32
faktorlarla müvafiq şəkildə identifikasiya olunmaqla vahid
komponenti təşkil etmişlər. Belə ki, qədim zamanlardan
qəbilələri, tayfaları və xalqları formalaşdıran, birləşdirən ayrı-
ayrı fərdlər öz bənzərlərini tapmaqla,
onlarla həmrəy olmaqla,
eyni maraqlar və tələbatlar əsasında assosiasiya olunmaqla
vahid institusional struktur yaratmışlar. Beləliklə, ilkin mər-
hələdə insanlar etnik və dini faktorlar, xalqlararası yeni iqti-
sadi münasibətlərin formalaşmağa başladığı sonrakı dönəmdə
isə sosial, siyasi və ideoloji amillər əsasında identifikasiya
olunmuşlar.
Xalqlararası yeni münasibətlərin meydana çıxdığı mər-
hələdə isə ideologiyalar və siyasi həmrəylik amili xalqların
həyatında, ən azı, milli, etnik amillər qədər təsirli və əhəmiy-
yətli olmuşdur. Bununla da millətlərin formalaşması dönə-
mində milli, etnik kimlik axtarışları məhdudlaşmış, beləliklə
də, ən müxtəlif etnik, mədəni kökdən gələn ayrı-ayrı ünsürlər
vahid siyasi birlik içində zaman-zaman assimilyasiya olun-
maqla öz etnik kökündən qopmuş və müasir millətlərin
formalaşmasında iştirak etmişlər. Sonrakı mərhələdə isə bu
prosesdə iştirak etmiş ayrı-ayrı etnik ünsürlər məhz həmin
xalqın etnogenezində iştirak etmiş etnik qruplar kimi səciyyə-
ləndirilmişlər. Bəşəriyyətin bu inkişaf mərhələsi orta əsrlərdə
kapitalizmin inkişafı ilə özünün kulminasiya nöqtəsinə çatıb.
XX əsrdə isə bəhs olunan proses demək olar ki, yekunlaşıb.
Bəşəriyyətin intellektual potensialının artması, ayrı-ayrı etnik
qrupların tarixinə daha çox maraq göstərilməsi, eyni zaman-
da, millətlərin tarixinin elmi şəkildə öyrənilməsi XX əsrdə bu
prosesi tormozlamağa başlayıb. Yəni əgər artıq ilkin və son
orta əsrlərə qədər davam edən mərhələdə etnik ünsürlər bu və
ya digər səbəblərdən assimilyasiya olunaraq itirdisə, XX
əsrdən sonra bunun qarşısı alınıb. Beləliklə, bu gün dünyada