Orxan pamuk
Yüklə 4,51 Mb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- 17. MƏN ƏNİŞTƏNİZƏM
175 «Atacan, o iĢə yaramayan qayından qurtulmaq üçün boĢanmalı olduğumu həmiĢə siz demirdinizmi?» «Ġstəmirəm məni atıb gedəsən. Ərin bir gün geri qayıda bilər. Qayıtmasa da, evli olmağının bir zərəri yoxdu. Bu evdə atanla qalmağın bəs elər». «Bu evdə sizinlə qalmaqdan baĢqa heç bir Ģey istəmirəm». «Canım, bayaq bir az qabaq ərə getmək istədiyini də demirdinmi?»
«Deyirdim», – gözlərimi yerə dikib dilləndim. Sonra ağlamamaq üçün özümü saxlayanda ağlıma gələn Ģeyin haqlılığından cəsarətlənib dedim ki: «YaxĢı,
mən bir
daha heç
ərə getməyəcəyəmmi?» «Səni məndən alıb uzaqlara aparmayacaq bir kürəkənin gözüm üstdə yeri var. Ġstəyənin kimdi, bizimlə birgə bu evdə qalarmı?» Susdum. Bizimlə birgə bu evdə qalacaq kürəkəni atamın hörmət eləməyib yavaĢ-yavaĢ əzəcəyini, əlbəttə, ikimiz də bilirdik. Atam evində yaĢadığına görə həmin kürəkəni elə gizli-gizli, elə ustalıqla alçaldacaqdı ki, mən o kürəkənə özümü təslim eləmək belə istəməyəcəkdim.
176 «Atanın razılığı olmadan belə vəziyyətdə ərə getməyinin az qala mümkün olmadığını bilirsən, elə deyilmi? Ərə getməyini istəmirəm, izin də vermirəm». «Mən ərə getmək yox, boĢanmaq istəyirəm». «Çünki öz xeyrindən baĢqa heç bir Ģeyi vecinə almayan düĢüncəsiz bir heyvan səni incidə bilər. Səni nə qədər sevdiyimi bilirsən, elə deyilmi, əziz qızım. Bu kitabı da tamamlamalıyıq». Susdum. Çünki danıĢmağa baĢlasaydım (qəzəbimi başa düşən şeytan da məni buna təhrik eləyirdi), atamın üzünə gecələr Xeyriyyəni yatağına çəkməsindən xəbərim olduğunu deyəcəkdim, amma qoca atasına cariyəylə yatmasından xəbəri olduğunu demək mənim kimi bir qıza heç yaraĢarmı? «Səninlə kim evlənmək istəyir?» Gözlərimi yerə dikib susdum, amma həyamdan yox, hirsimdən. Daha pisi bu idi ki, bu qədər qəzəbləndiyimi sezməyimə baxmayaraq, heç cür cavab verə bilməməyim məni daha da hirsləndirirdi. Həmin məqamda təsəvvürümdə atamla Xeyriyyəni gülünc və iyrənc vəziyyətdə yataqda canlandırırdım. Lap ağlayacaqdım ki, yerə baxa-baxa dedim: «Ocağın üstündə balqabaq var, yanar».
177 Pilləkənin baĢındakı, heç
açılmayan pəncərəsi quyuya baxan otağa keçdim, qaranlıqda əlhavasına tələm-tələsik yatağımı tapıb açdım, sonra özümü üstünə atdım: ah, uĢaq olanda haqsızlığa rast gəlib yatağa girmək, ağlaya-ağlaya yatıb qalmaq nə qədər gözəldi! Özümü təkcə mən sevirəm, tənhalıq o qədər əzablıdı ki, öz tənhalığıma ağlayanda siz hıçqırtılarımı və fəryadlarımı eĢidib köməyimə gəlirsiniz. Bir az sonra gördüm ki, Orxan mənim yatağıma uzanıb. BaĢını döĢlərimin arasına soxdu, o da içini çəkə-çəkə göz yaĢları tökürdü. Onu bərk- bərk özümə tərəf çəkib qucaqladım. «Ağlama, ana», – bir az sonra dedi. «Atam savaĢdan qayıdacaq». «Haradan bilirsən?» Susdu. Amma onu elə sevdim, elə bağrıma basdım ki, bütün sıxıntılarımı unutdum. Ġncə sümüklü Orxanın arıq bədənini qucaqlayıb yatmazdan qabaq indi bircə dərdim var, sizə onu söyləyim. Bayaq atam və Xeyriyyə barədə hirslə sizə dediyim sözdən indi peĢmanam. Yox, dediyim yalan deyildi, amma yenə də söylədiyimdən utanıram. Olarmı ki, siz o dediyimi unudasınız, bizə elə baxasınız ki, guya heç deyilməyib, atam da Xeyriyyəylə elə Ģey eləmir?
178
179
17. MƏN ƏNİŞTƏNİZƏM
Çətindi, qız sahibi olmaq çox çətindi. Ġçəridə ağlayırdı, hıçqırtılarını eĢidirdim, amma əlimdəki kitabın səhifələrinə baxmaqdan savayı da heç bir Ģey eləyə bilmirdim. Oxumağa çalıĢdığım cildin – «Kitab-ül Əhval-ül Qiyamət»in bir səhifəsində ölümdən üç gün sonra ruhun Allahdan izin alıb əvvəllər içində yaĢadığı bədəninə baĢ çəkməyə getdiyi barədə yazılmıĢdı. Ruh öz əvvəlki bədəninin qəbirdəki qan və iylənmiĢ su içində acınacaqlı vəziyyətini görəndə kədərlənib, «Yazıq bədənim, yazıq əvvəlki vücudum», – deyib ağlamsınır, yas tutur. Beləcə, bir müddət Zərif əfəndinin acınacaqlı sonunu, quyunun dibindəki halını, ruhunun bəlkə də ona qəbirdə yox, quyuda baĢ çəkməyə gəldiyini, təbii, çox kədərləndiyini fikirləĢdim. ġəkurənin hıçqırtıları ara verəndə ölüm kitablarını atdım. Əynimə qalın yun köynək geyindim, qalın keçədən qurĢağımı belimi isidəcək kimi bərk-bərk sarıdım, dovĢan dərisindən Ģalvarımı da geyindim, evdən çıxırdım ki, gördüm ġövkət qapıdadı. «Baba, hara?» «Gir içəri sən. Yasa gedirəm». Yüklə 4,51 Mb. Dostları ilə paylaş:
|