Nizami Tağısoy
Qaraqalpaq ədəbiyyatı
78
79
Madinada Muxammed
Mədinədə Məhəmməd,
Türküstanda Xojaxmet
Türküstanda Hacəhməd
Bul turğan balalardın,
Bu duran balaların
Jolın sarday aşagör.
14
Yoluna sən kömək ver.
Qocaların, ahılların dilində türbə, Yaradan, Allah, Xuda,
pirlər, Məhəmməd peyğəmbər, Şeyx Hacı Əhməd Yasəvi
adları heç də boşuna dilə gətirilmir. VI-VII əsrlərdə yaşamış
Məhəmməd peyğəmbər (ə.s.), XI-XII əsrlərdə yaşamış Şeyx
Hacı Əhməd Yasəvi digər müsəlman türklərinin olduğu
kimi qaraqalpaqların da müqəddəsləri hesab olunmuş
və olunmaqdadırlar. Doğrudan da Türküstanda Şeyx
Hacı Əhmədin nüfuzu (yeri
gəlmişkən qeyd edək ki,
qaraqalpaqlar Türküstanı «Aтa журты» - “Aтa yurdu”
adlandırmaqdadırlar) Məhəmməd peyğəmbərinki qədər
yüksək olduğundan onun populyarlığı və müqəddəsliyi
haqqında hekayətlər, rəvayətlər, məlumatlar mənbələrdə
dolaşmaqdadır.
15
Məlum olduğu kimi, Şeyx Əhməd «Divani-
hikmət»ində xüsusi populyar formada islam qanunlarını
təbliğ etməklə sufi təriqətinin aparıcı nümayəndələrindən
biri kimi məşhur olmuşdur.
«Qırx qız» dastanının ümumi mətni ilə yaxından tanışlıq
burada müqəddəslərə necə böyük dəyər verilməsini yetərincə
təsdiqləyir. Mətndə bu yerlər kifayət qədərdir. Bunlar
aşağıdakılardır: «Fəryad edər Xudaya»
16
(s.80), «Allah adını
anar (s.88), «Allah ömür versin uzun yaşına» (s.94), «Sığındım
bir Allaha» (s.104), «sən nə etdin Xudaya» (s.112), «Ay Allahım
bax da bizi düşünüb» (s.116), «Peyğəmbər olub Yurındaz»
(s. 124), «Peyğəmbərə yalvarıb» (s. 130), «Mərhəmət etmədi
mənə İlahim, varıb, (gedib) ziyarət üçün» (s.152 ), «Xudaya
yalvarıb orda» (s.154), «Allahın izni ilə işlər görəyim» (s. 156),
«Müsəlmanın fərzlərini etmisən» (s.158), «Mərhəmət baba,
yalvararaq Allaha,
üzün tutdu qibləyə, peyğəmbərə baba-
can» (s. 160), «Məhəmməd adlı peyğəmbər, peyğəmbərə
etdi duasını», Allahın sevdiyi qulun» (s.164), «Allahın dostu
Məhəmməd, öfkələndi peyğəmbər, əzrayıl canın alınca»
(s.166), «Peyğəmbər gözətlərkən» (s.172), «Övliyaya söz
verib» (s.186), «Verdi mənə Allahım» (s.184), «Bir Allahdan
təkcə budur diləyim» (s. 206), «Uşaq ikən yetim etdi Allahım»
(s.214), «Göz yaşımı görür idi Allahım» (s.218), «Nalə çəkib
bir Allaha ağlaram» (240), «Allahım nəsib etmişdir» (s.242),
«Mənə acıyıb diri qoyma Allahım» (s.298), «Yaradan Allahım,
Xudam» (s. 316), «Baxın müsəlmanların» (s.432), «Allah,
Allah deyə çığırır» (s.436), «Biz nə etmişik sənə, Allahım»,
«Öz elimdə hüzur qoymayıb Rəbbim, yalvararaq Allah
səndən umaram»(s.444), «Ey Allahım, Allahım» (s.482),
«Allah açsın yolunu» (s.594), «Ey Allahım, Allahım, saldın,
başıma vayını» (s.632), «Qəbul oldu Allahım» (s.638), «Göz
yaşların heç görürmü Xudayam» (s.682), «Göz yaşımı görən
oldu Allahım» (s.686), «Bir Xudadan diləyi» (s. 752) və s.
Dastanda bəzən Allaha, Yaradana, Xudaya, peyğəmbərə,
övliyalara, pirlərə, qibləyə və s. müraciət klassik ədəbiyyatdakı
kimi sanki minacat şəklində gedir. Allahyar bəy, Gülayim,
Arıslan, Sərfinaz, Altınay və başqa
bu kimi obrazlar Allahla
ünsiyyətə girməklə ona dualar edirlər. Yeri gəlmişkən qeyd
edək ki, minacatdan nəinki klassik poeziyada Nizami,
Balasağunlu, Nizami Zöhrabi və b., həm də xalq ədəbiyyatı
nümunələrində geniş istifadə olunmuş və «Qırx qız»
dastanında bu xüsusilə maraqlı təqdim olunmuşdur.
«Qırx qız»da övliyalar, ocaqlar, pirlər və s. yaxından iştirak
edirlər. Çünki islamiyyətin yayılmasında və təbliğində onlar
özlərinə və başqalarına yardımçı olmaqla, özlərini maddi
iqtidar sahiblərindən qat-qat üstün tuturdular. Sultanlar,
qazilər öldükdən sonra adları unudulduğu halda Mövlanalar,
Pir
Sültan Abdallar, Şeyxlər, Bəktəşilər unudulmurdu.
