[40]
edi. Asosiy hayotiy jarayonlari o‗tishi uchun DNK ochilishi kerak bo‗ladi, ushbu
jarayon ikki hil oqsil guruhlari- topoizomerazalar va xelikazalar tomonidan amalga
oshiriladi.
Topoizomerazalar -
nuklezalar va ligazalar faolligiga ega bo‗lgan
fermentlardir. Ular DNK ning superburalish darajasini o‗zgartirish xususiyatiga ega.
Bu fermentlarning ayrimlari DNK spiralini kesadi va hosil bo‗lgan bitta zanjirning
harakatlanishiga
imkon yaratadi, superburalish darajasini kamaytiradi, keyinchalik
yana kesilgan joyni birlashtirib qo‗yadi. Boshqa fermentlar ikki zanjirdan birini
kesadi, hosil bo‗lgan bitta zanjir kesilgan joydan o‗tish imkoniga ega bo‗ladi,
keyinchalik birinchi zanjirdagi kesilgan joyni yana ligirlaydi. Topoizomerazalar
DNK bilan bog‘liq bo‗lgan – transkripsiya va replikasiya
jarayonlarida ishtirok
etadi.
Xelikazalar
-
molekulyar
motor
oqsillari
hisoblanadi.
Ular
nukleotiduchfosfatlarning va ko‗pgina hollarda ATF kimyoviy energiyasidan
foydalanib, asoslar o‗rtasidagi vodorod bog‘larini uzadi, ikki zanjirni alohida
olingan zanjirlarga ajratish xususiyatiga ega.
Polimerazalar.
DNK metabolizmi uchun kerakli bo‗lgan fermentlar guruhi
mavjud bo‗lib, ular nuklozidtrifosfatlardan polinukleotid
zanjirini sintez qiladi,
bularga DNK-polimerazalar deb ataladi. Ular DNK zanjiridagi oldingi
nukleotidning 3‘-gidroksil guruhiga yangi nukleotidlarni qo‗shish xususiyatiga ega.
hamma polimerazalar 5‘--> 3‘ yonalishda faoliyat ko‗rsatadi. Ferment faol
markazida
substrat-nukleozidtrifosfat-komplementar
asos
bilan
bir
zajirli
polinukleotid zanjirdagi-matrisa bilan juftlashadi. DNK replikasiyasi jarayonida
DNK bog‘liq DNK polimeraza boshlang‘ich DNK
ketma-ketligining nusxasini
sintezlaydi. Bu jarayonda polimerizasiya aniqligi juda katta ahamiyatga ega bo‗lib,
xatoliklar mutatsiyalarga olib keladi, shuning uchun ko‗pgina polimerazalar
mustaqil ravishda ―tahrirlash‖ xususiyatiga egadir, xatoliklarni bartaraf eta oladi.
[41]
Polimeraza sintez davrida xatoliklarni noto‗g‘ri nukleotidlar o‗rtasidagi
juftlashishlarning bo‗lmasligi orqali taniydi. Juftlashish yo‗qligi aniqlangandan
so‗ng, fermentning 3‘--> 5‘ yo‗nalishdagi ekzonukleazali
faolligi oshadi va
noto‗g‘ri juftlashish joylarini kesib tashlanadi. Ko‗pgina organizmlarda DNK-
polimerazalar katta majmua sifatida faoliyat ko‗rsatadi, ularga replisomalar deb
ataladi va ular tarkibida ko‗plab qo‗shimcha subbirliklar bo‗lib, xelikazalar ham ular
tarkibida faoliyat ko‗rsatishi mumkin.
RNK bog‘liq DNK polimerazalar- polimerazalarning maxsuslashgan turi
bo‗lib, RNK matrisasida DNK sintezini amalga oshiradi.
Bu polimerazalar turiga
teskari transkriptazalar kiradi, ushbu fermentlar retroviruslarda uchraydi va ular
hujayrani zararlantirganda ferment faollashadi,
xuddi shuningdek telomeraza,
telomerlar replikasiyasi uchun foydalaniladi. Telomeraza- noan‘anaviy ferment
turlariga kiradi, chunki xususiy m-RNKga ega bo‗ladi. Transkripsiya DNK-bog‘liq
RNK-polimeraza tomonidan amalga oshiriladi, yani DNK matrisasi asosida bir
zanjirli
m-RNK
nusxa
tushiradi.
Gen
transkripsiyasi
boshlanishida
RNK-
polimeraza genning boshlang‘ich
promotor
qismiga bog‘lanadi, va DNK zanjirini ochadi.
Keyinchalik gen ketma-ketligini m-RNKga
terminator
qismiga
yetguncha
nusxa
ko‗chiradi, terminator qismida to‗xtaydi va
DNK dan ajraladi. DNK-bog‘liq DNK
polimeaza singari, RNK-polimeraza II inson
genomida
genlarning
ko‗p
qismini
transkripsiyasini
amalga
oshiradi,
ko‗p
miqdordagi oqsil majmuasi- boshqaruvchilar
va qo‗shimcha birliklar
tarkibida faoliyat
ko‗rsatadi.
Nukleazalar va ligazalar.
Hujayrada
Dostları ilə paylaş: