girişdilər. Üç gün davam edən döyüş müsəlmanların qələbəsi ilə bitdi. Azərbaycan və
İrandan sağ qayıda bilmiş 30 min rusun sadəcə 5 mini əl-larisilərin qılıncından canını
qurtara bilmişdi. 25 minə yaxını isə öldürülmüş və dənizdə batırılmışdı. 5 min nəfər isə
gəmiləri ilə Volqa boyunca şimala üzərək burtasların ölkəsinə (indiki Çuvaşiya) daxil
olmuşdular. Burtaslar onlara hücum edib ağır itgi verdirmişdilər. Onların geri
qalanlarını isə müsəlman bulğarlar qılıncdan keçirmişdilər
40
. 938-ci ildə ruslar 38 gəmi
ilə yenidən Bakı sahillərinə hücum etmişdilər. Şirvanşah Mənuçöhr ibn Yəzidin səyi
nəticəsində onların Kür çayı ilə ölkənin içərilərinə doğru soxulmaq cəhdinin qarşısı
alınmışdı.
Orta əsrlər Azərbaycan şəhərlərinin ən əhəmiyyətlilərindən biri də Bərdə şəhəri idi.
Mənbələrdə ‚Partava‛, ‚Firuzabad‛, ‚Bərdə‛ adları ilə şöhrət tapmış bu şəhər
Tərtərçayın sol sahilində, 30 km
2
ərazidə yerləşmişdi
41
. Həmidullah Qəzvini Bərdənin
Makedoniyalı İsgəndər tərəfindən salındığını, şah I Qubadın isə şəhəri əsaslı şəkildə
təmir etdiyini yazır
42
. Yaqut əl-Həməvi Bərdə şəhərinin əsasının Sasani şahı I Qubad
(488-531) tərəfindən qoyulduğunu yazır. Şəhərin isə farsca ‚bərdə‛-qul, kölə
[
ٙقهت
]
və
‚dar‛-sahib, malik
[
ناق
]
sözlərinin birləşməsindən meyadan gəlmiş ‚Bərdədar‛
kəlməsindən törədiyini qeyd edir
43
. Qasım Hacıyev öz əsərində Yaqut əl-Həməvinin bu
fikri ilə razılaşmadığını qeyd etmişdir
44
. Ərəbdilli mənbələrdə şəhərin adı bəzən
[
حػلهت
]
Bərza’ə, bəzən də
[
حػقهت
]
Bərda’ə formasında yazılır. Bu da ərəb dilində ‚yəhər‛ və ya
‚palan‛ mənasını ifadə edir
45
. Belə görünür ki, Bərdə adının etimoloji baxımdan dəqiq
izah etmək xeyli çətindir. Çünki bu şəhərin adı müxtəlif dillərdə qələmə alınmış tarixi
mənbələrdə müxtəlif cür yazılmışdır, bu səbəbdən də bir-birindən çox fərqli mənalar
ortaya çıxmaqdadır.
40
MƏS’UDİ, Mürucü’z-Zəhəb, C. I, s. 79-80; VƏLİXANLI, həmin əsər, s. 89.
41
Rəşid GÖYÜŞOV, Azərbaycan Arxeologiyası, s. 131, Bakı 1983.
42
Nüzhətü’l-Qülub, s. 92.
43
YAQUT əl-HƏMƏVİ, Mu’cəmü’l-Büldan, C. I, s. 270.
[
٢ثٍُا غظٞٓ ح٤ٌنالُات ٙا٘ؼٓٝ ناق ٙقهت بهؼٓ حػلهت
]
44
Qasım HACIYEV,
Bərdə Şəhəri, Coğrafi, Siyasi və Mədəni Tarixi, s. 24-25, Bakı 2008.
45
Bax: Mevlüt SARI, Arapça-Türkçe Lugat, s. 86, İstanbul 1982. Həmçinin bax: X. K. BARANOV, Arabsko-Russkiy Slovar,
s. 65, Moskva 2007.
