- İqlimşünaslıq
– Yer kürəsinin iqlim xarakteristikasını və iqlim
amillərinin qarşılıqlı əlaqəsini, iqlim yaradan prosesləri öyrənir;
- Sinoptik meteorologiya
– proqnoz məqsədilə atmosfer
proseslərinin yaranma mexanizmlərini, hava şəraitinin dəyişmə
səbəblərini öyrənir;
- Aqrometeorologiya
– meteoroloji şəraitin, hava hadisələrinin
kənd təsərrüfatı bitkilərinə təsirlərini öyrənir;
- Aerologiya
– radiozondlar vasitəsilə atmosferin təbəqələrində
meteoroloji parametrləri və onların dəyişməsini öyrənir;
- Aktinometriya
– Yer səthində günəş radiasiyasını öyrənir.
Sinoptik meteorologiyanın
predmeti havanın qabaqcadan xəbər
verilməsi (proqnozu) məqsədilə atmosfer proseslərinin inkişaf
qanunauyğunluqlarını öyrənməkdir.
Müəyyən zaman anında Yer kürəsinin ixtiyari məntəqəsi və ya
rayonu üzərində atmosferin vəziyyəti
hava
adlanır. Hava təzyiq,
temperatur, rütubət, külək, buludluluq, atmosfer yağıntıları kimi
əsas meteoroloji kəmiyyətlərin qiymətləri, duman, tufan, çovğun,
toz (qum) fırtınası və s. kimi xüsusi hadisələr yığımı ilə xarakterizə
olunur.
Hava şəraitinin dəyişməsini izləmək üçün bir qayda olaraq hər
bir coğrafi rayon üzərində meteoroloji elementlərin paylanma
qanunauyğunluqlarını bilməklə, bir neçə sutka əvvəl havanın
proqnozuna dair fikirlər söyləmək olar.
Havanı qlobal miqyasda təhlil etmək üçün coğrafi xəritələrdə
meteoroloji kəmiyyətlərin qiymətləri, şərti işərə və rəqəmlərlə,
həmçinin xüsusi hava hadisələri qeyd olunur ki, bu cür xəritələr
sinoptik xəritələr adlanır. Hal-hazırda «sinoptik xəritə» əvəzinə
«hava xəritəsi» termini də işlədilir.
Sinoptik xəritələrin köməyilə atmosferdə baş verən proseslərin
inkişaf qanunauyğunluqlarının aşkar edilməsinə əsaslanan hava
proqnozu üsuluna
sinoptik üsul
deyilir. Bu üsul atmosfer
fizikasının qanunları əsasında havanın dəyişmə səbəblərini
araşdırmağa imkan verir. Sinoptik üsul geniş miqyaslı atmosfer
hadisələrinin öyrənilməsinə şərait yaradır.
Aviasiya
meteorologiyası
meteorologiya
elminin tətbiqi
sahələrindən biri olmaqla, meteoroloji şəraitin aviasiya texnikasına
və uçuş fəaliyyətinə təsirini öyrənir, hava proqnozlarının
metodikasını hazırlayır, qarşısında duran məsələlərin həllində
meteorologiyanın başqa sahələrinin, sinoptik və dinamiki
meteorologiyanın, həmçinin aerologiyanın nəailiyyətlərindən də
istifadə edir. Onun eyni zamanda aviasiya elmləri, təyyarəsürmə
nəzəriyyəsi, aerodinamika və kosmonavtika ilə sıx əlaqəsi vardır.
Bəzi atmosfer hadisələri uçan aparatlar üçün çox təhlükəli olaraq
qalırlar. Buludlarda elektrik boşalmaları, güclü buzbağlamalar,
silkələnmələr və s. atmosfer prosesləri bəzi hallarda qarşıya
qoyulmuş məsələlərin yerinə yetirilməsini əngəlləyir. Alçaq
buludlar, dumanlar və yağıntılar uçuş aparatlarının qalxıb-enməsini
çətinləşdirir.
Güclü
küləklər
aviasiya
texnikasının
yerdə
saxlanmasına, uçuş-enmə zolağında buzun əmələ gəlməsi və çoxlu
qar yağması isə aerodromun bir müddət sıradan çıxmasına da səbəb
ola bilər.
