Mehdid
ən sonra Məscidül-haramın genişləndirilməsi onun oğlu xəlifə Hadinin
(785-786)
adı ilə bağlıdır. Hadi atasının bəzi yarımçıq qalmış işlərini davam etdirdi.
Bundan sonra hicri 284-cü ild
ə (897 miladi) Abbasi xəlifəsi Mutədid Billah
K
əbəni yenilədi və oraya bir qapı əlavə etdi. Onun əlavə etdiyi qapı “Ziyarət” qapısı
adlanır.
Abbasi x
əlifəsi Muktədir Billah (908-932 miladi) Məscidül-haramın eyvanına
başqa bir eyvan əlavə etdi. Bu eyvan hicri 306- cı ildə (918 miladi) tamamlandı. Bu
eyvan “
İbrahim qapısı” kimi tanınmaqdadır.
Hicr
ətin 604-cü ilində (1207 miladi) Məscidül-haramın bir hissəsi yandı, bunun
ardınca sel suyu gəlib yanğını söndürdü. Hərəmin bir hissəsi dağıldı. Həmin
dövrdə
Misir hakimi F
ərəc bin Bərkuk dağılan yerləri gözəl şəkildə düzəltdi.
Hicr
ətin 979-cu ilində (1571 miladi) Osmanlı sultanı Sultan Səlimə Məscidül-
haramın bəzi yerlərinin dağıldığı xəbəri verildi. O, Məscidül-haramın əsaslı təmir
olunmasını əmr etdi. Bundan sonra Məscidül-haramı ən gözəl şəkildə, osmanl
memarlığı üslubunda təmir edildi. Sultan Səlimin vəfatından sonra oğlu Murad bu işi
hicri 984-cü ild
ə (1576 miladi) tamama yetirdi.
M
əscidül-haramın təmir edilməsi Səud övladları orada hakimiyyətə gələnədək
bu xronoloji ardıcıllıqla davam etmişdır. Səudiyyə Ərəbistanı Krallığının banisi
Əbdüləziz bin Əbdürrəhman Ali Səud hakimiyyət başına keçdikdən sonra, Məscidül-
haramın müsəlmanlara darısqal olduğunu görüb, hicri 1367-ci ildə (1947 miladi)
oranın genişlənməsi haqqında əmr verdi. Onun bu əmrindən sonra hicri 1375-ci ildə
(miladi 1955) r
əbius-sani ayının 4-də Məscidül-haramın genişləndirilməsi işinə
başlandı. Bu dövr artıq Kral Səud bin Əbdüləzizin dövrü idi.
K
əbə evinin illərcə dəyişdirilməmiş və yağış suları nəticəsində çürümüş taxtaları
Kral bin Əbdüləziz Ali Səudun əmri ilə yeniləndi. Hicri 1377-ci il (miladi 1957)
r
əcəb ayının 18-i Kəbə evi tamamilə yeniləndi. Beləliklə, Kəbənin ilk dəfədən bəri
13-cü t
əmiri başa çatdı.
K
əbə evinin hər dəfə yeni üslubda təmir olunması oranın ibadət üçün daha da
əlverişli olmasına səbəb oldu. Hazırda bu müqəddəs ocaqda 500 min
insan bir dəfəyə
namaza dura bilir. K
əbə evinin son təmirindən sonra irili-xırdalı onun 51 qapısı oldu.
Bu qapılardan üçü ana qapı adlanır. Həmin üç qapı bunlardır: Kral Əbdüləziz qapısı,
Ümr
ə qapısı və Salam qapısı. Hər üç qapının üzərində 92 metr olan, təməlinin
genişliyi isə 7x7 metrə olan iki minarə mövcuddur. Yerdə qalan yeddi minarə isə
S
əfa qapısının üzərindədir. Kral hicri 1398-ci ildə (miladi 1977) Kəbə evinin öz
qapısının yenidən tikilməsini əmr etdi. Köhnə qapı hicri 1363-cü ildə (miladi 1943)
Kral Əbdüləziz dövründə tikilmişdir.
1.14.
Kəbənin örtüyü
K
əbə daxili və xarici qapısı olmaqla iki qapıdan ibarətdir. Onun daxili qapısı
“Tövb
ə” qapısı adlanır. Kəbənin örtüyü parçadan ibarətdir. Mənbələrə gərə Kəbəyə
ilk örtüyü hicr
ətdən 220 il əvvəl (təxminən miladi 400-cü il) Əbu
Bəkr Əsəd
ç
əkmişdir. O, Himyər (Yəmən) padşahı olmuş və təxminən miladi 400-cü ildə
K
əbəyə gümüşdən olan iplərlə toxunmuş örtük tikdirmişdir. Ondan sonra bu işi
24
ardıcılları davam etdirmışdir. Onlar örtüyü bəzi vaxtlarda bahalı heyvan dərilərindən
tikdir
ərdilər. Kəbənin örtüyü hər 20 ildən bir yenilənərdi
1
.
