və əxlaqa dair əsər olsa da bu əsərdə Azərbaycan, Arran və Anadoluda yaşayan oğuzlar
haqqında dəyərli tarixi məlumatlar var
339
. ‚Ənisü’l-Qülub‛ Anadoludakı farsdilli
ədəbiyyatın qiymətli nümunələrindən biridir. Bu əsər Firdovsinin ‚Şahnamə‛si
tərzində qələmə alınmışdır və bir növ xəlifələrin tərənnüm edildiyi şahnamədir
340
.
‚Ənisü’l-Qülub‛un məlum olan yeganə nüsxəsi İstanbulda Ayasofiya kitabxanasında
saxlanılır. Burhanəddin Anəvinin ölüm tarixi 1214-cü ildən sonraya təsadüf edir.
Əbu Abdullah Nafi’ ibn Əli ibn Yəhya əs-Səravi əl-Azərbaycani
Şafi’i məzhəbinə mənsub mühəddis və fəqih idi. Əbu Əyyaş Cə’fər ibn Muhəmməd
Ərdəbilidən hədis dinləmişdi. Əli ibn Muhəmməd ibn Məhruyə Qəzvini, Əbü’l-Həsən
Əli ibn İbrahim əl-Qəttan Qəzvininin tələbəsi olmuş, onların yanında fiqh elmini
öyrənmişdi. Əbü’l-Həsən Əhməd ibn Muhəmməd əl-Ətiqi ondan hədis dinləmiş və
nəql etmişdi
341
. Əbu Abdullah Nafi’ əl-Azərbaycani h. 382-ci ildə (992) həcc
ziyarətindən qaydarkən Bağdada gəlmiş və burada hədis dərsləri vermişdi
342
. əs-Səravi
(١ٝهٍُا) nisbəsinin haradan, hansı yaşayış məntəqəsindən gəldiyinə dair yuxarıda
məlumat vermişdik, bu nisbə cənubi Azərbaycanın Sərab şəhərinə aiddir. Səm’ani
alimin h. 400-cü ildən (1010) əvvəl vəfat etdiyini yazır
343
.
Muhəmməd ibn Muhəmməd ibn Hüseyn ibn Əbduk əl-Azərbaycani
Mühəddis idi. Hədis dinləmək üçün səyahətə çıxmış, Hicaz, İraq, Misir və Şam
diyarının mühəddislərindən hədis dinləmişdi. İbnü’l-Müqəyyir, İbn Rəvahə, İbn
Qumeyrə, İbn Rəvvac və Səxavi onun hədis dinlədiyi mühəddislərdən idilər. Qüds
şəhərində yaşamış və burada hədis dərsləri vermişdi. İbn Xubbaz və İbn Əttar kimi
339
KÖPRÜLÜ, həmin məqalə.
340
Mikayıl BAYRAM, ‚Selçuklular Zamanında Anadolu’da Bazı Yöreler Arasındaki Farklı Kültürel Yapılanma ve
Siyasi Boyutları‛, SÜTAD, S. 1, Konya 1994, ss. 79-92; Ali ÖNGÜL, ‚Selçuklularda Eğitim Faaliyetleri ve Yetişen İlim
Adamlarına Genel Bir Bakış‛, CBÜSBED, C. I, S. 2, Manisa 2003, ss. 67-78.
341
YAQUT əl-HƏMƏVİ, Mu’cəmü’l-Büldan, C. IV, s. 66-67; Əbu Nəsr Əli ibn Hibətullah İBN MAKULA, İkmal, C. II, s.
119, Qahirə 1976; Əbü’l-Fəzl İBNü’l-QEYSƏRANİ, Ənsabü’l-Müttəfiqə, s. 22, Bağdad 1970. İbnül-Qeysərani alimin
adını digər müəlliflərdən bir qədər fərqli, ‚Əbu Abdullah Nafi’ ibn Əli ibn Bəhr ibn Əmr ibn Hazim‛ olaraq qeyd
etmişdir.
342
Xətib Əhməd ibn Əli əl-BAĞDADİ, Tarixu-Mədinətü’s-Səlam Bağdad, C. XIII, s. 322, Qahirə 1931.
