113
Corc sifariş edilmiş yeməkləri mətbəxin pəncərəsindən
götürüb piştaxtanın üstünə - Albertin və Maksın qabağına
qoydu. Sonra pəncərəni yenə də bağladı.
- Sizinki hansıdır? - Corc Albertdən soruşdu.
- Məgər xatırlamırsan?
- Qaxac edilmiş donuz əti və yumurta.
- Ağıllı olduğunu bir daha sübut etdin, - Maks dedi.
O, irəli əyilərək donz ətini və yumurtanı götürdü. Onların
hər ikisi yeməklərini əlcəklə yeyirdilər. Corc onların
yeməklərinə fikir verirdi.
- Nəyə baxırsan? – Maks Corcdan soruşdu.
- Heç bir şeyə.
- Lənətə gələsən. Sən indi mənə baxırdın.
- Bəlkə, oğlan səninlə zarafat etmək istəyir, Maks. - Albert
dedi.
Corc güldü.
- Gülmə! - Maks Corca əmr etdi.
- Yaxşı. - Corc bu arada susmağı üstün tutdu.
- O, elə düşünür ki, bu yaxşıdır. - Maks Albertə tərəf dönərək
qımışdı.- O, elə bilir ki, bu yaxşıdır. Bu da bunların ağıllısı.
- O, alimdir, - Albert qımışdı.
Onlar yeməklərinə davam etdilər.
- Piştaxta arxasındakı oğlanın adı nədir? – Albert Maksdan
soruşdu.
- Ey, yaxşı oğlan, - Maks Niki səslədi,- öz dostunla piştaxtanın
arxasından çıxıb bura gəlin.
- Fikriniz nədir? – Nik soruşdu.
- Heç bir fikrimiz yoxdur,- Albert dedi.
Nik onlara tərəf gəldi.
- Nə demək istəyirsiniz? - Corc soruşdu.
Bunun sənə dəxli yoxdur,- Albert dedi. – Mətbəxdə daha
kim var?
- Zənci.
- Zənci nə edir, orada?
- Bu yeməkləri o bişirir.
114
- Ona de ki, bura gəlsin.
- Axı, deyin görüm, nə istəyirsiniz?
- Zəncini bura çağır!
- Harada olduğunuzu bilirsiniz?- Corc soruşdu
- Biz, lənətə gəlmiş harada olduğumuzu çox yaxşı bilirik,-
Maks dedi.- Sizcə, biz axmaq adamlara oxşayırıq?
- Sən çərənləyirsən, - Albert dilləndi. - Bununla mübahisə
etməyə dəyməz. Qulaq asın,- Albert Corca dedi. - Zənciyə de,
bura gəlsin.
- Siz ona nə etmək istəyirsiniz?
- Heç bir şey. Ağıllı oğlan, başı bir az işlətmək lazımdır. Biz
zənciyə nə edə bilərik?
Corc mətbəxin qapısını azca araladı və zəncini səslədi:
- Səm, bir dəqiqəliyə bura gəlin.
Mətbəxin qapısı açıldı və zənci oğlan göründü.
- Nə olub? - O, soruşdu
O, piştaxta arxasında oturmuş iki naməlum adamın
nəzərlərinin ona dikildiyini gördü.
- Yaxşı, zənci, siz orada sağ tərəfdə durun, - Albert dedi.
Səm əynində döşlük, piştaxta arxasında oturanlara baxdı.
- Bəli, cənab,- Albert oturduğu stoldan qalxdı. - Mən ağıllı
oğlan və zənci ilə mətbəxə gedirəm. Mətbəxə qayıt, - Albert
zənciyə əmr etdi.
Albert yeməyini də götürüb, onların arxasınca mətbəxə getdi
və onların arxasınca mətbəxin qapısı örtüldü. Maks isə piştaxta
ilə üzbəüz qoyulmuş güzgüyə baxırdı.
- Yaxşı, cavan oğlan,- Maks gözünü güzgüdən çəkmədən
dilləndi. - Niyə danışmırsınız?
- Nə barədə?
- Albert, cavan oğlan bizə lazım olan bir şey barəsində bilmək
istəyir - Maks Alberti səslədi.
- Bəs ona niyə demirsən?- Albertin səsi mətbəxdən gəldi.
- Sən bütün bunlar haqqında nə düşünürsən?
- Bilmirəm.
- De görüm, nə düşünürsən?
115
Maks danışanda gözünü güzgüdən çəkmirdi.
- Mən deyə bilmərəm, - Corc dedi.
