38
yetirilməsi haqqında tam təsəvvür yaradır, məs.: U ğ u r.
Demək, bu il
əkdiyimiz on iki min toxmaçar hesabına biz gələn il üçün barama planını iki
dəfə artıra bilərik. B ə d ə l.
Artırmağına artıra bilərik, ancaq bir bu qədər
işlə onu becərməyə vaxtımız çatacaqmı? A l ı k i ş i.
Niyə çatmır, öz əlimizdə
deyil! Çatdırarıq çatar… [2. S. 206].
Danışıq dilində heyvansan, heyvan tipli təkrarlar da mövcuddur,
bunlardan az, cüzi hadisə və predmetləri qiymətləndirmə, mənalandırma
məqamında istifadə olunur. İ. Əfəndiyev də belə təkrarlardan həmsöhbətlərin
nitqində istifadə etmişdir: Q u l u. Eh, sən də söz danışdın. Alnıma
yapışdırmayıb ki, bir sözdür kağıza yazıb tullayıblar ora. Nə töhmət? Nə
protokol? Öküzsən, öküz… [2. S. 213]. Öküzsən, öküz təkrarı Qulunun
dilində çox maraqlı ikikomponentli təkrar yaratmış, əvvəlki təkrarda olan fikir
genişləndirilmiş şəkil almışdır: Q u l u. Amma dünyaya öküz gəldin, öküz də
gedəcəksən. Axşamacan söz, qeybət: Niyə filankəs belə oldu, mən heylə… Tfu
[2. S. 214].
Yazıçının dram əsərlərinin dilində qeyri-müəyyən şəxsli cümlənin
xəbəri (deyirlər) tez-tez təkrar olunur: B a l l ı. Nə olar, deyirlər qoy desinlər
[2. S. 208]; N i y a z. Aparılar qoy aparsınlar [2. S. 34]; U ğ u r. Onu
öldürürlər qoy öldürsünlər! [2. S. 45].
Adi danışıq dilindən gələn digər təkrara (barışmır ki, barışmır, düzəlmir
ki, düzəlmir və s.) personajların nitqində təsadüf olunur: I o ğ l a n.
Ancaq
qızın olunla ulduzu barışmır ki, barışmır… [2. S. 353]; II o ğ l a n.
Onun
ürəyi düzəlmir ki, düzəlmir… [2. S. 342]. Təkrar olunan üzv frazeoloji
birləşmənin bir hissəsidir (ulduzu barışmır, ürəyi düzəlmir).
İ. Əfəndiyevin dramaturgiya dilində sintaktik təkrarlar mühüm, vacib
işlərin xəbər verilməsi ilə bağlı da ortaya çıxa bilir, məs.: Ş a h s u v a- r o v.
Sabah axşam düz yeddinin yarısında təzə parkda olarsan. Sənə çox mühüm
bir şey xəbər verəcəyəm. S a d ı q o v.
Ola bilməz ki, indi deyəsən? Ş a h s u v
a r o v. Sabah axşam düz yeddinin yarısında! [2. S. 271]. Belə təkrarlar
təkidli təkrarlardır; dəqiqlik burada gözlənilir. Təkidli təkrar Sadıqovun
replikasında da özünü göstərir: S a d ı q o v. Yoldaş Şahsuvarov, onu bilin ki,
siz aktı yazmasanız da, mən bu işi lap bu saat hər yerə… hər yerə xəbər
verəcəyəm! [2. S. 279].
Qoşmaların təkrarı iki komponentdə görünür, cümləyə xüsusiləşmə
çaları verir, məs.: H ə s ə n z a d ə. Mənim deməyim başqa, sizin ürəyinizdən
olmağı başqa [2. S. 299]; H ə s ə n z a d ə. Ancaq bilirsinizmi, heylə işləmək
başqa, cəmiyyət içində başqa… [2. S. 313].
Əmr şəklində olan feli xəbər xəbər şəklinin indiki zamanında
təkrarlanır: N ə c ə f (pəncərədən baxır). Mən getdim. Sədr gəlir. Oxu, yaxşı
oxuyursan [2. S. 214].
