölük. 

F ö v q - yuxan, üst. 

F ö v q ə z z i k r  - yuxanda deyilən. 

F ö v t - məhv olma, yox olma. 

F u a d -  ürək, qəlb, könül. 

F u 1 a d - polad. 

F ü c c a r - əxlaqsız, tərbiyəsiz, cəmiyyətə zidd iş sahibləri. 

F ü q d a n ( f i q d a n ) - y o x l u q ,  olmama. 

F ü q ə r a p ə r v ə r a n ə  - kasıbların qayğısına qalma. 

F ü 1 u s - xırda mis pul. 

F ü n u n -  fənlər. 

---