Pol ska – r osja: czy fatal izm w rogości?
Yüklə 404,68 Kb. Pdf görüntüsü
|
102 Rocznik Instytutu Europy Środkowo-Wschodniej • Rok 11 (2013) • Zeszyt 3 Iwona Hofman Przypuszczam, że jest sprawą pilną, by premier RP zainteresował się tym i powołał np. komisję międzyministerialną dla uregulowania tych spraw, a przede wszystkim dla zastanowienia się, w jakim kierunku powinna funk- cjonować Wspólnota Polska p. Stelmachowskiego, jak również wyjaśnić m.in. sprawę repatriacji Polaków ze Wschodu, bo w tej dziedzinie jest komplet- ny chaos i zbyt wiele krzyżujących się inicjatyw, i tu inicjatywy Wspólnoty są nie bardzo szczęśliwe” 13 . „Dla 14.000 uczniów 130 polskich szkół na Litwie wydaje się około 140 ty- tułów podręczników nie tylko do nauki języka polskiego, ale do wszystkich przedmiotów szkolnych. W 1997 roku mają być wydane 23 tytuły. Na Litwie wszystkie podręczniki szkolne są drukowane na zamówienie Ministerstwa Oświaty, wykupowane przez to Ministerstwo i wysyłane do szkół, gdzie uczniowie otrzymują je bezpłatnie. W Polsce w 1996 roku wydano jeden podręcznik do nauki języka litewskiego. Obecnie w Polsce litewskiego jako języka ojczystego uczy się około 1000 uczniów. Litwini tłumaczą na polski podręczniki litewskie – żeby Polacy mogli się z nich uczyć. W Polsce w je- dynym liceum litewskim uczniowie takiej pomocy nie mają – nauczyciele opowiadają im po litewsku polskie podręczniki. Pierwszą i jedyną jaskółką w tym roku będzie przygotowywana przez Wydawnictwa Szkolne i Peda- gogiczne historia Litwy w języku litewskim” 14 . „Jest także niedobrze na odcinku naszej polityki wobec mniejszości naro- dowych. Niepotrzebne szykany i trudności w stosunku do mniejszości biało- ruskiej. Pomijając sprawę liceum białoruskiego w Hajnówce, która ostatnio była tak nagłośniona, dotyczy to zresztą i innych liceów narodowościowych. Cofnięta została subwencja na odbudowę monasteru w Supraślu, a teraz, ostatnio, powstał konflikt w Puńsku, gdzie utworzono strażnicę Straży Gra- nicznej zabierając w tym celu część budynku Ośrodka Zdrowia. Ośrodek ten był zbudowany przez społeczeństwo litewskie bardzo wielkim wysiłkiem fi- nansowym. Strażnice są niewątpliwie niezbędne dla zabezpieczenia naszej granicy, a specjalnie na wyjątkowo niespokojnym odcinku granicy polsko- -litewskiej. Ale przecież można było tę strażnicę wybudować, uzyskując od gminy w Puńsku działki pod budowę nowej placówki. Niestety, problem mniejszości znajduje się w gestii szeregu ministerstw i placówek centralnych czy województw, z których każdy prowadzi własną politykę. W swoim czasie zwróciłem się do premiera Buzka z sugestią utworzenia przy premierze sta- nowiska podsekretarza stanu wyposażonego w odpowiednie kompetencje, który by tę politykę skoordynował i prowadził; i że jest konieczne, by rząd opracował wytyczne tej polityki. Niestety, nie otrzymałem na to żadnej od- powiedzi. Zresztą obawiam się, że gdyby nawet ta sugestia była zrealizowa- 13 „Notatki Redaktora”, K. 1996, nr 7/586 – 8/587, s. 135-136. 14 „Notatki Redaktora”, K. 1997, nr 4/595, s. 117. 103 Rocznik Instytutu Europy Środkowo-Wschodniej • Rok 11 (2013) • Zeszyt 3 Problem mniejszości narodowych w „Notatkach Redaktora” i archiwum Jerzego Giedroycia na, to zostałby wyznaczony na to stanowisko ktoś równie mało kompetentny jak minister Czarnecki jeśli idzie o sprawy europejskie” 15 . „Sejm nie uważa za stosowne zajęcie się szykanami jakim podlega ludność białoruska w województwie białostockim. Specjalizuje się w tym wojewo- da białostocki p. Krystyna Łukaszuk, o której działalności już wielokrotnie wspominaliśmy w Kulturze. Zajęcie się jej działalnością byłoby tym bardziej wskazane, że nie tak dawno odmówiła ona spotkania się z Komisją Sejmo- wą ds. Narodowościowych, a ostatnio sprzeciwiła się postawieniu pomni- ka na cmentarzu w Bielsku Podlaskim dla uczczenia trzydziestu furmanów zamordowanych w czasie ostatniej wojny przez oddział Pogotowia Akcji Specjalnej Narodowego Zjednoczenia Wojskowego dowodzonego przez kapitana Romualda Raisa, ps. „Bury”. Sprawa pomnika jest, pod różnymi pretekstami, stale odkładana ku rozgoryczeniu ludności białoruskiej. Postę- powanie p. Krystyny Łukaszuk znajduje wyraźne poparcie rządu, chociaż- by przez fakt, że przy ostatnich reformach administracyjnych nadal została utrzymana na stanowisku” 16 . „Znowu odżyła sprawa Radia Wolna Białoruś w Białymstoku, tym razem pod nazwą Racja. Prezes zarządu spółki Racja, Eugeniusz Wappa, jest bar- dzo oszczędny jeśli idzie o informacje. Podaje tylko że Radio ma być adre- sowane głównie do mniejszości białoruskiej w Polsce, i nie ukrywa, że ma ono współpracować z opozycją na Białorusi. Tak, jak w stosunku do Radia Wolna Białoruś, jestem temu kategorycznie przeciwny. Cokolwiek by się nie mówiło, to Radio funkcjonujące na terenie Polski będzie firmowane przez Polskę. Otóż Polska prowadzi własną, samodzielną politykę zarówno w sto- sunku do mniejszości białoruskiej jak i w stosunku do Republiki Białoruskiej. Istnieje radio i telewizja w Białymstoku, jest program V Radia w Warszawie prowadzony przez tak kompetentną osobę jak p. Bogumiła Berdychowska. Istnieje sekcja białoruska w Radio Swoboda-Liberty, które reprezentuje po- litykę amerykańską wobec Białorusi i które, o ile mi wiadomo, współpracu- je z opozycją białoruską. Bardzo mnie zaskoczyła rozmowa z Bolesławem Sulikiem, przewodniczącym KRRiTV, który uważa, że podanie o koncesję Radia Racja ma być potraktowane rutynowo i że koncesja będzie przyzna- na. Bolesław Sulik nie bierze pod uwagę, że przyznanie koncesji jest aktem politycznym, i byłoby ciekawe się dowiedzieć, kto jest inspiratorem zarówno Radia Wolna Białoruś jak i Racja. Ciekawe, że również na Litwie są zabiegi o utworzenie analogicznej radiostacji” 17 . „Zarząd miasta Białystok przyznał nagrodę artystyczną prezydenta mia- sta w dziedzinie upowszechniania kultury Leonowi Tarasewiczowi za cało- 15 „Notatki Redaktora”, K. 1998, nr 12/615, s. 117. 16 „Notatki Redaktora”, K. 1999, nr 3/620, s. 104. 17 „Notatki Redaktora”, K. 1999, nr 4/621, s. 108. Yüklə 404,68 Kb. Dostları ilə paylaş:
|