343
Yenə orada.
hədis alimləri onun tələbəsi olmuşdular. Alim h. 682-ci ilin rəcəb ayında (oktyabr 1283)
vəfat etmişdi
344
.
Əbu Yə’la Muhəmməd ibn Muhəmməd ibn Saleh ibnü’l-Haruyə əl-Azərbaycani
Mühəddis, siqa hədis ravisi idi. Azərbaycanda dünyaya gəlmiş, lakin gənclik illəri
Bağdadda keçmiş və bu şəhərdə təhsil almışdı. Əbu Cə’fər ibnü’l-Məsləmə, Malik əl-
Banyasi kimi mühəddislərdən hədis dinləmiş və nəql etmişdi. Hafiz Muhəmməd ibn
Əbdülvahid əd-Dəqqaq, Əbu Qalib Daməğani, şair Əbu Bəkr əl-Ərcani ondan hədis
dinləmiş və nəql etmişdilər. Əbu Yə’la Muhəmməd əl-Azərbaycani həmçinin tanınmış
ədib və tənqidçi idi. O, nəzm və nəsr tərzində çox gözəl ədəbi əsərlər qələmə almışdı.
Bunlardan ‚Nətayicü’l-Fitnə fi Nəzmi-Kəlilə və Dimnə‛, ‚əs-Sadih‛ adlı əsərlərinin
adlarını çəkmək olar. Əbu Yə’la Muhəmməd əl-Azərbaycani İraqi-ərəb və İraqi-əcəmin
bir sıra şəhərlərinə səyahət etmişdi. Ömrünün sonlarına doğru Kirmana getmiş və
burada h. 509-cu ilin səfər ayında (iyul 1115), 95 yaşında ikən, vəfat etmişdi
345
.
Əbu Bəkr Muhəmməd ibn Musa ibn Saleh əl-Mərəndi əl-Azərbaycani
Hədis ravisi idi. Səmərqənddə yaşamış, burada hədis nəql etmişdi. Əli ibn Muhəmməd
ibn Hatim ibn Dinar əl-Qəumsidən hədis dinləmişdi. Həsən ibn Muhəmməd ibn Səhl
əl-Farsi də ondan hədis dinləmişdi. Ölüm tarixi h. 325-ci ildən (937) sonraya təsadüf
edir
346
.
Əbü’l-Fəth Saleh ibn Əhməd əl-Azəri
Mühəddis idi. Əbu Bəkr Əhməd ibn Həccaf əl-Azəri Naxçıvanidən hədis dinləmiş və
hədis dərsləri vermişdi
347
. Ölüm tarixi məlum deyil. XI-XII əsrlərdə yaşamışdır.
Əbu Abdullah Muhəmməd ibn Musa əl-Azəri
344
Səlahəddin Xəlil ibn Aybək SƏFƏDİ, Vafi bi'l-Vəfayat, (Nşr. Z. Mustafa-Arnavut Ə), C. I, s. 183, Beyrut 2000;
Şəmsəddin Əbu Abdullah Muhəmməd ibn Əhməd ZƏHƏBİ, Mu’cəmü’l-Muxtəs bi’l-Mühəddisin, s. 80, Taif 1988.
345
Əhməd ibn Əli İBN HƏCƏR əl-Əsqəlani, Lisanü’l-Mizan, C. V, s. 283-284, Beyrut 1986.
346
SƏM’ANİ, Kitabü’l-Ənsab, C. IV s. 253-254.
347
YAQUT əl-HƏMƏVİ, Mu’cəmü’l-Büldan, C. V, s. 437.
Mühəddis idi. Əbu Bəkr Əhməd ibn Həccaf əl-Azəri Naxçıvanidən hədis dinləmiş və
hədis dərsləri vermişdi
348
. Ölüm tarixi məlum deyil. XI-XII əsrlərdə yaşamışdır.
