Mirağa Cəfərquliyev
“Nəqliyyat prokurorluqlarının təşkili haqqında” 46 №-li əmri ilə vilayət
prokurorluğu hüququnda fəaliyyət göstərən dəmiryolu, su və hava yolu
nəqliyyat prokurorluqlan təşkil edilir. Müvafiq respublika
prokurorlarının tabeçiliyində olan bu prokurorluqlara rayon
prokurorluqlan
hüququnda
fəaliyyət
göstərən
nəqliyyat
prokurorluqlannm işinə rəhbərlik və nəzarətin həyata keçirilməsi həvalə
edilirdi.
Tarixdən bizə bəlli olur ki, 1987-ci ildə qanunçuluğun pozulmasının
aradan qaldırılması tədbirləri üzrə prokuror səlahiyyətlərinin im-
perativliyi dərəcəsinin yüksəldilməsi istiqamətində yeni addım atılır.
Belə ki, SSRİ Ali Soveti Rəyasət Heyətinin 16 iyun 1987-ci il tarixli
Fərmanı ilə “Prokurorluq haqqında” Qanuna əlavə və dəyişikliklər
edildi
(150. S.349).
Müəyyən edilən yeni qaydaya əsasən, qanuna zidd
olan aktdan protest verilməsi, eyni zamanda, belə aktın qüvvəsini
protestə baxılanadək dayandırırdı. Qanunun yeni redaksiyasına uyğun
olaraq, prokuror təsirinin yeni foraıaları (tələbnamə, xəbərdarlıq)
müəyyən edilir. Prokurorluq haqqında Qanuna əlavə edilən yeni 24/1
maddəsi qanun pozuntusunun açıq xarakter daşıdığı və dövlət,
müəssisə, idarə, təşkilat və ya vətəndaşın hüquq və qanuni mənafelərinə
mühüm zərər vura biləcəyi hallarda prokurora qanun pozuntusunun
aradan qaldırılması haqqında dərhal icra edilməli olan tələbnamə
çıxarmaq hüququ verirdi.
Prokurorluğun fəaliyyət tarixini nəzərdən keçirərək göstərmək olar
ki, prokuror nəzarətinin predmet və hüdudlarının genişlənməsi özünün
ən yüksək mərhələsinə SSRİ Xalq deputatları qurultayı tərəfindən
1990-cı il dekabrın 26-da qəbul edilən “Dövlət idarəetmə sisteminin
təkmilləşdirilməsi ilə əlaqədar SSRİ Konstitusiyasına dəyişiklik və
əlavələr haqqında” SSRİ Qanunu ilə çatdı. SSRİ Konstitusiyasına
edilən həmin dəyişiklik və əlavələrə uyğun olaraq, ali prokuror nəzarəti
yerli xalq deputatlan sovetlərinin, siyasi partiyaların və kütləvi
hərəkatların fəaliyyətinin qanuniliyinə də şamil edildi
(151.S.3).
SSRİ Konstitusiyasına edilmiş bu əlavə və dəyişikliklər öz əksini
5 mart 1991-ci il tarixli “Dövlət idarəetmə sisteminin
təkmilləşdirilməsi ilə əlaqədar Azərbaycan Respublikasının
Konstitusiyasında (Əsas Qanunda) dəyişiklik və əlavələr
haqqında” Azərbaycan Respublikası Qanununda tapdı
(140.
mad.lll).
Amma bununla bağlı bir müsbət cəhəti də qeyd etmək
lazımdır ki, əvvəlki dövr
III FƏSİL AZƏRBA YCAN CİNA YƏT-PROSESSUAL QANUNVERİCİLİYİNİN İNKİŞAFI
dən fərqli olaraq, bu dəfə respublika konstitusiyasına ittifaq
konstitusiyasında nəzərdə tutulanlardan fərqli normalar daxil
edilmişdir. Belə ki, yerli xalq deputatları sovetlərinin fəaliyyəti
respublika prokurorluğunun nəzarət obyektinə daxil edilmirdi,
bundan başqa, respublika prokurorunun, ittifaq prokurorunun
heç bir razılığı olmadan respublika prezidentinin təqdimatı üzrə
Ali Sovet tərəfindən təyin edilməsi nəzərdə tutulurdu.
§ 4. Müstəqil Azərbaycan Respublikasının yeni cinayət-
prosessual qanunvericilik bazasının yaradılması və
dünya standartlarına uyğun təkmilləşdirilməsi
Sovet imperiyasının dağılması ilə müstəqillik yoluna qədəm qoyan
Azərbaycan xalqı gələcək inkişaf yollannı, öz dövlətinin daxili və xarici
siyasətini sərbəst müəyyən etmək imkanı əldə etdi. 1989-cu il
sentyabrın 23-də Azərbaycan SSR Ali Soveti tərəfindən qəbul edilmiş
“Azərbaycan Sovet Sosialist Respublikasının suverenliyi haqqında”
Azərbaycan
SSR-in
Konstitusiya
Qanunu,
“Azərbaycan
Respublikasının dövlət müstəqilliyinin bərpası haqqında” Azərbaycan
Respublikası Ali Sovetinin 1991-ci il avqustun 30-da qəbul etdiyi
Bəyannamə Azərbaycanın müstəqilliyinə doğru atılan ilk hüquqi
addımlar idi.
