Mintğa Cəfərquliyev
dövlət orqanlarından biri kimi prokurorluğa xüsusi diqqət verilmiş,
prokurorluq orqanlarının təşkili və fəaliyyətinin əsas prinsiplərinin əks
olunduğu müstəqil fəsil ayrılmışdır (39). Yeni konstitusiyalar
prokurorluğun hüquqi vəziyyətini tabeçilik prinsipi üzrə qurulan tam
müstəqil orqan kimi müəyyən edirdi. O, vahid rəhbərliyə - SSRİ Baş
Prokurorluğuna tabe edilmişdir. Prokurorluğun tam müstəqilliyini
daha qabarıq şəkildə nəzərə çatdınnaq üçün Baş prokurorun SSRİ Ali
Soveti tərəfindən təyin edilməsi nəzərdə tutulurdu.
Bir məqama da diqqət yetinnək lazımdır ki, əvvəlki
konstitusiyalarda olduğu kimi, ali nəzarət yalnız SSRİ Baş prokuroruna
deyil, həm də bütün aşağı prokurorlara da həvalə edilirdi. Məsələn,
Azərbaycan SSR Konstitusiyasının 176-cı maddəsində qeyd olunurdu:
“Azərbaycan SSR ərazisində bütün nazirliklər, dövlət komitələri və baş
idarələr, müəssisə, idarə və təşkilatlar, yerli xalq deputatları
sovetlərinin icra və sərəncam orqanlan, kolxozlar, kooperativ
təşkilatları və digər ictimai təşkilatlar, vəzifəli şəxslər, habelə
vətəndaşlar tərəfindən qanunların dürüst və eyni qaydada icra
olunmasına ali nəzarət SSRİ Baş prokuroru, ona tabe olan Azərbaycan
SSR prokuroru və aşağı prokurorlar tərəfindən həyata keçirilir”.
Prokuror
nəzarətinin
gücləndirilməsi
sahəsində
mühüm
addımlardan biri, yuxarıda qeyd etdiyimiz kimi, 1979-cu il noyabrın
30-da onuncu çağırış SSRİ Ali Sovetinin ikinci sessiyasında “SSRİ
Prokurorluğu haqqında” Qanunun qəbul edilməsi oldu
(149. s.843).
Bu
Qanunun qəbulu, demək olar ki, həm yeni konstitusiyalann qəbulu ilə,
həm də 1955-ci il Əsasnaməsinin köhnəlməsi və həyatın diqtə etdiyi
tələblərə cavab verməməsi ilə şərtlənmişdir. Çünki bu dövr ərzində yeni
prosessual məcəllələr qəbul edilmiş, prokuror nəzarəti praktikası
prokuror təsirinin yeni müasir formalarını işləyib hazırlamışdır. Məhz
bütün bu yeniliklər “SSRİ prokurorluğu haqqında” Qanunda öz əksini
tapmışdır.
Adı çəkilən qanunun analizi belə bir nəticəyə gəlməyə imkan verir
ki, bu qanun prokurorluq orqanlarının təşkili və fəaliyyətinin başlıca
prinsiplərini, onların fəaliyyətinin əsas istiqamətlərini təsbit edir və
hüquqi cəhətdən daha dəqiq nizama salırdı. “SSRİ Prokurorluğu
haqqında” Qanun 1955-ci il Əsasnaməsindən prokuror nəzarətinin bir
sıra məsələlərinin normativ detallaşdırılma dərəcəsinə görə fərqlənirdi.
Belə ki, bu qanunla prokuror nəzarətinin ənənəvi olaraq təşəkkül tap
m FƏSİL AZƏRBA YCAN CİNA YƏT-PROSESSUAL QANUNVERİCİLİYİNİN İNKİŞAFI
mış sahələri, bu sahələrin hər birində prokurorların vəzifə və
səlahiyyətlərinin dürüst müəyyən edilməsi ilə inkişaf etdirilirdi. Bu da
öz növbəsində prokurorluq orqanları bölmələrinin fəaliyyətində paralel-
liyi aradan qaldırmağa şərait yaradırdı.
Yuxarıda qeyd etdiyimiz Qanunda prokuror nəzarətinin sahələri
anlayışı və onların sayı ənənəvi olaraq müəyyən edilirdi: a) dövlət
idarəçilik orqanları, müəssisələr, idarələr, təşkilatlar, vəzifəli şəxslər və
vətəndaşlar tərəfindən qanunların icrasına nəzarət (ümumi nəzarət); b)
təhqiqat və ibtidai istintaq orqanları tərəfindən qanunların icrasına
nəzarət; c) məhkəmələrdə işlərə baxılması zamanı qanunların icrasına
nəzarət; ç) müvəqqəti saxlama yerlərində, ibtidai həbs yerlərində,
məhkəmə tərəfindən təyin edilən cəzaların və məcburi xarakterli digər
tədbirlərin icrası zamanı qanunlara əməl edilməsinə nəzarət.
Bundan başqa, Qanunla prokuror təsirinin konkret vasitələri ilə
(protest, təqdimat, qərar) yanaşı həm də prokurorun aşkar edilmiş qanun
po- zuntulannın aradan qaldınlması üzrə səlahiyyətlərinin imperativ
xarakteri (aşkar edilmiş qanun pozuntulannm aradan qaldmlmasma dair
prokuror tələblərinin icrasının məcburiliyi) müəyyən edilirdi. Qanun
pro- kurorlann səlahiyyətlərini, demək olar ki, bir qədər
genişləndirmişdi, məsələn, qanun pozuntusunun yol verilməzliyi
haqqında xəbərdarlıq etmək hüququ, qanun pozuntusunu aradan
qaldırmaq barədə tələb etmək hüququ və sair kimi prokurorlann yeni
səlahiyyətləri təsbit edilirdi.
Onu da qeyd etmək lazımdır ki, yuxarıda adı çəkilən Qanunda
müstəntiqlərin hüquqi statusunun müəyyən edilməsi istintaq işinin
qaydaya salınmasında mühüm əhəmiyyətə malik idi. Bununla bağlı
cinayətlərin açılması və istintaqı məsələlərində müstəntiqlərin
prosessual
müstəqilliyinin
təsbit
edilməsi
qanunun
vacib
müddəalarından biri kimi qiymətləndirilməlidir.
Prokurorluq haqqında Qanunun qəbul edilməsi, eyni zamanda, hərbi
prokurorluğun təşkili və fəaliyyətinin tənzimlənməsi sahəsində də
müvafiq dəyişikliklər edilməsini tələb edirdi. Əvvəllər qüvvədə olan
1966-cı il Əsasnaməsinin əvəzinə 1981-ci il avqustun 4-də Hərbi
prokurorluq haqqında yeni Əsasnamə təsdiq edilmişdir.
Söhbət apardığımız dövrlə əlaqədar, demək lazımdır ki,
ixtisaslaşdırılmış prokurorluqların təşkili sahəsində də müəyyən
dəyişikliklər aparılmışdır. Belə ki, SSRİ Baş prokurorunun 5 noyabr
1980-ci ildə