Eyvaz Koroğluya dedi:
- B unlar hamısı M əlik M əm m əd nağılıdı, səni öldürüb qanını iç-
m əliyəm ki, ürəyim soyusun.
Eyvaz atlılarına əm r verdi ki, Koroğlunu dövrəyə alsınlar. K oroğ-
lu bunu görüb dedi:
- Eyvaz, m ənim lə dava etm ək istəyirsən?
Eyvaz dedi:
- B əli, səni öldürüb qanını içm əyincə səndən ol çək ən deyiləm.
K oroğlu dedi:
- Eyvaz, elədirsə qoy bir türkü deyim, sonra no istəyirsən elə.
K oroğlu dedi:
Gün gəlib m əşriqdə doğar,
Q oşunun başına yığar,
Q abağm dan qarlar yağar,
Borandu, qışm ıdur, nədür?
K oroğlu gördü Eyvaz qaşlarını elə çatıb ki, Ç ini-M açin sultanı da
onun qaşlarının düyüm ünü aça bilm əz. K oroğlu görəndo ki, atlılar ar-
xadan onu tutmaq istəyirlər, şeşpəri çəkib birinin ağzından elə vurdu
ki, əngi dağıldı. O birilər qorxudan gcri çəkildilər. K oroğlu üzünü E y-
vaza tutub dedi:
- A y it balası, m ənim lə davaya çıxmısan?
Eyvaz dedi:
- Bəli.
K oroğlu dedi:
- Bu itlərini sakitləşdirir, bir söz deyim, sonra nə istəyirsən elə.
K oroğlu ürəyində dedi: “Eyvaz dünyasında m ənim lə davaya
çıxmaz. Y əqin mon yuxu görürəm ” .
Sonra dcdi:
D ayan, Q oç Koroğlu, dayan,
Sirrin oldu həq q ə bəyən,
Y atm ısan, qəflotdən oyan,
G ördüyün duşm udur, nədür?
K oroğlu türküsünü qurtaran kim i Eyvaz hökm edib atlılara dedi ki,
Koroğlunu tutsunlar. A tlılar Koroğlunun başına tökülüb onu tutmaq is-
təyəndə K oroğlu qılıncı çəkib onların beş-altısını qılıncdan keçirtdi.
Eyvaz gördü ki, K oroğlunun gözləri qızıb, d əli-d iv an ə olub, rastına
keçəni qılıncdan keçirir. Tez Bolu bəyin arxasınca adarn yolladı. Bolu
bəy özü ilə bir d əstə atlı götürüb gəldi. Koroğlu geriyə baxıb gördü ki,
bir atlı dəstəsi arxa tərə fd ən onun yolunu kəsib. Qayıdıb bu biri d əs-
tədən bir neçəsini qırdı. Onlarm arasından çıxıb Ç əm libelə qaçm aq is-
təyəndə gördii ki, m üm kün deyil. Dörd tərəfd ən ona hücum ediblor.
Ö z-özünə dedi: “M ən buradan çətin qurtara bilərəm , haram zada
Eyvaz m ənə qəhm ar çıxıb arxa tərəfı qorusaydı bunların analarını
ağlar qoyardım ” .
Koroğlu Eyvaza dedi:
- Bu itlərini sakitləşdir, bir sözüm var, deyim sonra vuruşaq.
Eyvaz atlıları sakitləşdirib:
- Qoyun görək no dem ək istoyir - dedi.
Koroğlu dedi:
A y ağalar, ay qardaşlar,
M ənim hərcayı Eyvazım ,
D idəm dən axıtdı yaşlar,
M ənim hərcayı Eyvazım .
O yülübən qalxm aq istər,
D ordün canə salm aq istər,
B oylər bəyi olm aq istər,
M onim hərcayı Eyvazım.
Koroğlu Eyvaza dedi:
- M ənim lə vuruşursan ki, Çom libelo boylorbəyi olasan?
Eyvaz dcdi:
- Bəli.
Koroğlu dedi:
- Ay nankor, son ol bəylorboyi. İstom irson ırıonim kiıni qılınc
vuran nökərin olsun?
Eyvaz dcdi:
- Ç əm libcldə Bolu b əy bəylərbəyi olm alıdı, mon do onun qullu-
ğunda qılmc vurm alıyam .
Koroğlu Eyvazın bu sözündən qəzəblənib dəli-divano oldu. Görək
bu yerdə K oroğlu nə dedi:
K eçdim halayun önündəxı,
K eçm o igidün yeyindən,
Dad dilər Bolu boyindən,
M ənim hərcayı Eyvazım .
K o ro ğ lu f ık irlə ş ib ö z - ö z ü n ə d e d i: “ C a v a n d ı, c a h ild i, o n u n q ı h ğ ı n a
g irib y o la g ə t in n o liy ə m ” .
