59
ğunluqlarını öyrənmək lazımdır. Bu isə kibernetikanın ən maraqlı və mühüm problemlərindən biridir.
Məlumdur ki, təfəkkür prosesinin əsası əsəb fəaliyyəti ilə bağlıdır. Əsəb fəaliyyəti digər sahələrdən fərqli
olaraq (məntiq, psixologiya, fiziologiya) kibernetikada yeni metodla, idrak proseslərinin modelləşdirilməsi
yolu ilə öyrənilir. Elmin indiki səviyyəsində insan intellektinin və hisslərinin yalnız cüzi bir hissəsini
modelləşdirə bilərik.
Son zamanlar «süni intellekt» üzrə nəzəri və praktiki tədqiqatlar çoxalmışdır [9]. Məşhur
riyaziyyatçı D.Hilbert yazır ki, ayrı-ayrı xalqlar yalnız o zaman müvəffəqiyyət qazana bilərlər ki, qonşu
xalqlar da müvəffəqiyyət əldə etmiş olsun, eləcə də dövlətin asayişi üçün təkcə daxili qayda-qanunlar
deyil, dövlətlər arasındakı münasibətlər nizama salınmalıdır. Elmdə də vəziyyət bu şəkildədir [76. S.218].
D.Hilbertin bu müddəası hal-hazırda elmlər arasındakı qarşılıqlı əlaqə də birinci dərəcəli əhəmiyyət kəsb
edir. Bu baxımdan kibernetikanın, elmi-texniki tərəqqinin yüksək inkişafı dövründə, elmlər qarşısında
duran problemlərin kompleks şəkildə öyrənilməsində, yuxarıda qeyd etdiyimiz kimi, o cümlədən dilçilikdə
də böyük rolu vardır.
Kibernetikanın dilçilik ilə əlaqəsi 50-ci illərdən başlamışdır. Şübhəsiz ki, bu əlaqə kortəbii olma-
mışdır. Hər iki sahənin qarşısında duran məsələlər onları bir-birinə yaxınlaşdırmışdı.
Dilçiliyin əsas obyekti cəmiyyətin tarix boyu mühafizə etdiyi müxtəlif konkret insan dillərini,
kibernetikanın isə yuxarıda qeyd etdiyimiz kimi, məlumatların saxlanılması, verilməsi proseslərinin
ümumi qanunauyğunluqlarını öyrənməkdir. Bu baxımdan hər iki sahənin bir-birinə qovuşması bir çox
maraqlı tədqiqatların aparılması üçün zəmin yaratdı.
Kibernetikanın dilçiliyə yaxınlaşmasında aşağıdakı əsas 3 amilin mühüm rolu olmuşdur:
1. Kibernetikanın inkişafı, insanla maşının bilavasitə ünsiyyəti zəruriliyini doğurmuşdur.
Aydındır ki, bu ünsiyyət (təbii dil, süni dillərdən daha üstün olduğundan) təbii dillər vasitəsilə həyata
keçirildikdə, kibernetikanın öhdəsinə maşına insan dilini «öyrətmək» düşür.
Bu məsələni yalnız dilçiliyin köməyi ilə həll etmək olar.
2. EHM-lərə insanın zehni fəaliyyətinin müəyyən hissəsini «verməklə», onların tətbiq dairəsini
genişləndirmiş oluruq. Bu zaman yenə də təbii dillərə müraciət etməli oluruq. Məlumdur ki, riyazi dillərdə
də təbii dilin əhəmiyyətli rolu vardır.
3. Dil mürəkkəb sistemə malikdir, kibernetika da məhz bu tipli sistemləri öyrənməyi qarşısına məq-
səd qoymuşdur. Bu cəhətcə dilçilik kibernetikaya maraqlı faktik material verə bilər və kibernetik
metodların təkmilləşməsində faydalı rol oynayır.
Kibernetikanın isə dilçilikdə tətbiq edilmə dairəsi başlıca olaraq maşın tərcüməsi (MT) məlumat
axtarışı, şifahi nitqin qavranması, mətnlərin avtomatik təhlili və s. problemlər üzrə cərəyan edir [76.
S.295–296].
Son zamanlar bu istiqamətlər üzrə geniş elmi-tədqiqat işləri aparılır [77; 10]. Hal-hazırda elmi-
texniki ədəbiyyatın maşın tərcüməsi sistemi hazırlanmışdır.
Mətnlərin leksik-statistik təhlili üzrə müəyyən tədqiqatlar aparılmış, müxtəlif tipli lüğətlər (tezlik,
əks və s.) tərtib olunmuşdur [36–37; 78; 38; 42].
Kibernetikanın əsas problemlərindən biri olan şifahi nitqin avtomatik qavranması məsələsinin həlli
isə texnikanın o cümlədən kompyuterlərin səslər vasitəsilə idarə edilməsinə geniş imkanlar yaradacaqdır.