Bərdə 647-ci ilin yayında Salman ibn Rəbiə əl-Bahilinin (ا) əmrindəki xilafət orduları
tərəfindən fəth edilmişdi
46
. Əməvilərin dövründə xilafət canişinləri Bərdə şəhərində
yaşayır, Arranla yanaşı Ərməniyyəni də buradan idarə edirdilər. İnzibati idarə mərkəzi
olmaqla yanaşı, ölkədaxili və beynəlxalq ticarət yolları üzərində yerləşməsi xilafət
dövründə Bərdənin sürətlə inkişaf edərək Azərbaycanın ən böyük iqtisadi, mədəni və
elm mərkəzlərinə çevrilməsi üçün əlverişli zəmin hazırlamışdı. İrəlidə görəcəyimiz kimi
bu şəhərdə bütün İslam dünyasında şöhrət tapmış çox sayıda alim yetişmişdi. Bu da
onu göstərir ki, Bərdə VII-X əsrlərdə Azərbaycanın, eləcə də xilafətin ən böyük elmi və
dini mərkəzlərindən biri olmuşdur. əl-İstəxri Bərdə haqqında ‚Bərdə şəhəri həqiqətən
çox böyük şəhərdir‛ deyərək onun Dərbənd və Tiflislə birlikdə Arranın ən böyük şəhəri
olduğunu qeyd etmişdir
47
. İbn Hövqəl isə onu ‚Arranın anası‛ adlandırmış, Bərdənin,
İsfəhan və Reydən sonra, regionun ən böyük şəhəri olduğunu bildirmişdi
48
. Şəmsəddin
əl-Məqdisi (947-990) Bərdəni bu yerlərin Bağdadı adlandırmışdı
49
. Həmin dövrdə
Bərdənin əhalisi 100 mindən çox idi. Şəhərdə 4 böyük bazar, ayrıca sənətkar
məhəllələri, bir neçə hamam, məscid, mədrəsə kimi çoxlu dini, ictimai binalar mövcud
olmuşdu
50
. Bərdə xilafət dövründə, Babü’l-Əbvab (Dərbənd) və Yəzdiyyə (Şamaxı) ilə
birlikdə, zərbxananın fəaliyyət göstərdiyi regionun üçüncü şəhəri idi
51
. Bərdə
zərbxanasında qızıl, gümüş və mis pullar kəsilirdi
52
. Əməvilər dövründə Arranda
kəsilən ən qədim pul h. 89-cu (707-708) il tarixli gümüş dirhəmdir
53
. Son Əməvi
hökmdarı II Mərvan ibn Muhəmməd (744-750) şahzadəlik illərində şərqi Anadolu və
Azərbaycan canişini olaraq Bərdədə yaşamışdı. O, burada Xəzər xaqanlığı ilə aparılan
müharibələrdə aktiv iştirak etmişdi
54
. Səid ibn Süleym və Əli ibn İsa ibn Mahanın
Arranın idarə edilməsində göstərdikləri uğursuzluqdan sonra Harun ər-Rəşid (786-809)
Yəzid ibn Məzyəd əş-Şeybanini Arran və Ərməniyyə valisi təyin etmişdi. Bərdəyə gələn
46
Əbü’l-Abbas Əhməd ibn Yəhya BƏLAZURİ, Fütuhü’l-Büldan, (Nşr. A. ət-Təbba), s. 285-287, Beyrut 1987; İBNü’l-
Ə’SƏM,
Fəthlər Kitabı, s. 9.
47
İSTƏXRİ, Məsalik, s. 67, 73.
[
اًاكظ جه٤ثً ح٘٣كٓ اٜٗاك حػلهت آأٝ
]
48
Əbü’l-Qasım Muhəmməd İBN HÖVQƏL,
Surətü’l-Ərz, s. 337, Leiden 1939.
[
ٕا ّهُا ُّّا ٠ٜك حػلهت ح٘٣كٓٝ
...
ٝ ماهؼُا ٖ٤ت ٌٖ٣ ُْٝ
ٕاٜثصا ٝ ٟ ّهُا كؼت ٕارٌهثغ
اٜ٘ٓ هثًأ ح٘٣كٓ
]
49
MƏQDİSİ,
Əhsənü’t-Təqasim, s. 185.
[
حػلهت
...
ْ٤ِهلإا امٛ قاكـت ٢ٛ
]
50
GÖYÜŞOV,
həmin əsər, s. 131-132.
51
BÜNYADOV, həmin əsər, s. 148; GÖYÜŞOV, həmin əsər, s. 132.
52
GÖYÜŞOV, həmin əsər, s. 132.
53
BÜNYADOV, həmin əsər, s. 148.
54
BÜNYADOV, həmin əsər, s. 110; ARTAMONOV, həmin əsər, s. 219-224.