17
Yəqin
elə buna görə də indiki Qazaxıstan ərazisində yerləşən Şeyx
Əhməd Yasəvinin məqbərəsi az qala Məkkə kimi ziyarətgah
Nizami Tağısoy
Qaraqalpaq ədəbiyyatı
80
81
olmaqda diqqəti cəlb etməkdədir. Türkiyəli memarlar da bu
məqbərəni 1993-cü ildə ona böyük ehtiyac olduğundan bərpa
etməyi qərara almışdılar.
Belə olduğu təqdirdə «Qırx qız» dastanı qəhrəmanlarının
mənəvi həyatı və əxlaq dəyərləri ilə bağlı olduğunu öz
varlığından keçib Allaha üz tutmanın, pirlərə, övliyalara
tapınmanın qəhrəmanların qəlbində mühüm yer tutduğunu
söyləyə bilərik. Dastanda bir sıra hallarda müəyyən olunur
ki, qəhrəmanlar və obrazlar heç nəyə, heç kimə qul olmayıb
şeytana alçalmamaqla, Haqqın, Rəbbin nəsibini axtarıb
zahirdən uzaqlaşıb batinə yaxınlaşmağı ön plana çəkirlər. Bu
obrazların daxilində mistikaya
inanma bütün digər dinlərdə
xristianlıqda, iudaizmdə, buddizmdə, manixeizmdə mövcud
olanlardan fərqli olub yalnız islam əxlaqına söykəndiyi
ortada dayanır.
Allahı, Yaradanı çağırma dastanda heç də yalnız
qəhrəmanların hiss və əhval-ruhiyyəsini ifadə etmək
vasitəsi kimi xidmət etmir. K.Maksetovun “Qırx qız”da dinə
münasibətini biz bu baxımdan nəinki müdafiə edir, həm də
onun belə yanaşmasının ziddiyyətli olması kimi qiy mətlən-
diririk. K.Maksetovun qeyd etdiyinin əksinə olaraq Gülayim,
Arıslan, Sərfinaz, Altınay pirlərə, övliyalara müraciət etməklə
xalqı öz ətrafında sıx birləşdirməklə məqsədlərinə canatma
və düşmən üzərində qələbə qazanmaları kimi
nəzərdən
keçirməliyik.
«Qırx qız»ın qədim hissəsi sak-sarmat-massaget mədəni
ənənələrinə gedib çıxır. Maraqlıdır ki, dastanda bu xalqın
sosial problemləri və qaraqalpaqların qədim əcdadlarının
ənənələri əksini tapmışdır.
18
Dastanın süjeti eyni zamanda
öz qədim ilkin matriarxat variantında yaş sinifləri haqqında
da məlumat verir. Bu onu göstərir ki, cəsur, gözəl Gülayim
öz 39 rəfiqəsi amazonkalarla uzaq Sərkop adasında yaşayıb
düşmən yürüşlərindən qorunmaqla vətənini xilas etmək
əzmindədir. Türk xalqlarının dastanları sırasında «Qırx
qız» olduqca unikaldır. Düzdür, bu tipli digər bir epik abidə
də mövcuddur ki, o qırğız xalqına məxsus «Canıl Mirzə»
dastanıdır.
19
Bu əsərin baş qəhrəmanı Canıl Mirzə olmaqla,
o da düşmənə qarşı amansız mübarizə aparır. Yeri gəlmişkən
qeyd edək ki, Canıl Mirzə, vaxtı ilə akın Moldo Baimbetin
dilindən yazıya alınmışdır. Canıl
Gülayim kimi güclü, cəld,
bacarıqlı, cəsur olmaqla qəbiləsini və özünü düşmənlərdən
qorumağa çalışır. Ölkəsinin və özünün ləyaqətini alçaltmaq
istəyənlərə qarşı mübarizliyini sübut edir.
Canıl Mirzənin qeyri-adi fiziki qüvvəsi, həm də onun
hərbçi olma bacarığını göstərir. Canılın rəhbərlik etdiyi
xalq mehriban və əməksevərdir. Eposda qırğız xalqının
batır mədəniyyəti, batır sənəti, adəti, ənənələri, məişəti yaxşı
əks olunmuşdur. Canıl koyqut qəbilə sindən olan noyqut
tayfasındandır. O, Qara Qambul başda olmaqla, kalmık
ordusuna qarşı vuruşur. Canılın gözəlliyi və cəldliyi digər
batırları da az qala özlərindən alır,
o cümlədən ona Qoşqar
xanı Dursunun da gözü düşür, Əndicandan olan Ülbürcük
batırın da ona olan sevgisi hədsizdir, pəhləvan Burqun da
ondan kəsir, cəsur Kurmanbəy də onunla birgə olmağa çalışır,
bundan başqa Canıla qədim qırğız tayfasından olan Manan
Tulku da, Ucuke də vurulmuşdu, eyni zamanda qazaxların
başçısı cəsur Şırdakbəy, Ak-Koçkor və digərləri də Canıl
Mirzəni ələ keçirmək istəyirdilər.
Eposda oyrotlar, kalmıklar, qazaxlar,
özbəklər və digər
qəbi lələr və xalqlar haqqında söhbət açılır. Əgər biz əsərin
süjet-kompozisiya xəttinə və mövzusuna nəzər salsaq,
onun bəzi məqam larının «Qırx qız»la oxşarlığının şahidi
olarıq. Hər iki abidənin başlıca xüsusiyyətləri, onların oxşar
məqamları ilə bağlıdırsa, həm də aralarında xeyli fərqlər də
mövcuddur.
20
«Qırx qız» daha monumentaldır. «Qırx qız»
21 nəğmə, 290 səhifədən ibarət olduğu halda, «Canıl Mirzə»