147
çevrilmiĢdilər. Qeyri-insani adət-ən`ənələri vardı. Telmud adlı baĢqa bir kitaba
ehtiram göstərirdilər. Telmud onlara iyrənc iĢlər öyrədirdi. O kitabda belə
deyilir:
1-Yəhudilər Allahın seçilmiĢ millətidirlər. BaĢqa millətlərsə heyvandırlar.
2- Yəhudilərin dünya hakimiyyətinə sahib olmaları üçün onlar həmiĢə digər
insanları zəif saxlamağa çalıĢmalıdırlar.
3-Yəhudi insan qeyri yəhudinin mallarını oğurlaya bilər.
4-Yəhudi insan qeyri yəhudini aldada, ondan çoxlu riba (sələm) ala bilər.
Onu, bütün var-yoxunu yəhudilərə verməyə məcbur edə bilər.
Əzizlər! Allahın Bəni-Ġsrailə göndərdiyi peyğəmbərlərin bə`ziləri barəsində
də söhbət açacağıq. Biz, ilahi peyğəmbərlərin Bəni-Ġsrail tərəfindən necə əzab-
əziyyətlər, müsibət və iĢgəncələr gördüyünü bilməliyik.
148
QƏLƏBƏ DAġI
TALUT VƏ CALUTUN ƏHVALATI
Musa vəfat etdi. Harun ondan qabaq dünya ilə vidalaĢmıĢdı. Onlar Allah
risalətini özlərindən irs qoydular. Musadan Tövrat və Müqəddəs səhifələr
yadigar qaldı. O Həzrət Tövratı və səhifələri bir sandığa qoydu. Onu öz caniĢini
YuĢə’ ibn Nuna tapĢırdı. YuĢə’ ibn Nun, iki dənizin birləĢdiyi yerə etdiyi
səfərdə Musanı müĢaiyət edən cavan idi.
Qırx il keçdi. Bəni-Ġsrail Sinay səhrasında yaĢayırdılar. Onlar müharibə və
mübarizədən və müqəddəs torpaqlara hakimlik edən qüdrətli bütpərəstlərdən
qorxurdular.
YuĢə` ibn Nun peyğəmbərliyə çatdığı zaman Bəni-Ġsrailin çoxu dünyadan
köçmüĢ və iĢ baĢına yeni nəsil gəlmiĢdi. Onlar daha döyüĢdən və zalımlardan
qorxmurdular. YuĢə’ ibn Nun onları öz müqəddəs torpaqlarında azad olmağa
çağırırdı. Onlar YuĢə’in də`vətinə müsbət cavab verdilər. YuĢə’ mö`minlərə
rəhbərlik edir və kafirlərlə mübarizə aparırdı.
YuĢə` onlara qələbə çalıb, müqəddəs torpaqlara daxil oldu. Beləliklə, Bəni-
Ġsrail dövləti yarandı. Amma, bu dövlət çox ömür sürmədi. Çünki, Bəni-Ġsrail
YuĢə`in vəfatından sonra günah və tüğyana üz gətirdilər. Onlar müqəddəs
sandığa e`tinasızlıq göstərdilər. Ġmanları zəiflədikdə isə zəif bir millətə
çevrildilər. Ona görə də qibtlilərin hücumları qarĢısında dözmədilər və onların
dövlətləri süqut etdi. Onlar yenidən qula çevrildilər.
Müqəddəs torpaqda Calut adlı birisi hökmranlıq edirdi. O, Bəni-Ġsrailin
kiĢilərini öldürür, qadınlarını əsir götürürdü.
Calut onları torpaqlarından çıxarıb, müqəddəs sandığı aldı. O zaman Allah
Ərmiya adlı bir peyğəmbəri onlara tərəf göndərdi. O, insanlara öyüd-nəsihət
verdi. Tövratın hökm və tə`limlərini onların yadına saldı və dedi:
-Siz zəif və gücsüz insanlarsınız. Çünki, ürəyinizdə iman zəifləmiĢdir. Siz
qızıl-gümüĢ aləmlərin rəbbindən çox sevirsiniz. Bütpərəstlərdən qorxursunuz,
amma, Allahdan qorxmursunuz.
Bəni-Ġsrail peĢiman oldu. Onlar din tə`limlərinə və hökmlərinə qayıtdılar.
