N igar xanım dedi:
- Q ıratın tayı bir at da gərək m ənə tapasan.
K oroğlu dedi:
- Ay xanım , Q ıratın beş m in tüm en qiym ətidi, m ənim bu qoder
pulum yoxdu.
N igar xanım xəzinədarına əm r etdi pul gətirdilər. O saat kisədən
beş min tüm ən çıxarıb Koroğluya verdi.
K oroğlu gördü N igar xam ının əhvalı durulub. N igar xanımı belə
görəndə dedi:
U ca dağların başında,
N ə m li-n əm li qar görünür,
M ənim bu d əli könlüm ə
A la gözlü y ar görünür.
S evgilim geyib valadan',
R əngi seçilm əz laladan,
İçib abi-zülaladan,
G özləri xum ar görünür.
N igar dayanıb xum ar-xum ar K oroğluya baxırdı. K oroğlu gördü
N igar xanım ın yaxası açılıb, m əm ələri Ərcistanə narı kim i eşiyə çıxıb.
Koroğlu özünü itirib dedi:
G öründü yarım m kəndi,
Ə m m ək üçün ləbün qəndi,
A çılıb sinənin bəndi,
K asilm əm iş nar görünür.
Koroğlu sanki yuxudan oyanıb öz-özünə dedi: “Ey dili qafil, Rum
xotkarı Sultan M uradın yeddi hasarı içərisində, bütün Rum şəhəri sənə
düşm ən kəsildiyi halda, nə səsini başına atıb b ağıra-bağıra oxuyur-
san?” C anına qorxu düşdü. Sazı götürüb dedi:
K oroğluyam əzəm m ədim ,
G eyib rəxtim g əzəm m ədim ,
G en dünyada gəzəm m ədim ,
D ünya m ən ə d ar görünür.
N igarxanım K oroğlunun qorxduğunu görüb dedi:
- Ey Cəlali K oroğlu, qorxub eləm ə, bu qapıdan bir ins-cins içəri
girə bilməz.
Sonra Nigar xanım dedi:
- İndisə necə g əlm isən eləcə də gedərsən, m ən ə Qırat kim i bir at
alarsan. Sabah m ən g əz m ə k adı ilə şəh ərə çıxaram , şəhər əhlinin qa-
ladan çıxmasını qadağan edərəm . Sən isə öz kişiliyini göstərib m əni
qaçırarsan.
Nigar xanım K oroğlu ilə vədələşdikdən sonra Koroğlu vidalaşıb
hovuzun kənarına gəldi, ağ əm m am əsini, köynəyini, əbasını geyinib,
b ir əlində təsbeh, o biri ə lin d ə çəlik hasardan çıxdı. G özətçilər K oroğ-
lunun başına tökülüb dedilər:
- Ey hacı, N igar xam m ın verdiyi ənam lardan bizə də pay ver.
Koroğlu onlann h ər b irin ə bir bacaqlı verdi.
G özətçilər dedilər:
- Ay hacı, yenə də M ək k ə y ə gedəcəksən?
Koroğlu dedi:
- Bəli, mən h ər il gedirəm . İndi də gedib ata m inib ora yola d ü şə-
cəyəm .
Gözətçilər dedilər:
- Ey hacı, sən Allah o vilayətdə Sultan M uradı görsən de ki, son
gedəndən bəri N igar xanım b ir dinar da olsa, bizə m əvacib vennəyib.
Koroğlu dedi:
- Belədirsə, sabah burada bir n əfər də olsa, qoym anam qalsm.
Ürəyində dedi:
“Sabah Nigar xanımı götürüb qaçırdandan sonra siz də özünüz da-
ğılıb gedərsiniz” . G özətçilər: “Getdiyin o M əkkəyə qurban o laq ”
- dedilər.
Koroğlu hasardan çıxıb özünü qarının evine yetirdi. Sonra gedib üç
y a şa r bir day alıb getirdi. A tın yəherini, üzengisini də hazırladı. G ecə
başını yere qoyub yatdı. S e h e r çağı oyanıb gördü ki, Q eysəriyyede
teb il çalırlar.
Koroğlu dedi:
- Ay qarı, bu tebil nədi çalırlar?
Qarı dedi:
- Ay oğul, Sultan M urad Xotkarın qızı N igar xam m həftəde bir
d ə fə şəheri gəzm əyə çıxır. B u təbil ondan ötrüdü ki, camaat N igar
xanım ın şəh ə rə çıxmasmı bilib eşiyə çıxmasın, şəhərdə olanlar da e v -
lərinə çəkilsinlər.
K oroğlu durub nam azını qıldı, dava libasım geyinib atların ikisini
də y əhərləyib həyətdən çıxdı. Q apının ağzında qarını çağırıb ətəyinə
dörd-beş ovuc bacaqlı tökdü. Q arının gözlərinə işıq gəldi.
K oroğlu dedi:
- Ay ana, qapını bağla, get sakitcə evdə otur, m ən şəhərə çaxnaşma
salmışam , barı sən əngələ düşmə.
Qarı dedi:
- Ay oğul, evin abad olsun, xoş gəldin, sənə uğurlar olsun.
