quş uçub divarın üstünə qondu. O, quşu tutmaq üçün divara çıxdı, quş isə Uriya bin
H
ənnanın evinə düşdü. Bu zaman Hənnanın arvadı yuyunurdu. Davud (ə) onu
gördükd
ə ona meylini saldı. Uriya isə onun (Davudun) bəzi fəthlərini (qəzavətlərini)
h
əyata keçirmək üçün evdən çıxmışdı. Davud (ə) öz dostuna yazdı ki, Uriya hərbi
r
əhbərliyi öz üzərinə alsın, Uriya da rəhbərliyi öz üzərinə aldı və müşriklərə qələbə
çaldı. Bu Davuda (ə) ağır gəldi və ikinci dəfə yazdı ki, onu tabutun əvvəlinə keçirsin.
N
əticədə Uriya öldürüldü və Davud (ə) onun arvadı ilə evləndi.” (Bu əhvalatı eşidən)
İmam Rza (ə) alnına vurdu və dedi: Biz Allahdanıq və ona tərəf qaydacağıq. Siz
A
llahın peyğəmbərlərindən olan birinə namazını qiymətsiz etməsini, hətta quşun izi
il
ə onun ardınca çıxmasını, sonra pozğunluğu, sonra da qətlimi aid edirsiniz? Uriya
dedi: “Ey Allah R
əsulunun oğlu! Onun (Davudun) günahı nə idi?” İmam (ə) buyurdu:
Vay olsun s
ənə! Doğrudan da Davud (ə) bilirdi ki, Allah yaratdığı şeyləri daha yaxşı
tanıyır. Allah ona iki mələk göndərdi və onlar mehraba qondular və biri dedi:
“Biz
bir-birimizl
ə haqsız davranıb düşmən olmuşuq. Bizim aramızda ədalətlə hökm
et, haqqlı tapdalama. Bizi pis yoldan doğr yola yönəlt. Həqiqıtın bu mənim
qardaşımdır. Onun doxsan doqquz dişi qoyunu vardır, mənim isə bircə dişi
qoyunum var. (bel
ə bir Kəriyyətlə) dedi: onu mənə ver mübahisədə məni
m
əğlub etdi.” O, muddəidən (iddiaçıdan) səbəbi soruşmamışdı. Haqqında dava
açılan da (o biri iddiaçı) onun hökmünü qəbul etmədi. Əli bin Məhəmməd əl-Cəhm
dedi: N
ə deyirsən? Bu onun (Davudun) səhv
hökmü idi, daha sizin dediyiniz kimi
yox. Allahın bu sözünün eşitməmisənmi deyir?
“Ey Davud! Biz s
əni yer üzündə
x
əlifə etdik. İnsanlar arasında haqqla kökm et!” Mən dedim: Ey Allah Rəsulunun
oğlu! Uriya ilə Davudun əhvalatı nədir? İman Rza (ə) buyurdu: doğrudan da qadın
Davudun (
ə) dövründə əri öldükdə və ya öldürüldükdə ondan sonra heç kəslə
evl
ənməmişdi. Allah əri ölmüş qadınla evlənməyə icazə verdiyi ilk kişi Davud (ə)
idi...”
Öz peyğəmbəri Məhəmmədə (s) gəldikdə, Allah onun üçün buyurub: “
A
llahın
bildiyi şeyi özündə gizlədirsən və insanlardan qorxursan. Halbuki qorxulmağa
daha layiq Allahdır.” Həqiqətən Allah peyğəmbərinə dünya və axirətdə olan
zövc
ələrinin adlarını bildirmişdi. Onlardan birinin adı Zeynəb
bint Cəhş idi və o, bir
vaxtlar Zeyd bin Haris
ənin (kəbini) altında idi. Peyğəmbər (s) onun
ismini özündə
gizl
ətmişdi və ona (Zeynəbə onun arvadı olacağını) açıqlamamışdı. Çünki
münafiql
ərdən kimsə deməsin: “O, kişinin evindəki qadın haqqında danışır.” O,
(qadın) onun (peyğəmbərin) arvadlarından biridir və möminlərin anasıdır.
Münafiql
ərin dedi-qodularından qorxduğundan Allah dedi: “
Halbuki qorxulmağa
daha layiq Allahdır.” Allah yaratdığı insanlardan Adəmlə Həvvanın, Zeynəblə
Peyğəmbərın (s) və İmam Əli (ə) ilə Fatimənin (ə) evləndirilməsindən başqa heç
k
əsin evləndirilməsini öz öhdəsinə almamışdır. Əli bin əl-Cəhm ağladı və dedi: “Ey
Allahın Rəsulunun oğlu! Mən Allaha onun peyğəmbərləri barədində dediklərimdən
dolayı tövbə edirəm və bundan sonra sənin dediklərindən başqa bir söz demərəm”
1
.
1
Bu h
ədisi Möhsün əl-Əmin, Əyanüş-şiə, c. II, səh. 22-də rəvayət etmişdir.
282
7.13.
İmam Rzanın (ə) ideoloji və iqtisadi islahatları
7.13.