Yenidən iman onların qəlbinə yol tapdı. Bir gün mö`minlərin bə`zisi Allahın
peyğəmbəri Ərmiyanın yanına gələrək dedilər:
-Calut bizə hökmranlıq edir. O öz zülmü ilə bizi xar edir. Allahdan istə ki,
bizim üçün bir rəhbər və padĢah seçsin və biz onun bayrağı altında Allah
yolunda mübarizə aparaq.
Allahın peyğəmbəri cavab verdi:
-Əgər Allah sizə müharibə və mübarizəni vacib etsə, doğrudan bu əmrə itaət
edərsinizmi?
Dedilər:
-Mütləq mübarizə apararıq. Axı niyə də vuruĢmayaq?! Biz öz Ģəhər və
diyarımızdan qovulmuĢuq.
Ərmiya dedi:
149
-Mən tezliklə bu məsələni Allahdan sizin üçün istəyəcəyəm.
Bir müddət keçdi. Bəni-Ġsrail Allahın fərmanını gözləyirdilər. Günlərin bir
günü Ərmiya peyğəmbər gəlib, onlara müjdə verdi:
-Allah Talutu sizə rəhbərlik üçün seçmiĢdir.
Ġndi görək Talut kimdir? Onun Bəni-Ġsrail ilə sərgüzəĢti necə olmuĢdur?
TALUT
Talut kasıb və yoxsul bir cavan idi. O, Yusifin qardaĢı olan Benyaminin
nəvələrindən idi.
Bir gün Talut atası ilə birgə tarlada iĢləyirdi. Birdən gördü ki, hər ikisinin
ulaqları çox uzaq yerə getmiĢlər. Talut ulaqları axtarmağa baĢladı. O piyada
çayın sahili ilə yola düĢdü. Öz kəndindən uzaqlaĢdı və baĢqa bir kəndə
yaxınlaĢdı. Təsadüfən Ərmiya peyğəmbər həmin kənddə yaĢayırdı. Ona görə də
Talut fikirləĢdi ki, o qocanın yanına getsin və onun öyüd-nəsihətlərindən
faydalansın.
Ərmiya peyğəmbər Allahın Talutu onlara padĢah seçməsini Bəni-Ġsrailə
müjdə verdiyi həmin zamanda uzaqdan uca boylu bir kiĢinin onlara tərəf
gəldiyini gördülər. Hamı bildi ki, o, Talutdur.
Talut güclü qollara və pəncələrə malik bir kiĢi idi. Onun əzələli qolları vardı.
Amma, öz qüdrəti ilə öyünmürdü. Gözləri səmavi nurla parlayırdı. Onların
iĢıqlığı onun ürəyində yatan iman ruhunun nurundan və təvazökarlıqdan
qaynaqlanırdı. Allahın peyğəmbəri ona «XoĢ gəldin» dedi:
-Ey Talut, xoĢ gəlmisən. Allah səni bizim tərəfimizə göndərmiĢdir ki, zülmü
mö`minlərdən uzaqlaĢdırasan.
Talut dedi:
-Ey Allahın peyğəmbəri! Mən ulaqlarımı axtarmaq üçün bura gəlmiĢəm.
Ərmiya dedi:
-Bu, Allahın istəyi idi ki, sən bura gələsən. Allah səni Bəni-Ġsrailə padĢah
olaraq seçib. Sən onları düĢmənlərin zülmündən xilas etməlisən.
Talut dedi:
-Gördüyünüz kimi mən kasıb və yoxsul bir insanam. Camaat mənim kimi
kasıbların sözünə qulaq asmırlar. Onlar yalnız varlı insanlara itaət edirlər.
Ərmiya dedi:
-Rəhbərlik və padĢahlıq mal-dövlətə bağlı deyil. Allah sənə cismi güc və elmi
qüdrət vermiĢdir. Səni bu böyük vəzifəyə seçən də odur.
Talut sakit qaldı. O, bu məs`uliyyəti yerinə yetirməyə razılaĢdı.
Bə`ziləri bu məsələyə sevindilər. Amma, Bəni-Ġsrailin çoxu Taluta kinli
nəzərlə baxırdılar. Çünki, Talut kasıb bir insan idi. Onların görə hakim və baĢçı
varlı olmalı idi.
Varlılar dedilər:
-Talut necə bizə padĢahlıq edə bilər. Halbuki, baĢçı olmağa biz layiqik?
Ərmiya buyurdu:
-Allah onu seçmiĢdir. Çünki, o sizdən daha güclü və daha biliklidir.
Dedilər:
Dostları ilə paylaş: |