Nizami Tağısoy
Qaraqalpaq ədəbiyyatı
86
87
Adadakı – Meyvəli qəsrində yaşaya-yaşaya qızlar at
çapmağı, ox atmağı, qılınc oynatmağı,
hərb sənətinə yiyələn-
məyi öyrənirlər. Onlar hər gün yaşıl çəmənlikdə döyüşlər
təşkil edirlər. Atlar kişnəyir, qızların əlində qılınclar oynayır.
Biri digərini atın belindən vurub salır, sapanddan ox atır
və hər biri müvəffəqiyyət qazanırlar. Elə bir igid yoxdur ki,
bu qırx qızdan hər hansı birinin uğurunu təkrar edə bilsin.
Allahyar bəy həm də qızına hər yerdə Gülayimi müdafiə
etməyə hazır olan Aktamker adlı ərəb atı hədiyyə etmişdir.
Adanın ətrafında məşhur ustalar qızmar günəş altında
bir-birinə yumurtayla yapışdırılmış kərpicdən tikilmiş bir
qala qurmuşdular. 300-dən artıq usta qəsri elə bərkitmişdir
ki, oraya baxmaq belə mümkün deyildir. Düşmənin buraya
daxil olmaması üçün ustalar qapılara 5 açardan ibarət elə
bir qıfıl qoymuşlar ki, açarların hər biri onu açıb bağlayanda
özünəməxsus musiqi çalır:
Birinci səs: «Qalada 40 nəfərik».
İkinci səs: «Əgər düşmənsənsə, girə bilməzsən».
Üçüncü səs: «Əgər buludlardan yuxarıdasansa, onda qəsrdən
içəri keç!».
Dördüncü səs: «Meyvəlidə kişilərə yer yoxdur!».
Beşinci səs: «Ölürük, amma təslim olmuruq!».
Meyvəlidə 39 rəfiqəsi ilə yaşayan Gülayim onları cəsur
batır kimi hazırlayır. Qızların içində ona ən yaxını hərb
sənətinə dərindən yiyələnmiş Sərfinaz idi.
Qızlar qəsrdə ola-ola düşmən hücumunu hiss edirlər. Bu,
40 minlik ordusu ilə qaraqalpaq torpaqlarına hücum çəkən,
Sərkop şəhərini işğal etmək istəyən kalmık xanı Surtayşadır.
Qanlı döyüşlər başlayır. Allahyar bəyin oğulları qorxudan
qaçıb gizlənirlər. Surtayşa Allahyar bəyin 6 oğlunun hamısının
gözünü töküb kor edir. Allahyar bəylə Surtayşa arasında
ölüm-dirim döyüşü gedir, kalmık xanı Allahyar bəyin bel
sümüyünü sındırıb, onun üzərində qələbə çalır. Sonra isə
Allahyar bəyi yerdən başı üzərinə qaldırıb daşa çırpır, bıçağını
çıxarıb onun başını kəsir».
26
Mübarizə davam edir, döyüşə
Sərkop batırı Otbaskan girişir. Otbaskan ləyaqətlə vuruşur,
onun nə özünə, nə də başqasına yazığı gəlir, «o, düşmənləri
bir-bir qırıb tökür, bununla belə o da dözməyib yaralanır, qan
su yerinə axır, Otbaskan da yerə yıxılır».
27
Bundan sonra müdafiəyə bütün Sərkop xalqı – cavan,
qoca, kişi, qadın –
biri çəkiclə, biri oraqla, o biri bıçaqla, digəri
şişlə girişir. Lakin buna baxmayaraq, xalq Surtayşa qarşısında
tab gətirə bilmir. Surtayşa sərkopluları qula, şəhəri külə
çevirib, onların işıqlı arzularını gözlərində qoyub, özlərini
bədbəxtliyə düçar edir.
Kalmıklar əsirləri Şərqə tərəf sürürlər. Onların arasında
Gülayimin anası Aksulu da göz yaşı töküb hönkürərək
ağlayır. Əsən külək az qala əsirlərin gözlərini çıxarır, əsirlik
onların mübariz ruhunu zədələyir. Surtayşasa insanları bir-
birinin ardınca qılıncla yerə sərir. Ölənləri quyulara atıb,
üstünü basdırmağı əmr edir. Xalq yalnız Gülayimi düşünür.
Onu səhralar üzərində uçan quşlardan soruşur… ey ağ
sonalar, sarı qazlar, ey ördəklər, ümid yerimiz, xilaskarımız
- Gülayimi görməmisinizmi?
Gülayim tezliklə kalmık xanı Surtayşanın hücumundan
xəbər tutur. O, rəfiqələri ilə Aktamker atının
belində onlara
köməyə tələsir. Gülayim sanki od kimi yanır. Sərkopa
çaparaq çatmış qızlar Otbaskanın artıq əsir olduğunu,
Sərkopun şiri-nəri-Saimbeti,Yerimbeti, Şerimbeti, Baimbeti
görürlər ki, onlar da Sərkop uğrunda canlarını qurban verib
şəhid olmuşlar. Vəziyyəti belə görən Gülayim qardaşlarını
lənətləyir, onlardan ömürlük ayrılmağı qət edir və and içir ki,
«qardaşlarının meyitini də torpağa tapşırmayacaq…».
