Nizami Tağısoy
Qaraqalpaq ədəbiyyatı
98
99
«SSRİ xalqları seriyası»ndan olan
epik əsərlərin mətnlərinin
seçilməsi və nəşrinin bəzi prinsipləri haqqında (türkdilli
xalqların eposu əsasında)
36
, X.Koroğlunun «Goroğlu» və
«Quruqli» eposunun nəşrinin tekstoloji xarakteristikası
37
adlı məqalələrdə bəhs etdiyimiz bu məsələ köklü şəkildə
öyrənilmişdir. Eyni zamanda müxtəlif söyləyicilərin dilindən
müxtəlif dövrlərdə eyni epik abidənin arxiv fondlarında
saxlanılan yazıya almaların bu işə müəyyən dərəcədə müsbət
təsir göstərməsi də nəzərdən qaçırılmamalıdır.
A.Mirbadaleva yazır ki, təkcə özbək xalq qəhrəmanlıq
poe ması «Alpamış» (Fazıl Yuldaş, Pulkan – şair, E. Cü mən-
bül bül, B.Curayev, Y.Bəynəzə rov, A.Nurəliyev və b.) otuz üç
ya zılı variantda qeyd olunmuşdur. Türkmənlərin məhəbbət
das tanı «Hürliqa və Hemra» (Nəzər baxşi, Həkim baxşi,
Oreşix, Həsən baxşi və b.) və «Sayad və Hemra» (M.Karliyev,
P.Xoca, Girman-baxşi və b.) on altı yazılı variantda
məlumdur. Bundan başqa özbək qəhrəmanlıq –
romantik
dastanı «Rüstəmxan» (F.Yuldaş, M.Həşimov, M.Ermatov,
A.Haqqulov) dörd müxtəlif variantlarda saxlanılmaqdadır
və s.
Eyni bir epik abidənin müxtəlif variantlarında hər hansı
das tanın ümumi ideya istiqamətini, vahid süjet, hadisələrin
müəyyən ənənəvi ardıcıllıqla şərhini görə bilərik. Epik əsər-
lərin variativliyi ilk növbədə ayrı-ayrı detalların, bu və ya
digər obrazların traktovkasında, döyüş motivləri, batal
səhnələr və s. izahında özünü əks etdirir.
«Qırx qız» eposunun Qurbanbəy Tajibəyovdan yazıya
alın mış variantını nəzərdən keçirərkən bəzi yerlərdə biz
hadisə lərin qeyri-məntiqi inkişafını, süjet xəttində bəzi qırıl-
ma ları, əsərin başlıca məzmununda bəzi uyğunsuzluqların
və s. ortaya çıxdığını müəyyən edə bilərik.
Belə hallar, heç
şübhəsiz ki, eposun ayrı-ayrı hissələrinin xronoloji ar dıcıllı-
ğının ortaya qoyulmasını da çətinləşdirir. Bəzən bu tipli bu-
raxıl malar ayrı-ayrı motivlərin, epizodların və obrazların
əsərin konkret hissəsi ilə uyğunlaşmasını çətinləşdirir, poe-
manın ümumi pafosuna müəyyən dərəcədə xələl gətirir. Bu,
həm də başqa bir mühüm məqamın ortaya çıxmasına diq-
qət yetirməyi zəruriləşdirir. Bu tipli abidələri nəşr üçün seçən
zaman onların milli özünəməxsus xüsu
siyyətlərinə ayrıca
diqqət yetirməyi gündəmə gətirir. Burada eyni zamanda
janrın spesifikasını, kompozisiya xüsusiy yətlərinı, məzmun
cəhətinı, obrazın təsvir tərzini, eposun bütün bədii-poetik
quruluşunu və s. göz önünə gətirmək lazımdır (Təəssüf ki,
A. Tarkovskinin tərcüməsində «Qırx qız»
eposunun milli
özünəməxsusluğu tamamilə unudulmuş, əsərin məzmun,
struktur, kompozisya, forma və təqdimat xüsusiyyətlərinə
ciddi ziyan dəymişdir).
Beləliklə, qaraqalpaq xalq qəhrəmanlıq dastanı «Qırx
qız»ın folklor-etnoqrafik mənbələrini, forma-kompozisiya
və ideya-bədii xüsusiyyətlərini təhlil edərkən bir sıra əsaslı
nəticələrə gələ bilirik. «Qırx qız» epik poeması çoxqatlı və
çoxplanlı tarixi, etnoqrafik və folklor nümunəsi olması ilə
nəinki qaraqalpaqların, həm də digər türk xalqlarının bədii
yaddaşında mühüm yer tutmaqdadır.
38
Poema ilk növbədə
ona görə unikal və spesifikdir ki, burada nəinki türk
batırlarının qəhrəmanlığı, həm də türk qadının - Gülayimin,
Sərvinazın və onların otuz səkkiz rəfiqələrinin qəhrəmanlığı,
cəsurluğu, qoçaqlığı, igidliyi və düşmənlərə endirdikləri
ölümcül zərbələrlə əldə edilmiş qələbə vəsf olunur.
