3. Вартофский М. Модели. Репрезентация и научное понимание. М., 1988.
4. Заславская Т.И. Социальный механизм трансформации российского общества //
Социологический журнал. 1995. № 3. С. 5-21.
5. Зенкин А.А. Когнитивная компьютерная графика. М.: Наука, 1991.
6. Келле В.В. Переосмысление системной методологии: версия П. Чекленда //
Системные исследования 1995-1996. М., 1996. С. 376-389.
7. Ларичев О.И. Теория и методы принятия решений. М.: Логос, 2000.
8. Моисеев Н.Н. Математика в социальных науках // Математические методы в
социологическом исследовании. М., 1981.
9. Мышкис А.Д. Элементы теории математических моделей. М.: Наука, 1994.
10. Мэнкью Н.Г. Макроэкономика. М.: МГУ, 1994.
11. Острейковский В.А. Теория систем. М.: Высшая школа, 1997.
12. Плотинский Ю.М. Визуализация информации. М., 1994.
13. Плотинский Ю.М. Модели социальных систем и современность // Вестник
МГУ. Сер. 18. № 4. 2000. С. 96-107.
14. Смелзер Н. Социология. М.: Феникс, 1994.
15. Современная философия науки. М.: Логос, 1996.
16. Татарова Г.Г. Методология анализа данных в социологии. М., 1998.
17. Тернер Дж. Аналитическое теоретизирование // THESIS. 1994. Т. 2. №4. С. 119-
157.
18. Тихомиров Н.П. и др. Моделирование социальных процессов. М., 1993.
19. Толстова Ю.Н. Измерение в социологии. М.: Инфра-М, 1998.
20. Хайман Д.Н. Современная микроэкономика. М.: Финансы и статистка, 1992.
21. Шэннон Р. Имитационное моделирование систем - искусство и наука. М.: Мир,
1978.
22. Ядов В.А. Социологическое исследование: методология, программа, методы.
Самара: Изд-воСамарскогоун-та, 1995.
23. Collier F.E. Continuous Systems Modeling. N.Y.:
Springer, 1991.
24. Dey I. Qualitative Data Analysis. L.:
Routledge, 1993.
25. Games B. General Systems Research: Quo Vadis// General Systems Yearbook. 1979.
Vol. 24. P. 1-9.
26. Giddens A. Social Theory and Modern Sociology. Cambridge:
Policy Press, 1987.
27. Maruyama M. Interwoven and Interactive Heterogeneity in 21st Century //
Technological forecasting and social change. 1994. Vol. 45. №1. P. 93-102.
28. Miles M.B., Huberman A.M. Qualitative Data Analysis. L.: Sage, 1994.
29. Samuelson P. Foundations of Economic Analysis. Cambridge: Camb. Univ. Press,
1948.
30. Tafte E.R. The Envision Information. N.Y., 1991.
31. Tafte E.R. The Visual Display of Quantitative Information. N.Y., 1983.
32. Zeigler B.P. Theory of Modeling and Simulation. N.Y.: Willey. 1976.
Bölmə 2. Sosial dinamikanın məzmunlu modelləri
Fəsil 5. Sosial dəyişikliklər nəzəriyyəsinin əsas anlayışları
5.1. Sosial dəyişikliklərin tipologiyası
Demək olar ki, bütün nəzəriyyəçi sosioloqlar sosial dinamika problemlərinə diqqət
verirlər. Bununla belə, bir çox sosial böhranlar gözlənilməz olaraq baş verirlər və bundan
başqa mövcud olan nəzəriyyələrin çərçivəsində baş verən dəyişiklikləri ağıllı şəkildə izah
edən bir şey tapmaq olmur. Son illərin dramatik hadisələri sosial dinamikanın mövcud
konsepsiya və kateqoriyalarını yenidən gözdən keçirilməsini zəruri etmiş oldu. Amerikan
sosioloqu M.Xallinen öz kolleqalarına yazdığı müraciətnaməsində (7) qeyd edir ki,
dəyişikliklər tempinin sürətlənməsi, qloballaşma, müasir dünyada baş verən proseslərin
qarşılıqlı bağlılıqlarının artması sosial dinamikanın öyrənilməsini sosiologiya
nəzəriyyəsinin ən aktual probleminə çevirmiş olur. Onun fikrinə görə, sosial elmlər
tarixində sanki bir növ sikllər mövcuddur. Əvvəlcə sosial dinamikanın qlobal nəzəriyyələri
formalaşır ki, onlarda proseslər abstrakt səviyyədə analiz olunur. Sonra qlobal nəzəriyyə
bazasında konkret proseslərin daha müfəssəl şəkildə öyrənilməsi üçün nəzərdə tutulmuş bir
sıra spesifik, lokal nəzəriyyələr (modellər) yaradılır.