1.İmam Rzanın (ə) dövrü və üzləşdiyi ideoloji problemləri
Qeyd etdiyimiz kimi İmam Rza (ə) imamiyyə tərəfdarlarınin
səkkizinci
imamıdır və atası imam Kazımdan (ə) sonara imamət məqamına yüksəlmişdir. Onun
dövrü qarışıq ictimai-siyasi və mürəkkəb dini-ideoloji dövr kimi xarakterizə edilir.
Çünki bu dövrd
ə müxtəlif fikir cərəyanlarının və anti-İslam ideyalarının ortalığa
çıxdığı dövrdür. Meydana gələn bu sapıq fikir və ideyalar təəssüflər olsun ki, özünə
çoxlu sayda t
ərəfdar toplamış və insanları düşüncə baxımından məşğul etmişdir.
H
əmçinin, təhrif olunmuş yəhudilik, xristianlıq, məcusilik və sabiilik
dinləri də
b
əzi müsəlmanların əqidə və fikirlərini öz təsir qüvvəsi altına almışdı. Hələ bunlar
azmış kimi brahmanizm və dəhriyyəçilik müsəlmanların əqidələrində öz təsirini
qoymağa başlamışdı.
İmam Rzanın (ə) dövründə diqqəti çəkən məqamlardan biri də qədim Yunan,
Hind v
ə İran fəlsəfi ədəbiyyatının ərəb dilinə tərcümə olunması və bu fəlsəfi
düşüncələrin müsəlmanlar arasında problemlərin, o
cümlədən cəbr və təvfiz, təşbih
v
ə cismləşmə kimi fikirlərin yaranmasına yol açmışdı. İmam Rzanın (ə) siyasi
h
əyatını araşdıran müsəlman müəllifləri yazırlar: “İslamın Peyğəmbər (səlləllahu
əleyhi və alih) dövründə Hicazdan kənara çıxa bilməməsinə baxmayaraq, bünövrəsi
möhk
əm olduğundan, o Həzrətin vəfatından sonra sürətlə yayılmağa başlayır. Belə ki,
qısa bir müddət ərzində o dövrün bütün mədəni ölkələrini Hicazın şimal, şərq, qərb
v
ə cənubunda olan Roma, İran, Misir, Yəmən və Aşur mədəniyyəti kimi digər beş
böyük m
ədəniyyəti öz nüfuzu altına alaraq onların mövhumat fəsad və azğınlıqlarını
k
ənara atıb müsbət və faydalı nümunələrini İslam mədəniyyəti altına alaraq onları
İlahi rəngə salıb daha da inkişaf etdirirdi. İslamın elmsevər
təbiəti səbəb olur ki,
dünyanın müxtəlif ölkələrinin əqidəvi-siyasi məsələlərinin inkişafı sayəsində həmin
elml
ər İslam cəmiyyətinə yol taparaq Yunanıstan, Misir, Hindistan, İran və Roma
aliml
ərinin elmi kitabları Quran dili olan ərəb dilinə tərcümə olunurdu.
Öz elml
ərini Qurandan mənimsəmiş İslam alimləri digər alimlərin kitablarını
oxuyub onlara b
əzi iradlar tutmaqla bir sıra ixtiralar əlavə edərək köhnəlmiş
m
ədəniyyətə yeni – İslami rəng gətirirdilər. Başqa alimlərin yazdığı əsərlərin
t
ərcüməsinə Əməvilərin hakimiyyəti dövründən (əlbəttə, Əməvilər özləri İslam və
elm
ə qarşı biganə idilər) başlanılmış Abbasilərin xüsusən də, Harun və Məmunun
hakimiyy
ətləri dövründə kulminasiya nöqtəsinə çatmışdır. (Bu hadisə İslam
dövl
ətinin ən geniş əraziyə qədər irəlilədiyi bir dövrə təsadüf edir.) Əlbəttə, bu elmi
inkişafın bünövrəsini heç də Əməvilər yaxud Abbsilər qoymamış sadəcə olaraq İslam
t
əlimlərinin elm sahəsindəki təbliğinin bilavasitə nəticəsi
və elm üçün heç bir həddi-
hüdud t
əyin etməməsi olmuşdur. İslamın “Elm Çində belə olsa, onun ardınca gedin!”
“Elmi n
əyin bahasına olursa-olsun hətta ürəyinizin qanı bahasına da olsa, öyrənin!”
kimi t
əlimləri müsəlmanları elm ardınca getməyə vadar edirdi. Tarixdə qeyd
edilmişdir ki, bir gün Məmun görkəmli yunan filosofu Aristoteli yuxuda görüb ondan
b
əzi məsələlər barədə soruşur. Yuxudan ayıldıqdan sonra onun kitablarını tərcümə
etm
ək fikrinə düşür. Roma imperatoruna bir məktub yazaraq
bu imperiya ərazisindəki
q
ədim elmləri ehtiva edən kitablar məcmuəsini onun üçün göndərməsini istəyir.
Roma imperatoru çox götür-qoy etdikd
ən sonra bu təklifi qəbul edir. Məmun bu
mühüm v
əzifəni yerinə yetirməyi Həccac ibn Mətər ibn Bətriq və (Bağdadın
283