Mavzu: Ekologiya va tabiatni muhofaza qilishning
ilmiy va nazariy asoslari
Reja:
1.
Fanning o’zrganish ob’ekti va predmeti, metodologiyasi.
2.
Umumiy ekolgiya, tabiatdan foydalanish va tabiatni
muhofaza qilishning
asoslari.
3.
Ekologiya va tabiatdan foydalanishning tarixi.
4.
Ekololgik muxit, ekologik omillar va ekologik muammolar.
5.
Ekologiya fanining boshqa fanlar bilan aloqasi
O’zbekiston Respublikasining «Tabiatni muhofaza qilish to’g’risida»gi
qonunining(1992) 4-moddasida «.barcha turdagi ta’lim muassasalarida ekologiya
o’quvining majburiyligi» ta’kidlanadi.
Ekologik ta’limning bosh maqsadi aholining barcha qatlamlarida,
jumladan,
oliy ta’lim talabalarida atrof-muhitni asrash muammolariga ongli munosabatni
shakllantirishdan iborat.
Universitetlarda o’qitilayotgan «Ekologiya» kursi talabalarda ilmiy
dunyoqarashni shakllantirishi va amaliy faoliyatga yo’naltirishga xizmat qilishi
lozimdir.
Hozirgi
kunda uzluksiz, ilgarilovchi ekologik ta’lim tizimini joriy qilish
muhim ahamiyat kasb etadi. Bo’lg’uvsi oliy ma’lumotli mutahassislar faqatgina
bugungi kunning ekologik muammolarini o’rganish bilan cheklanib qolmasliklari
kerak. Ular mavjud ekologik muammolarning oqibatlarini oldindan ko’ra
bilishlari
va faoliyatlarini shunga mos holda tashkil qilishlari zarurdir. Buning uchun ilm
izlash, o’rganish va unga amal qilish lozimdir.
Ekologiya
yunoncha "oikos" (eykos) – yashash joyi, makon va «logos» – fan,
so’zidan olingan bo’lib, tirik organizmlarning tevarak atrofdagi muhit bilan o’zaro
munosabatini o’rganadigan biologik fan hisoblanadi. Ekologiya muhit omillarining
o’simlik va hayvonlar organizmiga ta’sirini, organizm va populyatsiyaning muhit
omillariga ko’rsatadigan reaktsiyalarini, populyatsiyalar
soni va tizimini bir xil
saqlovchi
mexanizmlarni
(jarayonlarni),
tabiiy
guruhlarning
biologik
mahsuldorligini,
biogeotsenozlar
yoki
ekosistemalarning
harakatlanish
qonuniyatlarini va biosferani o’rganadi. Tirik tabiat qanday tuzilgan, qaysi qonunlar
asosida mavjud va rivojlanadi, u inson ta’siriga qanday javob beradi bularning bar-
chasi ekologiyaning predmetidir.
Inson borki, hayot uchun kurashadi, tabiatning barcha injiqliklariga
moslashishga
intiladi, har bir kishi tabiat in’omlaridan foydalanadi, quradi, bunyod
etadi. Odatda inson biror maqsadni ko’zlab tabiatning muayyan bir sohasida ijobiy
yoki ko’pincha salbiy ta’sir ko’rsatishi mumkin.
Kishilar o’zlari uchun istiqomat joylari barpo etar ekanlar, buni atrof-muhitning
o’simlik va hayvonot dunyosiga qandaydir salbiy ta’siri bo’ladi, natijada tabiat
kambag’allashib boradi. Inson qurilish materiallari sifatida tabiiy o’rmonlarni
keragidan ortiqcha kesadi, demak o’simlik dunyosi qisqarib, u o’z navbatida atmo-
sfera havosini musaffo bo’lishiga rahna tug’diradi, tuproq eroziyaga uchraydi, yer
osti
suvlari kamaya boradi, ko’chkilar paydo bo’lib, sel natijasida jarliklar hosil
bo’lishi mumkin. Bu lavha insonning tabiatga ko’rsatgan ta’siridan bir parcha xolos.
Tabiatga nisbatan ko’r-ko’rona yondoshish, uning ehsonlaridan ayovsiz foydalanish
pirovardida og’ir asorat qoldirishi mumkin.
Bizni o’rab turgan butun tabiat, borliq, ming yillar mobaynida shunday bir
muvozanatga
kelganki, uning bir bo’lagiga yetkazilgan ozor boshqa bo’laklariga
ham salbiy ta’sir ko’rsatmay qolmaydi. Tabiatga ta’sir etishda ba’zi jiddiy xatolarga
yo’l qo’yilishi mumkin ekanligini Orol fojiasi misolida yaqqol ko’rsatish mumkin.
Hozirgi zamon ekologiyasi odam va biosfera o’rtasidagi o’zaro munosabat
masalalarini jadal o’rganmoqda.
Hozirgi zamon ekologiyasining yana muhim vazifalaridan biri bu biologik
resurslardan oqilona foydalanish, odam faoliyati ta’sirida tabiat o’zgarishlarini
oldindan ko’ra bilish, tabiatda kechayotgan jarayonlarni boshqarish yo’llarini
o’rganish, zararkunandalarga qarshi kurashning zararsiz
va samarador usullarini
yaratish, sanoat korxonalarida chiqindisiz texnologiyani ishlab chiqish va joriy etish.
Ekologiya