Nəhayət də sonda lokal nəzəriyyələrin praktiki istifadə təcrübəsinin analizi və
ümumiləşdirilməsi yeni qlobal nəzəriyyənin yaradılması zəruriyyətini yaratmış olur.
Göstərilən sxem tədricən getdikdə daha mükəmməl olan sosial dinamika nəzəriyyəsinə
yüksəlməyi
nəzərdə tutur,
bu isə təəssüf ki, elmi həyatın reallıqlarına tam uyğun gəlmir.
Amma, konkret sosial prosesin modelləşdirilməsinin hər bir halında hər şeyi ağ
vərəqdən başlamaq olmaz, hər şeydə toplanmış biliklərə əsaslanmaq lazımdır. Zəruri
bilikləri əldə etmək üçün ən yaxşı mənbə P.A.Sorokinin ―Sosial – mədəni dinamika‖ adlı
ensiklopedik əsəridir, ondan yaxşısı hələ yazılmamışdır (10). Qərbdə Sorokinin
fundamental əsəri o qədər də populyar deyildir. Oxucunun yəqin ki, əsərin həcmi (hərəsi
700 səhifədən ibarət dörd cild), həm də yüksək səviyyəsi (yada salaq ki, dördcildlik əsər
üzərində qərb oxucularına az tanış olan rus emiqrasiyasının ən qabaqcıl hissəsi iştirak
etmişdir) qorxudur. Adama elə gəlir ki, eyni səbəblər üzündən bu fundamental əsər hər bir
rus sosioloqunun stolüstü kitabı olmamalıdır, amma, çox təəssüf ki, əsər bu bu vaxta qədər
rus dilinə tərcümə olunmamışdır. XX əsrin sonunda rus sosiologiyasında ən əlamətdar
hadisələrdən biri P.Sorokinin bir cildli əsərinin rus dilinə tərcümə edilərkən nəşr edilməsi
olmuşdur (3).
Sorokinin nəticələrinə əsaslanan şagirdi V.Mur 1963-cü ildə sosial dinamika üzrə ən
yaxşı dərsliklərdən birini nəşr etdirdi (8). Sorokinin şagirdi materialı çox yığcam, amma
başa düşülən şəkildə cəmi 117 səhifədə şərh edə bildi.
S.Vaqonun (13) yeni nəsil dərsliyi bir çox cəhətdən Murun kitabının geniş versiyası
hesab oluna bilər (Sorokin burada qətiyyən yada salınmır).
P.Stompkinin 1996-cı ildə rus dilində nəşr olunmuş ―sosial dəyişikliklərin
sosiologiyası‖ dərsliyində nəzəri yanaşmaların kifayət qədər dolğun siyahısı verilmişdir ki,
bu da kitabın müəllifini məsələnin tarixini ətraflı şəkildə təsvir etmək zərurətindən azad
etmişdir. Statik halda olan sosial obyekti öyrənərkən biz nəzərdə tuturuq ki, onun müşahidə
olunan xarakteristikaları – həm keyfiyyət, həm də kəmiyyət – çox da böyük olmayan
müəyyən vaxt ərzində demək olar ki, dəyişmir (daha dəqiq desək baş verən dəyişiklikləri
nəzərə almamaq da olar). Formal
olaraq demək olar ki, statik modellərdə zaman yoxdur.
Dinamik modellərdə zaman açıq-aşkar iştirak edir. Tədqiqatçının kəmiyyət və
keyfiyyətcə dəyişənlərin zaman daxilində dəyişməsi, o cümlədən müşahidə dövründə
dəyişməyən sabit parametrlər də maraqlandırır.
Obyektin dinamikasının təsviri proses anlayışından istifadəni nəzərdə tutur. Sosial –
mədəni prosesin P.A.Sorokinə aid olan klassik tərəfini misal gətirək: ―Proses dedikdə
istənilən hərəkət növü, modifikasiya, transformasiya, növbə ilə bir-birini əvəz etmə və ya
―təkamül‖, qısaca desək öyrənilən obyektin müəyyən vaxt ərzində istənilən dəyişikliyi -
istər fəzada onun yerini dəyişməsi və ya onun kəmiyyət və keyfiyyət xakateristikalarının
modifikasiyası nəzərdə tutulur‖ (3, s.80).
Sosial dəyişikliklər dedikdə müşahidə olunan sosial obyektin xarakteristikasının hər
hansı cür dəyişməsi kimi başa düşəcəyik. 5.1. Tablosunda S.Vaqo (13) tərəfindən təklif
olunmuş sosial dəyişikliklərin kifayət qədər rahat tipologiyası verilmişdir. Verilmiş