Nizami Tağısoy
Qaraqalpaq ədəbiyyatı
62
63
satqın kimi Şeyirxandan onun qardaşını məhv
etmək istəyi
epizodunda əks olunur. Məqsim qızın bu təklifinin həyata
keçirilməsinin həll olunacağını Şeyirxan aşağıdakı kimi
ortaya qoyur: «Qardaşını məhv etmək üçün onu buradan altı
aylıq bir məsafədə olan Julman şəhərinə göndərmək lazımdır.
Orada üç bulaq var – Abuhəyat, Abuzəmzəm, Abupələk.
Bu bulaqlardan hər birinin sehrli xüsusiyyətləri vardır.
Abupələkdən içə bilən uzun ömürlü olur, Abuhəyatdan içən
lap altmışdoqquz yaşlı qoca olsa belə iyirmibeş yaşlı cavana
dönür, Abuzəmzəmdən isə hər hansı bir kəs bir qurtum içsə,
o, bütün ömrü boyu xəstəlik nə olduğunu bilmir. Bu sehrli
bulaqları Kakrap adlı div qoruyur. Onu Həzrət İskəndər öz
sehrinin gücü ilə hərəkətsiz həyat tərzinə məhkum etmişdir.
Orada dərin bataqlıqlar var. Bulaqdan su içməyə gələnləri
div udur, bataqlıq onları məhv edir. Qardaşını oraya göndər,
qoy orda məhv olsun».
Nəinki qaraqalpaq, türk, həm də monqol eposunda
batırın sevdiyi qızı ələ keçirib
onunla evlənməsi geniş
yayılmış epik motivdir. Uzaqda yaşayan qızın axtarışına
çıxma (göbəkkəsmə, yaxud buta verilmə) folklorda tez-tez
rast gəlinən motivdir. Gənc batır qız dalınca gedərkən bütün
sədd və çətinliklərdən keçəcəyinə və sevgilisinə qovuşacağına
inanır. Eposda evlənmə, gəlin öz düşdüyü vəziyyətilə, öz
ölkəsinin dağıdıl masına və yaxınlarının ölümü ilə barışmırsa,
hər şey onun ölümü ilə sona çatır. Lakin biz bir sıra türk
dastanlarında qızın öz qəbiləsinə, xalqına qarşı çıxdığının
da şahidi oluruq. Məsələn, «Qurbanbəy»də Məqsim qızın
Kalmık xanına öz qardaşını məhv etmək üçün müraciəti bu
qəbildəndir. Belə vəziyyəti biz qazax qəhrəmanlıq dastanı
«Koblandı - batır»da da görürük. Məsələn, burada Kalmık
xanının qızı Qarlıqa Koblandının zindandan qaçmasına,
onun atasının və qardaşının öldürülməsində qəhrəmana
yardımçı olması da məlumdur.
6
R.S.Lipets qeyd etdiyi kimi, bu qızlar
bəzən əllərində silah
öz atalarının göndərdiyi insanlara, batırlara qarşı çıxış edir,
müdafiənin gizli planları və zəif yerləri ilə bağlı məlumatlar
verir, öz yaxınlarının zəif nöqtələrini oğlana göstərirlər.
7
Bu tipli nağıl epizodları dastanın süjet xəttinə üzvü
surətdə bağlanır. Əsərdə yer almış digər nağıl elementləri
və personajlar – divlər, ölü bataqlıqlar və s. qəhrəmanların
məqsədə çatmasında daim maneəyə çevrilir. Çünki doğrudan
da Abuzəmzəm, Abupələk, Abuhəyat kimi insanlara
xoşbəxtlik gətirən bulaqlar şahların əsabələri tərəfindən
qorunaraq daim xalqın üzünə bağlı olurdu.
«Qurbanbəy» dastanında bədii ifadə vasitələrindən, o
cümlədən hiperbola və müqayisələrdən
də geniş istifadə
olunmuşdur: Məsələn, «qara nər kimi nərə çəkir», «alnı ay
kimi bərq vurur», «qəzəbdən əsir», «beli dartılmış kaman
kimi əyilir» və s.
Bu dastanda da digər qaraqalpaq dastanlarında olduğu
kimi atalar sözü və zərbi məsəllər yer almışdır. Məsələn,
«Əgər igidin min düşməni varsa, onun min dostu, yaxını
da var», «Əgər sən lovğasansa, çiçəyin tez solacaqdır» və
s. Atalar sözü və zərbi məsəllər «Qurbanbəy» dastanının
ideya və məzmununu daha dərindən açmağa, onun dilinin
ifadəliliyini və obrazlılığını kamilləşdirməyə xidmət etmişdir.
«Şəhriyar» lirik-epik poeması. Yuxarıda qaraqalpaqların
dastan yaradıcılığından danışdıqda qeyd etmişdik ki,
Qaraqalpaqstan sözün həqiqi mənasında folklor nümunələri
və epik dastanların beşiyi adlanmağa layiqdir.
