61
ideyanın mətbuata çıxarılması və oxuculara çatdırılması elə də qorxulu
deyildi. Lakin mətbuata həqiqətlə əlaqəsi olmayan faktlar, məqalələr və
fikirlər çıxarılırsa və oxucuların da bu qondarma faktları qəbul etməkdən
başqa bir seçimi qalmırsa, bu, təbliğat üçün qorxulu haldır. Cəmiyyət
mütəmadi olaraq eyni fikir və ideyalarla qarşılaşırsa və cəmiyyətin əh-
val-ruhiyyəsi də bu ruhda köklənirsə, onda yalan da həqiqət kimi qəbul
olunardı. Erməni xalqı da məhz belə bir seçimlə üz-üzə qalaraq dezinfor-
masiyaların ağırlığına dözmüşdü. V.F.Mayevski daha sonra əlavə edirdi
ki, son illər ərzində erməni mətbuatında erməni millətçilərinin proqramı
ilə səsləşməyən yazılara rast gəlmək mümkün deyildir. Başqa sözlə, er-
məni mətbuatı elə bir nəzarət altına alınmışdı ki, orada erməni təcavüz-
kar-millətçi ideyaları ilə səsləşməyən yazılar özünə yer tapa bilməzdi.
Müəllifin fikrincə, erməni məsələsi haqqında erməni mətbuatında yalan
və qızışdırıcı ideyaların geniş təbliğ edilməsi, bütünlükdə erməni xalqı-
nın düşüncəsini zəhərləmiş və erməniləri doğru yoldan azdırmışdı. Bu
isə ermənilər arasında anarxiyaya, sonsuz bədbəxtliklərə yol açmışdı (28).
V.F.Mayevskinin sonrakı müxtəsər təsvirləri də Dağlıq Qarabağ ətra-
fında aparılan erməni millətçi təbliğatını çox xatırladır. Onun yazdığına
görə, XIX əsrin sonlarında erməni təbliğatçılarının öz yurddaşlarının Os-
manlı Türkiyəsində dözülməz şəraitdə olmaları barədə təbliğat aparmala-
rının nə dərəcədə doğru olmasından çoxlarının xəbəri yox idi. Bu halda
ermənilərin milli təəssübkeşlik hissləri aparılan ermənipərəst təbliğata
inanmağa sövq edirdi. Mövcud həqiqətlər haqqında məlumatların mətbua-
ta çıxarılması imkanı isə yox idi. Gizli erməni təşkilatları onların niyyət-
lərinə uyğun gəlməyən yazıların və məlumatların açıqlanmasının qar-
şısını qətiyyətlə alırdılar. Bunun üçün onlar qətiyyətli addımlara da əl
atırdılar. Erməni millətçilərinin siyasəti və təbliğatı ilə razılaşmayanları
və buna qarşı açıq etiraz edənlər ciddi cəzalar gözləyə bilərdi. Başqa söz-
lə, sadə ermənilərin millətçi ideyalara qarşı çıxmaq hüququ yox idi. Ona
görə, müəllif bu qənaətə gəlirdi ki, sadə erməni camaatı erməni millətçi
təbliğat maşınının terroruna məruz qalmışdır. O da bildirilir ki, erməni
təbliğat maşını çox böyük fəaliyyət səlahiyyətlərinə malikdir. Erməni
gizli millətçi təşkilatlarının, habelə erməni təbliğat maşınının qərarları
xalq tərəfindən mübahisəsiz olaraq qəbul edilməli idi. Erməni millətçi
təbliğatına qarşı ermənilər öz mətbuatında açıq fikir söyləmək imkanında
deyildilər (29).
1918-ci ildə Qarabağda baş verən erməni təcavüzkarlıqlarını yaxın-
dan izləyən ingilis jurnalisti Skotland Liddel də bildirirdi ki, ermənilər
62
dünyada ən yaxşı təbliğatçıdırlar. Bu səviyyəyə onlar birdən-birə deyil,
bir neçə il ərzində əldə etdikləri təcrübə ilə çata bilmişdilər. Düzdür, mü-
əllif ermənilərin mənəvi keyfiyyətlərinin qonşu xalqların nifrətinə səbəb
olduğunu da qeyd edirdi. O, əlavə edirdi ki, Avropa və bütün dünya on-
ların təbliğatına inanır. İngilis jurnalisti Qarabağda baş verən bütün bə-
laların kökünün məhz erməni millətçi təbliğatının nəticələri ilə əlaqələn-
dirirdi. Müəllifin fikrincə, ermənilər və azərbaycanlılar dinc həyatlarını
davam etdirməyə hazırdırlar. Lakin erməni təbliğatçıları buna imkan ver-
mirlər. Erməni təbliğatçılarının təxribatçı fəaliyyəti bu iki xalqın arasına
qırğınlar salmışdır. Bu təxribatçı və qızışdırıcı təbliğatın genişləndiril-
məsində isə Liddel erməni qəzetlərinin saxta məlumatlarla qızışdırıcılıq
fəaliyyəti aparmasının əsas rol oynadığını və belə təxribatların elə ermə-
nilərin özlərinə də fayda gətirmədiyini yazırdı (30).
İstər XIX əsrin sonlarında, istərsə 1905–07-ci illərdə Qarabağda milli
qırğınların başlanmasında, istərsə də Dağlıq Qarabağ münaqişəsinin baş-
lanmasında və onun təbliğatının qurulmasında da oxşar ssenarini müşa-
hidə etmək mümkündür. İlk növbədə antiazərbaycan və antitürk təbliğa-
tının başlanmasının erməni klassik dəst-xətti bu hadisələrdə də özünü
göstərməkdədir. Bunu erməni təcavüzkarlığının mahiyyətini araşdıran
tədqiqatçılar da təsdiq edirlər. Həmin klassik dəst-xətt ondan ibarətdir ki,
erməni millətçiləri geniş təbliğat hay-küyünün yaradılması üçün ilk növ-
bədə öz soydaşlarını müəyyən şəraitdə qurban verirlər və bununla da
əməli fəaliyyətə keçmək üçün bu erməni əzabkeş "qurbanlardan" təbliğat
materialı kimi istifadə etməyə başlayırlar.
Amerikalı alimlər Castin Makkarti və Karolin Makkarti XIX əsrin
sonlarında Osmanlı Türkiyəsi ərazisində baş verən erməni qırğınlarının
tarixini araşdıraraq ermənilərin belə bir ssenariyə tez-tez əl atdıqlarını
müəyyənləşdirmişdilər. Ermənilər anlayırdılar ki, avropalıların diqqətini
özlərinə cəlb etmədən hər hansı bir nəticəyə nail ola bilməyəcəklər. Bu-
nun üçün isə erməni millətçiləri ilkin olaraq erməni əhalisinin azlıq təşkil
etdiyi məntəqələri seçir və həmin məntəqələrdə müsəlman əhalinin üzəri-
nə hücum çəkir və çoxlu fəlakətlər törədirdilər. Bu zaman erməni millət-
çiləri bilirdilər ki, qəzəblənən yerli əhali qonşuluğunda olan ermənilər-
dən qisas almağa çalışacaq və azlıqda olan erməni əhali bu qisasın qarşı-
sını almağa gücü çatmayacaqdı. Nəticədə yerli ermənilər itki verməli
olacaqdı ki, erməni millətçilərinə də elə bu lazım idi. Bununla da erməni
əhalisinə qarşı milli qırğınlar törədilməsi, ermənilərin təcavüzə məruz
Dostları ilə paylaş: |