Bern və Sürix universitetinin fakultələrində 1906-1907-ci tədris ilində rusiyalı
tələbələrin yerləşdirilməsi (Vestnik vospitaniə, M., 1907, s.70).
Universitet
Fakultələr
Tibb Fizika-
Riyaziyyat
Hüquq Tarix-filologiya
Cə
mi
rusl
ar
O jümlədən
qadınlar
Cəmi
ruslar
O cümlədən
qadınlar
Cəmi
ruslar
O cümlədən
qadınlar
Cəmi
ruslar
O cümlədən
qadınlar
Bern 37
6
329
(87,5%)
224 71
(31,7%)
14 2
14,2%)
- -
Sürix 22
5
137
(61%)
125 30
(24%)
49 9
(18,4%)
28
13
(46,4%)
Cəmi 60
1
466
(77,5%)
349
101
(29%)
63
11
(17,5%)
28
13
(46,4%)
Bu məlumata əsasən, rusiyalı tələbələr arasında qadınların sayı geniş diapozonda
dəyişirdi: Bern universitetində hüquq fakultəsindəki 14,2 faizdən tibb fakultəsindəki 87,5
faizə kimi. Rus tələbələrin İsveçrənin ali məktəblərinə qəbul şərtləri digər ölkələrlə
müqayisədə daha liberal idi. «Rusiyalı abituriyentlərdən kamal attestatı və kişi klassik
gimnaziyasının (8 sinif) tam kursu proqramı üzrə latın dilindən imtahan verdiyi barədə
şəhadətnamə tələb olunurdu. Təkcə İsveçrədə deyil, Fransada da qadının ali təhsilinə
icazə Rusiyadan qabaq verilmişdi. 1870-ci illərin əvvəlində fransız universitetlərində tibb
üzrə qadın tələbələr oxumağa başladı. 1880-ci illərdə isə qadınlar artıq bütün
fakultələrdə vardı. Hər bir xarici vətəndaş kimi, Rusiyadan gələn abituriyentlər də fransız
universitetinə anjaq «bakalavr» dərəcəsi verən fransız kamal atestatı ilə daxil ola bilərdi.
Bu atestatı isə Fransa universitetlərindən birinin dil yaxud təbiət fakultəsində pullu
imtahan verərək əldə etmək mümkün idi.
Rus qadınları yalnız kamal atestatı ilə (7 gimnaziya sinfi) imtiyaza malik ola –
Fransa xalq təhsili Nazirliyinin icazəsi ilə imtahan verməkdən azad edilə bilərdi. Ruslar
ənənəvi olaraq Paris, Nansi, Monpelye universitetlərinə üz tuturdular. Onlar üçün ən
arzuedilən Sorbonna – Paris universitetində 1911-ci ildə Rusiyadan 1,6 min oğlan və qız
tələbə təhsil alırdı ki, həmin rəqəm burada oxuyan bütün xarici tələbələrin demək olar ki
yarısı və bu məşhur tədris müəssisənin bütün tələbə kontingentinin (8 min tələbə) 20%-i
demək idi. Rusiyalı qadınların Paris universitetinə «təhsil miqrasiyası»nın miqyası və
dinamikliyi barədə aşağıdakı məlumat əsasında fikir yürütmək olar.
1900-cü ildə fransız dili tədris etmək hüququ verən diplomun təsis edilməsi
Sorbonnanın filologiya fakultəsinə rus tələbə qızlarının axınına səbəb oldu: 1906-cı ildə
fakultədəki 300 xarici tələbədən 200-ü rus idi. 20 il ərzində (1890-cı ildən 1910-cu ilə
kimi) Sorbonnada oxuyan rus qadınlarının sayı 17 dəfə artmışdı.
XIX və XX əsrlərin qovuşmasında Sorbonnadakı rus tələbə qızlar çox gözəl
hazırlığa malik idi və heç bir mürəkkəb təlim forması onları qorxutmurdu. Onlar
ətrafdakıları öz çalışqanlığı, bilik almaq üçün hər bir çətinliyə sinə gərmək əzmi ilə
heyrətə gətirirdilər. Onların təşəbbüskarlığı Sorbonnanın fəxri diplomları ilə
mükafatlandırılırdı. Təkcə 1902-ci ildə Sorbonnanın ən yaxşı diplomçu qızları arasında
rus tələbələri Yeşevskayanın, Okulovanın, İzmalkovanın adları çəkilirdi (12, s.41).
Amma heç də hətta nüfuzlu xarici universitetlərdə belə doktorluq dərəcəsi almış
rus qadınlarının hamısı öz elmi-müəllimlik karyerasını Vətəndə maneəsiz davam etdirə
bilmirdi. Çox vaxt onlar Rusiyada təkrar olaraq özünün elmi işlə məşğul olmaq haqqını
təsdiq etməli olurdular. Özü də bu hüquq onlara heç də həmişə hakimiyyət tərəfindən
verilmirdi. Bu cür çətinliyə ən parlaq misal görkəmli rus riyaziyyatçısı Sofya Vasilyevna
Kovalevskayanın dramatik taleyidir. Özündə misilsiz riyazi bacarıq aşkar edərək o, əri
V.O.Kovalevski ilə birlikdə 1869-cu ildə mükəmməl ali təhsil almaq üçün
xaricə getməli
oldu. Orada bir çox bürokratik maneələri dəf etdikdən sonra Kovalevskaya 2 il
Heydelberq universitetində təhsil aldı, sonra da 4 il məşhur alim, Berlin universitetinin
(burada da qadınların təhsil alması qadağan idi) riyaziyyat üzrə professorundan xüsusi
dərs almalı oldu.