39
2-ci şəxsin təkində felin xəbər şəkli təkrar olunur: N a r g i l ə.
Bir gün
mahnı oxumağını tələb elədim… Sən oxudun… Oxudun… Birdən susdun…
[2. S. 349].
Əmr konstruksiyaları da 2-ci şəxsin cəmində təkrar edilir, belə təkrar
təlaş, həyəcan yaradır: M e h r i c a n. Ora baxın, ora baxın! Özünü atmaq
istəyir! [2. S. 288].
Təkrar
olunan
konstruksiyanın
biri
personajların
nitqində
substantivləşir: R e y h a n. Gələcəyi kim bilir?! İ l d ı r ı m A ğ a y e v.
«Kim bilir»i əkiblər, bitməyib [2. S. 243].
Dramların dilində özümüz özümüzü, bir birimizi, hərəmiz hərəmizi tipli
əvəzliklərdən ibarət olan daxili təkrarlar da geniş yayılmışdır: S a d ı- q o v.
Biz gərək özümüz özümüzü yox, bir-birimizi tərifləyək [2. S. 272]. Sintaktik
təkrarlar komponentlər arasında antiteza yaradır: II o ğ l a n. Naryadçı qız
gələndən bəri nə gecəsi gecədi, nə gündüzü gündüz… [2. S. 352].
Təkrar müsahiblərin hər ikisinin nitqində gerçəkləşir. Burada birinci
müsahibin dediyi konstruksiyanı ikinci müsahib eyni ilə və ya qismən də-
yişdirilmiş şəkildə təkrarlayır. Təsdiqetmə, razılaşma mənası belə təkrarlarda
əsas yer tutur: N a r g i l ə. Doğru deyirəm. H ə s ə n z a d ə. Yəqin ki, doğru
deyirsiniz… [2. S. 301]; H ə s ə n z a d ə (dərindən nəfəs alaraq). Əsl
məsələ… insanlar üçün nə kimi xeyirli işlər görməkdədir. N a r g i l ə
(pərişan). İnsanlar üçün… [2. S. 302]; N a r g i l ə. Ax, siz nə yaxşısınız…
Mən sizi elə-belə də təsəvvür edirdim… H ə s ə n z a d ə.
Siz də yaxşısınız…
[2. S. 314].
Dramaturqun əsərlərinin dilində şəraitlə və müəyyən hadisə ilə bağlı
silsilə təkrarlara da rast gəlmək olur. Sadıqovla Şahsuvarovun replikalarında
qəribədir sözü
qəribənin qəribəsidir daxili təkrarını formalaşdırır. Dialoqun
gedişinə diqqət yetirək: S a d ı q o v. Qəribədir. Ş a h s u v a r o v. Doğrudan
da çox qəribədir… S a d ı q o v.
Ürəyim lap darıxdı. Ş a h s u v a r o v
(saatına baxaraq). Bu ağacın dalısına çəkil. S a -d ı q o v. İ… i… lap
qəribənin qəribəsidir [2. S. 275].
Daxili üzvlü təkrarlara atalar sözləri və məsəllərdə çox rast gəlmək olur
ki, İ. Əfəndiyevin personajları da həmin cümlələrdən istifadə etmişdir, məs.: Ş
a h s u v a r o v. Elə isə daha şübhə yeri yoxdur. S a d ı q o v. Kor-kor, gör-
gör [2. S. 276]. Bu təkrar, görünür, Azərbaycan xalqının ən qədim dövrünü
əks etdirir. Həmin fikri Kor kora kor deməsə bağrı çatlar atalar sözü
haqqında da demək olar.
İ. Əfəndiyevin tədqiqata cəlb edilmiş dramlarının dilində komponentləri
ismin müxtəlif hallarında qurulmuş təkrarlara da təsadüf olunur. Məsələn,
birinci komponenti adlıq, ikincisi təsirlik halda işlənir: Z a b i t ə. Biz dedik əl