XX FƏSİL XÜSUSİ İCRAA TLAR
30
hüququna əsasən cinayət sayılmayan əmələ görə şəxsin təhvil
verilməsilə bağlı sorğu verməsidir.
"Ümumi hüquq" ölkələri arasında cinayət törətmiş şəxslərin
verilməsi məsələsinin hüquqi tənzimlənməsində ümumi oxşarlıqla
yanaşı onlar arasında müəyyən fərqlər də mövcuddur. Bu daha çox
cinayət törətmiş şəxslərin verilməsinin həyata keçirilməsi zamanı
qanuniliyin gözlənilməsinə münasibətdə özünü büruzə verir. Belə ki,
təqsirləndirlən şəxsin hansı yolla məhkəmənin >oırisdiksiyasma tabe
edilməsi məsələsi ayn- ayn dövlətlərin məhkəmə təcrübəsində fərqli
şəkildə həyata keçirilir.
Bununla bağlı hüquq ədəbiyyatında şərh edilmişdir ki, bəzi hallarda
dövlətlər təqsirləndirilən şəxsin qanunsuz əsaslarla ələ keçirilərək onun
ədalət mühakiməsinə cəlb edilməsi təcrübəsinə müraciət edirlər. Bu
zaman başlıca arqument kimi cəzanın labüdlüyü prinsipinin
gözlənilməsi məsələsi irəli sürülür. Lakin belə hallar çox deyildir və hər
zaman maraqlı dövlətlər tərəfindən narazılıqla qarşılanır
(60.səh.ll).
Göstərilən məsələdə ABŞ Ali Məhkəməsi belə bir mövqedən çıxış
edir ki, şəxsin qeyri-qanuni olaraq Amerika ərazisinə gətirilməsi
məhkəməni həmin şəxsi cinayət məsulyyətinə cəlb etmək hüququndan
məhrum etmir.
Lakin bu mövqe Kanada və Böyük Britaniya da daxil olmaqla bir
çox dövlətlər tərəfindən kəskin tənqidə məruz qalmışdır. Əvvəlki dövrlə
müqayisədə öz mövqeyində dəyişikliklər edən Lordlar Palatasının
1993-cü ildə çıxardığı qərarda ayrıca olaraq qeyd olunur ki, ingilis polisi
cinayət törətmiş şəxsin verilməsinin qanuni prosedurunu pozmuşsa və
təqsirləndirilən şəxsin xarici dövlətdə qeyri-qanuni metodlarla ələ
keçirilməsini təşkil etmişdirsə bu zaman həmin şəxsin ingilis
məhkəmələri tərəfindən mühakimə olunması "prosesdən sui-istifadə"
kimi qiymətləndirilir.
Bir sözlə, cinayət törətmiş şəxsin bir dövlətin ərazisində qanunsuz
yolla ələ keçirilərək, yəni oğurlanaraq digər dövlətin məhkəmələri
tərəfindən mühakimə edilməsi təcrübəsinə qərarlarında haqq qazandıran
ABŞ məhkəmələri öz mövqelərini belə əsaslandırırlar ki, onlar "cəzanın
labüdlüyü" prinsipindən çıxış edirlər və beynəlxalq hüququn
gözlənilməsi onlann deyil, icraedici hakimiyyətin işidir. Bu mövqeyə
qarşı çıxan tərəfin təmsilçiləri isə belə hesab edirlər ki, cinayət törətmiş
şəxsin bir dövlətin ərazisindən oğurlanaraq digər dövlətdə müha
5^
Mirağa Cəfərquliyev
kimə edilməsi daxili işlərə qarışmaq və dövlətlərin suveren
bərabərliyinə hörmətsizlikdir.
Bütün bu məsələlərlə bağlı Azərbaycanın qanunvericiliyinə nəzər
saldıqda biz görürük ki, respublikamızda hüquqi yardımla və cinayət
törətmiş şəxslərin verilməsi (ekstradisiya) ilə əlaqədar həm ayrıca
konkret qanunlar qəbul edilmiş və həm də qüvvədə olan CPM-də xüsusi
normalar şəklində təsbit olunmuşdur. İndi də bir qədər onların təhlilinə
diqqət yetirək və bu sahədə respublikamızda yaranmış praktikanı analiz
edək.
