8
Bir ayda varmazsam, iki ay baqsun!
İki ayda varmazsam, üç ay baqsun!
Üç ayda varmazsam, öldügimi ol vəqt bilsün!
Ayğır atım boğazlayub, aşum versün!
Yad qızı həlalıma dəstur versün!
Məna tutan gərdəgə ayrıq girsün! [5. S.75].
Göründüyü kimi, burada Uruzun dilə gətirdiyi performativdə söhbət sadəcə izindən deyil, həm də
təlimat-göstərişdən gedir. İstər müasir Azərbaycan dili üçün, istərsə də (verilmiş semantik yükdə) müasir
fars dili üçün arxaikləşmiş dəstur sözünə, daha dəqiq desək, onun iştirakı ilə yaranmış mürəkkəb feillərə
«Dastani-Əhməd Hərami»də də rast gəlinir:
Şəhənşah aydir kim dəstur verəyim,
Ötə nə vəqt gəlirsən biləyim [24].
Dastan mətninə dair qeydlərin müəllifi Ə.Səfərli də bu abidədə işlədilən dəstur sözünün yalniz ‘izin,
icazə’ deyil, həmçinin ‘icazə, göstəriş’ mənasında işləndiyini ortaya qoymuşdur [24. S.112]. Onu da qeyd
edək ki, dastanda dəstur vermək mürəkkəb feil ilə yanaşı dəstur almaq ifadəsinə də təsadüf edilir.
...Çü bəd fel əbtər dəstur aldı,
Güləndamın qatına sürdü gəldi.
...Atandan dəstur aldım şahi-şəngül,
Kırıma getməgə, ey yüzü gül, gül [24].
XIII əsr şairimiz Qul Əlinin «Qissеyi-Yusif» əsərində də dəstur vermək mürəkkəb feilinə rast
gəlinir:
Kəndusi bir duşı gördi, anı andı,
Yusifinə hərgiz
dəstur vеrməz imdi [25. S.24].
Dəstur sözü və bu sözün iştirakı ilə yaranan dəstur vermək mürəkkəb feili XIX–XX əsrlərdə
tamamən arxaikləşmə yoluna qədəm qoymuşdur. XX əsrin əvvəllərində dəstur sözünün çox aşağı
səviyyəli işləkliyi müşahidə edilsə də (məs.: Söyləyənə baqma, söylədiyinə baq dəsturunu əldə sərmayə
ittixaz edənlər bu xüsusda çoq yanlışdırlar [9. V. S.123]),
dəstur vermək mürəkkəb feilinin, demək olar ki,
aktiv lüğət fondunu tərk etdiyi məlum olur. Müasir Azərbaycan ədəbi dilindən fərqli olaraq, müasir türk
dilində ‘icazə vermək, izin vermək’ mənalarını ifadə edən destur vermek feili [3. S.223] işlənmə dairəsinin
əhəmiyyətli dərəcədə məhdudlaşmasına baxmayaraq, hələ də klassisizm üslublu bədii sənət nümunələrində
janr-üslub tələbinə müvafiq şəkildə istifadə edilməkdədir. Hələ XVI əsrdə yazıb-yaratmış görkəmli Os-
manlı dövlət adamı və şair Mustafa Çələbinin əsərlərindən birində oxuyuruq:
Yollara düştüm yar, varayım sana
Aç gönül kapısın, bir
destur eyle
Çatma hilal kaşın, sert bakma bana
Sarıl kollarıma, bir destur eyle [26].
Klassisizm ənənələrini izləyən müasir türk şairlərindən Ozan Ceyhanın və Aslı Üstünün şeirlərində
isə oxuyuruq:
Ayrılık közünde yakma sultanım
Kötünün sözüne bakma sultanım
Sevdiysen kimseyi takma sultanım
….Destur ver topuna ceza keseyim [27];
9
Haydi
destur ver gönül, bir mutluluk resmi çiz,
Olmasın orda keder, söylenmedik garip giz! [28].
Müasir Azərbaycan ədəbi dili üçün arxaikləşmiş fars alınma komponentli mürəkkəb feillər arasında
cəng etmək KDQ feili də diqqəti cəlb edir. Dastanın qədim oğuzların qəhrəmanlıqlarının təsviri və
tərənnümünə həsr olunmuş süjetləri boyu dəfələrlə təkrarlanan cəng etmək feili ‘savaş etmək’, ‘vuruşmaq’
mənalarında işlənmişdir. Məs.: Bayındır xanın ağ meydanında bu oğlan cəng etmişdür [5. S.36]; Bu oğlan
Bayandır xanın ağ meydanında vuruşmuşdur [5. S.134]; Gecəyədəkin cəng edəydik, ağca tozlu qatı yaylar
tartışaydıq [5. S.108]; ...gecəyədək biz vuruşaq. Dəstəyi ağ tozlu olan bərk yaylar dartışdıraq [5. S.206].
Farscadan alınma olan bu söz klassik ədəbiyyatımızda ‘vuruş, döyüş, dava’ [22. S.88] semantik möv-
qelərində çıxış edir.
«Dastani-Əhməd Hərami»də, Məsihinin «Vərqa və Gülşah» əsərində, habelə Füzuli lirikasında cəng
etmək feilinə təsadüf edilir:
Gəlib söylərsə cəngə duruşalım,
Anunla
cəng edəlim, uruşalım.
... Önürdü məskənətlə söyləyəlim
Becid olur isə cəng eyləyəlim [24];
Cəng etdi iki bəla düçari,
Ta mardan oldu qar hali [29. S.133];
Çün dust sipahidir edən cəng,
Düşmənliyə xoş degildir ahəng [7. S.120].
Növbəti dövr söz ustalarımızdan S.Ə.Şirvani, M.M.Vidadinin əsərlərində də cəng etmək mürəkkəb
feilinin işləkliyi müşahidə edilir:
Nə gərəkdir yazib ki, ol sadə
Fəhlələr
cəng edir Amerkadə [30. S.57];
Neçə il cəng edib Dağıstanda,
Çox olub özgə cəng hər yanda [30. S.126];
Еylə bir cəng еtdilər kim, su yеrinə aхdı qan,
Hasili оl dərdiməndə vеrmədi nüsrət, inan [18. S.77].
XX əsrin əvvəllərinə doğru işlənmə tezliyi əhəmiyyətli dərəcədə azalan cəng etmək feili zamanla
ədəbi dilimizin aktiv lüğət fondunu tamamən tərk etmişdir:
Dünyanın hər bir işi cəngi-məğlubədir; amma
vəhşi nadanlıqla cəng еtmək mümkün dеyil [31. S.119];
Kişi, sən eybini qan, mənlə əbəs cəng eləmə!
Özünü, həm məni bu barədə diltəng eləmə! [31. S.72].
KDQ dastanlarında yer alan və 18 dəfə fərqli kombinasiya və söz-forma çərçivəsində təkrarlanan
səxt fars alınması ilə
olmaq türk mənşəli köməkçi feilinin birləşməsindən yaranan feili frazeoloji vahid də
müasir Azərbaycan dili üçün tamamən arxaikləşmişdir: Bayındır xan qatı səxt oldı. Dədəm Qorqud gəldi.
Şadlıq çaldı. «Xanım, niyə səxt olursan?» – dedi. Aydır: «Necə səxt olmıyam? Hər yil altun-aqça gəlürdi,
yigidə-bəgə verirdin xatirləri xoş olurdı, şimdi bunı kimə verər kim, xatiri xoş ola?» [5. S.104];
Baqdı
gördi Beyrək səxt olmış [5. S.59].