K oroğlu Qıratı mindi. Dayın cilovunu Qıratın üzəngisinə bağlayıb
yola düşdü. Koroğlu qaladan bir ağac uzaqlaşdıqdan sonra dayamb
N igar xanım ın yolunu gözləm əyə başladı. Bir az sonra N igar xanımın
faytonunun səsi eşidildi. K oroğlu gördü Nigar xanım gəlir, Qıratı ona
tə rə f çapdı. N igar xanım K oroğlunu gördükdə faytondan düşüb ona
san gəldi. K oroğlu gördü N igar xam m kənizlərdən aralanıb tək qaldı.
İldırım sürətilə onun əlindən tutub Q ıratın tərkinə çəkdi, B elindən k ə -
m əndi açıb N igar xammı m öhkem özünə bağladı:
N igar xanım dedi:
- Ey C əlali Koroğlu, nə üçün m əni öz atım a m indiraıədin, bəs
m ənim atım necə olacaq?
K oroğlu dedi:
- Xanım , ürəyini sıxma, sənin atım Qıratın üzəngisinə bağlam ı-
şam.
Sonra N igar xanımı götürüb kəsə yolla getm oyə başladı. Koroğlu
İstanbuldan iyirm i ağac uzaqlaşdı.
K oroğlu ilə Nigar xanım burada qalsın, indi eşit kənizlərdən. K ə -
nizlər görondo ki, bir quldur N igar xanıını qaçırtdı, ağlaya-ağlaya
Bürcü Sultanın yanına gəlib dedilər:
- Ey Sultan, niyə qafıl oturubsan, b ir quldur N igar xanımı zorla atı-
nın tərkinə alıb qaçırtdı.
Bürcü Sultanın qan beyninə vurdu, atını rninib N igar xanım ın d a-
lısınca çapdı. Bu xobori eşidon kimi osm anlılar atlanıb N igar xanımın
dalınca getdilor.
Koroğlu ilə N igar xanım səfalı bir çəm ənliyə çatdılar. Koroğlu dedi:
- Ay xanım , düşək, atlar bir az otlasın.
K oroğlu N ig ar xanımı Q ıratın belindən düşürdüb dedi:
- Ay xanım, gecə ilan vuran yatıb, m ən yatm am ışam . Sənin gözün
atlarda olsun, m ən bir az dincəlim .
Nigar xanım dedi:
- Ey Koroğlu, az yatacaqsan, ya çox?
Koroğlu başını N igar xanım ın çiyninə dayayıb dedi:
- Ay xanım, m ənim iki cür yuxum var: üç günlük, bir də yeddi
günlük.
Nigar xanım dedi:
- Ay evini A llah yıxsın, m əni gətirib çölün düzünə qoyub deyirsən
ki, iki cür yuxum var, üç günlük, bir də yeddi günlük. İndi x əbər y ayı-
lacaq bütün İstanbul əhli qoşu n çəkib üstüm üzə gələcək. Zarafatı bir
y an a qoy, dur m əni bir yana apar.
Koroğlu dedi:
- Ay xanım, ürəyini sıxm a, bax elə bu ham ar çəm ənlik əsl döyüş
m eydanıdı, həm də Q ıratm b ir xasiyyəti var. D üşm ən m ənzildən çıxıb
y o lu n ortasına çatanda Q ırat ayaqlannı yerə döyür. D üşm ən yaxm laş-
d ıq ca Qıratm ağzı köpüklənir, dım aqları ilə yeri qazır. G özdə-qulaqda
ol, Qıratda bu nişanələri görən kimi m əni yuxudan oyat.
Koroğlu bunları deyib, başını atıb daş kimi yatdı. Nigar xanım ın
g özü Qıratda idi. Çox keçm əd ən Qırat kişnədi. B ir azdan ağzı köpük-
lən ib dımaqları ilə yeri qazm ağa başladı. N igar xanım tələm -tolosik
K oroğlunu yuxudan oyatdı, Qıratı göstərib dedi:
- Qırat əvvəlcə bərkdən kişnədi, sonra ayaqlarınt yerə döydü, indi
isə ağzı köpüklənib, dım aqları ilə yeri eşir.
Koroğlu gördü ki, Q ırat yerlə-göylə əlləşir, bir yerdə qorar tuta
bilm ir. Tez Qıratın y əh ər-yüyənini bərkidib, qılıncını belino bağladı.
S onra Nigar xanımı atına mindirdi, özü də Qıratın belinə sıçrayıb
y o lu n ağzını kəsdi.
N igar xanım soruşdu:
- Ey Koroğlu, niyə qaçm ırsan?
Koroğlu dedi:
- Ay xanım, bizim dalım ızcan qoşun gəlir. M ən qaçsam , onlar ar-
xam ca gəlib Ç əm libelə çıxsalar, qan qaralığı olar. E lə buradaca öz h ü -
nərim i göstərib onlara bir balaca qulaq burm ası verm əsəm , yaxamızdan
əl çəkm əyəcəklər.
Bir azdan İstanbul tərə fd ən yel kimi çapan bir atlı göründü. Bu atlı
B ürcü Sultan idi. O, q əz əb li-q əz əb li təkbaşına bacısı N igar xanımın
dalınca gəlirdi. Bülcü Sultanın arxasında osm anlı qoşunu ildırım sürəti
Dostları ilə paylaş: |