"Cinayət işlərinə dair hüquqi yardım haqqında" Azərbaycan
Respublikası Qanununun 9-cu maddəsində hüquqi yardım haqqında
sorğuya əsasən həbsdə olan və ya azadlıqdan məhrumetmə cəzası çəkən
şəxslərin təslim edilməsi qaydalan müfəssəl şəkildə şərh edilmişdir. Adı
çəkilən normadan aydın olur ki, Azərbaycan Respublikasında həbsdə
olan və ya azadlıqdan məhrumetmə cəzasına məhkum edilmiş şəxslər
şəxsiyyətin müəyyən edilməsi, ifadə verməsi və ya istintaq edilən,
yaxud məhkəmə baxışında olan cinayət işi üzrə başqa hüquqi yardımın
göstərilməsi məqsədilə Azərbaycan Respublikasının qanunvericiliyi ilə
qadağan olunmayan hallarda həmin şəxslərin razılığı olduqda onlar bu
maddədə müəyyən edilən məqsədlər üçün xarici dövlətə təslim edilə
bilərlər. Lakin eyni zamanda, bununla əlaqədar, haqqında söhbət
apardığımız Qanunun 9-cu maddəsində xarici dövlətin qarşısında təslim
olunmuş şəxslərlə əlaqədar aşağıdakı şərtləri irəli sürür:
-
həmin şəxslər Azərbaycan Respublikasının müvafiq icra
hakimiyyəti və ya başqa səlahiyyətli orqanının tələbinə əsasən xarici
dövlətin
müvafiq
səlahiyətli
orqanı
tərəfindən
həbsdə
saxlanılmalıdırlar;
-
həmin şəxslər cinayət işi üzrə icraatın gedişində müvafiq
prosessual hərəkətlər yerinə yetirildikdən sonra Azərbaycan
Respublikasının müvafiq icra hakimiyyəti orqanı ilə əvvəlcədən
razılaşdırılmış müddətdə Azərbaycan Respublikasına qaytarılmalıdırlar.
Belə şəxslərin qaytarılması üçün xarici dövlətin müvafiq səlahiyyətli
orqanı Azərbaycan Respublikasının müvafiq icra hakimiyyəti
orqanından verilmə haqqında icraatın başlanılmasmı tələb edə bilməz;
-
həmin şəxslər hüquqi yardımın göstərilməsi üçün təslim
edilmələrindən əvvəl törətdikləri əməlloı o görə cinayət təqibinə məruz
qala bilməzlər.
XX FƏSİL XÜSUSİ İCRAA TLAR
Şərh olunan Qanunun 9-cu maddəsində həmçinin izah edilir ki,
yuxarıda sadalanan qaydalar haqqında xarici dövlətin müvafiq
səlahiyyətli orqanı məlumatlandınlır və həmin qaydalara uyğun olaraq
şəxsi qəbul etməyə yazılı şəkildə razılığını bildirdikdən sonra müvafiq
şəxslər hüquqi yardım göstərilməsi məqsədilə təslim edilə bilər.
Çox önəmli bir məsələ də Qanunun 9-cu maddəsində xüsusi olaraq
qeyd olunur. Burada deyilir ki, hüquqi yardımla bağlı təslim edilən
şəxsin xarici dövlətdə olması müddəti onun cəzaçəkmə müddətinə daxil
edilir.
MDB ölkələrinin şərh etdiyimiz Konvensiyanın 66-cı maddəsində
cinayətkann verilməsi öhdəliyinin həyata keçirilməsi şərtləri də hüquqi
nöqteyi-nəzərdən diqqəti cəlb edir və həmin şərtlər Azərbaycan
Respublikasının "Cinayət işlərinə dair hüquqi yardım haqqında"
Qanunun 9-cu maddəsindəki şərtlərdən xeyli fərqli şəkildə ehtiva
edilmişdir. Belə ki, Konvensiyanın 66-cı maddəsində bildirilir ki,
razılığa gələn tərəflər bu Konvensiyada nəzərdə tutulan şərtlərə uyğun
olaraq onların ərazilərində olan şəxslərin cinayət məsuliyyətinə cəlb
edilməsi və ya hökmün icrasının təmin edilməsi üçün sorğu əsasında
bir-birinə verilməsini öhdələrinə götürürlər. Bu öhdəlikdə aşağıdakı iki
əsas şərt irəli sürülmüşdür:
1)
cinayət məsuliyyətinə cəlb etmək üçün verilmə elə bir əməllərə
görə həyata keçirilir ki, həmin əməllər sorğu edən və sorğu alan razılığa
gələn tərəflərin daxili qanunvericiliyinə əsasən cinayət qanunu ilə
cəzalandınlan və törədilməsinə görə bir ildən az olmayan azadlıqdan
məhrumetmə cəzası və ya daha ciddi cəza nəzərdə tutmuş olsun;
2)
hökmün icrasını təmin etmək üçün verilmə elə bir əməllərə görə
həyata keçirilir ki, həmin əməllər sorğu edən və sorğu alan razılığa
gələn tərəflərin qanunvericiliyinə əsasən cinayət qanunu ilə cəza-
landınlan əməl olsun və onların törədilməsinə görə verilməsi tələb
edilən şəxs altı aydan az olmayan azadlıqdan məhrumetmə cəzasına və
ya daha ciddi cəzaya məhkum edilmiş olsun.
Konvensiyada cinayətkarın verilməsi öhdəliyində bir maraqlı
məqama da diqqət yetirilmişdir. Burada qeyd olunur ki, verilmə üçün
əsas olan əməlin sorğu edən və sorğu alan razılığa gələn tərəflərin daxili
qanunvericiliyinə əsasən cinayət qanunu ilə cəzalandırılan əməl
olub-olmaması məsələsini həll edərkən cinayətin ayrı-ayrı əlamətlə
Dostları ilə paylaş: |