147
Fərzanənin (1923-2005) adı ilə bağlıdır. Folklorçu və dilçi olan M.Fərzanə
Azərbaycan ədəbiyyatının mənbələrinə və qrammatikasına dair kitablar yazmış,
folklor nümunələrini ardıcıl olaraq toplamışdır. Onun araşdırmaları dərginin ilk
saylarından başlayaraq oxuculara çatdırılmışdır.
Qulamhüseyn
Beqdeli
(1918-1998)
uzun
müddət
həmkarları
H.Məmmədzadə və doktor M.T.Zöhtabi kimi Bakıda təhsil almış, yaşayıb
yaratmışdır. O, klassik ədəbiyyatın tədqiq olunub yayılması və nəşr edilməsi
sahəsində çox gərəkli işlər görmüşdür. «Təsəvvüf və ədəbiyyat», «Söz
klassiklərimiz», «Azərbaycanın məşhur simaları», «Yeni tapıntılar» silsilə
məqalələri, öz şerləri və başqa müxtəlif yazılarla dərgidə çıxış etmişdir. Bu
məqalələr çox zaman ilkin mənbələrdən olub ədəbi aləmdə böyük marağa səbəb
olmuşdur.
Həmid Məmmədzadə (1924-2000) tanınmış tədqiqatçı və nasirdir.
Dərgidə klassik ədəbiyyata dair elmi-ədəbi yazılarla çıxış edirdi. Həmkarı
Q.Beqdeli ilə Bakıda ali məktəbi bitirmiş, professorluq dərəcəsinə yüksəlmiş,
orada yaşadıqları 30-35 ildə Güney Azərbaycan ədəbiyyatının, Quzey
Azərbaycanda tanınmasına böyük xidmətlər göstərmiş və ciddi elmi əsərlər nəşr
etmişlər.
Əli Kəmali (1944-1996) ixtisasca hüquqşünas olub. Uzun illər Savə və ona
yaxın olan mahalların folklor, etnoqrafiya və klassik ədəbiyyata dair zəngin
materiallarını toplamışdır. Bu əsərlərin sayı 100-dən çoxdur. Çox təəssüf ki,
yorulmaz fədakar tədqiqatçı həyatdan vaxtsız köçmüş və toplama materialları
indiyədək «Varlıq» dərgisindən qeyri heç bir yerdə işıq üzü görməmişdir.
Kərim MəĢutəçi –Sönməz (1928) Güney Azərbaycanın istedadlı
şagirdlərindəndir. Dərgidə müntəzəm olaraq yazdığı poetik parçalarla çıxış edir,
hüquqşünasdır. Bir neçə Şer kitabının müəllifidir.
Həsən
Məcidzadə-Savalan
(1940)
çağdaş
Güney
Azərbaycan
şairlərindəndir. Dərgidə şerləri ilə yanaşı görkəmli sənət adamlarının həyat və
yaradıcılığı ilə bağlı yazılarla çıxış edir. Onun «Apardı sellər Saranı» kitabı
inqilabdan əvvəl azərbaycan dilində çıxan ilk kitab olmuşdur.
148
Səməd Sərdar Niya (1947) ixtisasca hüquqşünasdır. Dərgidə
Azərbaycanın tanınmış xadimləri haqda tarixi səpgili yazılarla çıxış edir,
yazılarını farsca yazır. Anna dilində də yazıları vardır. Cənubi Azərbaycan teatr
tarixi, mətbuat tarixi, Məşrutə inqilabi tarixi və s. ilə bağlı kitablar yazmışdır.
Əziz Möhüsünü (1926) ixtisasca inşaatçı-mühəndisdir. Dərgiyə şerlərlə
bərabər müntəzəm dəyərli elmi, ədəbi məqalələr yazır. İnqilabın ilk illərində
«Günəş» qəzetini çıxarmışdır.
Mirhidayət Həsari (1929) folklor araşdırıcısı və şairdir. Dərginin
səhifələrində müntəzəm olaraq şerləri və folklor tədqiqatları ilə çıxış edir. Elmi
ədəbi, ictimai və tarixi mövzulara aid olanlarla məqalənin müəllifidir.
Ġsmayıl Hadi (1957) gənc yazıçı və tədqiqatçı alimlərdəndir. Dərgidə elmi
ədəbi yazılarla çıxış edir, onun müxtəlif məzmunlu elmi məqalələri və kitabı
nəşr olunmuşdur.
Teymur PirhaĢiminin yazıları öyrədici və tanıtma xarakteri daşıyır. Onun
seçib ayırdığı bədii nümunələrin oxucuların bədii səviyyəsinin formalaşmasında
təsiri az olmamışdır.
