Ulrixin metodologiyası (bax: § 2.4) cədvəllərin strukturlaşdırıcı və intizamlayıcı roluna ən
yaxşı nümunədir.
Keyfiyyət analizi metodları üzrə mütəxəssislər olan M.Mayle və A.Quberman öz
metodikalarında planlaşdırılan yeniliklərin nəticələrini qiymətləndirmək üçün nəzərdə
tutulmuş ―effeklər― cədvəlindən istifadə edirlər [28]. Burada yeniliklərin sosial struktura,
onun funksiya etməsinə, eləcə də əməkdaşların davranışına (cədvəl sətirləri) təsiri nəzərdən
keçirilir. Cədvəlin sütunları üç effekt tipinə uyğungur:
-
yeniliklərin
bilavasitə, ilkin nəticələrinə;
-
uzunmüddətli
nəticələrə;
-
yeniliklərin əlavə, yan effektlərinə.
Cədvəldə hər bir effekt tipi üçün iki sütun ayrılıb, hansılarda ki, yeniliklərin
pozitiv və neqativ nəticələri uçota alınır. Ekspert ayrıca götürülmüş cədvəldə verdiyi
qiymətlərin qısa izahını verir, hansılar ki, müəllifin fikrinə görə sübutlar zəncirini
formalaşdırmağa yardım göstərir və müxtəlif nöqteyi-nəzərləri müqayisə etməyə imkan
verir.
Amma, heç də bütün konseptual əlaqələri ikiölçülü cədvəl formasında təqdim etmək
olmur.* Daha mürəkkəb hallarda məlumatların təqdimatı və analizinin çoxölçülü üsulu
zəruridir, hansı ki, müstıvi üzırində şəbəkə şəklində təsvir olunur
9
.
Səbəb-nəticə əlaqələri şəbəkələri.
Vizuallaşmanın yaradıcı qüvvəsi səbəb-nəticə modellərinin şəbəkələr şəklində
quraşdırılması zamanı özünü ən böyük dərəcədə biruzə verir. Şəbəkənin zirvəsində olan
informasiya blokları kağız vərəq və ya monitorda elə yerləşdirilir ki, zirvələrin qarşılıqlı
münasibətləri bir tərəfdən tamı əhatə etməyə, digər tərəfdən isə model elementlərinin lokal
qarşılıqlı münasibətlərinin strukturunu əyani şəkildə göstərməyə imkan versin.
Şəbəkənin quraşdırılması prosesinin özü tədqiqatçını məcbur edir ki, modelin əsas
elementlərini dəqiq müəyyən edib göstərsin. Şəbəkə modelinin qurulması mərkəzçilik,
əlaqəlilik, nizamlılıq, ierarxiya və yenidən strukturlaşdırma ideyalarına əsaslanır. Şəbəkə
formasında ssenariləri — hadisələrin ardıcıllığının səbəb analizinin geniş yayılmış forması
— təqdim etmək rahatdır.
Təcrübə göstərir ki, səbəb-nəticə əlaqəsinin qurulmuş şəbəkəsi heç də həmişə fərdin
koqnitiv modelini əks etdirmir [13, 24].Amma vizuallaşma prosesində koqnitiv model
daha dəqiq, sistemli, ölçülüb-biçilmiş olur. Koqnitiv xəritənin analizi modelin girişlərini və
çıxışlarını
qiymətləndirməyə, kontrol olunan faktorların siyahısını tutmağa imkan verir.
Modelin qurulmasının yekun mərhələsində səbəb-nəticə əlaqələrinin işarələri (+ və
ya -) müəyyən olunur, işarələr sosial hadisənin mexanizmi haqqında individin təsəvvürlərini
əks etdirir.
Modelləşdirmənin ən vacib və məsuliyyətli mərhələsi qurulmuş modelin keyfiyyət
analizidir. Çox vaxt səbəb-nəticə əlaqələrinin zənciri gözdən keçirilir, az hallarda isə
müsbət və mənfi əks -əlaqə siklləri aşkara çıxarılır
10
.
Bəs modelin analizi ,onun zaman daxilində ―axıdılması―, proqnozun alınması və
müxtəlif mümkün nəticələri qiymətləndirmək üçün hansı koqnitiv strategiyalardan istifadə
olunur? Koqnitoloqlar belə hesab edirlər ki, insanlar səbəb-nəticə əlaqələrinin analizi üçün
9
Çox vaxt cədvəldə rəqəmli
informasiya verilir ,amma onun analizi üçün də keyfiyyət metodlarından istifadə
etmək məqsədəuyğundur.Müasir proqram təminatı bir cədvəl əsasında bir sıra diaqramlar qurmağa imkan
verir.Bu halda ―bir baxışla ‖ böyük imformasiya kütləsində olan ―xüsusiyyətləri aşkar
etmək,qanunauyğunluqları üzə çıxarmaq mümkün olur. Qrafiklərin EHM köməyi ilə asanlıqla qurulması
tədqiqatçının koqnitiv vərdişlərinin getdikcə daha aşkar şəkildə dəyişdirir. Kompyuter qrafikası sistemləri də
öz növbəsində getdikcə daha intellektual və koqnitiv olur [5].
10
Bu mövzuda seminarların keçirilməsinin demək olar ki, on illik təcrübəsinin göstərdiyi kimi koqnitiv
xəritılırin tərtibi tələbələr üçün xüsusi bir çətinlik yaratmır.Model analizinin ikinci mərhələsi—sikl və
zəncirlərin müəyyən olunması -daha çətindir.