11
Amerika prezidentləri
larını düşündürürdü. Müharibənin gedişində artıq özlərini
Amerika Birləşmiş Ştatları adlandıran koloniyalar onları bir
ölkə tərkibində birləşdirəcək müqavilə yazıb hazırlamışdı-
lar. «Konfederasiya və əbədi ittifaq maddələri» kimi tərtib
edilən bu müqavilə 1777-ci ildə on üç ştatın nümayəndəsinin
iştirak etdiyi Kontinental Konqres tərəfi ndən qəbul edil-
miş, 1778-ci ilin iyulunda rəsmən imzalanmışdır. 1781-ci
ilin martında 13-cü ştat – Merilend tərəfi ndən ratifi kasiya
edildikdən sonra müqavilə qüvvəyə minir.
Lakin çox keçmir ki, müqavilənin səmərəsizliyi aşkar
olur və ittifaq idarəetmə qabiliyyətini tamamilə itirir. Belə
ki, ağır müharibə dövründə Konfederasiya ştatların üzərinə
vergilər qoya bilmir, yalnız onlardan kömək diləyirdi: o
qoşun yığmaq, onu maliyyələşdirmək, ticarət və sənayeni
tənzimləmək, xarici siyasət yürütmək imkanından da
məhrum idi. Yeni yaradılan ölkə siyasi, iqtisadi cəhətdən
xaos vəziyyətinə düşmək həddinə gəlir. Sonralar ölkənin ilk
prezidenti olacaq Corc Vaşinqtonun sözləri ilə desək 13 ştat
bir-birinə yalnız «qum kəndiriylə» birləşdirilmişdi.
1786-cı ildə beş ştat Konqresə Konfederasiya haqqın-
da Əsasnaməyə düzəliş vermək tələbiylə müraciət etdi.
Məqsəd daha səmərəli idarəetmə formasını tapmaq idi.
Federasiyanın – daha sıx ittifaqın yaradılması tərəfdarları,
başda Vaşinqton olmaqla ölkə konstitusiyası üzərində işə
başladılar. Layihə üzərində işə, gələcəkdə ABŞ-ın dördün-
cü prezidenti olmuş Ceyms Medison rəhbərlik edirdi.
Dövrün məşhur liderlərinin də daxil olduğu 55 nəfər
nümayəndənin hazırlayacağı konstitusiya ilk növ bədə güc-
lü icraedici hakimiyyət yaratmalı, lakin bu hakimiy yə tin
səlahiyyətləri də hüdudsuz olmamalı idi. Digər tə rəf dən itti-
faqın işlək qanunverici orqanını və vahid məhkəmə sistemini
yaratmaq lazım idi. Bütün deyilənləri gerçəkləşdirmək üçün
ölkə qurucuları XVIII əsr fransız maarifçilərinin, xüsusilə
fi losof və tarixçi Ş.Monteskyönün yaratdığı «hakimiyyətin
12
Amerika prezidentləri
bölüşdürülməsi» nəzəriyyəsindən bəhrələnmişlər. Onun
nəzəriyyəsinə görə düzgün qurulmuş dövlətdə vahid haki-
miyyət ola bilməz, əksinə bir-birindən asılı olmayan üç
haki miyyət – qanunverici hakimiyyət, icra hakimiyyəti və
məhkəmə hakimiyyəti olmalıdır. Bu hakimiyyət növlərinin
bir orqanın, və yaxud şəxsin əlində birləşdirilməsi mütləq
ümumi mənafenin unudulmasına, sui-istifadə təzahürlərinə
aparıb çıxarır və şəxsiyyətin siyasi azadlığı ilə bir araya sığmır.
Monteskyö yazırdı ki, qanunverici və icra hakimiyyətinin bir
əldə cəmlənməsi Qanunun aliliyini pozur: əgər hakimlər təkcə
mühakimə etməklə kifayətlənməyib həm də qanunvericiliklə
məşğul olsalar məhkəmə özbaşınalığı labüddür. Onun sxe-
mi hakimiyyətin bütün növlərini birləşdirən hər hansı orqa-
nın varlığını istisna edirdi. Monteskyöyə görə qanunverici
hakimiyyət parlamentə, icra hakimiyyəti monarxa məxsus
olmalı, məhkəmə hakimiyyəti andlı iclasçılar məhkəməsində
təcəssüm tapmalıdır.
