Erika Leonard Ceyms Zülmətin əlli çaları
Yüklə 3,96 Mb. Pdf görüntüsü
|
www.vivo-book.com
317 Kristian donun yuxarı hissəsindən tutur, barmaqları dərimin üzərində gəziĢir, bədənimdən ürpənti keçir. Ani hərəkətlə bağları açır. Dondan tutaraq onun üzərindən keçməyimə kömək edir, sonra çevrilir və səliqəylə stulun baĢından asır. Mən korset və tumanla qalmıĢam. Pencəyini çıxararaq onu da donun üstünə qoyur. Bir anlığa donub qalır və mənə baxır, gözləriylə məni yeyir. Onun Ģəhvani baxıĢları altında əriyirəm.
– Bilirsənmi, АnasteyĢa, – mənə yaxınlaĢaraq astaca deyir o.
YaxınlaĢa-yaxınlaĢa kəpənək-qalstukunun düyününü (indi boynundan asılı qalıb) və köynəyinin üç yuxarı düyməsini açır. – Sən hərracda mənim lotumu aldıqda elə hirsləndim ki. BaĢımda yüz cür fikir oyanmıĢdı. Özümə xatırlatmalı oldum ki, cəza menyumuzdan artıq çıxarılıb. Amma sonra sən özün xahiĢ elədin… – О, maska arxasından mənə baxır və pıçıltıyla soruĢur: – Bunu niyə elədin?
www.vivo-book.com
318 – Niyə? Bilmirəm. Kədərdən… həddən artıq içkidən… o qədər səbəb var ki, – qısaca mızıldanıb çiyinlərimi çəkirəm. Bəlkə də onun diqqətini cəlb eləmək üçün? O an mənə lazım idi. Ġndi daha çox lazımdı. Ağrı güclənib və mən bilirəm ki, yalnız o bu ağrını canımdan çıxara bilər, içimdəki yırtıcını ram edə bilər. Kristianın dodaqları kip sıxılır, nazik bir xətlə, sonra üst dodağını yalayır. Mən də bütün bədənimlə onun dilini dadmaq istəyirəm. – Özümə söz vermiĢəm ki, sən bir daha Ģapalaqlamayacam, hətta sən xahiĢ eləsən belə. – XahiĢ edirəm! – yalvarıram. – Sonra anladım ki, sən, ola bilsin ki, bu an narahatlıq keçirirsən, buna alıĢmamısan, – o, anlaĢıqlı halda gülümsəyir, həyasız, vecimə də deyil, çünki o haqlıdır. – Hə, – razılaĢıram. – Beləliklə, bəzi... sərbəstliklər vermək olar. Əgər bunu eləsəm, mənə bir Ģeyi söz verməlisən. – Nə istəsən.
www.vivo-book.com
319 – Lazım gəldikdə stop-sözlərdən istifadə edəcəksən. Bu Ģərtlə səninlə seviĢəcəm. О'key? – Hə, – təngnəfəs oluram və onun əllərini bədənimdə mümkün qədər tez duymaq istəyirəm. O udqunur, sonra əlimdən tutur və çarpayıya sarı aparır. Adyalı kənara çəkərək oturur və yastığı yanında qoyur. QarĢısında dayanmıĢam. Qəfildən əlimi möhkəm dartır və mən onun dizləri üstə yıxılıram. YavaĢca məni tərpətdi və az sonra mən çarpayıda uzanmıĢdım, sinəm yastığın üstündədir, üzümü yana tutmuĢam. O, kürəyimdəki saçları yığır və yanaqlarımı sığallayır. – Əllərini belinə qoy. Оy! Kristian boynundan qalstukunu çıxarır və cəld onunla biləklərimi bağlayır. Ġndi biləklərim kürəyimdədir. – АnasteyĢa, sən, doğrudan da bunu istəyirsən? Gözlərimi yumuram. TanıĢlığımızdan bəri ilk dəfə mən bunu, həqiqətən, istəyirəm. Çox istəyirəm. – Hə, – pıçıldayıram. – Niyə? – o, zərifliklə soruĢur, əlləriylə yanlarımı sığallayır. www.vivo-book.com
320 Onun əlini üzərimdə hiss edən kimi inildəməyə baĢladım. Bilmirəm niyə. Bu ağır günün, hər Ģeyin olduğu: pul mübahisəsi, Leyla, missiz Robinson, mənim qovluğum, ―yol xəritəsi‖, möhtəĢəm qəbul, maskalar, alkoqol, gümüĢü Ģarlar, hərrac – günün sonunda... mən bunu istəyirəm.
– Mən səbəbi uydurmalıyam? – Yox, balaca, lazım deyil, – deyir o. – Sadəcə, səni anlamağa çalıĢıram. Onun sol əli kürəyimdən yapıĢır, məni qımıldanmağa imkan vermir, sağ biləyi isə yanbızlarım üzərindən havaya qalxır və onları möhkəm vurur. Bu ağrı qarnımdakı ağrıyla birləĢir. Оh! Ġçimdən uca səslə inilti çıxır. О, yenidən məni vurur, yenə eyni yerdən. Yeni inilti. – Ġki, – donquldanır o. – On iki olacaq. Ġlahi! Ġndi cəzanı ötən dəfəki kimi hiss eləmirəm, – o elə… Ģəhvətli idi ki, elə… ehtiyac duyurdum ki. Uzun barmaqlarıyla ombamı sığallayır, mənsə köməksiz, əlləri bağlı və döĢəyə sıxılmıĢ halda uzanmıĢam, bütünlüklə onun
www.vivo-book.com
321 itaətindəyəm, həm də öz istəyimlə. Kristian yenə də məni vurur, bir azca sağ tərəfə, bir daha, digər tərəfdən, sonra əl saxlayır və yavaĢ-yavaĢ tumanımı aĢağı endirir. NəvaziĢlə ovcunu yanbızlarımda gəzdirir və yenidən cəzalandırmanı icra eləyir: hər bir yandırıcı Ģillə ehtirasımın kəskinliyini azaldır, ya da daha da alovlandırır, heç nə bilmirəm. Mən zərbələrin ahənginə uyuĢuram, hər bir zərbəni içimə hopdururam, onlardan həzz alıram. – On iki, – Kristian asta və xırıltılı səslə mızıldanır. О, yenidən ombamı sığallayır, barmaqlarını ayaqlarım arasına keçirir, sonra daha dərinə, vaginama, asta-asta iki barmağını içimə soxur və fırladır, dairəvi Ģəkildə, məndə Ģirin əzablar oyadır. Bədənim buna tab gətirə bilmir və mən qurtarıram, bir də qurtarıram, onun barmaqları ətrafında titrəyiĢlərlə sıxılıram. Ġntensiv, qəfil və cəld. – Bax bu yaxĢı oldu, balaca, – xoĢuna gəlmiĢ kimi mızıldadı. Kristian barmaqlarını içimdən çıxarmayaraq sərbəst əliylə biləklərimi sərbəst buraxır. UzanmıĢam, taqətsiz və ağır-ağır nəfəs alıram. Yüklə 3,96 Mb. Dostları ilə paylaş:
|