B
əzi qaynaqlarda Kəbəyə ilk örtüyün qəbati adlı (Misirdən gətirilmiş) parçadan
ç
əkildiyi qeyd edilir
2
.
Görk
əmli İslam alimi Əllamə Məclisi isə Şeyx Səduqun “əl-Fəqih” əsərinə
istinad
ən İmam Sadiqin (ə) belə buyurduğunu rəvayət edir: “Həqiqətən Kəbəyə ilk
örtüyü q
əbati parçasından Süleyman bin Davud (ə) çəkmişdir”
3
.
Əllamə Təbatəbaiyə görə Kəbənin bütünlükdə örtülməsi Əbu Bəkr Əsədiyə
aiddir
. Əslində onun qapısına ilk pərdəni İsmail peyğəmbərin (ə) anası Hacər (ə)
ç
əkmişdir. O, yazırdı: “İsmail (ə) gənclik çağına yetişəndə, uca Allah İbrahimə (ə)
K
əbəni tikməsini əmr etdi. Allah ona evi qurmasını əmr etdikdə, o, evi
harada
quracağını bilmədi. Bunun üzərinə Allah Cəbraili göndərib İbrahimə (ə) evin
qurulacağı yeri göstərdi. Nəhayət İbrahim (ə) evi tikməyə başladı. İsmail (ə) də Zu
Tuvadan daş daşıyırdı. Beləcə, Kəbənin divarını doqquz zira ucaltdılar. Sonra uca
Allah ona H
əcərül-əsvədin yerini göstərdi. Həzrət İbrahim (ə) daşı tapılan yerdən
çıxardı və Kəbənin divarındakı göstərilən yerə qoydu. İbrahim (ə) Kəbənin tikintisini
tamamlayında, ona iki qapı da qoydu. O qapıların biri Günçıxana, digəri isə
Günbatana baxırdı.
Günbatana doğru baxan qapıya “Mustəcar” deyildi. Sonra Kəbənin tavanını ağac
v
ə ona oxşar şeylərlə örtdü. Hacər yanında olan bir örtüyü Kəbənin qapısı üzərinə
asdı və bu örtüyün altına sığındılar”
4
. Burada diqq
əti çəkan bir məqam vardır ki, buda
K
əbənin ilk dəfə İbrahim (ə) tərəfindən deyil, ondan əvvəl tikildiyini
göstərən
m
əqamdır. Çünki, burada “Allah Həcərül-əsvədin yerini göstərdi” ifadəsi oranın
əvvəlcədən mövcud olmasından xəbər verir.
K
əbənin örtüyü bu minvalla təzələnərdi. Quranın enişindən sonra Kəbənin
üstün
ə atılan parça “sülüs” xətti ilə yazılmış Quran ayələri vardır. Bu parçalar
yundan, ip
əkdən və müxtəlif növ parçalardan ibarət olmuşdur. Onun üzərinə örtülən
örtük tarixin b
əzi dövrlərində ildə bir dəfə dəyişmiş, bəzi dövrlərində isə
köhn
ələnədək onun üstündə qalmışdir.
Peyğəmbər (s) hicrətin 8-ci ilində Məkkəni
fəth edəndə Kəbəyə girmiş, bu
ərəfədə təsadüfən bir qadının əlindəki alovdan Kəbənin örtüyü yanmışdı. Bu
hadis
ədən sonra Peyğəmbər (s) Kəbənin örtüyünü Yəməndən gətirilmiş qumaş parça
il
ə dəyişmişdi. Bundan sonra Kəbənin örtüyü ardıcıl olaraq xəlifə Əbu Bəkrin, xəlifə
Öm
ərin və xəlifə Osmanın dövründə dəyişdirilmişdi. Bundan sonra da Kəbə
örtüyünün d
əyişdirilməsi müsəlman xəlifələri tərəfindən ənənəyə çevrilmişdi.
Əvvəlki dövrlərdə Kəbənin köhnə örtüyü götürülmədən yenisi
onun üzərinə
s
ərilirdi. Lakin əvvəldə də qeyd etdiyimiz kimi Abbasi xəlifəsi Mehdinin dövründə
üst-üst
ə yığılan bu örtüklər Kəbənin uçulması təhlükəsini yaratdı. Xəlifənin göstərişi
il
ə bundan sonra yalnız bir örtük qoyuldu. Bu iş günümüzədək belə davam
etm
əkdədir.
1
Əllamə Hairi Ələmi, Dairətül-məarif, c. XV, səh. 195; Əllamə Təbatəbai, Təfsirül-mizan, c. III, səh. 523
2
Əhməd Cad, Vəsful-Kəbətil-Muşərrəfəti və taruxuha, səh. 142
3
Əllamə Məclisi, Biharül-ənvar, c. XIV, səh. 76 və yeni çap, səh. 599
4
Əllamə Təbatəbai, Təfsirül-mizan, c. I, səh. 409
25