bağlamışdı
294
. Lakin bu fəth qalıcı olmamış, həm Əməvilər dövründəki daxili
ziddiyətlər, həm də cənubi Qafqazda davam edən ərəb-xəzər müharibələri səbəbiylə
Tiflisin fəthi gecikmişidi. 736-cı ildə Tiflis xilafətə birləşdirilmişdi. Bu tarixdən etibarən
Tiflis xəlifələrin təyin etdikləri valilər tərəfindən idarə edilmişdi. 852-ci ildə Yusif ibn
Muhəmməd əhdnamə şərtlərini yerinə yetirməməsi səbəbiylə Ərməniyyə hakimi Aşot
oğlu Baqratı həbs edərək Bağdada göndərmişdi. Bu hadisədən sonra Baqratın qardaşı
oğlunun ətrafında toplanan bir qrup erməni əyanı qiyam qaldırmış və Yusif ibn
Muhəmmədi öldürmüşdülər. Bu işdə onlara bəzi yerli müsəlman əyanlar da kömək
etmişdilər
295
. Bu hadisədən sonra xəlifə Mütəvəkkil (847-861) türk komandan Buğa əl-
Kəbiri böyük bir ordu ilə cənubi Qafqaza göndərmişdi. Buğa əl-Kəbir qiyamçı erməni
əyanlarını məğlub edərək onların çoxunu qılıncdan keçirmişdi. Daha sonra Tiflisə
yaxınlaşan Buğa əl-Kəbir əmir Zirək ət-Türkiyə Kür çayını keçib şəhəri tam mühasirəyə
almağı tapşırmışdı. Suğdabil hakimi İshaq ibn İsmayıl ibn Şueyb qaladan çıxaraq əmir
Zirək ət-Türki ilə danışıq aparmağa cəhd etmişdi. Lakin Zirək ət-Türki onu və oğlunu
yaxladıb edam etdirmişdi. Buğa əl-Kəbirin əmri ilə İshaq ibn İsmayılın şam ağacından
tikilmiş sarayı və qəsri yandırılmışdı
296
. İshaq ibn İsmayılın babası Şueyb Əməvilərin
məvlası olmuşdu. Bu hadisə nəticəsində 853-cü ildə Tiflisdə Şueybilər sülaləsinin
hakimiyyəti sona çatmışdı. 853-880-ci illərdə Şeybanilər sülaləsi, 880-1062-ci illərdə isə
əmir Cə’fər ibn Əlinin nəslindən olan Cə’fərilər sülaləsi Tiflis müsəlman əmirliyini
idarə etmişdilər. 1122-ci ilə qədər Böyük Səlcuqlu dövlətinə aid olan Tiflis həmin il
gürcü çarı IV Davidin (1089-1125) ordusu tərəfindən zəbt edilmişdi
297
.
Eyni adlı gölün sahilində yerləşən Urmiyə şəhəri orta əsr ərəb müəllifləri tərəfindən
Zərdüştün vətəni hesab olunurdu
298
. İbn Xordadbeh Urmiyəni Zərdüştün şəhəri
adlandırmışdı
299
. Yaqut əl-Həməvi Urmiyənin Azərbaycanın qədim və böyük
şəhərlərindən biri olduğunu, həmçinin məcusilərin peyğəmbəri Zərdüştün Urmiyalı
294
Yenə orada.
295
İBNü’l-ƏSİR, Kamil fi’t-Tarix, C. VII, s. 56-57.
296
Əbu Cə’fər Muhəmməd ibn Cərir TƏBƏRİ, Tarixi-Təbəri, C. XIV, s. 6042, Tehran 1383; İBNü’l-ƏSİR, Kamil fi’t-Tarix,
C. VII, s. 56-57.
297
BÜNYADOV,
Azərbaycan Atabəyləri Dövləti, s. 19-20.
298
VƏLİXANLI,
həmin əsər, s. 98.
299
Məsalikü’l-Məmalik, s. 38.
