keyfiyyət mülahizələrindən istifadə etməyə üstünlük verirlər. Keyfiyyət mülahizələri
qarşılıqlı əlaqələrin rəqəmlə qiymətləndirilməsini deyil — daha böyük, daha az, bərabərdir
kimi tipli qiymətləndirmələrdən istifadə olunur. L.Zadə belə hallar üçün qiyməti rəqəmlə
deyil, sözlə ifadə olunan ‖linqvistik dəyişən― anlayışını tətbiq etmişdir.
Qeyd edək ki, sosiologiyada belə dəyişənləri sıralanan adlandırırlar. Koqnitoloqlar
iddia edirlər ki, insan rəqəmlə ifadə olunmuş məlumatlara malik olmasına baxmayaraq
yenə də həmin rəqəmləri ―azdır‖ və ―çoxdur‖ qiymətlərindən istifadə etməklə müqayisə
etməyə çalışırlar.
Məşhur iqtisadçı P.Samuelson [29] hələ 1947-ci ildə keyfiyyət və kəmiyyət
hesablamaları arasındakı fundamental fərqlər haqqında tezis hazırlamışdır. O, iddia edirdi
ki, hətta iqtisadiyyatda kəmiyyət hesablamalarını həmişə tətbiq etmək olmur. Bunun
əvəzinə keyfiyyət analizini keçirmək—yəni dəyişmələrin cəbri işarəsini (+,-) müəyyən
etmək tamamilə mümkündür.
Öz koqnitiv modellərini zehnində, kağız üzərində və ya displeydə analiz edən fərd
müxtəlif səbəb-nəticə zəncirlərini keyfiyyət səviyyəsində (daha çox, daha az, gücləndirir,
zəiflədir) nəzərdən keçirir və çox vaxt ancaq xətti zəncirlərlə kifayətlənir. Daha mürəkkəb
situasiyalarda – səbəb-nəticə əlaqələrinin şəbəkəsini analiz etmək zərurəti meydana çıxanda
– fərd A və B faktorlarını bağlayan iki zəncir aşkar edə bilər. Əgər bir zəncirin
fəaliyyətinin nəticəsi digər zəncirin fəaliyyətinin nəticəsinə ziddirsə, yəni yolun biri A
faktorunun B faktoruna təsirini bir növ gücləndirir (+), digəri isə zəiflədirsə (-), onda
mülahizələrin keyfiyyət səviyyəsində qalaraq yekunlaşdırıcı təsir haqqında müəyyən bir
nəticəyə gəlmək kifayət qədər çətindir. Koqnitiv xəritələrdə çox vaxt
elə olur ki,
bir zirvə
(faktor) əks əlaqənin biri mənfi, digəri isə müsbət olan iki konturuna eyni zamanda daxil
olur. Belə situasiyalarda üç koqnitiv strategiyanın olması mümkündür:
1)
intuitiv qiymətlındirmə əsasında istədiyimiz sıralama ilə konkret səbəb-nəticə
zəncirinin və ya siklin dominantlığını elan etmək, qalanlara isə etina etməmək;
2) uzun-uzadı səbəb-nəticə əlaqələri zəncirlərinin hesablanmasını tələb etməyən qarşılıqlı
təsirinin lokal
analizi ilə kifayətlənmək;
3) kəmiyyət qiymətləndirmələrinə və uyğun olan formal modellərin analizinə keçmək.
Son illərdə daha bir imkan
yaranmışdır - koqnitoloqlar keyfiyyət
modelləşdirilməsi işinə də girişiblər. Koqnitologiyanın gur inkişaf edən yeni, inkişaf edən
sahəsi olan keyyfiyyət modelləşdirilməsi üçün müxtəlif vasitələrin təqdim olunduğu
kitabların və kompyuter sistemlərinin sayı getdikcə çoxalır [23].
Proqnozlaşdırmanın mürəkkəbliyinə baxmayaraq səbəb-nəticə modelləri çox
effektiv kommunikativ vasitə olaraq qalırlar. Sosial problemlərin həlli bir qayda olaraq
bir çox insanların maraqlarına toxunur.Təbiidir ki, məsələnin qrup tərəfindən həlli heç
də ən yaxşı variant hesab oluna bilməz, diskussiya prosesi zamanı düzgün ideyalar və
təkliflər kənarlaşdırıla bilər (necə deyərlər -təfəkürün qruplaşması effekti). Bununla belə,
iştirak prinsipi (participation) müzakirələrin nə qapalığını, nə də pərdə arxasında
olmasını deyil, qərarların qəbulu metodlarının təkmilləşdirilməsini, kommunikasiyaların
kompetentliyinin yüksəldilməsini nəzərdə tutur. Məhz kollektiv modelləşdirilmə
istiqamətində sistem analizi metodları, sosioloji informasiyanın keyfiyyət analizinin
dialoji sxemləri, qrup qərarları qəbulunun dəstəklənməsi sistemləri inkişaf edir.
Keyfiyyət analizinin metodikalarında və o cümlədən koqnitiv xəritələrin
qurulmasında hipermətn texnologiyalarına əsaslanan kompyuter proqramlarından -Hyper
RESEARCH, ATLAS/ti, KANT, NUDIST, Meta Design, Hiperdok istifadə olunur.
Koqnitiv xəritələri bilavasitə intervünün, məqalənin mətninin analizi əsasında qurmağa
imkan
verən sistemlər -MEGA, Sem Net işlənib hazırlanmışdır.