«Qırx qız» dastanı həm
də ona görə fərqli folklor
hadisəsidir ki, burada uzaq keçmişdə yaşamış qaraqalpaq
amazonkalarının qəhrəmanlığından bəhs olunur. Əsər qədim
Xarəzm sartları və qaraqalpaq müytenlərinin dastanlarına
bağlıdır. Burada həm də qaraqalpaqların qədim əcdadlarının
arxaik sosial ənənə və adətləri öz əksini tapmışdır. Dastanın
əsas süjetində ilkin matriarxat variantını tapmaq olar ki, bu
Nizami Tağısoy
Qaraqalpaq ədəbiyyatı
100
101
əsər məhz matriarxat və amazonka motivləri ilə kifayət qədər
zəngindir. Xatırladaq ki, qədim tanınmış antik tarixçilər
Herodotun, Diodorun və başqalarının əsərlərində sak-
massaget qəbilələrinin həyatında qadının rolu, Tomirisin
Persiya şahı Kirə sarsıdıcı zərbələr endirməsi haqqında
məlumatlar yer almaqdadır. Eposun formalaşmasında digər
ünsürlər, əfsanə və rəvayətlərlə yanaşı, «Avesta», «Kitabi-
Dədə Qorqud», «Şah namə» kimi mənbələrin böyük rolu
olduğunu da nəzərdən qaçırmaq olmaz. Bütün bu kifayət
qədər məlum əsərlərin içində etnoqraf L.S.Tolstovanın
«Qırx qız» eposuna qədim erməni əfsanələrinin təsirindən
danışması dissonans kimi səslənir. L.S.Tolstova
heç bir
konkret əsas olmadan və fakt göstərmədən «Qırx qız»
əsərindəki Sərkop şəhərinin adını nəyə görəsə Assuriya
şəhəri Şamirama və guya erməni şəhəri Samirama bağlayır.
Və belə yanaşma tərzi heç nə ilə təsdiq olunmur. Müəllif
nədənsə «Qırx qız»ın bütün xüsusiyyətləri (mövzu, məzmun,
ideya, kompozisiya, obrazlar və s.), personajların davranışı,
başlıca hadisələr, hadisələrin cərəyan etdiyi ərazilər, bədii
ifadə vasitələrinin xarakteri və s. görə əsəri sırf türk dastan
ənənəsinə bağlamaqdan imtina edir və, fikrimizcə, belə
tendensioz yanaşma tərzi özünü qətiyyən doğrultmur.
39
Onu da əlavə edək ki, dastanın L.S.Tolstovadan
başqa heç
bir araşdırıcısı əsərdə erməni, yaxud Assuriya elementlərinin
olduğunu təsdiqləməmişdir. Əksinə, «Qırx qız» eposu türk
etnik arealına bağlılığına görə nəinki qaraqalpaq, türk,
həm də digər xalqların təfəkkür sahiblərinin diqqətini cəlb
etmişdir. Əsərin ideya
xüsusiyyətləri, xalq obrazlarının
həyatiliyi dünya mədəniyyətinin tanınmış nümayəndələ-
rindən olan böyük fransız yazıçısı Lui Araqonun marağına
səbəb olmuşdur. «Qırx qız» dastanının qəhrəman obrazları
ilə tanış olan bu böyük yazıçı əsəri məşhur roman-german
dastanlarından «Roland haqqında nəğmə» ilə müqayisə
etmişdir. Lui Araqonun məhz belə xarakteristikası, əsərin
monumentallığı və məzmun xüsusiyyətləri, həm də digər
xalqların epik təfəkkür daşıyıcılarının və mütəfəkkirlərin
«Qırx qız»a marağını artırmışdır. Onlar bu dastanı öz doğma
xalqlarının (rus, özbək, türk, qazax, litva, qırğız, türkmən və
s.) dilinə çevirməklə əsərin populyarlaşmasında və geniş
yayılmasında böyük rol oynamışlar.
Bütün qeyd olunanlara baxmayaraq, belə maraqlı
məzmunlu dastan hələ də mütəxəssislər tərəfindən kifayət
qədər öyrənilməmişdir. Əgər dastanın tarixi-etnoqrafik
mənbələri az-çox öyrənilmişdirsə,
onun folklor, ideya-
məzmun və kompozisiya-struktur xüsusiy
yətləri hələ də
xüsusi təhlil pred
meti kimi çıxış etməmişdir. Qaraqalpaq
folklorşünasları və eposşünasları, N.Davkarayev, İ.Sagitov,
K.Aimbetov, K.Maksetov, S.Bahadırova, türkiyəli dastanşü-
naslar F.Türkmən, S.V.Uyğur və başqaları əsər haqqında
bir sıra mülahizələr yüyürtsə də, «Qırx qız» kimi qə dim,
arxaik köklərə dirənən bu əsərin
xeyli məsələlərini diq-
qət mərkəzinə çəkməyə bu gün də ehtiyac duyul maq dadır.
Bütün bu məsələlər təhlil etdiyimiz əsərin bir sıra para metr-
lərdən öyrənilməsini bu gün də aktuallaşdırmaqdadır.
Ədəbiyyat
1. Толстова Л.С. Использование фольклора при изучении
этногенеза и этнокультурных связей народов// Фольклор и
историческая этнография. М., 1983, с.9.
2. Кырк кыз. Каракалпак халг достаны. Тарж.Уйгун ve
Миртемир. Тошкент, 1948.
3. Кырк кыз. Записано со слов народного певца Курбанбая
Бахши. Пер. С.Сомовой. Ташкент, Госиздат Узб.ССР, 1949.,
290 c.
4. Uyğur C.V. Karakalpak destanları. Kırk kız destanı.
Ankara, Türk Dil Kurumu Yayınları, 2007, s. 40-843.