Mühazirə Çörək sənayesi haqqında ümumi məlumat Plan Giriş. Fənn haqqında ümumi məlumat



Yüklə 5,01 Kb.
Pdf görüntüsü
səhifə45/86
tarix07.11.2017
ölçüsü5,01 Kb.
#8895
növüMühazirə
1   ...   41   42   43   44   45   46   47   48   ...   86

136 
 
Çörəyin  istehsalı  zamanı  natrium-xloridin  qəbul  edilmiş  dozası  (1,3-2,5  %) 
kleykovinanın 
hidratasiyasını 
artırır. 
Unun 
çörək 
bişirmə 
xassələrinin 
yaxşılaşdırıcısı  kimi  onun  təsirinin  mahiyyəti  kleykovinanın  hidratasiyasından 
ibarətdir  ki,  bununla  da  xəmirdə  onun  formalaşması  asanlaşır  və  onda  sərbəst 
suyun miqdarı azalır. 
Un,  su  və  duzdan  ibarət  xəmirin  strukturu  kleykovinanın  paylanmasından 
asılıdır.  Xəmir  kütləsində  kleykovina  hissəciklərinin  bərabər  paylanması  zülalın 
struktur-mexaniki  xassələrindən,  sonuncusu  isə  onun  hidratasiya  və  həllolma 
dərəcəsindən asılıdır. 
Zəif  kleykovinalara  malik  unun,  o  cümlədən  taxtabiti-bağacıqla  zədələnmiş 
dənlərin  qarışığından  ibarət  unun  emalı  zamanı  natrium-xlorid  zülalın  lazımsız 
dezaqreqasiya  proseslərinin  ləngidilməsi,  xəmirin  fiziki  xüsusiyyətlərinin  və 
çörəyin  keyfiyyətinin-  onun  forma  dayanıqlığı,  həcm  və  içliyinin  yaxşılaşması 
üçün tətbiq edilir.  
Məcburi  dayanmalar zamanı  yarımfabrikatların konservləşdirilməsi  üçün  və 
istehsal  şəraitinə  görə  yarımfabrikatların  qatılığının  azaldılması  zəruri  olduqda 
xörək  duzundan  istifadə  olunur.  Keyfiyyətli  kleykovinaya  malik  undan  alınmış 
yarımfabrikatlara  natrium-xlorid  hətta  0,4  %  əlavə  edildikdə  belə,  onların  qatılığı 
azalır, sonradan dozanı artırdıqda qatılıq demək olar ki, eyni olaraq qalır. Xəmirin 
qıcqırması  intensiv  gedir,  demək  olar  ki,  xəmirin  bütün  şəkərləri  parçalanır,  buna 
görə də, xəmirin üz qabığı solğun rəngə malik olur. 
Zəif  kleykovinaya  malik  undan  hazırlanan  yarımfabrikatlara  natrium-
xloridin əlavə edilməsi zamanı qatılıq artır. 
Şəkər  və  şəkərtərkibli  məhsullar.  Xəmirdə  nişasta  zülallar  və  digər 
kolloidlərlə birləşmiş vəziyyətdə olan 40 % su duzun, şəkərin və digər maddələrin 
həll  olmasında  iştirak  etmir.  Duzların,  şəkərlərin  və  digər  maddələrin  həll  olduğu 
suyun  qalan  hissəsi  xəmirin  maye  fazasını  təşkil  edir.  Sonradan  onların  şişməsi 
prosesində o, osmotik yolla zülallarla birləşir.  
Şəkərin  quru  halda  istifadəsi  zamanı  onun  həll  olması  xəmirin  maye 
fazasında  baş  verir.  Bu  zaman  həlledicinin  (suyun)  çatışmaması  nəticəsində  aşağı 


