[12]
•
“Həqiqətən bizim hədislərimiz qəlbləri dirildir.”
20
Deməli, bu və ya digər hədislərdən də məlum olur ki, Peyğəmbər (s) və onun
Əhli-beytinin (ə) hədislərini əzbərləməkvə onları qoruyub saxlamaq dinimiz üçün
böyük əhəmiyyət kəsb edir. Çünki hədislərdəQurani-kərimi izah edən və hətta orada
olamayan, lakin icra edilməsi müsəlmanlara vacib olan bəzi hökmlərinyerinə
yetirilməsini göstərən ayinlər vardır. Şübhəsiz ki, hədis və ya sünnənin qorunub
saxlanması və təbliğ edilməsi dinin zəruri məsələlərindən olmasaydı, nə Allah
Qurani-kərimdə Peyğəmbərə (s) və onun Əhli-beytinə (ə) tabe olmağı vacib buyurar,
nə də Məsumlardan (ə) bu qədər hədislər nəql olunardı. Deməli, yuxarıda göstərilən
ayə və hədislər bizə Allahın hökmü ilə Peyğəmbərin (s) hökmünün eyni olduğunu,
Peyğəmbərə (s) itaət etməyin Allaha itaət etmək olduğunu, Peyğəmbərdən (s) üz
çevirməyin insanın kafirliyə dəlalət etdiyinə, bir sözlə Peyğəmbərin (s) sünnəsi ona
nazil olan Qurani-kərimin açıqlanması olduğunu aydın edir.
Hədislərin Qurani-kərimlə bərabər olması və onu izləməsi, həmçinin şəriətin bir
qisminin Qurani-kərimin gətirdiklərindən, digər bir qisminin isə Peyğəmbərin (s)
qoymuş olduğu sünnədən ibarət olduğu inkaredilməz bir həqiqətdir.
Əbəs deyildir ki, hədislər Qurani-kərimi izah etdiyi üçün İslam alimləri ona
“vəhyi-qeyri-mətluvv” (oxunmayan vəhy), Qurana isə “vəhyi-mətluvv”(oxunan
vəhy) demişlər.
21
Qurani-kərim bizə Peyğəmbərin (s) sözlərinin vəhy altinda olduğunu, bütün xəta
və nöqsandan uzaq olduğunu bəyan etməkdədir. Əgər Peygəmbərin (s) haqqında
nazil olan ayələrə bir daha baxsaq, o Həzrətin “Aləmlərə rəhmət”, “Hidayət
rəhbəri”, “Son Peyğəmbər”, “Böyük bir əxlaq sahibi” adları altında qeyd
edildiyinin şahidi olacağıq.
Məlumdur ki, Məhəmməd peyğəmbər (s) özündən əvvəl göndərilən
peyğəmbərlərdən (ə) fərqli məziyyətlərə malikdir. Bu məziyyət və üstünlüklərdən biri
də o Həzrətin qoyduğu sünnənin qiyamətə qədər yaşayacağıdır. Deməli,İslam ümməti
inanc və hökmlərdə hədislərə tabe olmalıdırlar, əks təqdirdə İslam dini məhv olub
aradan gedər, insanlar isə dünya və axirətdə zəlil və rüsvayedici əzaba düçar olarlar.
Hətta İslam alimlərinin bəziləri, o cümlədən Əvzai “Sünnənin Kitaba
olduğundan çox, Kitabın sünnəyə ehtiyacı vardır” demişdir.
22
Sözün əsl mənasında
bəzi İsam alimlərinin belə söz deməsi əbəs deyildir. Çünki hədis və ya sünnə hər
mövzuda şəriətin əsas vasitəsidir. Həmçinin məlumdur ki, Qurani-kərimdə keçən bəzi
ayələr mütəşabeh (idrakdan kənar) ayələrdir. Bu barədəQurani-kərim belə bəyan edir:
“Sənə Quranı nazil edən odur. Onun bir hissəsi Quranın əslini, əsasını
təşkil edən möhkəm [mənası aydın, hökmü bəlli], digər qismi isə
mütəşabeh[mənası bir-birinə oxşar, məğzi bəlli olmayan] ayələrdir... halbuki
onların həqiqi izahını Allahdan başqa heç kəs bilməz.”