Nizami Tağısoy
Qaraqalpaq ədəbiyyatı
88
89
Bundan sonra o, atını kalmık şəhəri Müşkilə sürür. O,
Surtayşanın əsgərləri ilə mübarizəyə girişir. Mübarizədə onun
üç rəfiqəsi həlak olur və o, onları Dərbənd – dağı altında dəfn
edir. Qızlar əvvəl qırx nəfər olsalar da,
sonra otuz yeddi nəfər
qalırlar. «Biz on yeddi qalmış olsaq belə, onsuz da qırx qızıq.
Bu yolda canını qurban vermiş rəfiqələrimiz də bizimlədir.
Onların adı təklikdə yaddan çıxar, amma mənim təklikdə
adım «Gülayimdir». Qoy xalq bizim adımızı hamılıqla yadda
saxlasın: «Qırx qız».
Biz «Qırx qız» poemasında nəinki kalmık xanı Surtayşanın
qaraqalpaq şəhəri Sərkopa hücumu haqqında, həm də eposda
ikinci bir paralel xəttin inkişaf etdiyini görürük. O da faktiki
olaraq vahid süjetə tabe olmaqla, ondan asılıdır. Bu, Nadir
şahla bağlı məqamlardır ki, qədim Xarəzmin xeyli hissəsini ələ
keçirmiş və belə bir fikirlə yaşamışdır ki, Arıslan batırın bacısı
gözəl Altınayı özünə arvad etsin. Arıslana isə böyük hörmətlə
yanaşan Gülayim onun dərdindən ölən çoxsaylı batırlardan
heç kimi qəbul etməmişdi. Arıslan və onun xalqı Nadir şahın
ordusuna tablaya bilməzdi. Məkrli çəkişmələr nəticəsində şah
Arıslana Xarəzmi tərk etməyi təklif edir. Çünki onun başlıca
məqsədi Altınayı ələ keçirməkdən ibarət idi.
Nadir şah əvvəl
elçiləri göndərir, sonra isə özü Altınayın yanına gəlir və
gözlənildiyi kimi ondan rədd cavabı alır. Qəzəblənmiş şah
ölkəyə öz ordusu ilə daxil olur. Olduqca güclü, çətin və qanlı
mübarizə gedir. Qüvvələr bərabər olmadığından Altınay və
onun xalqı məğlubiyyətə uğrayaraq əsir düşür.
Elə eyni vaxtda Gülayim də yaraqlanıb, yasaqlanıb
rəfiqələri ilə kalmık xanı Surtayşaya qarşı hücuma keçir və
yolda Xarəzmli batır Arıslanla görüşdükdə onlar bir-birini
tanıyır. Arıslan da qızların dəstəsinə qoşulur.
Onlar Surtayşanın ordusunu darmadağın etdikdən sonra
Sərkop xalqını da zülmdən azad edirlər. Gülayim Arıslana
əvvəldən olan sevgi izdivaclarını həyata keçirməyə razılıq
verir. Lakin onların xoşbəxtliyi uzun çəkmir. Altınayın
taleyindən xəbər tutan kimi onlar Altınayı zindandan
azad edib yenidən hücuma keçirlər. Xarəzmi Nadir şahın
hücumundan
xilas edərək vətənə, doğma ellərə sülh gətirirlər.
Nəhayət, düşmən məğlub edilir. Xarəzm və Sərkop xalqı
qarşısında çıxış edən Arıslan deyir: «Qılınclar sülh istəyir.
Şah hakimiyyəti ölümdən pisdir. Ölkəni özünüz idarə edin…
qaraqalpaqlardan – müdrik Əli, türkmənlərdən – şanlı əsgər
Sakir, özbəklərdən – müğənni və şair Alim, qazaxlardan –
ağıllı və xeyirxah Köksə». Beləliklə, qəhrəmanlar bir yerdə
ölkənin idarə olunmasına başlayırlar. Arıslan, Gülayim və
Altınay Meyvəli adasına qayıdıb, orada şad, xürrəm və
xoşbəxt ömür sürürlər.
Eposun süjeti xeyli başqa qollara
bölünərək əsas xətdən
kənarlaş malarla inkişaf edir. Məsələn, Xarəzm batırı Arısla-
nın bacısı Altınayın taleyi yumorla haşiyələnmiş üç hiyləgərin
– Amanqulun, Aşirin və qulaqsız Sayekin Gülayimə elçilik
epizodları, yaxud Gülayimi ələ keçirmək istəyən Jurındazın
sərgüzəştləri və s. əsərdə rəngarəng boyalarla təqdim
olunmuşdur.
Poemanın həyatiliyi onun vətənpərvərlik motivləri və
hisslərin zənginliyi ilə daha çox diqqət çəkir. Öz ölkəsinə
böyük məhəbbət,
gələcəyə inam, xalqının azadlığı və
müstəqilliyi uğrunda mübarizənin şirinliyini dadmaq kimi
məqamlar əsərə xüsusi rəng gətirir.
28
Digər məsələlərlə yanaşı, «Qırx qız» eposunda aparıcı
motiv vətənpərvərlik ideyalarıdır. Gülayim, Sərfinaz, Arıslan,
Otbaskan kimi qəhrəmanların düşüncələri xalqla, vətənlədir.
Gülayim Meyvəli adasında qəsr tikilən zaman öz yaxın
rəfiqələrini hərb işinə öyrədir. Arıslanla görüşdə isə yalnız
doğma torpağı, doğma eli-obası haqqında, onun üzərinə
istiqamətlənən təhlükələr haqqında düşünür. Qeyd etdiyimiz
qəhrəmanlar oxucular qarşısında öz həyatını doğma vətən
uğrunda mübarizəyə həsr etmiş batırlar kimi dayanırlar.