Buna görə də, uçuş heyəti atmosfer proseslərinin fiziki
mahiyyətini və meteoroloji şəraitin uçuşlara təsirini, yer səthində,
havada meteoroloji şəraiti təhlil etməyi, bundan düzgün istifadə
edərək, uçuşların tam təhlükəsizliyini təmin etməyi və az qüvvə
sərf etməklə, qoyulmuş məqsədə nail olmağı bacarmalıdırlar.
Son 10-20 il ərzində atmosfer prosesləri, barik obyektlər,
onların enerjisi, dinamikası və yaranma şəraitləri, hava şəraitinin
proqnoz metodları haqqında geniş elmi-praktiki əhəmiyyət daşıyan
biliklər əldə olunmuşdur. Yüksək texnologiyaların inkişafı ilə
əlaqədar olaraq yeni kommunikasiya və rabitə əlaqə sistemləri
yaradılmışdır. İnternet, GPS və GPRS, GSM mobil rabitə
sistemləri,
Meteoroloji
süni
peyklər
(MSP)
və
doppler
radiolokatorları
meteoroloji sahədə inkişafı xeyli gücləndirmişlər.
Meteoroloji süni peyklər vasitəsilə aviasiya üçün təhlükəli atmosfer
hadisələri, tropik siklonlar və digər sinoptik obyektlər yaranma
müddətindən dağılmasına qədər izlənilir və bunlar haqqında
məlumatlar real vaxt rejimində meteoroloji orqanlara, hətta hava
gəmilərinə ötürülür. İnternetin geniş imkanlarından istifadə
etməklə, çoxhəcmli meteoroloji məlumatlar operativ qaydada əldə
olunur. Bunlar hava xəritələri, uçuş səthləri üzrə temperatur və
külək xəritələri, aşağı və yuxarı troposferdə müşahidə olunan
təhlükəli atmosfer hadisələri, peyk məlumatları və digərləridir. Bu
isə öz növbəsində həm meteoroloqlardan, həm də pilotlardan
yüksək savad, bilik və bacarıq tələb edir.
I FƏSİL
SİNOPTİK METEOROLOGİYANIN ƏSAS ELEMENTLƏRİ
Atmosferin tərkibi və quruluşu
Bizi əhatə edən hava təbəqəsinə
atmosfer
deyilir. Burada,
"atmos" - hava, "sfera" isə təbəqə deməkdir. Atmosferin Yer
kürəsində insanın həyatı və fəaliyyəti üçün əhəmiyyəti çox
böyükdür. Əgər atmosfer olmasaydı, yer səthinin orta temperaturu
+15
0
C deyil, -23
0
C olardı ki, bu da canlı aləmin məhvinə səbəb
olardı. Atmosferin tərkibinə daxil olan qazlardan biri oksigen
olmaqla, canlı aləmin nəfəs almasına və yanma prosesinə kömək
edir. Atmosferin əsas qazı olan azot, zülal və azotlu birləşmələrin
tərkibinə daxil olub, Yer kürəsində həyatın inkişafı ilə sıx
əlaqədardır. Atmosfer azotun, oksigenin, arqonun, neonun və başqa
qazların sənaye üsulu ilə alınmasında tükənməz rol oynayır.
Atmosfer, gündüzlər Yerin Günəş şüaları tərəfindən hədsiz
qızmasının, gecələr isə onun hədsiz soyumasının qarşısını almaqla,
eyni zamanda canlı orqanizmləri Günəşin ultraqısa və kosmik
şüalarından da qoruyur. Atmosferin yuxarı qatlarının qısa dalğaları
qaytarması uzaq məsafələrlə radiorabitənin yaradılmasında mühüm
rol oynayır. Atmosfer səsin yayılmasında vacib rol oynamaqla,
aviasiya üçün xüsusi maraq kəsb edir. Atmosfer müxtəlif qazların,
su buxarının, maye və bərk hissəciklərin mexaniki qarışığından
ibarətdir. Qaz tərkibinə görə atmosfer
homosfer
və
heterosfer
qatlarına
bölünür.
Homosfer
– hündürlüyü 90-95 km olan aşağı qatdır. «Homo» –
tək, «sfera» isə təbəqə deməkdir. Bu qatda hündürlük artdıqca əsas
Dostları ilə paylaş: |