137 
 
temperatura malik (xəmirin temperaturu 30-32 ºC) əlverişli olmayan şərait yaranır. 
Buna  görə  də  10  %-dən  artıq  şəkərin  əlavə  edilməsi  yoğrulma  zamanı  onun  tam 
şəkildə  həll  olmasına  mane  olur,  bu  da  şəkərin  xəmirdə  qeyri-bərabər 
paylanmasına gətirib çıxarır. 
Bu  səbəbdən  çörək-bulka  məmulatlarının  istehsalı  üzrə  olan  texnoloji 
təlimatlarda göstərilir ki, xəmirin yoğrulması zamanı şəkəri yalnız məhlul şəklində 
istifadə etmək lazımdır. 
Xəmirin  yoğrulması  zamanı  50  %  qatılığa  malik  şəkər  məhlulları  tətbiq 
edilir. Nisbətən yuxarı miqdarda şəkərə malik məmulatlarda isə resepturaya əsasən 
70 % qatılığa  malik olan şəkər  məhlulları  istifadə edilir. Bu da şəkərin  həll olmuş 
halda  bütün  çörək-bulka,  yağlı,  baranki,  suxari  və  unlu  qənnadı  məmulatlarında 
istifadə edilməsini təmin edir. 
Xəmirdə  şəkərin  çoxluğu  maya  hüceyrələrinin  həyat  fəaliyyətinə  təsir  edir: 
onun  miqdarı  un  kütləsinə  görə  10  %  olduqda  xəmirdə  mayaların  qıcqırtma 
aktivliyi  intensivləşir,  spirt  qıcqırması  stimullaşır,  bunun  da  nəticəsində  etanol  və 
karbon-dioksid  əmələ  gəlir.  Şəkər  (saxaroza)  maya  hüceyrələrində  olan  β-
fruktofuranozidazanın  təsiri  altında  qlükoza  və  fruktozaya  hidroliz  olunur.  Buna 
görə  də  xəmirdə  etanol  və  karbon-dioksidin  yaranma  intensivliyi  mayada  olan  α-
qlükozidazanın ilkin aktivliyindən asılı olmur.  
Şəkərin  (saxaroza)  un  kütləsinə  10  %  çox  miqdarda  artırılması  xəmirdə 
maya  hüceyrələrinin  həyat  fəaliyyətini  ləngidir,  30  %  və  yuxarı  olduqda 
qazəmələgəlmə  prosesini  kəskin  azaldır  və  hətta  onu  dayandırır.  Bu  maya 
hüceyrəsində  onun  plazmolizinə  gətirib  çıxaran  osmotik  təzyiqin  artması 
nəticəsində  baş  verir.  Bu  halda  şəkər  mayaya  duz  kimi  təsir  edir,  lakin  xəmirin 
maye  fazasında  olan  osmotik  təzyiqə  şəkərin  təsiri  həmin  qatılıqda  olan  duza 
nisbətən 6 dəfə azdır.  
Şəkər 
xəmirdə 
kleykovinanın 
şişməsini 
çətinləşdirərək 
onlara 
dehidratlaşdırıcı  təsir  göstərir.  Şəkərin  və  yağın  artırılmış  dozalarında  xəmirin 
yoğrulması  üçün  su  sərfi  azalır.  Əgər  resepturada  artıq  miqdarda  şəkər  və  yağ 
nəzərdə  tutulmuşdursa,  bu  halda  xəmirin  yoğrulması  zamanı  onları  iki  dəfəyə  — 


138 
 
bir  hissəsini  yoğrulma  zamanı,  ikincisini  xəmirin  acımasından  40-60  dəq.  sonra 
təkrar  yoğrulmada daxil edirlər. Bu zaman xəmirə  həm  də, onun  normal qatılığını 
təmin etmək üçün un da əlavə edirlər.  
Pəhriz məmulatlarının hazırlanması zamanı ksilit, sorbit, fruktoza, laktoza və 
digər şirinləşdirici maddələrdən istifadə edirlər. 
Laktozanın  müəyyən  miqdarda  daxil  edilməsi  ilə  xəmirin  su  udma 
qabiliyyəti artır, xəmirin qıcqırma müddəti azalır, çörəyin keyfiyyəti yaxşılaşır. 
Şəkərlərin  adsorbsiya  qabiliyyəti  xəmirin  su  udma  qabiliyyətinə,  xəmirin 
yoğrulma  müddətinə,  xəmirin  və  çörəyin  çıxımına,  məmulatların  təzə  halda 
saxlanmasına  təsir  edir.  Məsələn,  laktoza  fruktoza,  qlükoza  və  sorbitlə  birlikdə 
saxaroza  ilə  müqayisədə  böyük  adsorbsiya  qabiliyyətinə  malikdir.  Melassanın 
(patka,  mət)  adsorbsiya  qabiliyyəti  saxaroza  və  invert  şərbəti  ilə  müqayisədə 
yuxarıdır.  
Şəkərlərin  xəmir  hazırlanması  prosesində  maya  hüceyrələri  və  süd  turşusu 
bakteriyaları ilə qıcqırma dərəcəsi müxtəlifdir. 
Maya  hüceyrələri  tərəfindən  ilk  növbədə  qlükoza  və  fruktoza  parçalanır. 
Saxaroza  mayanın  β-fruktofuranozidaza  fermentinin  təsiri  altında  qlükoza  və 
fruktozaya  parçalanır.  Laktoza,  eləcə  də  onun  hidroliz  məhsulu  olan  xüsusi 
“laktoza mayaları” ilə qıcqırır.  
Heksozalar  (qlükoza  və  fruktoza  )  maltozanın  çörək  mayaları  tərəfindən 
parçalanmasını tezləşdirir. Maltoza və qlükozanın 9:1 nisbətində olan qarışığından 
istifadə  edilməsi  zamanı  xəmirdə  qaz  əmələgəlmə  prosesi  sürətlənir,  çörəyin 
keyfiyyəti isə yaxşılaşır.  
Xəmirin  xassələrinə  və  çörəyin  keyfiyyətinə  şəkərin  təsiri  unun 
xüsusiyyətlərindən,  eləcə  də  onun  miqdarından,  növündən  və  şəkərin  xəmirə 
yeridilməsi üsullarından asılıdır. 
Şəkərin 
iştirakı 
ilə 
nişastanın 
yapışqanlaşma 
temperaturu 
artır, 
kleykovinanın  peptidləşməsi  güclənir,  bişirilmə  zamanı  onun  termiki  pıxtalaşması 
ləngiyir.  Şəkərli  və  şəkərsiz  xəmirdən  yuyulub  çıxardılmış  kleykovinanın  fiziki 
xüsusiyyətləri bilavasitə yoğrulmadan sonra bir qədər fərqlənir, dincə qoyulmadan 


Yüklə 5,01 Kb.

Dostları ilə paylaş:
1   ...   41   42   43   44   45   46   47   48   ...   86




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©genderi.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

    Ana səhifə