Dövlət və hüquq nəzəriyyəsi
ricilik üstün mövqeyə malikdir. Belə ki, bu sahədə federal qanunverici
demək olar ki, bütün məsələləri tənzimləmək hüququna malikdir.
Göstərilən halda federal qanunverici ölkə daxilində vahid iqtisadi və
hüquqi məkanın saxlanılması məqsədi ilə və ya hər hansısa
məsələnin ayrı-ayrı federasiya subyektlərinin qanunvericiliyi
tərəfindən səmərəli şəkildə tənzimlənə bilməyəcəyi qənaətinə
gəldikdə özü müvafiq qanunlar qəbul edir. Yəni bu sahədə birincilik
və üstünlük federasiyaya məxsusdur.
Müəyyən məsələlər və sahələr üzrə öncə federal qanunlar, daha
sonra isə onlara uyğun olaraq federasiya subyektlərinin qanunları
qəbul edildiyi halda federasiyanın və federasiya subyektlərinin birgə
səlahiyyətləri yaranır. Federasiyanın və subyektlərin birgə
səlahiyyətlərinin tələbinə görə, bu sahədə federasiya subyektlərinin
federativ qanunlara əsaslanmayan qanunlar qəbul etmək hüququ
yoxdur. Yəni birgə səlahiyyətlərə aid qanunlarda tamamlanma,
başqa sözlə desək, subyektin qəbul etdiyi qanunun federal qanuna
uyğun olması tələbi vacib şərt kimi çıxış edir.
Subyektlərin müəyyən məsələlər üzrə qanunvericilik fəaliyyətinə
federasiyanın müdaxilə edə bilməməsi federasiya subyektlərinin
müstəsna səlahiyyətlərinin olması deməkdir. Tədqiqatçılar hesab
edirlər ki, federasiya subyektlərinin müstəsna səlahiyyətləri varsa,
onda bu cür federativ dövlətlərdə federal qanunvericiliyin şərtsiz
üstünlüyündən danışmaq mümkün deyil. Çünki federasiya
subyektlərinin müstəsna səlahiyyətləri həmin üstünlüyü bu və ya
digər dərəcədə məhdudlaşdırmış olur.
Federasiya ilə federasiya subyektlərinin hakimiyyət orqanları
arasında səlahiyyətlərin, fəaliyyət və idarəetmə predmetlərinin
bölünməsi, subyektlərin dövlətçilik əlamətlərinə malik olması məhdud
və ya «bölünmüş» suverenlik konsepsiyasının formalaşmasına səbəb
olmuşdur. Həmin konsepsiyaya görə, federasiyanın və onun
subyektlərinin suverenliyi qarşılıqlı olaraq bir-birini məhdudlaşdırır və
onların arasındakı münasibətlər səlahiyyətlərin bölünməsi əsasında
qurulur. Beləliklə, federasiya və onun subyektləri öz səlahiyyətləri
çərçivəsində suveren təşki
279
ilqar Məmmədov
latlar kimi fəaliyyət göstərir. Lakin bu konsepsiya, yəni «bölünmüş»
suverenlik konsepsiyası heç də bütün müəlliflər tərəfindən qəbul
olunmur və bir çoxları ona tənqidlə yanaşır. Həmin konsepsiyanı
tənqid edən alimlər belə fikirdədirlər ki, suverenlik dövlətə aid xüsusi
keyfiyyət olmaqla onun bütövlüyünün, dövlət hakimiyyətinin
vahidliyinin və aliliyinin göstəricisidir. Odur ki, bu keyfiyyət dövlətlə
onun tərkib hissələri arasında bölünə bilməz. Suverenliyin bölünməsi
dövlətin vahidliyini, dövlət hakimiyyətinin əliliyini inkar edir.
Federativ dövlət öz daxilində muxtar dövlətlərə malik olsa da,
vahid ittifaq dövlətidir, o dövlətlər ittifaqı deyil və muxtar dövlətlər
onun tərkib hissələridir. Federasiyanın özündən irəli gələn dövlət
hakimiyyəti ilə subyektlərin hakimiyyət səlahiyyətləri fərqlidir.
