www.vivo-book.com
338
Üzündən aĢkar Ģəkildə rahatlıq görünürdü, dodaqları
təbəssümdən dartınmıĢdı.
– Əlbəttə, o, səninlə məzələnib, – deyir və görürəm ki,
Kristian gülüĢünü gizlətməyə çalıĢır.
– Burda gülməli heç nə yoxdur, Kristian!
– Haqlısan, yoxdur. Onunla danıĢaram, – o, üzünə ciddi
ifadə verir, hərgah hələ də gülüĢlə çarpıĢır.
– Bunu eləməzsən, – qollarımı çarpazlayaraq
dayanmıĢam və yenə də qəzəbdən partlamaq üzrəyəm.
О, təəccüblə gözlərini döyür.
– Qulaq as, bilirəm ki, maliyyə iĢlərində onunla
ortaqsınız, amma…
Susuram. Ondan nəyi xahiĢ eləyə bilərəm ki? Onu
atmaq? Onunla bir daha görüĢməmək? Ondan bunu xahiĢ
edə bilərəmmi?
– Tualetə getməliyəm, – acıqlı halda dodaqlarımı kip
sıxıram.
www.vivo-book.com
339
О, köks ötürür və baĢını yana əyir. Görəsən baĢqa biri
ondan artıq arzulanan ola bilərmi? Bu nədir, maska, yoxsa
özü?
– XahiĢ edirəm, АnasteyĢa, hirslənmə. Onun burda
olduğunu bilmirdim. Mənə demiĢdi ki, gəlməyəcək, –
Kristian məni uĢaq kimi yola gətirir. Əlini uzadaraq
barmağını ĢiĢmiĢ alt dodağımda gəzdirir. – XahiĢ edirəm,
Yelenaya imkan vermə ki, bu axĢamkı nəĢəmizi korlasın. O,
keçmiĢin yadigarıdı, vəssalam, and içirəm.
―Qoca‖ sözü daha yerinə düĢəndi, – rəhmsizcəsinə
düĢünürəm. О, çənəmdən tutub və nəvaziĢlə dodaqlarını
dodaqlarıma sürtür. Razılıq əlaməti olaraq köks ötürürəm.
Kristian qəddini düzəldir və qoluma girir.
– Səni tualetə qədər ötürüm ki, kimsə çənəsinin altına
salmasın.
O məni çəmənlikdən keçirib müvəqqəti tualet
otaqlarına sarı aparır. Mia demiĢdi ki, onları qəbulla
əlaqədar gətirib burda yerləĢdiriblər, amma heç bilməzdim
ki, bu, lüks tualet otaqları olacaq.
– Səni burda gözləyəcəm, balaca.
www.vivo-book.com
340
Ayaqyolundan
artıq
düzəlmiĢ
əhval-ruhiyyəylə
çıxıram. Yox, missis Robinsona imkan vermərəm ki, kefimi
pozsun, yəqin ki, o, elə bu niyyətdə olub. Kristian kənara
çəkilərək telefonla danıĢır. YaxınlaĢıram və onun sözlərini
eĢidirəm. О, çox hirslidir.
– Niyə qərarını dəyiĢdin? Axı səninlə razılaĢmıĢdıq.
Bilirsənmi, onu rahat burax. Ġlk dəfədir ki, həyatda kimləsə
sabit münasibətlərim var, istəmirəm ki, onu öz yersiz
qayğıkeĢliyinlə pozasan. Onu rahat burax. Səni ciddi Ģəkildə
xəbərdar edirəm, Yelena. – О susur və dinləyir. – Yox,
əlbəttə, yox. – О, qəzəblə üzünü turĢudur. BaxıĢını qaldırır
və məni görür. – Getməliyəm. Hələlik.
BaĢımı yana əyərək dayanmıĢam və sual dolu nəzərlə
ona baxıram. O niyə missis Robinsona zəng eləyib?
– KeçmiĢin yadigarı necədi?
– Hirslənir, – riĢxəndlə cavab verir. – Hələ də rəqs
etmək istəyirsən? Yoxsa gedək? – Saatına baxır. – Tezliklə
atəĢfəĢanlıq baĢlayacaq.