K o ro ğ lu dedi:
H ər yana getsən yolundu,
Ə rənlər saği-solundu,
K oroğlu qoca qulundu,
M ənim hərcayı Eyvazım.
K o ro ğ lu sö z ü n ü q u rta ra n k im i E y v a z ın ə m r i ilə a tlıla r K o r o ğ lu n u n
ü s tü n ə h ü c u m ç ə k d ilə r. B ir q ə d ə r v u r u ş a n d a n s o n ra K o ro ğ lu ç a r ə n i
q a ç m a q d a g ö rd ü . E y v a z o n u a rx a d a n s o s lo y ib ded i:
- E y K o ro ğ lu , d e y ird in k işi d ü ş m ə n q a b a ğ ın d a n q a ç m a z , b ə s ö z ü n
n iy ə q a ç ır s a n ?
K o ro ğ lu dedi:
- A y v ə lə d ü z n a , b ir sü rü iti tö k m ü s ə n ü s tü m ə , so n ra d e y irsə n ki, n iy ə
q a ç ırs a n ? D ü ş m ə n o n o la r, iy irm i o la r, m o n b u q o d ə r it ilə n e y lə y im ?
K o ro ğ lu so n ra d ed i:
- E y v a z , d a y a n b ir tü r k ü d e y im , so n ra m o n i ö ld iirü r s ə n öldür.
U ca dağların başında,
Y az bir yana, qış bir yana,
T itroşir ağzum içindo,
Dil bir yana, diş bir yana.
E y v a z g ü lü b ded i:
- C a n ın d a n b e z ib h a !..
K o ro ğ lu dedi.
- A y h a ra m z a d a , s ə n m ə n i c a n a g ə tir ib s ə n !
S o n ra d ed i:
C oşar doli könül coşar,
E şqa gəliib başdan aşar,
Bir gün olur ay n düşər,
Baş bir yana, leş bir yana.
E y v a z K o ro ğ lu y a q a x ın c la :
- “Kişi düştnən qabağtndan qaçm az deyirdin. İndi necə oldu?”
- dedikdə, Koroğlu belo cavab vcrdi:
Qoç Koroğlu deyər noldu,
Peymanım qan ilə doldu,
G ördün qonim güclü oldu,
Sal bir yana, qaç bir yana.
Eyvaz Bolu boyo hökm etdi ki, Koroğlunu tutsunlar. A tlılar yeno
Koroğlunun iistüno töküldülər. K oroğlu onlardan no qodor qırırdısa
şeytan toxumu kimi ycno çoxalırdılar. O hondovərdo bir bond var idi.
Koroğlu özünü o bəndo çatdırmaq istəyəndə gördü, Bolu bəyin ordusu
oranı kəsdirib. Bondin yanında bir sıldınm dağ var idi. Koroğlu Q ıra-
tın üzəngisini basdı. Qırat ahu kimi dağın başına tullandı. Bolu boyin
atlıları dağın başına çıxa bilm odilər. Koroğlu dağın başında dayanıb
baxırdı.
Eyvaz Bolu bəyo dcdi:
- Atdan düş, piyada dağın başm a gcdib Koroğlunu tutaq. Başqa yol
yoxdu.
Eyvazla Bolu boy atdan düşüb dağın başına çıxmağa başladılar.
Koroğlu iso Qıratın cilovu olindo otrafa
tamaşa
edirdi.
İndi sono kimdon deyim , Dəli M ehterdən. Dəli M ehtor yuxuda
gördü ki, Koroğlu qan doryasına düşüb. Qıratm üzongisini basıb qam çı-
layır, at qan doryasından çıxa bilmir. Doli M ehtor qan-tor içindo yuxu-
dan dik atılıb çölo çıxdı. Dili tutar-tutm az dəlilordon - “ağa hardadı” ,
- deyo soruşdu. Doli M ehtor dcdi:
- Baxın göriin divanxanadadı ağa?
Dolilor divanxanaya baxıb gördülor Koroğlu yoxdu.
Doli Mehtor: - Horomxanadan soruşun, - dedi.
Koroğlu orada da yox idi. Dəli M ehtər ovçularla rastlaşdı. O nlar-
dan xobor
aldıqda
dedilər:
- Koroğlu Eyvazın dalısınca qoruğa getdi.
Dəli M ehtər m ehtərlərə dedi:
- Gedin görün Qırat tövlədədi, ya yox?
M ehtərlər dedilor:
- Koroğlu səhor Qıratı minib getdi.
Doli M ehtor dedi:
- Uşaqlar, dayanmaym , atlamn gedək Koroğlunu tapaq. O vələdüz-
na Eyvaz acıq eləyib getdi, olbət indi Koroğlunun başına bir oyun açıbdı.
Dostları ilə paylaş: |