145
zülalları az davamlıdır, həm də onları proteoliz prosesi zəiflətmişdir, buna görə də
belə xəmirdə zülalların şişməsi çox tez baş verir. Zülallar məhdud halda şişirlər və
qismən peptidləşirlər. Bu, xəmirdə maye fazanın sürətlə artmasına və xəmirin
yumşalmasına gətirib çıxarır ki, bu da onun fiziki xassələrini pisləşdirir.
Turşuların təsiri altında xəmirdən yuyulub çıxan kleykovinanın miqdarı
azalır, suda həll olan azotun miqdarı artır.
Unun kleykovinasına sərbəst yağ turşuları güclü bərkidici təsir göstərir. Yağ
turşularının karbon zəncirinin uzunluğunun azalması və onların hədsizlik
dərəcəsinin artması ilə kleykovinalara olan bərkidici təsir güclənir. Doymamış yağ
turşularının sis-izomerləri trans-izomerlərə nisbətən daha güclü bərkidici təsir
göstərir. Yağ turşularının metil, etil və qliserin efirləri kleykovinalara bərkidici
təsir göstərmir.
Turşuların kleykovinalara belə təsirini onların tərkibində ikiqat rabitələrin
çox olması, turşuların zülallarla qarşılıqlı təsiri və ya kleykovinanın qonşu
makromalekullardakı kükürdhidrid qruplarının doymamış yağ turşuları tərəfindən
oksidləşməsi ilə izah edirlər. Bunun da nəticəsində disulfid körpücükləri vasitəsilə
onların “tikilməsi” mümkün olur ki, bu da kleykovina kompleksinin bərkliyini
gücləndirir.
Zülali maddələr unun proteolitik fermentlərinin, mikroorqanizmlərinin və
mayadakı qlütationun təsiri altında proteolizə məruz qalırlar. Onların hidroliz
məhsulları (polipeptidlər, peptidlər, aminturşular) maya hüceyrələrinin və süd
turşusu bakteriyalarının həyat fəaliyyəti, eləcə də melanoidlərin yaranması
reaksiyalarının baş verməsi üçün çox vacibdir.
Nişasta dənləri unun tərkibində kristallik struktura malikdir, onlar soyuq
suda həll olmur, onlar əksinə su hopdura və asanlıqla şişə bilmirlər. Temperaturun
yüksəlməsi zamanı nişasta dənlərinin titrəyişi artır, molekullararası rabitələr dağılır
ki, bu da nişastanın su molekulları ilə hidrogen rabitələri vasitəsilə qarşılıqlı
təsirinin baş verməsi üçün birləşmə yerlərinin azad olmasına gətirib çıxarır.
Qızdırılma davam etdikcə (dəmləmələrin hazırlanması, bişirilmə) suyun iştirakı ilə
nişasta dənlərinin kristallik haldan amorf halına keçməsi baş verir və dənlər öz
146
dəqiq formasını itirirlər. Nişasta dənlərinin daxili strukturunun dağılmasına gətirib
çıxaran temperatur həddinə yapışqanlaşma temperaturu deyilir. Bu temperaturda
nişasta dənləri çox sürətlə şişir. Yapışqanlaşma prosesində nişasta suspenziyasının
qatılığının dəyişilməsi şəkil 7.7-də göstərilmişdir. Nişasta dənlərinin şişməsi
zamanı əyri birdən yuxarı qalxır. Sonra şişmiş nişasta dənləri partlayır və
dipeptidləşirlər, buna görə də suspenziyanın qatılığı kəskin azalır.
Şəkil 7.7. Yapışqanlaşma prosesində nişasta suspenziyasının qatılığının
dəyişməsi.
Nişastanın yapışqanlaşması, nişasta məhlullarının qatılığı həm də onlarda
şəkərlərin, zülalların, yağların, yeyinti turşularının və suyun olmasından asılıdır.
Suyu birləşdirən agentlər nişastanın yapışqanlaşması prosesini ləngidir, lakin onlar
yapışqanlaşma prosesində istifadə olunan suyun miqdarını azaldırlar. Amiloza ilə
kompleks əmələ gətirən yağlar nişasta dənlərinin şişməsini ləngidir.Yağ
turşularının
monoasilqliseridləri
(C
16-
C
18
)
yapışqanlaşma
temperaturunun
artmasına səbəb olurlar. Bu onunla əlaqədardır ki, yağ turşularının komponentləri
monoasil-qliseridlərdə amiloza, eləcə də amilopektinlə birləşmələr əmələ gətirə
bilir (şək.7.8).
Şəkil 7.8. Amilozanın yağ turşuları ilə komplekslərinin yaranması.
Bu komplekslərin yaranması suyun nişasta dənlərinə daxil olmasının
qarşısını alır. Xəmirin aktiv turşuluğunun qiyməti (pH) 4-6 arasında dəyişir. H
+
-in
uyğun qatılığı nişastanın şişməsinə və onun yapışqanlaşmasına mühüm təsir
göstərmir.
Buğda unundan hazırlanmmış xəmir üçün zülalın nişasta ilə qarşılıqlı təsiri
xəmirin strukturunun formalaşdırılması baxımından böyük əhəmiyyət kəsb edir, bu
da öz növbəsində zülal özlərinin yaranması, nişastanın yapışqanlaşması və zülalın
denaturasiyası (pıxtalaşması) ilə bağlıdır.
147
7. 4. 3. Mikrobioloji proseslər.
Əsas mikrobioloji proseslərə spirtə və süd turşusuna qıcqırma aiddir.
Spirt qıcqırması. Sccharomyces cerevisiae və maya tipli mikroorqanizmlər
(Monilinia, Oidium və s.), eləcə də bəzi mikromisetlər tərəfindən həyata keçirilir.
Bu mürəkkəb proses çörəyin hazırlanma texnologiyasında bi neçə mərhələdə,
Saccharomyces cerevisiae təsiri altında çoxlu sayda fermentlərin iştirakı ilə baş
verir. Piruvatın etanola çevrilməsi iki ardıcıl reaksiyadan ibarətdir. Birincidə onun
dekarboksilləşməsi baş verir:
C ═ O O
│ H Piruvatdekarboksilaza ║
C ═ O
-
(TPP) CH
3
— C + CO
2
│ H
+
│
CH
3
H
Piruvat Asetaldehid
Reaksiya dönməyəndir, o, piruvatdekarboksilaza ilə katalizə olunur. Onun
tərkibində koferment qismində tiaminpirifosfat (TPP) iştirak edir. Piruvatın
dekarboksilləşməsi bir sıra aralıq reaksiyalarla həyata keçir. Sonuncu mərhələdə
oksietil qrupu TPP-dən sərbəst asetaldehid şəklində ayrılır. İkinci reaksiya
asetaldehidin nikotinamidadenin-dinukleotidin (NADH) bərpa olunması hesabına
etanola çevrilməsi ilə sona çatır:
O
║
Dostları ilə paylaş: |