23
Digər qisim ayələr isə
şəri hökmləri formul şəkildə bəyan edir. Məsələn, Qurani-kərim belə bəyan edir:
19
əl-Xisal, səh. 116
20
Əllamə Məclisi, Biharül-ənvar, c. XX, səh. 213
21
Nəvəvi, Riyazüs-salehin, c. I, səh. 15-16
22
Cameu bəyanil-elm, c. II, səh. 101
23
Ali-İmran-7
[13]
“...Gücü çatan hər bir kəsin həccə gedib o evi ziyarət etməsi insanların
Allah qarşısında borcudur.”
24
Qurani-kərim ayələrinin açiqlayıcı olması, hər şeyi bəyan etməsi inkaredilməz
bir həqiqətdir. Amma onu daim oxuyan və dinləyən insanların anlayış səviyyələri
fərqli olduğu üçün onu təkbaşına oxuyub dürüst şəkildə başa düşmək qeyri-mümkün
bir işdir. Belə olan halda onu insanlara başa salan bir qüvvəyə ehtiyac vardır ki, bu da
heç şübhəsiz ki, Peyğəmbər (s) və onun Əhli-beytidir (ə). Əlbəttə ki, Peyğəmbərin(s)
və digər Məsumların (ə) Qurani-kərimi açıqlayıb izah etməsi Qurana əksiklik və
qüsur gətirməz, əksinə bu izahlar sayəsində bəndələrin o uca Allaha necə ibadət
edəcəkləri öyrənilmiş olacaqdır. Buna görə də alimlər: “Sünnəsiz müsəlmanlıq
mümkün deyildir” demişlər.
25
Yuxarıda qeyd etdiyimiz ayələrin birində İslam şəriətinin ən vacib əməllərindən
biri olan, böyük ictimai-siyasi mahiyyət kəsb edən həcc ziyarəti haqqında
müsəlmanlara xüsusi göstəriş vardır. Göründüyü kimi burada həccin necə ziyarət
edilcəyi, ziyarət zamani zəvvarların hansı əməlləri icra edəcəyi haqqında heç bir
məlumat verilmir. Halbuki bu böyük dini ayinin içərisində elə əməllər vardır ki,
insanın onların birini belə yerinə yetirməməsi onun ziyarətinin batil olmasına səbəb
olar. Bəs bu icrası vacib olan əməlləri hansı yolla əldə etməliyik sualına Məsumların
(ə) hədisləriylə deyə cavab verəcəyik.
Əvvəldə də qeyd etdiyimiz kimi,müsəlman fəqihləri (hüquqşünasları)sünnənin
(hədisin) qoyduğu qaydaya əməl etməkelə Qurani-kərimin qoyduğu qaydaya əməl
etməkdir deyirlər. Çünki sünnə ilə (hədislə) əməl etmənin vacib olduğunu göstərən
Qurani-kərimdir. Qurani-kərim daha ümumi, hədisi-şərif isə daha xüsusidir. Burası
da bir həqiqətdir ki, Allahona və axirət gününə iman gətirən, onu çox zikr edənlər
üçün Peyğəmbərini(s) öndər, sünnəsinə əməl etməyi vacib və mənəvi hidayətini də
bir örnək etmişdir.
26
Burada bir daha işarə edirik ki, bütün müsəlmanlar hədisin (sünnənin) Qurani-
kərimdən sonra ikinci dəlil olduğu barədə icma etmişlər. Görkəmli İslam alimi,
məşhur hədisşünas Məhəmməd bin İdris əş-Şafei (öl.820) yazır: “Sünnələrin Qurani-
kərimdə mütləq bir əsli vardır.”
27
Yuxarıda göstərilən bütün ayə və hədislərdən belə nəticəyə gəlmək olur ki,
sünnənin (hədisin) Qurani-kərim qarşısında üç vəzifədə olduğu inkaredilməz
həqiqətdir:
1)
Təkid: hədis (sünnə) hər hansı bir hökmə Quran kimi dəlalət edər, yəni hər
yönü ilə Quranın hökmünə uyğun bəyanat verər.
2)
Təfsir və bəyan: hədis Quranda keçən hər hansı bir hökmü hər hansı bir
yöndən açıqlayar, yəni orada olan mücməl (mənası gizli) və müşkül (mənası
dərkedilməz) mənaları izah edər.
24
Ali-İmran-9
25
Riyazüs-salehin, c. I, səh. 17
26
Sübhi əs-Saleh, Hədis elmləri və Hədis istilahları, səh. 251
27
həmin mənbə, səh. 252