Moderniteden postmoderniteye uzanan bir köPRÜ: zygmunt bauman



Yüklə 2,44 Mb.
Pdf görüntüsü
səhifə33/164
tarix07.04.2022
ölçüsü2,44 Mb.
#85154
1   ...   29   30   31   32   33   34   35   36   ...   164
669ab9e9ff32c2ca0f9a3c70aa28a6a8(1)

Hece, 
Aylık Edebiyat Dergisi
, Sayı:138/139/140, Hece Yayınları, Ankara 2008, ss.142–151. 
89
 Hasan Tüzen, “Postmodernizm Mitosu”, 
SDÜ Fen Edebiyat Fakültesi, Sosyal Bilimler Dergisi, 
Mayıs 
2008, Sayı:17, ss.145–158 
90
 Habermas, “Modernlik: Tamamlanmamış Bir Proje”, s. 29–41. 


46 
 
Bütün  argümanlarına  moderniteyi  olumsuzlayarak  varan  postmodernitenin 
karakteristik insanı; Batılı, şehirli, teknolojik ve zevkine düşkün bir insandır. Bu insan 
yirminci  yüzyılın  sonlarına doğru gelişen tüketim kültüründe  -her şeyi  tüketilebilir bir 
nesne  haline  getiren  küresel  kapitalist  dönemde-  kendisi  için  (hazırlanıp  sunulan) 
gezilecek  yeni  yerler,  tadına  bakılacak  egzotik  yiyecekler  ve  uyarıcı  maddelerin 
tetiklediği  erotik  rüyaların  peşindedir.  Tüketilebilecek  her  nesne,  tüketim  esnasında 
değer kazanır, bir nevi dipsiz bir kuyu iştahına sahip olan postmodern insan, tüketimde 
sınırsız bir özgürlüğe sahiptir. 
Modernlik,  Ortaçağın  sonlarından  itibaren  kafasını  kaldırıp  aklını  kullanan 
‘yaratıcı  insan’ın  ve  klâsik  metafiziksel  alanı  terk  edip  kendi  seküler  metafiziksel-
dünyevî  kutsallıklar-  alanını  yaratarak  geleceği-tarihi-  oluşturacak  hayallerin 
peşindeydi. Bu bağlamda modernlik, tanrının unutulduğu, ibadethanelerin yerini, akıl ve 
bilimle  donanmış  mekânların  aldığı,  ahlâkî  değerlerin  yerini  hukuksal  normlara 
bıraktığı bir dönem iken, postmodernlikle beraber, modernliğin dışladığı değerlerin yeni 
biçimlerle tekrar ortaya çıktığı belirtilebilir.  Bununla birlikte değerlerin yeniden ortaya 
çıkışında, kökensel bağların zayıfladığı ve tüketim kültürüne uygun bir şekle bürünerek, 
herkes  için  kullanılabilecek,  öznellik-görelelik  kılavuzluğunda  cazip  ve  kullanım 
rahatlığı  sunması  dikkat  çekicidir.  ‘Her  şey  gider’  mantığıyla,  eylemler,  davranışlar 
mubahlaşır. Kültürel yapının minör gruplara ayrıldığı bu durumda, örgütlü bir birliktelik 
olmasına karşın, herkesin aynı kalıplarla hareket ettiğini söyleyebiliriz. Birey, kendisini 
diğerlerinden  farklı  kılacak  etiketleri  satın  alarak  oluşturur.  Postmodernlik,  modern 
insanın  bardağındaki  boşluğu  göstererek,  onu  modern  uykudan  uyandırır. 
Postmodernlik  bütün  tartışmalara  rağmen  entelektüel  dünyada  konuşulan(şimdilerde 
eskisi kadar olmasa da) bir konu ve toplumsal yaşamda yeni pratikler ortaya çıkaran bir 
dönemdir.
 91
 
Postmodernitenin  sunduğu  hayat  formları,  küresel  kapitalist  ve  iletişim  ağının 
yarattığı  duruma  bağlı  olarak  hareketlilik  ve  değişkenlik  gösterir.  Hiçbir  sabit  noktası 
olmayan  bu  hayat  formlarının,  özellikle  görüntüler  yoluyla  kitleselleştiğini  söylemek 
gerek.  Ekrandan  dışarıya  doğru  akan  bu  tüketim  ve  eğlence  biçimleri,  istediği  insanı 
reklâmlar veya programlarla yönlendirip harekete geçirir. Postmodern toplumda hemen 
şimdi olması gereken, bireyin doyuma ulaşmasıdır. 
                                                           
91
 Kaplan, s.165. 


47 
 
Sonuç  olarak  son  yarım  yüzyıl  içindeki  dönemde  dünyada  birçok 
şey(modernitenin  ‘şey’leri)  eski  anlamını  ve  kıymetini  kaybetmiştir  diyebiliriz.  Bu 
dönemle  ilgili  tanımlamalarda  fikir  birliği  sağlanamamasına  karşın,  öne  çıkanın 
‘postmodernite’ adı altında kavramsallaştığını ileri sürebiliriz. 

Yüklə 2,44 Mb.

Dostları ilə paylaş:
1   ...   29   30   31   32   33   34   35   36   ...   164




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©genderi.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

    Ana səhifə