Uzun zaman
kəsiyində qaraqalpaqlar müxtəlif şifahi janr nümunələrini
inkişaf etdirə-etdirə son dərəcə orijinal nəğmələr, nağıllar,
atalar sözü, zərbi məsəllər, müdrik tapmacalar və s.
yaratmaqla onları ovxarlaya-ovxarlaya, naxışlaya-naxışlaya
günümüzə gətirib yetirmişlər. Bununla belə qədim
qaraqalpaq şifahi poeziyasının zənginliyi və rəngarəngliyi
Nizami Tağısoy
Qaraqalpaq ədəbiyyatı
64
65
heç də qeyd etdiklərimizlə bitib tükənmir. Qaraqalpaqların
lirik-romantik dastanları da mövzu və məzmun baxımdan
kifayət qədər naxışlıdır. Bu dastanlardan hər biri («Şəhriyar»,
«Şirin-Şəkər», «Mənglikal», «Bozatau», «Maspatşa»,
«Canadil», «Güldursun haqqında hekayət» və s.) qaraqalpaq
epik repertuarını zənginləşdirmiş nümunələr olmaqla hamısı
qaraqalpaqların yüksək poetik mədəniyyətinin və zəngin
fantaziyasının məhsulu kimi diqqəti cəlb etməkdədir. Qeyd
etdiyimiz baxımdan ən irihəcmli və özünəməxsus məzmunla
seçilən dastanlardan biri də «Şəhriyar»
8
lirik-
romantik
poemasıdır.
«Şəhriyar» dastanının Azərbaycan xalqının romantik
«Şəh riyar» dastanı ilə o qədər də yaxından səsləşən məqam-
la rını görməsək də, əsərin başqurd «İdukay və Muradım»
lirik-məhəbbət dastanı ilə səsləşən elementlərini müəy yən-
ləş dir mək mümkündür.
9
«Şəhriyar» son dərəcə bəzəkli, nağıl koloriti ilə
haşiyələnmiş dastandır. Əsərdə yer almış xalq fantaziyasının
özünəməxsusluğu, gerçək məişət səhnələri, aydın, koloritli
obrazlar, müxtəlif poetik priyomlardan istifadə, lirik və
qəhrəmanlıq epizodlarının
zənginliyi, incə psixologizm,
son dərəcə maraqlı təhkiyə manerası, uğurlu və bitkin
kompozisiya dastanı qaraqalpaq xalq sənətinin ən gözəl
abidələri sırasına qoya bilmişdir.
«Şəhriyar» dastanı ilk dəfə 1939-cu ildə tanınmış
qaraqalpaq yazıçısı Əhməd Şahmuradov tərəfindən
Qaraqalpaqstanın Kunqrad rayonunda Kulemet jıraunun
dilindən qələmə alınmışdır. Əsərin baş qəhrəmanları gənc
batır Şəhriyar və onun qoçaq bacısı Anjimdir. Onların
timsalında biz öz mərdliyi, məğrurluğu, sadiqliyi, ədalətliliyi
ilə fərqlənən xalq qəhrəmanlarının xüsusiyyətləri ilə
tanış oluruq. Eyni zamanda əsərdə oxucu həm də riyakar
cadugərlər, ağzından od püskürən əjdahalar,
sirli-sehrli
qəsrlər, qanadlı atlar və s. tanış olur. Poemaya toxunan hər
bir oxucu elə o andaca qeyri-adi nağıl dünyasına düşməklə
çoxsaylı əfsanəvi qəhrəmanlıqların və sərgüzəştlərin şahidi
olmaqla, sanki onun özü də bu qeyri-adi dünyanın sakininə
çevrilir. Həmin dünyadakı əlçatmaz, ünyetməz qayalar da,
sehrlənmiş qalalar da, göylərə uçmağa hazırlaşan quş qanadlı
atlar da, eybəcər sehrkar qarılar da, qaranlıq gecələrdə
meşələrin dərinliklərinə baş vurmaqla ağzından od püskürən
əjdahalar da son dərəcə sirli-sehrlidir. Onlar cəsur atlıya
mane olmalarına baxmayaraq,
qəhrəman öz qolu və təmiz,
qorxmaz ürəyinin köməyi ilə şərə qarşı çıxmaqla insanların
ədalətə qovuşmasında onlara kömək etdiklərinin şahidi
oluruq.
Əsər dastanın baş qəhrəmanlarının doğuluşu, onların
uşaqlıq səhnələri ilə başlayır. Poemanın başlıca məzmunu
aşağıdakılardan ibarətdir. Qoca Darapşa xanın doqquz
arvadı vardır. Bununla belə onlardan heç birinin övladı
yoxdur. Arvadlardan heç biri Darapşaya övlad bəxş edə
bilməmişdir. Bundan pəjmürdə olan Darapşa Gülşara adlı
bir gənc qızla evlənir. Gülşara bir müddət sonra ekiz uşaqlar
– bir oğlan, bir qız dünyaya gətirir. Uşaqlar elə doğulduğu
andan son dərəcə gözəl olurlar. Onlardan birinin adını
Şəhriyar, o, birinin adını Anjim qoyurlar. Əvvəlki
doqquz
xan arvadlarının Gülşaranı görməyə gözləri olmur. Darapşa
evə uzaq səyahətdən qayıdırmış. Xanın evdə yoxluğundan
istifadə edən bu doqquz məkrli arvadlar saraya qoca-
cadugər qadını dəvət edirlər. Ona uşaqları məhv etmək üçün
yetərincə pul verirlər. Cadugər qarı bundan sonra uşaqları
gölə atıb, onların yerinə yatmış ana Gülşaranın qucağına bir
küçük və bir pişik balası qoyur. Səyahətdən qayıtmış Darapşa
arvadı Gülşaranın iki körpə heyvan doğduğundan xəbər
tutduqda bu hadisəni təəccüblə qarşılayır. Gülşaraya ciddi
qəzəblənən xan gənc arvadının doğru sözlərinə inanmayıb,