1874-cü ildə Gettingen universiteti qiyabi olaraq S.V.Kovalevskayaya ən yüksək
təriflə (Summer cum laudae) fəlsəfə üzrə doktorluq dərəcəsi təqdim etdi, özü də o,
məcburi imtahanlardan azad edilmişdi. Ən nüfuzlu Avropa universitetlərində çox gözəl
riyaziyyat təhsili almış Sofya Kovalevskaya vətəndə öz biliyini tətbiq edə bilmədi: o
illərdə qadın Rusiyada yalnız qadın gimnaziyasının aşağı sinfində hesab dərsi deyə
bilərdi ki, bu da Kovalevskaya üçün maraqlı deyildi. Buna görə də o, Berlinə köçməli
oldu.
1881-ci ilin əvvəlində Rusiyaya qayıdaraq o, başını tamamilə riyazi məşğələlərə
qarışdırdı və işığın kristallarda sınması ideyası barədə düşünməyə başladı.1881-ci ilin
baharında o yenidən Berlinə köçdü, çünki Rusiyadakı sosial vəziyyət Kovalevskaya
üçün həmin mərhələdə xüsusi əhəmiyyət kəsb edən elmi məşğuliyyətdən ötrü heç də
əlverişli deyildi.
Vətənə qayıtdıqdan sonra Kovalevskaya rus təbiətşünaslarının və həkimlərinin VII
qurultayında fəal iştirak edərək «İşığın kristallarda sınması» adlı məruzə ilə çıxış etdi.
Qurultay dövründə Sofya Vasilyevna riyaziyyatçı, aviasiya nəzəriyyəsinin gələcək banisi
N.Y.Cukovski ilə tanış oldu və onda olduqca xoş təsir buraxdı. Sonralar Cukovski
onunla aralarındakı canlı söhbəti və Kovalevskayanın hərtərəfli maraqlarını xoş xatirə
kimi yad edirdi.
1883-cü ildə Kovalevskaya professor Mittaq-Lefflerdən (K.Veyerştrassın tələbəsi)
Stokholm universitetində privat-dosent vəzifəsinə qəbul etmək barədə dəvət aldı.
Vətəndə heç bir perspektivin olmadığını görən Kovalevskaya İsveçə getməyə razılıq
verdi. Əvvəl Mittaq-Leffler ona pulsuz kurs aparmağı təklif etdi. Kurs başa çatdıqdan
sonra Kovalevskaya beş il müddətinə sabit okladla Ali məktəb professoru seçildi.
1889-cu ildə «Bərk cismin hərəkətsiz nöqtə ətrafında hərlənməsi məsələsi» işinə
görə Paris elmlər akademiyası Sofya Kovalevskayaya nüfuzlu Borden premiyasını
təqdim etdi. Bu – mexanikanın üzərində əvvəllər Eyler və Laqrancın işlədiyi çox çətin bir
məsələsi idi. Həmin çox mükəmməl riyaziyyatçıların əldə etmiş olduğu nəticələrə
mühüm əlavələr edən Kovalevskaya öz adını bütün mədəni dünyada məşhur etdi; bir
çox qəzet və jurnallar ondan yazırdı. Akademik P.L.Çebışev və onun həmkarlarının
təşəbbüsü ilə Kovalevskaya Elmlər akademiyasının fəxri müxbir üzvü seçildi. O, bu ada
çox sevindi, lakin bu ad da ona vətənə qayıtmaq imkanı vermirdi. Kovalevskaya
ömrünün sonuna kimi Rusiyada alim kimi tanınmayaraq 1891-ci ildə vəfat etdi.
Dediklərimizə yekun vuraraq qeyd etməliyik ki, Rusiyada və Avropada qadın
azadlığı ilə bağlı proseslər Rusiya imperiyasının sərhədi olaraq kapitalist inkişaf
sisteminə daxil edilmiş Şimali Azərbaycanda da öz əksini tapmaya bilməzdi.
XIX əsrin ikinci yarısında Şimali Azərbaycanda ölkə tarixində, onun
mədəniyyətində iz qoyub getmiş parlaq şəxsiyyətlər olan qadınlar yaşayırdı. Həmin
qadınlar arasında Qarabağ xanının qızı, XIX əsrin tanınmış şairi Xurşudbanu Natəvanın
adını xüsusi qeyd etmək gərəkdir. O, 1830-cu ildə Qarabağda doğulmuşdu; Şuşa
şəhərindəki «Məclisi-Fəra-muşan» (1870) və «Məclisi-Üns» (1872) kimi ədəbi
cəmiyyətlərin əsasını qoymuşdur. Natəvan özünün poetik və bədii istedadı ilə, həmçinin
istedadlı aşıqlara, xanəndələrə, musiqiçilərə himayədarlığı ilə, xeyriyyəçiliyi ilə məhşur
idi. Aleksandr Düma Azərbaycana gələrkən Bakıda Xurşudbanu Natəvanla və onun əri,
general Xasaybəy Usmiyevlə görüşmüş, bu müsəlman qadınının erudisiyasına və
mədəniyyətinə heyran qalmışdı. Natəvan hədiyyə olaraq fransız yazıçısına muncuqla
tikdiyi tənbəki kisəsi bağışlamışdı. Bu barədə A.Düma öz xatirələrini Parisdə fransız