Beləliklə, 1991-ci il oktyabrın 18-də Azərbaycan Respublikasının
Ali Soveti tərəfindən “Azərbaycan Respublikasının dövlət müstəqilliyi
haqqında” Konstitusiya aktının qəbul edilməsi Azərbaycan xalqının
dövlət müstəqilliyi uğrunda apardığı mübarizənin yekun nöqtəsi oldu.
Azərbaycan Respublikasının beynəlxalq hüququn subyekti kimi
tanınması, ictimai həyatın bütün sahələrində köklü iqtisadi və siyasi, o
cümlədən hüquqi islahatların aparılması zərurəti yeni Konstitusiyanın
qəbul edilməsini şərtləndirən başlıca amillərdən olmuşdur
(38.
s.3-5;
39.S.109-115).
1990-cı ildə Azərbaycan SSR məhkəmələrinin təşkili və fəaliyyəti
ilə bağlı Azərbaycan SSR Ali Soveti bir sıra mühüm qanun və qərarlar
qəbul etdi. Onlara aşağıdakıları aid etmək olar: “Azərbaycan SSR
məhkəmə quruluşu haqqında” Azərbaycan SSR-in Qanunu; “Azər
Mirağa Cəfərcjuliyev
BS ---------------------------
baycan SSR məhkəmə quruluşu haqqında” Azərbaycan SSR
Qanununun qüvvəyə minməsi qaydası barəsində” Azərbaycan SSR Ali
Sovetinin qərarı; “Azərbaycan SSR məhkəmələri hakimlərinin və xalq
ic- lasçılarmm andı haqqında” Azərbaycan SSR Ali Sovetinin qəran;
“Azərbaycan SSR məhkəmələri hakimlərinin intizam məsuliyyəti,
hakimlərin və xalq iclasçılarmm geri çağrılması və vaxtından əvvəl
azad edilməsi haqqında Əsasnamənin təsdiq olunması barədə
“Azərbaycan SSR-in Qanunu”
(139. mad. 139, 140, 144).
26 iyun 1990-cı ildə qəbul olunmuş “Azərbaycan SSR məhkəmə
quruluşu haqqında” Qanun beş bölmədən ibarət idi. Qanunun birinci
bölməsində ümumi müddəalar, ikinci bölməsində məhkəmə sistemi,
üçüncü bölmədə hakimlər və xalq iclasçıları, dördüncü bölmədə
inzibati və icra icraatı üzrə hakimlər, beşinci bölmədə Azərbaycan SSR
məhkəmələrinin təşkili və fəaliyyətinin digər məsələləri geniş şərh
edilirdi. Qanunun 19-cu maddəsində məhkəmə sistemi ilə əlaqədar
göstərilirdi ki, Azərbaycan SSR Ali Məhkəməsi, Naxçıvan MSSR Ali
Məhkəməsi, Bakı Şəhər Məhkəməsi, Dağlıq Qarabağ Muxtar
Vilayətinin Vilayət Məhkəməsi, rayon (şəhər) xalq məhkəmələri
Azərbaycan SSR məhkəmə sistemini təşkil edirlər.
Yuxarıda göstərilən məhkəmə sisteminin fəaliyyətinə 10 iyun
1997-ci il tarixdə “Məhkəmələr və hakimlər haqqında” Azərbaycan
Respublikası Qanununun qəbul olunması ilə son qoyuldu. Lakin onu da
qeyd edək ki, “Məhkəmələr və hakimlər haqqında” 10 iyun 1997- ci
ildə qəbul olunmuş Qanunla müəyyən edilmiş məhkəmə sistemi dərhal
yox, yalnız 17 iyun 1999-cu ildə “Azərbaycan Respublikası
məhkəmələrinin təşkili və fəaliyyətinin təmin edilməsi haqqında”
Azərbaycan Respublikası Prezidentinin Fərmanından sonra yaradılaraq
funksiya göstərməyə başladı.
Müstəqilliyin əldə edilməsi ilə əlaqədar, ilk növbədə, digər dövlət
quruculuğu məsələləri ilə yanaşı, prokurorluq orqanlanmn
qanunvericilik bazasını d’a müəyyən etmək ən vacib aspektlərdən biri
idi. Tarixdən aydın olduğu kimi, əvvəlki dövrlərdə prokurorluğun
təşkili və fəaliyyətinin hüquqi tənzimi ümumittifaq qanunvericiliyi ilə
müəyyən edilirdi.
Belə bir maraqlı cəhətə diqqət yetirmək lazımdır ki, “Azərbaycan
Respublikasının dövlət müstəqilliyi haqqında” Konstitusiya aktının 4-
cü maddəsinə əsasən, keçmiş SSRİ qanunları Azərbaycan Respublika