olunur. Belə rejimi xaotik adlandırmaq olar. Xaoslaşmanın mümkün ssenarisi şəkil 11.7-də
verilmişdir (1). Ekoloji modellərin tədqiqi alimləri periodun iki qat artması kaskadlarının
kəşfinə səbəb oldu.
Bu hadisənin universallığını M.Feyqenbaum (1978) sübut etmişdir. Periodun iki qat
artması kaskadını aşağıdakı şəkildə təsvir etmək olar. Parametr qiymətinin müəyyən
sahəsində sistem T periodu ilə periodik rejimdə fəaliyyət göstərir; parametrin qiyməti
bifurkasiyadan keçəndə period iki qat artır və 2T-yə bərabər olur; parametrin sonrakı
dəyişməsi yenidən periodun iki qat artmasına səbəb olur və o, 4T-yə bərabər olur və s. və i.
İki qat artmanın ardıcıl bifurkasiyaları sürətlə bir-birini ardınca gəlirlər – parametrin
dəyişməsinin son kiçik hissəsində saysız qədər iki qat artmalar olur (R bifurkasiyasından
sonra dövrlərin sayı 2R-ə bərabərdir). Beləliklə, tədqiq olunan təkamül prosesi getdikcə
daha mürəkkəbləşir. Sonda olduqca mürəkkəb təşkilat yaranır – dövrlərin miqdarı 2
p
olur,
proses
qeyri-periodik təsadüfi olur, xaos yaranır.
11.3. İ.Poriqojinin dissipativ strukturları
İ.Priqojin və onun məktəbi tərəfindən inkişaf etdirilən dissipativ strukturlar
nəzəriyyəsində ilkin olaraq fiziki – kimyəvi sistemlərdə özünütəşkilatlandırma prosesləri
öyrənilirdi (18-20). Priqojinin işinə qədər təbiət elmlərində əsasən strukturların müvazinəti
öyrənilirdi, hansıları ki, mikroskopik elementlərin (molekulların, atomların) aktivliyinin
statistik kompensasiyasının nəticəsi kimi nəzərdən keçirmək olur. Əgər müvazinətli
strukturu olan sistemi xarici mühitdən təcrid etsək, onda ətalətlilik nəticəsində həmin
müvazinətli struktur sonsuz olaraq uzun zaman mövcud ola bilər. Amma bioloji və sosial
sistemlərdə bir qayda olaraq situasiya başqadır: sistem qapalı deyil, açıqdır
və bundan başqa
elə açıq olduğu üçün mövcuddur, xarici aləmdən gələn maddələr, enerji, informasiya
axınları ilə qidalanır. Açıq sistemlərdə təsadüfi fluktuasiyalar sistemi müvazinət
vəziyyətindən çıxarmağa ―çalışırlar‖. Real sistemlərdə cüzi fluktuasiyalar bir qayda olaraq
yatırılır və sistem stabil qalır. Əgər sistemə təsir edən qüvvələr kifayət qədər böyükdürlərsə
və sistemi müvazinət vəziyyətindən uzaqlaşmağa məcbur edirsə, onda sistemin vəziyyəti
müvazinətsiz olur. Bəzi fluktuasiyaları söndürmək olmur, onlar güclənərək bütün sistemə
hakim ola bilərlər. Nəticədə fluktuasiyanın müsbət əks-əlaqə fəaliyyəti güclənir və bu
mövcud strukturun dağılmasına və onun yeni vəziyyətə keçməsinə səbəb olur. Bu zaman,
həm də nizamlanmanın dissipativ struktur adlanan daha yüksək səviyyəsinə də keçid
mümkündür. Özünütəşkilatlandırma hadisəsi baş verir.
İ.Priqojin həddindən çox qeyri-bərabər sistemlərin dinamikasını tədqiq edərək
aşağıdakı nəticələrə gəlir: ―Sistem təkamül edərək bifurkasiya nöqtəsinə çatanda
determinist təsvirlər işə yaramır. Fluktuasiya sistemi elə bir ―şaxəni‖ seçməyə məcbur edir
ki, sistemin təkamülü orada davam etmiş olsun. Bifurkasiyadan keçmək ―yazı-tura‖ deyib,
qəpik atmaq kimi təsadüfi bir prosesdir. Müvazinətsizliyin mövcudluğuna fluktuasiyanın
nəticəsi kimi baxmaq olar, hansı ki, əvvəlcə sistemin kiçik hissəsində lokallaşmış, sonra isə
yayılmış və yeni makroskopik vəziyyətin yaranmasına səbəb olmuşdur‖ (20, səh. 56).
Məşhur amerikan futuroloqu O.Toffer (20)-yə olan müqəddiməsində qeyd edir ki,
―Priqojinin paradiqması xüsusilə ona görə maraqlıdır ki, diqqəti sürətlənmiş sosial
dəyişikliklərin müasir mərhələsi üçün ən çox xarakterik olan reallıq aspektlərinə: qeyri-xətti
münasibətlərdə nizamlılığın pozulmasına müvazinətsizliyə, müxtəlifliyə, sabitsizliyə
vermişdir, hansılarda ki, girişdə olan kiçik siqnal çıxışda çoxlu miqdarda güclü cavab
siqnalına və temporallığa – zamanın gedişinə yüksək həssaslıq – səbəb ola bilər‖ (20, səh.
16-17).
Priqojin tərəfindən kimyəvi proseslərin analizi üçün işlənib hazırlanmış prinsiplər
fizikada, molekulyar biologiyada, biologiyadakı təkamül proseslərində, sonra isə