[
دشقنو ح٘٣كٓ ح٤ٓنُأٝ
]
olduğunu qeyd edir
300
. H. 617-ci (1220) ildə Urmiyədə olduğunu bildirən müəllif
Urmiyəni gözəl havası və suyu, bol meyvə və tərəvəzi olan şəhər kimi təsvir edir. Lakin
atabəy Özbəyin zəifliyindən ötrü bu şəhərin lazımi qayığını görə bilmədiyini yazır
301
. XI
əsrin əvvəllərində Urmiyə gölü ətrafı oğuz qəbilələrinin daha sıx məskunlaşdığı ərazi
idi. Həmidullah Qəzvini Urmiyə gölünün şimal-qərbində yerləşən Xoy şəhərini təsvir
edərkən Xoyun türklərin diyarı kimi tanındığını qeyd etmişdir
302
. 1030-cu ildə Urmiyə
civarından hərəkətə keçən oğuz süvariləri şərqi Anadoluda ermənilərin məskun
olduqları ərazilərə ələ keçirərək bol qənimətlə Azərbaycana qayıtmışdılar. İbnü’l-Əsir
bu hadisəni təsvir edərkən yazır ki, bu hərbi səfər vaxtı o qədər çox əsir alınmışdı ki,
kölə bazarlarında ‚ən gözəl cariyənin qiyməti 5 dinar idi, oğlan kölələrin isə üzünə
baxan yox idi‛
303
. Bənzər bir hadisə də 1048-ci ildə baş vermişdi. Həmin ilin sentyabr
ayında Böyük Səlcuqluların Azərbaycan valisi İbrahim Yınal Bizans və gürcülərin
birləşmiş ordusunu Ərzurum yaxınlığında ağır məğlubiyyətə uğratmışdı. Gürcü
ordusunun komandanı Liparit əsir alınmışdı. İbrahim Yınal gürcülərin 300 min dinar
əvəzində Liparitin azad edilməsi təklifini rədd etmişdi. İbnü’l-Əsirin yazdığına görə bu
döyüşdən sonra İbrahim Yınalın ordusu Azərbaycana 10 min araba qənimət və 100
mindən çox əsirlə qayıtmışdı
304
.
Urmiyədən cənubda yerləşən Uşnuh Azərbaycanın qədim şəhərlərindən biridir. Yaqut
əl-Həməvi bu şəhərdə olduğunu, onun Ərbil yolu üzərində olduğunu, Ərbillə arasında
5 günlük, Urmiyə ilə Uşnuh arasında isə 2 günlük məsafə olduğunu yazır
305
. İbn Hövqəl
və əl-İstəxrinin əsərlərində bu şəhərin adı Uşnuhü’l-Azəriyyə
kimi qeyd olunmuşdur
306
.
İbn Hövqəlin yazdığına görə Varsan Beyləqandan daha böyük şəhər idi. Müəllif
Varsanın qala divarları ilə əhatə olunduğunu, əhalisinin çox, ərazisinin geniş və
əmtəəsinin bol olduğunu, Varsanda mehmanxanaların olduğunu qeyd etmişdir
307
.
300
Mu’cəm, C. I, s. 154.
[
ٕاع٤تنلأت حٔ٣كه حٔ٤ظػ ح٘٣كٓ ٌْا ح٤ٓنأٝ
...
يٞعُٔا ٢ثٗ دشقانو ح٘٣كٓ
]
301
Yenə orada. Həmçinin bax: VƏLİXANLI,
həmin əsər, s. 98.
302
Nüzhətü'l-Qülub, s. 86-87.
303
İBNü’l-ƏSİR,
Kamil fi’t-Tarix, C. IX, s. 301.
304
Yenə orada, s. 414.
305
YAQUT əl-HƏMƏVİ,
Mu’cəm, C. I, s. 203.
306
İBN HÖVQƏL,
Surətü’l-Ərz, s. 289; İSTƏXRİ,
Məsalik, s. 73. Həmçinin bax: VƏLİXANLI,
həmin əsər, s. 102.
307
İBN HÖVQƏL,
Surətü’l-Ərz, s. 299.
[
هظارٓٝ اًاهاٌٞاٝ اًلاٛا هصًاٝ ػٍكاٝ ٕاوِ٤ثُا ٖٓ هثًا ح٘٣كٓ ٢ٛٝ ٕاشنٝ
,
ٍأؼُا ٖٓ ناثٌُا ٕكُٔات ٌٕٞ٣ آ اٜتٝ
نٌٞ اٜ٤ِػ مقا٘لُاٝ
]