– AtəĢfəĢanlığı xoĢlayıram.
www.vivo-book.com
341
– Onda qalıb baxarıq, – Kristian məni qucaqlayır və
bağrına basır. – XahiĢ edirəm imkan vermə ki, aramıza
girsin.
– О səninçün narahatdır, – mızıldanıram.
– Hə, mən onun… ııı… dostuyam.
– Məncə, bu onunçün dostluqdan artıq bir Ģeydir.
О, alnını qırıĢdırır.
– АnasteyĢa, Yelenayla münasibətlərimiz çox qəlizdir.
Ümumi keçmiĢimiz var. Amma bu keçmiĢdə qalıb. Artıq
sənə neçə dəfə demiĢəm ki, Yelena yaxĢı dostdur. Yalnız
dost, baĢqa heç nə. XahiĢ edirəm onu unut.
О məni öpür və mən kefimizi pozmamaq üçün onunla
barıĢıram. Amma vəziyyəti dərk eləməyə çalıĢıram həm də.
Əl-ələ verərək rəqs meydançasına qayıdırıq. Оrkestr
hələ də Ģən hava çalır.
– АnasteyĢa!
Çevrilib arxamızdakı Karriki görürəm.
– Ġcazə verin, sizi növbəti rəqsə dəvət eləyim.
www.vivo-book.com
342
Karrik əlini mənə uzadır. Kristian gülümsəyir və
çiyinlərini çəkərək əlimi buraxır. Semin iĢarəsiylə orkestr
―Come fly with Ме‖ mahnısını ifa eləməyə baĢlayır.
Karriklə rəqs etməyə baĢlayırıq.
– АnasteyĢa, xeyriyyə proqramımıza səxavətli ianə
üçün sizə minnətdarlığımızı bildirmək istəyirəm.
Səsini tonundan anlayıram ki, bilmək istəyir belə bir
səxavət imkanına malikəm, ya yox.
– Mister Qrey…
– XahiĢ edirəm, Аnа, məni Karrik deyə müraciət
eləyin.
– Bunu eləməyə imkanım olduğu üçün çox
sevincliyəm. Təsadüfən əlimə bir qədər pul düĢüb və ona
heç ehtiyacım yoxdur. Həm də belə bir xeyirxah iĢə daha
çox yarayar.
О, gülümsəyir, mənsə fürsətdən yararlanıb səmimi
suallar verməyə imkan tapıram. ―Саrре diem – fürsəti əldən
vermə‖, – deyə təhtəlĢüurum qulağıma pıçıldayır.
– Kristian öz uĢaqlığı haqda mənə bir az danıĢıb, buna
görə də sizin proqrama qatılmağa tam hazıram, – əlavə edir
www.vivo-book.com
343
və ümid edirəm ki, Karrik heç olmazsa bir azca oğlunun
üzərindəki sirr pərdəsini mənimçün açacaq.
Karrik təəccüblənib.
– Doğrudanmı? Heç ondan çıxmayacaq bir iĢdir.
АnasteyĢa, siz ona heyrətamiz dərəcədə müsbət təsir
eləyirsiniz. Məncə, onu heç vaxt onu belə... ilhamlanmıĢ
görməmiĢəm.
Qızardım.
– BağıĢlayın, sizi utandırmaq istəmirdim.
– Bilirsinizmi həyat təcrübəm böyük deyil… o, sıradan
bir insan deyil, – mızıldanıram.
– Hə, düzdü, – Karrik sakitcə razılaĢır.
– Kristianın mənə danıĢdığına əsaslansaq, onun ilkin
uĢaqlıq dövrü dəhĢətli olub və psixikasını zədələyib.
Karrik üzünü turĢudur, həddimi aĢmağımdan
ehtiyatlanıram.
– Polislər onu hospitala gətirəndə arvadım növbədə idi.
О, dəhĢətli dərəcədə halsız və arıq idi, bir dəri – bir sümük.
Və heç nə danıĢmırdı. – Karrik qüssələnir, ətrafımızı
bürüyən Ģən musiqiyə baxmayaraq. – O demək olar ki, iki il
Dostları ilə paylaş: |