Medison qarşıda duran vəzifənin öhdəsindən ustalıqla
gəldi. O, Monteskyönun «hakimiyyətin bölüşdürülməsi»
ideyasından səmərəli istifadə etməklə «əyləclər və balans-
lar» (checks and balances) və ya «qarşılıqlı nəzarət və əks
təsir» prinsipinə əsaslanan siyasi quruluş yaratdı.
1787-ci ilin mayında öz işinə başlayan konstitusiya
Konventi sentyabrın 17-də Konstitusiya layihəsini qəbul
etdi. İki il ərzində ştatlarda ratifi kasiya edilən konstitusiya
4 mart 1789-cu ildə qüvvəyə minmişdir.
Konstitusiya Konventindəki müzakirələrin gedişində
Tomas Cefferson başda olmaqla bir qrup nümayəndə kons-
titusiyanın mətninə dövlətin məhdudlaşdıra bilməyəcəyi
insan hüquqlarının siyahısını daxil etmək tələbini irəli sü-
rürdü. Əvvəlcə etirazla qarşılanan bu təklif 1789-cu ilin ya-
zında Konqresdə ciddi müzakirə edilir. Ceffersonun təklif
etdiyi düzəlişlər siyahısı dərhal qəbul edilərək ratifi kasiya
üçün ştatlara göndərilir. 1791-ci ilə qədər düzəlişlərin 10-u
13
Amerika prezidentləri
təsdiqlənir və o vaxtdan ABŞ Konstitusiyasının Hüquqlar
haqqında Billi kimi tanınır. Bu Billə əsasən Konqres vic-
dan, söz və dinc yığıncaqlar azadlığını məhdudlaşdıran qa-
nunlar qəbul edə bilməz.
Hüquqlar haqqında Billin qəbul edildiyi 1791-ci ildən
indiyə qədər Konstitusiyaya daha 17 düzəliş edilib. Bu
düzəlişlər əsasən vətəndaş hüquqlarını (quldarlığın ləğvi,
seçki hüquqlarının genişləndirilməsi və s.) artırmış və
vətəndaşların dövlət üzərindəki nəzarətinin güclənməsinə
kömək etmişdir.
ABŞ Konstitusiyasına əsasən icra hakimiyyətini prezi-
dent həyata keçirir. «Köhnə dünyadakı» böyük dövlətlərin
əksəriyyətində monarxiya üsul-idarəsinin hökmran olduğu
bir dövrdə məhdud müddətə seçilən prezident ideyasının
özü inqilabi hadisə idi. Geniş səlahiyyətlərə malik olan pre-
zidentlik institutunun yaradılması Konstitusiya Kon ven-
tində bəzi mübahisələrə səbəb olmuşdu.
Sonralar Ceyms Medison yazırdı ki, 1 iyun 1787-ci
ildə pensilvaniyalı nümayəndə Ceyms Uilson Konventin
gündəliyinə gələcək «icra hakimiyyəti» haqqında məsə-
lənin daxil edilməsini təklif edərkən zala sükut çökür.
55 nümayəndənin hər biri başa düşürdü ki, onlar haki-
miyyət sisteminin ağrılı məqamına toxunmuşlar: onların
əksəriyyəti 1777-ci ildə qəbul edilən «Konfederasiya və
əbədi ittifaq maddələri» ilə müqayisədə icra hakimiyyətinin
gücləndirilməsinin zəruri olduğunu başa düşürdülər. Lakin
belə icra hakimiyyətinin forması, onun əhali tərəfi ndən
necə qarşılanacağı haqqında konkret heç nə məlum deyil-
di. Konvent bir çox, o cümlədən A.Hamiltonun təklif etdiyi
əbədi prezident seçilməsi, respublika prinsiplərinə daha çox
uyğun gələn kollegial rəhbərliyi həyata keçirən orqanın ya-
radılması kimi modelləri nəzərdən keçirir.
Ceyms Uilson elə ilk çıxışındaca bildirmişdi ki, «icra-
edici hakimiyyət bir nəfərdən ibarət olmalıdır». Virçiniyalı
Dostları ilə paylaş: |