- Albert, cavan oğlan səhərdən bəri düşündüyünü bizə
danışmaq istəyir.
- Mən səni yaxşı eşidirəm,- Albert mətbəxdən dilləndi.
- Cavan oğlan, siz bir balaca dirəyə tərəf dayanın. Maks, siz
isə bir az sola çəkilin,- deyə Albert mətbəxdən göstəriş verdi.
O, elə bil ki, bir qrup adamın şəklini çəkəcəkdi.
- Deyin, görüm, cavan oğlan, - Maks dedi,- sən nə baş
verəcəyini düşünürsənmi?
Corc susurdu.
- İndi mən sənə deyəcəyəm,- Maks sualına özü cavab verdi.-
Biz bir İsveçi öldürmək istəyirik.Məhşur Ol Andersonu
tanıyırsanmı?
- Bəli.
- O, hər gecə bura şam etməyə gəlir, elə deyilmi?
- Bəzi vaxtlarda gəlir.
- O, bura saat 6-da gəlir, elə deyilmi?
- Əgər gəlsə.
- Biz hər şeyi bilirik, cavan oğlan,- Maks dedi. - Əvvəllər
kinoya gedirdiniz?
- Bir dəfə.
- Sizin kimi cavan oğlan kinoya tez-tez getməlidir.
- Siz Ol Andersonu niyə öldürmək istəyirsiniz? O, sizə bir
şey edib?
- Onun bizə toxunmağa heç imkanı da olmayıb. O, bizi heç
vaxt görməyib.
- O, bizi ancaq bircə dəfə görmək istəyir,- Albert mətbəxdən
dilləndi.
- Axı, siz onu niyə öldürmək istəyirsiniz?- Corc təkrar
soruşdu.
- Biz onu bir dostumuzun xatirinə görə öldürmək istəyirik.
Dostumuzun təkidinə görə, cavan oğlan.
- Sus!- Albert mətbəxdən qışqırdı.- Deyəsən çox çərənlədin.
116
- Yaxşı, mən cavan oğlanı bir az əyləndirmək istədim, elə
deyilmi?
- Sən çox danışırsan,- Albert dedi. – Zənci ilə ağıllı oğlan
özləri üçün necə lazımdırsa burada əylənirlər.
Corc divardakı saata baxdı.
- Kimsə gəlib yemək istəsə, deyərsən ki, yemək yoxdur. Əgər
təkid etsə, deyərsən ki, get özün bişir. Sonrası ilə sənin işin
yoxdur. Başa düşdün, cavan oğlan?
- Aydındır, - Corc dedi. – Bundan sonra bizə nə etmək
fikrindəsiniz?
- Bu asılıdır,- Maks dedi,- sizin ağlınızın bütövlüyündən.
Corc yenə də saata baxdı. Saat yeddiyə on beş dəqiqə
işləyirdi. Bu vaxt qapı açıldı və bir taksi sürücüsü içəri girdi.
- Salam, Corc. – O, dedi, - Şam etməyə bir şey varmı?
- Səm gedibdir. – Corc dedi. – Yarım saatdan sonra qayıdacaq.
- Yaxşı, mən gedim. – Sürücü məyus halda geri döndü. Saat
yeddiyə iyirmi dəqiqə işləyirdi.
- Bax, belə, cavan oğlan,- deyə Maks Corcu təriflədi. – Sən
indi əsl centlmensən.
- O, bildi ki, mən onun başını üzərdim,- Albert mətbəxdən
dilləndi.
- Xeyr, - Maks dilləndi, - bu çox yaxşı oğlandır. O, mənim
xoşuma gəldi.
Saat yeddiyə beş dəqiqə qalırdı. Corc dedi:
- O, daha gəlməyəcək.
Bir azdan iki nəfər də yeməkxanaya daxil oldu. Corc
mətbəxdən onlar üçün buterburod gətirdi. İkinci dəfə Corc
mətbəxə gedəndə onlardan biri əlindəki boşqabla Corcun
arxasınca mətbəxə girdi. O, mətbəxdə Albertin və küncdə
ağızlarına dəsmal tıxanmış Səmi və Niki gördü. Albertin
silahını görəndə həmin adam susmağa məcbur oldu. Corc isə
heç bir şey olmayıbmış kimi buterburodu yağ kağızına büküb
onun zənbilinə qoydu. Buterburodu alan adam Corcun haqqını
verib səssizcə yeməkxananı tərk etdi.
- Deyəsən, cavan oğlan hər şeyi bacarır,- Maks dedi.
Dostları ilə paylaş: |