haqqında meteoroloji məlumatların alınması və bu məlumatlar
əsasında hava proqnozunun tərtib oluması üçün istifadə edilirlər.
Təyyarə hava kəşfiyyatları. Təyyarə hava kəşfiyyatları əsasən
üç istiqamətdə aparılır:
1. Təyyarə meydanlarında atmosfer zondlamaları,
2. Atmosferin müəyyən marşrutlar üzrə zondlanmaları,
3. Yerüstü vizual müşahidələr.
Təyyarə kəşfiyyatlarında ilk növbədə, buludluq, görünüş dairəsi
və uçuş meylliyi haqqında məlumatlar toplanılır. Müasir
təyyarələrdə xüsusi quraşdırılmış ölçmə sistemləri vasitəsilə
təyyarələrin qalxma, marşrut üzrə uçuş və enmə zamanı hər yüz
metrdən bir əsas meteoroloji elementlərin avtomatik müşahidəsi
aparılır və bu müşahidələr nəticəsində alınan məlumatlar AMDAR
məlumatları adlanır. AMDAR məlumatları ilkin olaraq təyyarənin
göyərtəsində yerləşən xüsusi kompyüterlərdə cəmlənir və
beynəlxalq hava limanlarında avtomatik olaraq yerüstü stansiyalara
ötürülürlər. Hal-hazırda inkişaf etmiş ölkələrdə AMDAR
məlumatlarından həm uçuşların meteoroloji təminatında, həm də
hava xidmətlərində proqnozların tərtibində geniş istifadə olunurlar.
Aeroloji diaqramların və atmosferin fəza şaquli
kəsimlərinin qurulması
Meteoroloji bölmələrdə müxtəlif hava xəritələri ilə bərabər,
aeroloji müşahidələrin nəticələrinə görə də xüsusi qrafiklər,
blanklar tərtib olunur ki, bunlara da
aeroloji diaqramlar
deyilir. Bu
diaqramlar atmosferin, əsasən də onun aşağı qatı olan troposferin
vəziyyətini analiz etmək üçün ən mühüm vasitələrdəndir. Bu
aeroloji
diaqramlar
müxtəlif
hündürlüklərdə
meteoroloji
elementlərin analizləri və bunların əsasında leysan yağışların,
buzlaşmaların, ildırımın proqnozları, bulud laylarının vəziyyəttini,
kondensasiya izlərinin yaranma hündürlüklərini və başqa atmosfer
hadisələrini təyin etməyə imkan verir. Bəzən aeroloji diaqramlara
adiabat diaqramlar
da deyirlər.
Aeroloji diaqramlar bir-birindən əsas və köməkçi şkalalar,
atmosferin müxtəlif xarakteristikalarını ifadə edən izoxətlərə görə
fərqlənirlər. Aşağıdakı aeroloji diaqramlar mövcuddur (burada, x-
absis, y – ordinat oxlarıdır):
1) Revstal emiqramları (x = T; y = - Rlnp);
2) Şou teftoqramları (x= T; y = );
3) Revstal aeroqramları (x = lnT; y = - RTlnp);
4) Rossbiqramlar (x = S; y = θ);
5) Layxtman zondoqramları (x = lnT; y = T);
burada,
T- temperatur, P-təzyiq, - entropiya, S- qarışığın xüsusi
rütubətliyə görə nisbəti, θ – potensial temperatur, R- universal qaz
sabitidir.
Keçmiş SSRİ-də aeroloji diaqramlar UMT-nin (Ümumdünya
Meteorologiya Təşlilatı) təklifi ilə 3 formada hazırlanırdı. Bu
zaman hər 3 forma ( x = T; y = p
0,286
) koordinatları ilə
müəyyənləşdirilir. Bu blanklardan ikisi çəpbucaqlı koordinat
sistemində 1050-100 hPa arasında temperatur zondlamaları üçün,
digəri isə temperaturun 40
0
C-dən mənfi 25
0
C arasında ilin isti fəsli
üçün nəzərdə tutulur. Blankların üzərində isə ADÇİ ifadəsi yazılır.
AD - aeroloji diaqram, Ç - çəpbucaqlı, İ- isə isti deməkdir.
