larini və fəaliyyətlərini əxlaq normalarına uyğunlaş- dınnağı öz
vəzifəsi hesab edir.
Siyasi təlimlər tarixində təkrarlanan bir fikrə: - siyasət -
çirkli işdir - deyiminə də münasibət bildirmək maraqlı olardı.
Makiavellinin fikrincə, dövlət əxlaqı ayrıca adamın əxlaqından
fərqlənir və öz kürsüsünü qorumaq istəyən hökmdar yaxşı
olmasa da yeri gələndə belə görünməyi bacannabdır və ya
şəraitə uyğun olaraq belə görünməməlidir.
Mütəfəkkirlər siyasi və əxlaqi meyarları bir- birindən
fərqləndirirdilər. Siyasi xadimlərin həyat yolunu izləyən hər
kəs görür ki, bu xidmət üçün həm intellektual, həm də əxlaqi
hazırlıq vacibdir: siyasət - ən incə, dərin, mürəkkəb və ən
başlıcası isə ən məsuliyyətli fəaliyyət növüdür. Bəzən belə
yanlış təsəvvür yaranır ki, siyasət kimi incə bir iş üçün yalnız
zirəklik, təşəbbüskarlıq, inadkarlıq, əldən çevik olmaq və yaxşı
dil lazımdır. Dünya ölkələrinin, o cümlədən Azərbaycanın
dövlət tarixi təcrübəsi göstərir ki, bu heç də belə deyildir.
Mühazirədə 90-cı illərdə Azərbaycanda hakimiyyətə gələn
Xalq Cəbhəsinin üzvlərinin ölkəni idarə edə bilməmələri və
səriştəsizliklərini qeyd etmək yaxşı olardı. Ölkəni vətəndaş
müharibəsi vəziyyətinə çatdıran siyasi hakimiyyət öz
bacarıqsızbğını vaxtında hiss edərək düzgün çıxış yolu tapa
bildi. Belə bir böhranlı vaxtda ölkəni əsil siyasətçi, dövlət
idarəçiliyi sahəsində böyük təcrübəsi olan, siyasətdə əxlaqlı
davranış metodunun mahir bilicisi kimi özünü dünya
səviyyəsində tanıtmış Heydər Əliyev xilas edə bildi.
Cəmiyyətin siyasi həyatının mühüm tərəflərindən biri də
onun siyasi institutlarının fəaliyyət göstərməsidir. Onların
məcmusu cəmiyyətin siyasi sistemini yaradır.
271
Dövlət, siyasi partiyalar və digər ictimai təşkilatlar onun
ünsürləridir, onların fəaliyyəti siyasi xarakter daşıyır.
§2. Cəmiyyətin siyasi həyatında dövlətin rolu
Cəmiyyətin siyasi sisteminin mühüm ünsürü -
dövlətdir. F.Engelsin «Ailənin, xüsusi mülkiyyətin və dövlətin
mənşəyi» əsərində dediyi kimi, istəniiən dövlətin əsas əlaməti
hakimiyyət aparatının, ərazinin və verginin olmasıdır - fikri öz
düzgünlüyünü bu gün də saxlayır.
Dövlət nədir? Aristotelə görə, dövlət ümumi mənafe
şüurundan yaranır və əsasən xöşbəxt yaşamaq üçün qurulur.
T.Hobbs isə əksinə, dövlətin əsasında qorxu intizamını görmüş
və dövləti çoxsaylı adamların razılaşma əsasında yaratdıqları
fərdi və ya kollektiv sima ad- landırmışdır, məhz bu sima
onlara sülhü və ən ümumi müdafiəni təmin edir. B.Spinoza da
buna yaxın fikirləri müdafiə edir. Hegel dövlətin başlanğıcını
zorakılıqda görür. F.Engels və V.İ.Lenin isə dövlətə bir sinfin
başqasını əzməsi və istismar etməsi maşını, aləti kimi
baxmışlar. M.Veber dövləti bir qrup adamların digərləri
üzərində legitim (qanuni sayılan) zorakılığa əsaslanan
münasibəti hesab edir. N.Tusiyə görə, dövlət adamların öz
mənafeləri naminə könüllü surətdə birləşmək istədikləri anda
yaranmışdır və əqlin gücünün nəticəsidir.
Dövlət probleminə sinfi yanaşma Sovet ictimai elmində
aparıcı olmuşdur. Məsələn, sosiologiya üzrə qısa lüğətdə
verilən tərifə görə, dövlət bir-biri ilə qarşılıqlı əlaqədə olan
müəssisə və təşkilatların məcmusudur, müəyyən siniflərin
maraqlarına uyğun cəmiyyəti idarə edir, sinfi rəqibləri əzir.
272
Problemə müasir yanaşma çərçivəsində dövlət -
cəmiyyətin siyasi sisteminin əsas institutudur, adamların,
ictimai qrupların, siniflərin və cəmiyyətlərin birgə fəaliyyətini
və münasibətlərini təşkil edir, istiqamətləndirir və nəzarət edir.
Dövlət cəmiyyətdə mərkəzi hakimiyyət institutudur və
bu hakimiyyət vasitəsi ilə yığcam siyasət həyata keçirir.
Dövlətin ən ümumi vəzifəsi ümumi yaşayışın əsasını
qorumaqdır, çünki belə olmasa bəşəriyyət mövcud ola bilməz
və insanın bütün gücünün inkişafına kömək etmək olmazdır.
Ona görə də bəziləri belə hesab edir ki, dövlət - «qayda-qanunu
müdafiə edən» bir təşkilatdır, öz vətəndaşlarının rahatlığını
qomyur. «Dövlət» anlayışını elmi ədəbiyyata N.Makiavelli
gətirmişdir. Beləliklə, dövlət - cəmiyyət orqanlarının
sistemidir, xalqın bir bütöv tam kimi mütəşəkkil daxili hüquqi
həyatını təmin edir, öz vətəndaşlarının hüquqlarını müdafiə
edir, hakimiyyət institutlarının - qanunverici, icraedici və
məhkəmə - nonual işləməsini həyata keçirir, öz ərazisinə
nəzarət edir, xarici təhlükədən öz xalqını qoruyur, başqa
dövlətlər
qarşısında
götürdüyü
öhdəliklərin
yerinə
yetirilməsinə təminat verir, təbii mühiti və mədəni dəyərləri
qoruyur, cəmiyyətin yaşamasına və onun tərəqqisinə kömək
edir. Dövlətçilik xalqın bütün münasibətlərinə, onun
vətəndaşlarının əxlaq və şüuruna nüfuz edir. Eyni zamanda
dövlət qumluşu xalqın özünü düşünməsinin xarakterindən və
inkişafından asılıdır: hər bir xalq onun ruhuna «müvafiq olan»
və «uyğun gələn» dövlət quruluşuna malik olur. Dövlət
müəyyən struktura malik ictimai orqanizmdir.
273
Dostları ilə paylaş: |