884
MURAT KEKLİK
lar Farsçanın etkisi altına girmiş eserlerini de Farsça yazmışlardır. Merkez şe-
hirlerin dışında yaşayan halk ise Farsçanın bu çekim gücünün dışında kalmayı
tercih etmiş, Türkçeye sahip çıkma ve Türkçeyi kullanma bilincini geliştir-
miştir. Hatta bu dönemde Türklerle birlikte Ermeni ve Gürcüler bile Türkçe
yazmışlardır.
13
17. asır Azerbaycan halk edebiyatı için de bir dönüm noktasıdır. Siyasi
gelişmeler halk edebiyatının parlamasına ve yayılmasına zemin hazırlamıştır.
Şah Abbas’la başlayan Farslaşma hareketi Güney Azerbaycan’daki halkı daha
fazla mazisine geleneklerine, efsanelerine dönmeye zorlamış saz şairleri des-
tan ve koşmalar üretmeyi yoğunlaştırmışlardır. “Kerem ile Aslı”, “Âşık Ga-
rib”, “Abbas ve Gülgez” gibi sadece aşkı işleyen halk hikâyeleri bu dönemde
yaygınlaşarak dilden dile dolaşmıştır.
14
Kavsî, yaşadığı topraklarda siyasî gelişmeler neticesinde Farsçaya ilginin
artması üzerine tepki olarak Türkçeye, ana diline önem vermiş bir şairdir. Dili
konuşma diline yakındır. Arapça ve Farsça terkiplerden uzak durmuş, sade ve
anlaşılır bir dil kullanmıştır. Bu sebeple atasözlerini ve deyimleri sık sık kul-
lanır.
15
Yetiştiği kültür ve coğrafyaya sahip çıkma arzusu, anadilini kullanma is-
teği Kavsî’yi de Türkçe yazmaya itmekle kalmamış eserlerinde aynı zamanda
Türk kültür ve folklorunu temel ilham kaynağı olarak kullanmıştır. Netice iti-
bariyle Kavsî’nin divanı dil, imlâ ve muhteva yönünden 17. asır Azerî sahası
dil ve kültürünün bütün özelliklerini içinde barındırmaktadır. Nitekim aşağı-
daki beyit de Kavsî’nin Türk dili ve kültürüne olan sevgisinin ve ona verdiği
önemin yansımasıdır;
Nigâr-ı Türk mehri Zâl-ı dünyâ ile cem’ olmaz
Eger Rüstem seversen kes bu dîvün ülfetin getsün
g. 266/6
1. Kavsî Divanı’ndaki Atasözleri
Atasözleri, “Atalarımızın uzun denemelere dayanan yargılarını genel ku-
ral, bilgece düşünce ya da öğüt olarak düsturlaştıran ve kalıplaşmış biçimleri
13
Xudiyev, a.g.e., s. 271-272.
14
Mahmut Sarıkaya, Güney Azerbaycan Türkçesi, Yayınlanmamış Doktora Tezi, Erci-
yes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kayseri, 1998, s. 37.
15
Çakır, a.g.e., s. 81.
KAVSÎ DİVANINDA ATASÖZLERİ VE VECİZ İFADELER
885
bulunan, kamuca benimsenmiş özsözler”
16
. “Atasözleri zamanla çok defa ger-
çek anlamları yerine mecazlı bir mana kazanarak sözlü gelenek içinde nesil-
den nesile aktarılan ve halk hafızasında yaşayan, halka mal olmuş, kalıplaşmış
ifadelerdir.”
17
Doğan Aksan, atasözlerini “çoğunlukla bir cümle biçiminde
oluşarak bir yargı anlatan, kimi zaman ölçü ve uyakla, söyleyiş açısından daha
etkili olamaya yönelen sözlerdir” şeklinde tanımlar.
18
“Uzun gözlem ve tecrü-
benin ürünü olan atasözleri bir olayı açıklamaya, bir duruma açıklık getirmeye
ve bir olaydan ders çıkarılmasını sağlamaya yönelik hüküm anlatan dil birlik-
leridir. Bazen ahlaki bir öğüt verir bazen de bir geleneğe işaret eder, bir inancı
anlatırlar.”
19
Atasözleri dilin anlatım gücünü artırmak yanında toplumların ha-
yat görüşünü, felsefesini yansıtan tecrübelerin bir ürünüdürler.
Atasözleri, kalıplaşmış ve değişmeyen söz birlikleri olarak bilinseler de
şiir dilinin gereği olarak ses, söyleyiş, biçim bakımından sanatçının elinde iş-
lenerek yeni kullanımlar şeklinde karşımıza çıkmaktadırlar. Atasözleri ve de-
yimler duygu, düşünce ve hayallerin daha rahat ve açık olarak dile getirilme-
sine yardımcı olurlar aynı zamanda sanatlı söyleyişler için, az sözle çok şey
dile getirmek için şairlere imkân sunarlar. Kavsî Divanı’ndaki atasözlerinin
bazıları vezne ve şiir diline uydurulmak zaruretiyle söz dizimi ve kelimeleri
değiştirilerek kullanılırken, bazen de bir atasözüne kısmî iktibas yoluyla tel-
mih ve işarette bulunulduğu görülmektedir. Beyitlerde kullanılan atasözü ve
veciz ifadeler beytin diğer dizesindeki durum veya duyguyu örnekleme, kar-
şılaştırma, benzetme gibi yollarla izah etmektedir. Kavsî Divanı’ndaki atasözü
ve deyimleri de içeren çalışmalardan
hareketle Kavsî Divanı’nda tespit ede-
bildiğimiz atasözleri ve geçtikleri beyitler şunlardır;
16
Ömer Asım Aksoy, Atasözleri ve Deyimler Sözlüğü, I Atasözleri Sözlüğü, İnkılâp
Kitabevi, İstanbul, 1988, s. 34.
17
Aydın Oy, “Atasözü”, TDVİA, C 4, 1991, s. 44.
18
Doğan Aksan, Her Yönüyle Dil Ana Çizgileriyle Dilbilim, TDK Yayınları, Ankara,
1998, s. 38.
19
Ahmet Turan Sinan, “Türk Atasözlerinde Geçen Deyimler”, Milli Folklor, S 51, 2001,
s. 136.
Kavsî divanındaki atasözü ile veciz ifadelere Mümine Çakır, Kavsi, Hayatı, Edebi Ki-
şiliği ve Divanı (inceleme tenkitli metin-dizin), Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü
(Basılmamış Doktora Tezi), Ankara, 2008; Ferhad, Rahimi, Kavsi Divanı’nın Dil İncelemesi
(Giriş-Dil İncelemesi-Metin-Sözlük), İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Yüksek
Lisans Tezi, İstanbul, 2011. adlı çalışmalarda değinilmiş olup bildirimiz bu çalışmalar üzerin-
den genişletilerek oluşturulmuştur. Kimi sözlerin atasözü olup olmadığı atasözü ile ilgili eser-
lerle karşılaştırmalar yapılarak belirlenebilecektir.