Əbu Muhəmməd Həsən əl-Azəri
XI əsrdə yaşamış azərbaycanlı tarixçi alim idi. Əbu Muhəmməd Həsən əl-Azəri
‚Müxtəsər ələ Təbəqatü’l-Müluk‛ və ‚Əxbaru Müluki-Əcəm və Xüləfa‛ adlı farsca
tarixə dair əsərlərin müəllifi idi. ‚Əxbaru Müluki-Əcəm və Xüləfa‛ qədim İran
şahlarının tarixi ilə başlayıb Abbasi xəlifəsi Qaim bi-Əmrillahın (1031-1075) hakimiyyəti
ilə sona çatmışdır
349
. Alimin ölüm tarixi məlum deyil.
Əbdülxaliq ibn Əbü’l-Məali ibn Muhəmməd əl-Arrani
Şafi’i məzhəbinə mənsub fəqih idi. Şam diyarında şeyxü’ş-şüyux Sədrəddin Əbü’l-
Həsən ibn Həmmuyənin, sonra isə Mosulda əllamə İmadəddin Əbu Hamid
Muhəmməd ibn Yunis Məvsilinin tələbəsi olmuş, onlardan şafi’i fiqhini öyrənmişdi.
Təhsilini başa vurduqdan sonra Əxlat şəhərinə getmişdi. Buradakı mədrəsələrdə
müdərris və müfti olmuşdu. Əxlatşah hökmdarları ona hörmət və ehtiram bəsləyirdilər.
Alim xarəzmlilərin Əxlat və ətraf vilayətləri xarabazara çevirmələrindən
350
sonra bu
diyarı tərk edərək Dəməşqə getmiş və h. 15 şəvval 633-cü ildə (21 iyun 1236) burada
vəfat etmişdi
351
.
348
YAQUT əl-HƏMƏVİ, Mu’cəmü’l-Büldan, C. V, s. 437.
349
Səid NƏFİSİ, Tarixi-Nəzm və Nəsr dər İran və dər Zebane-Farisi, C. II, s. 719, Tehran 1344.
350
Əxlatşahlar və ya Sökəmənlər dövləti 1100-1207-ci illərdə Anadolunun şərqində, Van gölü ətrafında mövcud
olmuş türk dövləti idi. Bu dövlətin ərazisinə qismən Azərbaycanın qərb torpaqları da daxil olmuşdu. 1197-ci ildən
etibarən bu dövləti Sökmən ailəsinə mənsub məmlük əmirlər idarə etmişdilər. 1207-ci ildə əmir Balabanın
ölümündən sonra Əxlat Əyyubilərin əlinə keçmişdi. Lakin Xarəzmşah Cəlaləddin Məngübərtinin bu coğrafiyaya
gəlişindən sonra Əxlat Əyyubilərlə Xarəzmşah arasındakı hərbi toqquşmanın mərkəzində qalmışı. 1226-cı ilin
dekabrında Əxlat Xarəzmşahın əlinə keçmişdi. 1231-ci ildə Əyyubi və Anadolu Səlcuqlularının müttəfiq orduları
Xarəzmşah Cəlaləddini Yassıçəmən döyüşündə ağır məğlubiyyətə uğratmışdılar. Xarəzmşah Cəlaləddin Əxlatın
Əyyubilərin əlinə keçəcəyini bildiyi üçün şəhəri oda verib xaraba qoymuşdu. Ehtimal ki, Əbdülxaliq Arraninin
Əxlatı tərk etməsi də bu şəhər üçün fəlakətli olan 1220-ci illərə təsadüf etmişdi. Bax: Muhəmməd ibn Əhməd
NƏSƏVİ, Siyrətü’s-Sultan Cəlaləddin Məngübərti, (Nşr. Ə. Həmdi), s. 299-326, Qahirə 1952; İBNü’l-ƏSİR, Kamil fi’t-
Tarix, C. XII, s. 417, 427.
351
ƏSNƏVİ, Təbəqatu’ş-Şafi’iyyə, C. I, s. 74; YAQUT əl-HƏMƏVİ, Mu’cəmü’l-Büldan, C. I, s. 87. Yaqut əl-Həməvinin
1229-cu ildə Şam diyarının digər bir şəhəri Hələbdə vəfat etdiyini nəzərə alaraq onun Əbdülxaliq əl-Arrani ilə
görüşdüyünü ehtimal etmək olar.
Dostları ilə paylaş: |