dövlətin ümumi irdəsinin ifadəsidirsə, icraedici hakimiyyət -
bu iradəni həyata keçirən mexanizmdir.
Azad dövlətdə qanunverici orqan verdiyi qanunlara
necə əməl olunmasını izləyir. İcraedici orqan isə öz
fəaliyyətinə görə onun qarşısında hesabat verməlidir.
Məhkəmə
hakimiyyəti
heç
bir
partiya
ilə
əlaqələndirilməməlidir,
0
xalq üçün görünməz olmalıdır.
Siserona görə, hakim - danışan qanun, qanun isə - lal hakimdir.
Hakimiyyətin bu üç qanadı arasında ideal bir harmoniya
olmalıdır: tarixi təcrübə göstərir ki, hakimiyyətin bu qanadları
arasında bölgü prinsipini düzgün həyata keçirmək çox çətindir.
Bəzən bu və ya digər tərəf üstünlük əldə etməyə çalışır və
nəticədə ziddiyyət yaranır. Bu isə ən çox keçid dövrlərində
müşahidə olunan haldır. Hakimiyyətin bu üç qanadının
harmonik əməkdaşlığı - dövlətin möhkəmliyinin təminatıdır.
Hakimiyyət, o cümlədən siyasi hakimiyyət bir sıra
xüsusiyyətlərə malikdir: 1) o hakimiyyətin subyekti və
obyektinin varlığını nəzərdə tutur; 2) hakimiyyət o mənada
ümumiliyə malikdir ki, ayrı-ayrı adamların, qmplarm və
ictimai institutların fəaliyətlərinin bütün növlərində iştirak edir.
Hakimiyyətin ictimai ilkin şərtlərini və ya mənbəyini
əmək bölgüsü, mülki}^ət münasibətləri və s. ilə şərtlənən
adamlar arasındakı qrup, təbəqə və sinfi fərqləri hesab etmək
olar.
Hakimiyyət funksional olaraq tərəflərin fəaliyyətindəki
müəyyən qayda və razılaşmalar vasitəsilə təzahür edir, bu da
onların ümumi maddi marağı, mənəvi yaxınlığı və ya təqlid
etmələri, vərdişləri və s. ilə şərtlənir. İstənilən hakimiyyət
yalnız könüllü və ya məcburi razılaşma, itaət etməyə hazır
olmaq ilə mümkündür. Dediklərimizə sübut
262
kimi İranda olmuş islam inqilabını qeyd edə bilərik: əgər bütün
xalq küçəyə çıxıb hakimiyyətin göstərişlərini yerinə
yetirməkdən imtina edərsə bu vaxt istənilən siyasi rejim ölümə
məhkumdur.
Siyasi hakimiyyət cəmiyyətin siyasi həyatının mühüm
ünsürüdür. Cəmiyyətin siyasi həyatı müxtəlif ictimai
qüvvələrin siyasi fəaliyyətindən təşəkkül tapır. Bununla yanaşı
onların hər biri öz siyasi maraqlarını həyata keçimıəyə çalışır.
Cəmiyyətin siyasi sahəsi - müxtəlif siyasi və ictimai
institutlardan istifadə edərək bir-biri ilə müəyyən
münasibətlərə girən ictimai subyektlərin (siniflər, ictimai
qruplar, partiyalar) ictimai tarixi praktikalarının bilavasitə
həyata keçdiyi sahədir. Cəmiyyətin siyasi sistemi strukturu
dövləti, siyasi partiyaları, ictimai təşkilatları, müxtəlif
ittifaqları və s. özündə birləşdirir.
Siyasi sitcmin əsas funksiyasına hakim sinfin məqsəd
və maraqlarına nail olmaq üçün cəmiyyətin bütün qüvvə və
vasitələrini səfərbər etmək daxildir.
Bunula belə «cəmiyyətin siyasi sistemi» və «siyasi
hakimiyyət sistemini» fərqləndirmək zəruridir. Əgər siyasi
sistem həmin cəmiyətdə mövcud olan hütün institutları,
təşkilatları və müəssisələri özündə birləşdirir və sinfi maraqları
həyata keçimıəyə kömək edirsə də, müəyyən sinfin siyasi
hakimiyyət sisteminə yalnız cəmiyətin müəyyən hissəsinin öz
siyasi hakimiyyətini həyata keçirmək üçün istifadə etdiyi
təşkilatları və müəssisələri daxildir. Belə bir qənaətə gəlmək
olar ki, cəmiyyətin siyasi sistemi deyərkən ictimai qruplar,
siniflər, millətlər, dövlətlər arasında siyasi qarşılıqlı
münasibətləri nizama salan bütün dövlət-hüquqi, siyasi və
ictimai institutları, təşkilat və müəssisələri nəzərdə tutulur.
263
Siyasət - dövlətin köməyi ilə həyata keçirilən ağalıq və
tabelik münasibətlərinin qurulması əsasında ictimai həyatın
müxtəlif sahələrinin nizama salınması (tənzimlənməsi) və
idarə olunmasıdır. Siyasət xüsusi fəaliyyət sahəsi olub dövlətin
idarə olunması incəsənətidir.
Siyasət sözün geniş mənasında ictimai subyektin digər
subyekt və ya obyektlərə münasibətdə şüurlu həyata keçirilən
davranış xəttidir. İctimai subyekt deyərkən ictimai qrupları,
sinifləri, millətləri, partiyaları və digər ictimai təşkilatları və
nəhayət bu siyahıda ən əsas sayılan dövləti başa düşmək
lazımdır. Subyektin davranış istiqamətləri geniş diapazonda
dəyişir. Buna görə də siyasətin müxtəlif növləri mövcuddur:
iqtisadi, maliyyə, ictimai, mədəniyyət, təhsil sahəsində siyasət,
demoqrafik siyasət, gənclər, milli, beynəlxalq siyasət və s.
Siyasət yalnız digər ictimai subyektlərə deyil, həm də
obyektlərə ünvanlana bilər. Məsələn, ekoloji siyasət - ətraf
mühitə münasibətdə dövlətin, son nəticədə həm də dünya
dövlətlərinin düşünülmüş yeridilən davranış xəttidir.
Siyasətin bu çoxsaylı növlərindən əsas yeri «siyasi
siyasət» və ya sözün əsil mənasında siyasət tutur. Bu siniflərin,
ictimai qrupların, partiyaların dövlət hakimiyyətinə nail
olmağa və ya onu saxlamağa istiqamətlənən davranış xəttidir.
Siyasətin bütün qalan növləri dövlət hakimiyyəti vasitəsi ilə
həyata keçirilir. «Siyasət» sözünün özü yunan sözü olan
«polis», yəni dövlət sözündən yaranmışdır. Antik yunanlar
siyasət deyərkən dövləti idarə etməyi bacarmağı nəzərdə
tutmuşlar. Siyasət - dövlət quruluşuna və onun işləməsinə aid
olanlardır. İctimai siniflər və qruplar dövlətdən istifadə edərək
öz mənafelərini təmin etməyə çalışırlar. Onların maraqları əsa
264
Dostları ilə paylaş: |