Əbdülkərim Mənzuri Xamneyi ixtisasca müəllimdir. Atalar sözlərini
toplayaraq onları müntəzəm dərginin səhifələrində dərc etdirmişdir. Dərgidə
transliterasiya işlərini aparmışdır.
Məmmədrza Heyətin dərgi üçün yazdığı müsahibə, resenziya və digər
məqalələri Bakı Dövlət Universitetini bitirmiş gənc filoloqu artıq formalaşmış
bir araşdırıcı kimi tanıtmağa yönəldir.
İbrahim Rəf-rəf dərginin katibidir. İxtisasca mühəndisdir. Dərgidə
dilçiliklə bağlı silsilə məqalələrlə çıxış edir.
Dərgi üçün yazılmış yazıdan tutmuş onun bütün tam hazır vəziyyətə
gəlməsinə qədər, hətta böyük və kiçik şəhər və məntəqələrdə yayılması da bir
neçə həmkarın üzərinə düşür. Bu işin zəhməti üçün bir tümən belə almayan,
əksinə yeri gələndə ortaya çıxan məsrəfləri ödəmək üçün imkanı daxilində
maddi yardım göstərən redaksiya kollektivinin fədakarlığı müasir dövrümüzdə
kommersiyanın hər yerdə ayaq açaraq qoyduğu qanunlarla bir araya sığmır.
149
Böyük maddi çətinliklər və mənəvi təzyiqlər bahasına ərsəyə gələn böyük bir
elmi-tədqiqat institutunun görə bilmədiyi işin öhdəsindən gələ bilən dərginin
yaradıcı heyətinə başqa ölkələrin ziyalıları yəqin ki, həsəd apara bilər.
«Varlıq» jurnalının yarandığı vaxt Cənubi Azərbaycanda ədəbi dilin
şimalda mövcud olan üslubları yox idi. Fars təfəkkür tərzi ziyalıların danışıq
tərzində və yazı üslublarında hakim idi. Orfoqrafiya və orfoepiya qaydaları
haqqında təsəvvür zəif idi. Ən başlıcası isə azərbaycan dilini mükəmməl bilən
ədib, jurnalist kadrlar çatışmırdı.
«Varlığın həll edəcəyi birinci dərəcəli vəzifə publisist dildə yeniləşmə,
reforma etmək, Şimalda mövcud olan nailiyyətlərdən bəhərlənməklə ədəbi dildə
vahid yazı qaydası yaratmaq idi.
Doktor Cavad Heyət müsahibələrindən birində bu problemə toxunaraq
demişdi: «İnqilabdan sonra İranda ana dilli nəşrlərdə vahid yazı qaydası yox idi.
Ona görə də türkdilli mətbuat dil problemi ilə qarşılaşdı. Fars və ərəb tərkibləri
ilə yüklənmiş, fars dilinin bir çox təsirinə məruz qalmış Cənub danışıq dili
məqsədə uyğun deyildi. Türkiyə türkcəsi də bizə uyğun gəlmirdi. Cənubi
Azərbaycanın ədəbi dili üzərində dayanmağı qərarlaşdıq. Dili öyrənmək, onun
zənginliyini, qüdəritini, göstərmək üçün isə o taylı dilçi alimlərin əsərlərindən
istifadə edildi. Bunun nəticəsində Güney Azərbaycanda ədəbi dildə yeniləşmə
prosesi baş verdi. «Varlıq» isə öz təmiz və kamil dil üslubu ilə başqa mətbuat
orqanları üçün aparıcı və yol göstərici rolunu oynadı».
«Varlıq» ilk günlər dil-üslub problemini də tədricən aradan götürmüş,
nəticədə ərəb əlifbası ilə sözlərin azərbaycanca asan oxunması kimi vacib
məsələni həll etmişdir. «Varlıq» bir mətbuat orqanı kimi özünəməxsus dili olub,
digər mətbuat orqanları üçün də örnək rolunu oynayır. Ortaq türkcə sözlərdən
bol-bol istifadə edən dərgi bu gün ümumtürk nəşrinə çevrilmişdir. Dərgidə
İrandakı digər türk xalqlarının da öz öyrənilmiş ədəbiyyat, dil və tarixi
araşdırılır, Azərbaycan xalqının mənəvi dəyərlərinə həsr olunmuş materiallara
ümumtürk konteksti prizmasından yanaşılaraq bu məsələni kompleks halda həll
etməyə səy göstərilir.
Dostları ilə paylaş: |