798
798
iran aşıqlarının dastanları
zındana gedəndən sonra , mənim səfrə hazırladığım xürcünaylə bunları
gətirib zındanın yaxınlığında olan fılan gəl - getsiz kəvٍçhədə
saxlayarsan ! qardaşı qəbül elhdi. o gecə asihaylə ata - anası və onunla
ekiz olan bacısı « məlk mənzər» səhərə kimi kirpik yummadılar. gechni
səhərə kimi vıdalaşıb , həlallaşdılar. asiə hərdən anasını bağrına basır ,
belə deyirdi:
allaə quysa bildiyimi edrəm ,
kim qanşarım alsa , bağrın didrəm ,
qaçıb ınallı elinə gedrəm ,
ağla , ana , ayrılığın günüdür.
anası deyir:
get bala mən sənin halın bilərm
dəsmal alıb gözün yaşın silərəm
görüm allaə əsni xüşbxt eylhsin !
ə mən dalınca sü səprəm gəvəٍlərəm.
asıyə:
sənlə deyib gülən günlər süvüşdü ,
ə ınsan söylhdiyin , qanadlı qüşdü
məni həlal edin ış belə düşdü ,
ə ağla , ana , ayrılığın günüdür.
ana:
get qızım hər dərdi - qəmi atasan ,
ə ta ınallı¬ ellərinə çatasan ,
hər ikinzi bir allaha tapşırdım ,
ə məbadakı bizi yada satasan !
asıyə bacısı məlk mənzər ilə ədə qucaqlaşıb söylhiyr:
799
799
iran aşıqlarının dastanları
mən sənə söylhiym ı məlkbacı ,
ə başına alasan əftxar tacı ,
zəmanə etmhsin ağzını acı ,
ə həlal eylə , ayrılığın günüdür
məlk mənzər deyir:
get¬ay bacı¬ görüm olsun ozun ¬ağ ,
ə ınallı elinə çatasınız sağ ,
qərib eldə olsun sənin¬ ömrün¬ dağ ,
ə bacı,¬ sizi ¬əbir allaha ¬ətapşırdım.
asıyə ata - anası və bacısıla öpüşüb , ağlaşdıqdan sonra ayrılıb , bir başa
dustaqxanaya gəlir və pənahəliiə deyir: ındı qaçmalı vaxtdır , qardaşım
iki ataylə başqa gər - k olan şeyləri indicə zındanın qabağına
gətirmkdhdir , mən sənin qollarını açıram , ışın qalanı sənə qalır , bu
sözü eşidən pənahlı deyir: qollarım açılsa , ışın qalanı çətin deyil. asiə
zındanbanları uzaqda gördükdə , pənahının əlın - ayağın açır.
pənahlıyerindən qalxıb , qaçıb , qapıda duran zındanbanı tütüb gətirib öz
yerində bağlayır. onun harayına başqa zındanbanlar gəlincə ,
pənahəliaylə asiə kəvٍçhədə saxlanılan atları minib , əyٌldırım sərtilə
aradan çəyٌxmışdılar. daha tez ozaxlaşmağa təlhsn pənahəlı , mindiyi
kəhr atı öyür , belə söylhiyrdi:
gəl peyman bağlayaq başdan ,
ə mənə artıqsan qardaşdan ,
aşır məni bu dağ - daşdan ,
ə atma bu çöllərə məni !
yoxdur kəhrimin tayı ,
allaə verib mənə payı ,
vür , keç bu çaylağı , çayı ,
tez yetir ellərə məni !
800
800
iran aşıqlarının dastanları
dərıaların nəhngisn ,
sıavşun şəbrngisn ,
sən teymürün gülərngisn ,
salma bu yollara məni !
çülün məxml , al eylərm
əlın gümüş nal eylərəm ,
boyun tirmə , şal eylərm
yıxma mənzəllərə məni !
kəhrim cuvlana yatar ,
günş kimi çıxar - batar ,
hansı kəvٍrn sənə çatar ?
tez yetir ellərə məni !
pənahəlı bu sözləri deyib qurtarınca , neçə ağac yol getmişdilər. dönüb
dalıya baxdılar. onların ardinca gələn görünmhiyrdi ; bünagörə bir az
yavaşıyıb , danışa - danışa yola davam etdilər. atlar bir az dincldikdən
sonra , genə ədə yeyinlhşib , tüz içində çapmağa başladılar. pənahəlı bir
daha kuravğlu və şaə ısmaıl kimi atını öymhiə başladı:
kəhr ıldırım tək şaxar ,
ə yanar olduz kimi axar ,
dağlardan , daşlardan çıxar ,
ə kür oğlu atı kəhrim !
kəhrim , edirik səfr ,
yaxındır açıla səhər ,
quyma qana bata yəhr ,
göydə yel atı kəhrim !
801
801
iran aşıqlarının dastanları
sözümdən etmərəm haşa
yazılanlar gələr başa
tərlanaylə gedir quşa
yolunda qatı kəhrim
pənah¬lı sənə nökr ,
qirib düşmənləri tökr ,
dırnağın dağ - daşı sökr ,
həqin bəratı kəhrim !
bir qədər getdikdən sonra yenə ədə pənahəlı sözə başlayır:
gün dağ dalında batıbdır ,
düşmən kəmində yatıbdır ,
ış yaman yerə çatıbdır ,
yegin çap yolları kəhr !
kəhrim kəsirsn yolu ,
əvٍrəyim dərd ilə dülü ,
boynuna dularam qolu ,
öprəm yalları kəhr !
sənə qurban mülküm , malım ,
ə qərbt yaman edib halım ,
ölsm dağılar cəlalım ,
ə çapıb keç çölləri kəhr !
söylhiyrm yana - yana ,
ə yanar od dəvٍşübdür cana ,
məni yetir xan və mana ,
802
802
iran aşıqlarının dastanları
ə bir görürəm elləri kəhr !
bir allaə bilir , bir özüm
oriyəmdə çüxdür sözüm ,
sənə qurban iki gözüm ,
qaçıb tök nalları kəhr !
pənahlı bu sözləri dedikcə , kəhr atın sürəti artırdı. elhbil ki ,
pənahəlının sözlərini başa düşür və çapar getmhiyaylə pənahəliiə belə
deyirdi:
tumar çəkirsn kəhrə ,
çaparam gecə səhərə ,
rakıbım salmam xətərə ,
yetirrm ellərə səni !
yabının qiçi laxlayar ,
kəhr qolağın şaxlayar ,
uzaq yollar yavıqlayar ,
salmam mənzillərə səni !
rakıbım , ınan kəhrə ,
tüt yalımdan , yat yəhrə ,
batma qəsh¬iə , qəhrh¬ ,
salmaram çöllərə səni !
baxaram sağ¬aylə sula ,
tərlan tək düşrəm yola ,
qolların boynuma dula ,
quymam müşgüllərə səni.
kəhr bir az da yeyinlhşir ,
Dostları ilə paylaş: |