293
tərilən rabiə növləri iki və çox polipeptid zəncirlərindən əmələ
gəlmiş zülal molekullarının formalaşmasında dördüncü quruluşun
yaranmasında da iştirak edir. İnsulun, hemoqlobin, laktodehidro-
genaza və qeyri-zülalların fəza quruluşu belə yaranır.
Müəyyən edilmişdir ki, adadovşanının retikulositlərində
hemoqlobinin alfa-zənciri təxminən 3 dəqiqəyə sintez olunur
(Dinsis və s.). Polipeptid zəncirləri xüsusi fermentlərin iştirakı ilə
formalaşaraq spesifik zülallara çevrilir. Onların fiziki, kimyəvi və
bioloji xüsusiyyətləri də bununla müəyyənləşdirilir.
Zülalların biosintezi kimi nizamlanma mexanizmi də
mürəkkəbdir.
Zülalların sintezinin tənzimi Jakob və Mono nəzəriyyəsin-
də verilmişdir. Bunların fikrincə gen-requlyator repressorla
metaboliti (maddəni) birləşdirir. Repressorla birləşmiş metabolit
operatora təsir edib, quruluş genini fəallaşdırır. Sonuncudan isə
metabolitin məlumat RNT-si əmələ gəlir və zülallar sintez edir.
Bu prosesi sxematik belə göstərmək olar:
Jakob və Mononun nəzəriyyəsi molekulyar biologiyanın
əsas nailiyyətlərindən sayılır. Bu nəzəriyyə hələ də öz əhəmiy-
yətini itirməmiş zülalların sintezinin tənzimində aparıcı yer tutur.
Gen – requlyator operator ──────→ Quruluş gen
↓ ↑ ↓
repressor ( b) ←───── a + b mRNT
↑ ↓
Metabolit Zülal sintezi
294
Mövzuya aid suallar
1. Nə üçün zülal mübadiləsi orqanizmdə başlıca yer tutur.
2. Aminturşuların orqanizmdə parçalanma mərhələlərini
xarakterizə edin və bu mərhələlərdə iştirak edən əsas fermentləri
sadalayın.
3. Maddələr mübadiləsində aminturşuların üç cür çevrilmə
-
sinin əsas mahiyyətini aydınlaşdırın.
4. Zülal mübadiləsinin son məhsullarını göstərin.
5. Aminturşuların bitki və heyvan orqanizmində biosintezi
bir-birindən nə ilə fərqlənir?
6. Ribosomların bioloji rolunu izah edin.
7. nRNT-in quruluşunu zülal sintezi prosesində rolunu
izah edin.
8. Kodonlar və antikodonlar barədə məlumat verin.
9. Transkripsiya, translyasiya proseslərini xarakterizə edin.
10. Zülal sintezində m RNT-in, n RNT-in və r RNT-in
bioloji rolunu aydınlaşdırın.
295
XI FƏSİL
11. KARBOHİDRATLARIN MÜBADİLƏSİ
Karbohidrat mübadiləsi maddələr mübadiləsində aparıcı
yerlərdən birini tutur. Karbohidratların parçalanmasından və
oksidləşməsindən orqanizmdə əmələ gələn enerjinin rolu əvəzsiz-
dir. İnsan orqanizminin həyat fəaliyyəti ərzində sərf etdiyi ener-
jinin 70%-ə qədəri karbohidratların parçalanması və oksidləşməsi
nəticəsində yaranır. Bu enerjinin istifadə olunmayan hissəsi mak-
roergik rabitələrdə ATF molekulunda ehtiyat şəklində toplanır.
Otyeyən heyvanların enerji balansı karbohidratların mübadiləsi
hesabına qurulur.
Karbohidratlar energetik materialdan başqa, onların parça-
lanma məhsulları yağların, piylərin, aminturşuların və qeyri-
birləşmələrin sintezində, bəzi nümayəndələrindən tikinti materialı
kimi (nukleotidlər və s.), müdafiə məqsədilədə (əks cisimlərin
əmələ gəlməsində) istifadə olunur.
Karbohidrat mübadiləsi bir-birilə üzvi sürətdə əlaqəli olan
ardıcıl proseslərdən ibarətdir. Bunlara aşağıdakılar aiddir:
1) karbohidratların qida vasitəsilə qəbulu; 2) mürəkkəb karbohid-
ratların həzm sistemində parçalanması; 3) monosaxaridlərin bağır-
saqlardan sorulması; 4) sorulmuş monosaxaridlərin toxuma və
orqanlara daşınması; 5) toxumalarda karbohidratların parçalanma-
sı və onlardan digər maddələrin sintezi; 6) karbohidratların parça-
lanmasının son məhsullarının orqanizmdən xaric edilməsi.
296
11.1 Karbohidratların həzm sistemində çevrilməsi
Heyvan və bitki mənşəli qidanın tərkibində olan karbohid-
ratlar ağızda mexaniki, fiziki və qismən biokimyəvi təsirə uğrayır.
Karbohidrat mübadiləsinin sxemi aşağıdakı kimidir:
Bunlar ağız boşluğunda az saxlandığından ağız suyunda
olan α-amilaza və α-qlükozidaza (maltaza) fermentlərinin
təsirindən qismən hidrolitik parçalanma prosesinə məruz qalırlar.
Amilaza nişasta və qlikogeni maltozaya qədər, α-qlükozidaza
(maltaza) fermenti isə disaxarid maltozanı qlükozaya qədər parça-
layır. Aralıq məhsul isə dekstrinlər alınır. Bu prosesi aşağıdakı
kimi təsəvvür etmək olar.
297
Mədədə karbohidratları parçalayan ferment yoxdur. Ağız
suyunun amilazası mədənin turş mühitində (pH=1,5 – 1,8) fəallığı
itir. Mədə möhtəviyyatından sonra karbohidratlar onikibarmaq
bağırsağa keçir. Burada mədəaltı vəzin ifraz etdiyi pankreatik α-
amilaza fermentlərin təsiri ilə maltoza, laktoza, saxarozanı və s.
monosaxaridlərə (qlükoza, fruktoza, qalaktoza və s.) qədər parça-
layır. Karbohidratların parçalanması nazik bağırsaqda zəif qələvi
mühitdə (pH=7,3 – 8,7) davam edir. Ancaq son məlumatlara görə
karbohidratların hidrolizi hüceyrə membranında da gedir. Epiteli
hüceyrəsinin nazik divarlarında bir sıra fermentlər: maltaza,
saxaraza, β-qalaktozidaza (laktaza) və s. mövcuddur ki, onlar da
disaxaridləri monosaxaridlərə parçalayırlar. Maltaza fermenti mal-
tozanı 2 molekul α-qlükozaya, saxaraza fermenti saxorazanı qlü-
kozaya və β-fruktozaya parçalayır.
β-qalaktozidazanın (laktaza) təsirindən laktoza qlükozaya
və qalaktozaya parçalanır.
İnsan və heyvanların həzm şirələrində sellüloza -1,4
qlükon-4-qlükonohidolaza K∙F∙3.2.1.4 fermenti sellülozanı sello-
biozaya qədər parçalayır. İnsanlarda bu proses yoğun bağırsaqlar-
da mikrofloranın təsiri ilə az miqdarda baş verir.
6
12
6
11
22
12
5
10
6
5
10
6
2
2
2
2
O
H
C
O
H
C
n
O
H
C
O
H
C
O
H
O
H
m
O
H
n
nişasta dekstrin maltoza qlükoza
( m < n)
6
12
6
6
12
6
2
11
22
12
O
H
C
O
H
C
O
H
O
H
C
saxaraza
saxaroza α-qlükoza β-fruktoza
6
12
6
6
12
6
2
11
22
12
O
H
C
O
H
C
O
H
O
H
C
laktaza
laktoza qlükoza qalaktoza
Dostları ilə paylaş: |