Azərbaycan dilçiliyində yuxarıda qeyd etdiyimiz kimi, EHM-in köməyi ilə aşağıdakı tədqiqat işləri apa-
rılmışdır [36–37; 73; 38; 16–28; 40; 79–80]:
1. EHM vasitəsilə lüğətlərin tərtibi;
2. Avtomatik lüğətin tərtibi problemi ilə əlaqədar Azərbaycan dilinin fel formalarının modelinin
quruluşu;
60
3. Azərbaycan dilində söz sintezinin formal təsviri;
4. MT sistemində morfoloji analiz;
5. Kibernetikada maşın tərcüməsi problemi.
Sadaladığımız tədqiqatların qısa şərhi yuxarıda verilmişdir. Burada Azərbaycan dilçiliyində EHM
vasitəsilə aparılan işlərin haqqında qısa məlumat verək.
EHM vasitəsilə lüğətlərin tərtibi
Elmi-texniki inqilab dövründə kibernetikanın bəhrəsi olan elektron hesablayıcı maşınların sürətlə
inkişafı əqli əməyin avtomatlaşdırılması üçün zəmin yaratmış və geniş perspektivlər açmışdır. EHM
vasitəsilə aparılan tədqiqatlar dilçiləri leksikoqrafiyada mexaniki, yorucu, ağır zəhmət tələb edən, yəni ma-
terialların qruplaşdırılması, sortlaşdırılması, inventarlaşdırılması, redaktə edilməsi kimi işləri görməkdən
azad etdi.
Məhz son illərdə EHM-lərdən lüğətçilikdə istifadə olunma dairəsi genişlənmişdir. Bu məqsədlə hələ 50-ci
illərdə Avropada elektron hesablayıcı maşın ilə təchiz olunmuş iki böyük laboratoriya təşkil etmişdir. Bunlardan
biri Bezansondakı fransız dilinin lüğətini öyrənən mərkəzin nəzdindəki leksikoloji analiz laboratoriyası, digəri isə
İtaliyadakı filoloji analiz üzrə dilçilik mərkəzinin laboratoriyasıdır [81. S.5–12]. Bundan başqa Hollandiyada F. de
Tollenerin rəhbərliyi altında EHM-lərin köməyi ilə leksikoqrafik tədqiqatlar aparılır [81. S.10–11].
Rusiya elmi mərkəzlərin əksəriyyətində EHM-in tətbiqi ilə əlaqədar xeyli işlər görülmüşdür [82–83;
70]. Bu mərkəzlərdə hesablayıcı texnika vasitəsilə müxtəlif tipli lüğətlər yəni mətndəki sözlərin işlənmə
tezliyini göstərən tezlik lüğətləri, tərkibində müəyyən söz olan bütün mətndəki ifadələrin siyahısını gös-
tərən konkordanslar, sözün sonundan asılı olaraq əlifba sırası ilə sıralanan əks lüğətlər, qafiyə lüğətləri,
maşın tərcüməsi sistemi üçün hazırlanan avtomatik lüğətlər və s. tərtib edilmişdir. Adları çəkdiyimiz lüğətlər
haqqında V.Y.Pines və M.Ə.Mahmudovun «Elektron hesablayıcı maşınlar» dilçilikdə icmal məlumatında
kifayət qədər dolğun məlumat verilmişdir [29].
Burada yalnız Azərbaycan dilçiliyində EHM vasitəsilə tərtib olunan lüğətləri nəzərdən keçirəcəyik.
Bu məsələyə toxunmazdan əvvəl EHM və onun işləmə prinsipi haqqında qısa məlumat verək.
Məlumdur ki, «insan–maşın» sistemində tədqiq olunan məsələlər aşağıdakı mərhələlər üzrə həll
edilir [84. S.307–308].
1. Məsələnin qoyuluşu (mütəxəssis tərəfindən);
2. Məsələnin riyazi qoyuluşu;
3. EHM-in girişinə daxil olunacaq materialların (ilk verilənlərin) hazırlanması, yəni
kodlaşdırılması);
4. Məsələnin həlli üçün uyğun metodların seçilməsi;
5. Məsələnin alqoritminin qurulması və onun blok-sxeminin hazırlanması;
6. Qurulmuş alqoritmin proqramlaşdırılması;
7. Məsələnin EHM-də həlli;
8. EHM-də alınan nəticələrin araşdırılması.
Lüğətlərin tərtibi məsələsi ilə əlaqədar bu mərhələləri qısa da olsa xarakterizə edək.
Məsələnin riyazi qoyuluşu deyərkən verilənlərin (bizim qoyduğumuz məsələnin xarakterindən asılı
olaraq bu halda materialları nəzərdə tutulur) ədədi şəklə gətirilməsi – yəni kodlaşdırılması, onun tərkibinə
daxil olan hissələrin həlli nəzərdə tutulur.
Tərkib hissələrinin ardıcıl həlli qoyulmuş məsələni tamamlayır.