Federasiyada dövlət hakimiyyətinin iyerarxiyası var və yalnız
federasiyanın özündə ifadə olunan hakimiyyət suverendir,
subyektlərə verilən hakimiyyət isə tabelidir. Əslində, federativ
dövlətdə bölünən suverenlik deyil, səlahiyyətlərdir. Səlahiyyətlərin
bölünməsinə yol verilsə də, federasiya subyektləri deyil, yalnız
federasiyanın özü suverenliyə malikdir. Göstərilən mövqedən çıxış
edən italiyalı alim F.Rossollillo bildirir ki, federasiya subyektləri
federativ dövlətlərin konstitusiyasında dövlət adlan- dırılsa da,
ümumiyyətlə, həmin subyektlərin suverenliyə malik olması fikrindən,
ideyasından imtina edilməli, yalnız federasiya suveren hesab
edilməlidir.
Dünyada hal-hazırda 20-dən artıq federativ dövlət var. Onların
əksəriyyəti kifayət qədər iri dövlətlərdir. Məsələn, ABŞ, Kanada,
Rusiya Federasiyası, Meksika, Braziliya, Hindistan, Malayziya,
Argentina, AFR və bir sıra digər böyük dövlətlər bu cür dövlət
quruluşuna malikdir. Həmin dövlətlərin hər biri federativ dövlət
quruluşuna malik olsa da, onlar özünəməxsus cəhətləri ilə
bir-birindən xeyli fərqlənir. Hətta bu dövlətlərdə subyektlərin sayı da
müxtəlifdir. Məsələn, ABŞ-da 50, Hindistanda 25, AFR-də 16,
Kanadada 10 federasiya subyekti mövcuddur. Federasiya
subyektləri müxtəlif cür adlandırılır: ştatlar, kantonlar, torpaqlar,
respublikalar və s. Federativ dövlətlərin mürəkkəbliyi.
280
Dövlət və hüquq nəzəriyyəsi
onlardan hər birinin unikal cəhətlərə malik olması və digərlərindən
fərqlənməsi səbəbindən belə bir sual meydana gəlmişdir: federalizm
haqqında ümumiləşdirilmiş şəkildə danışılmalı, yoxsa ayrı-ayrı
dövlətlərə-Rusiya Federasiyasına, ABŞ-a, Yuqoslaviyaya və yaxud
hansısa başqa bir dövlətə xas olan federalizm- dən bəhs olunmalıdır?
Belə bir dolaşıqlığın aradan qaldırılması üçün bütün federasiyalara
aid ümumi, əsas əlamətlərin müəyyənləşdirilməsi və təhlil edilməsi
vacib hesab olunur. M.N.Mar- çenko yazır ki, əlamətlərin
müəyyənləşdirilməsi və təhlil edilməsi yolu ilə federasiyanın nə
olduğunu müəyyənləşdirməyin çatışmayan tərəfləri də var. Onlardan
bəziləri həmin yanaşmada subyektivlik ehtimalının çox olması ilə
bağlıdır. Bundan əlavə, ayrı-ayrı əlamətlərin müəyyənləşdirilməsi ilə
çox məşğul olmaq «empirizm»də boğulub qalmaq təhlükəsini yaradır.
Lakin hər bir federasiyaya aid bütün əlamətlərə deyil, yalnız ən
ümumi, bütün federasiyalara xas olan vacib əlamətlərə diqqətin
yönəldilməsi yolu ilə həmin çatışmamazlığı aradan qaldırmaq olar.''
Federativ dövlətlərin ən ümumi, əsas əlamətlərini nəzərdən
keçirək.
Federativ dövlətin ərazisi federasiya subyektlərinin, yəni dövlət
daxilində öz müstəqilliyi olan siyasi-inzibati vahidlərin ərazilərinə
bölünür. Hər bir federasiya subyektinin ərazisi federativ dövlətin bir
hissəsi hesab olunur.
Federasiya subyektləri dövlətçilik əlamətlərinə və müəyyən
dərəcədə siyasi müstəqilliyə malikdir və bu cəhətə görə onlar unitar
dövlətin ərazi vahidlərindən fərqlənir. Subordinasiya prinsipinin əsas
götürülməsi şərti ilə federasiya subyektləri dövlət daxilində dövlət
kimi təşkil olunan və fəaliyyət göstərən qurumlardır. Onların öz
konstitusiyası, subyektdaxili münasibətlərin idarə olunmasını təmin
edən hakimiyyət orqanları: qanunverici, icra və məhkəmə orqanları
mövcuddur.
' Марченко M.H.
Проблемы теории государства и права. S.199.
281
Dostları ilə paylaş: |