4.4. Modellər və sistemlər
Sistemin tərifini kifayət qədər ümumi şəkildə ifadə etmək üçün aşağıdakı
müddəaları qəbul edək: sistem öz aralarında bir-biriləri ilə bağlı olan elementlər
çoxluğudur, hansı ki, bir tam, yəni ətraf mühitdən nisbətən asılı olmayan kimi nəzərdən
keçirilir.
Verilən tərifdən belə bir nəticə çıxır ki, tədqiq olunan obyekti:
a) elementlər çoxluğu; b) bir-biriləri ilə bağlı olan elementlərin cəmi; c) tam, yəni
bir sistem kimi tədqiq etmək olar.
Beləliklə, sosial birliyi çoxluq hesab etmək olar, bir şərtlə ki, onu təşkil edən
elementlər (insanlar, insan qrupları) bir-biriləri ilə bağlı olmasınlar.
Sosial birlik bir-biriləri ilə bağlı olmayan çoxlu elementlərdən ibarət ola bilər, amma
bu çoxluq tam (sistem) sayılmlr, buna görə də onu sosial şəbəkə kimi nəzərdən keçirmək
məqsədəuyğun deyil. Sosial şəbəkədə bir qayda olaraq vahid mərkəz, sərt şəkildə
mərkəzləşdirilmiş idarəetmə strukturu yoxdur. Belə şəbəkədə ösünütəşkilatlandırma
qüvvələri üstünlük təşkil edir. Şəbəkənin sərhədləri göstərilmir, hər bir element ancaq yaxın
qonşuları haqqında məlumata malikdir. Şəbəkənin elementlərinin davranış qaydaları əsasən
qeyri-formal xarakter daşıyır.
Bir çox nəzəriyyəçilər (R.Kollinz, E.Hiddens, M.Mann, M.Qrannovetter) müasir
cəmiyyətin fəaliyyətində sosial şəbəkələrin getdikcə artan rolunu qeyd edirlər. Şəbəkə
iqtisadiyyatı yaranır - bu gün hətta rəqib firmalar bahalı-bahalı elmi-tədqiqat işləri həyata
keçirmək üçün şəbəkədə birləşməyə məcbur qalırlar. İnformasiya texnologiyalarının
inkişafı M.Kastelsə belə bir fikri irəli sürməyə imkan verir ki, şəbəkə strukturları
cəmiyyətinin yeni sosial quruluş kimi bərqərar olmuşdur, hansında ki, bu və digər şəbəkəyə
aid olmaq mühüm hakimiyyət mənbəyi rolunu oynayır
11
.
Dəyişkən mütəşəkkillik səviyyəsinə malik olan sosial birliyə bir nümunə kimi
ictimai hərəkatın təkamülünü təqdim edək. Birinci mərhələdə mövcud quruluşdan narazı
olan vətəndaşların qeyri-mütəşəkkil qrupu meydana çıxır. Bu qrupu individlərin çoxluğu
kimi nəzərdən keçirmək məqsədə uyğundur. İkinci mərhələdə hərəkat kortəbii olaraq özünü
təşkilatlandırır, aktivistlər qrupu meydana çıxır, ideologiya hazırlanır. Bu mərhələdə
hərəkatı sosial şəbəkə kimi tədqiq etmək məqsədə uyğundur. Üçüncü mərhələdə hərəkat
kütləvi xarakter alır. Mərkəzləşdirilmiş təşkilati struktur, qaydalar, nizam -intizam yaranır.
Hərəkat institutlaşır,
partiyaya çevrilir, yəni sosial sistem olur.
Əgər sosial birlik tamlığa malikdirsə, onda biz onu sosial sistem kimi öyrənə
bilərik. Sosioloji nəzəriyyədə ―sosial sistem‖ anlayışından daha çoxplanlı, çoxmənalı və
qeyri-müəyyən bir anlayış tapmaq çətindir. Ədəbiyyatda ona aid olan onlarla tərifə rast
gəlmək olar, müxtəlif çalarların və traktovkaların olması isə variasiyaların sayını xeyli
artırır. Alimlər bu fənn sahəsini dəfələrlə qaydaya salmaq istəyiblər,amma tipologiyaların
heç biri ümumi şəkildə qəbul olunmadı
12
Sosial birliyi bir sistem kimi nəzərdən keçirərkən biz tam olan və tərtibedici
elementləri fərqləndiririk. İndivid və ya individlər çoxluğu sosial sistemin elementi ola
bilər. Məsələn, dünya sisteminin elementi ölkədir, bazarın elementi – firmadır. Bəzi
nəzəriyyəçilər hesab edirlər ki, sistemdə ən azı iki element ola bilər. Bu kitabda individ
sosial sistemin tipik olmayan hadisə hasab olunur (individi xarici mühitlə əlaqəsi olan tam
kimi nəzərdən keçirmək olar).
İki qarşılıqlı fəaliyyədə olan elementi heç də həmişə sistem kimi nəzərdən keçirmək
məqsədəuyğun deyil. Məsələn, iki rəqib firma sistem hesab olunmur, amma onları bazar
sisteminin elementi kimi tədqiq etmək olar.
11
Bax.:Kastelye M. Становление обшества сетевых структур // Новая постиндустриалная волна на
западе.М.,1999.с.494-505.
12
Bax . Radayev. V.V., Şkaratan O.İ. Социальная стратификация.М.:Аспект Пресс.1996.; Reznik Y.M.
Введение в социальную теорию.М.,1999; Kultıqin V.P.Современные зарубежные социологические
тенденции.М., 2000.