Temperaturun müsbət 10 mənfi 55
0
C diapozonu isə ilin soyuq
yarısı üçün tərtib edilmiş ADÇS blanklarda işlənir. Burada S-soyuq
mənasında işlənir. Bu blanklarda izoxətlər aşağıdakı qaydada
çəkilir: izobarlar- qəhvəyi rənglərlə, sağ tərəfdə izobarlara 50
0
-lik
meylli bucaqla çəkilirlər.
İzoqramlar
(qarışıqların miqdar əyriləri)
yaşıl rənglərlə, izobarlara sol tərəfdən meylliklə çəkilirlər.
Quru
adiabatlar
(potensial temperaturun bərabər qiymətləri) qəhvəyi
rənglərlə,
rütubətli adiabatlar
isə (daimi potensial temperatur
əyriləri) yaşıl rənglərlə sola meylliklə çəkilirlər. Aeroloji
blanklarda atmosferin zondlaşdırılması nəticəsində
stratifikasiya
əyriləri, şeh nöqtəsi əyriləri və atmosferin hal əyriləri
qurulur.
Bunlardan başqa, blankların kənarlarında hündürlüklər üzrə
küləklərin paylanması qeyd olunur. Hava temperaturunun
hündürlüyə görə paylanması stratifikasiya əyrisi adlanır və qırmızı
rənglərlə çəkilir. Müxtəlif hündürlüklərdə temperatur dəyişməsini
bilmək üçün aeroloji blanklara keçmiş müddətlər üçün də
stratifikasiya əyriləri çəkilir.
Şeh nöqtəsi əyrisi yaşıl xətlərlə çəkilir və onların qurulması eyni
ilə stratifikasiya əyrilərinin qurulması kimi, şeh nöqtəsi
temperaturunun hündürlüyə görə dəyişmələrini xarakterizə edir.
Qalxan havada temperaturun adiabatik dəyişmələrini hal əyrisi
xarakterizə edir. Bu əyrilər qurularkən kondensasiya səviyyəsinə
qədər havanın quru adiabatik olaraq qalxması və hər yüz metrdə
onun temperaturunun bir dərəcə aşağı düşməsi nəzərə alınır. Yəni,
kondensasiya səviyyəsinə qədər hal əyriləri quru adiabatlarla üst-
üstə düşür və adi qara karandaşla çəkilir. Sonra isə kondensasiya
səviyyəsi təyin edilir. Əgər yer səthində inversiya və yaxud
izotermiya təbəqələri varsa, onda hal əyrilərini bu təbəqələrin
yuxarı sərhədlərindən başlayaraq çəkmək lazımdır. Əyrilər
qurulduqdan sonra aeroloji diaqramlar analiz edilir. Bu zaman,
birinci növbədə stratifikasiyanın dayanıqlıq dərəcəsi təhlil edilir.
Əgər hal əyrisi stratifikasiya əyrisindən solda yerləşərsə, onda hava
kütləsi dayanıqlı stratifikasiyaya malikdir. Bu halda havanın
yuxarı qalxması üçün şərait mövcud deyildir. Əgər, hal əyrisi
stratifikasiya əyrisindən sağda yerləşərsə, deməli hava kütləsi
dayanıqsız stratifikasiyaya malikdir, yəni burada hava axınlarının
yuxarı qalxması üçün əlverişli şərait mövcuddur. Stratifikasiya
əyrisi ilə hal əyrisi arasında yerləşən sahələr
dayanıqsızlıq
enerjisini
xarakterizə edir. Bu əyrilərdən başqa aeroloji
diaqramların blankına təyyarə kəşfiyyatı və havanın zondlaşması
nəticələri çəkirlir. Bu məlumatları bort meteoroloqları və
təyyarəçilər gözəyarı təyin edirlər. Aeroloji diaqramların köməkliyi
ilə aviasiyanın meteoroloji təminatına aid bir çox məsələlər həll
edilir. Bunlar leysan yağıntıların, ildırımların, konvektiv buludların
diaqnozu və proqnozlarıdır. Burada isə əsas fikir güclü topa (Cu
cong) və topa-yağışlı (Cb) buludlara verilir. Bu buludların aşağı
sərhəddi kondensasiya səviyyəsinin yaxınlığında, yuxarı sərhəddi
isə hal əyrisinin stratifikasiya əyrisini kəsdiyi səviyyədə olur ki, bu
səviyyə də
konveksiya səviyyəsi
adlanır.
Dostları ilə paylaş: |