Nizami Tağısoy
Qaraqalpaq ədəbiyyatı
322
323
zamansa, nə vaxtsa zamanın özü
eləmişdi və bu Zaman bütün
dünyada bütün möcüzələrin ustası olmuşdu. Lakin tapdığım
bu qızılın hissələrini özüm cilalayırdım, itənləri özüm tapıb
əlavə edirdim, elə yerlər də var idi ki, ehtiyac olmadığından
onları atırdım»
13
.
T.Kaipbergenovun trilogiyası, heç şübhəsiz ki, ən maraqlı
və özünəməxsus nümunələrdən biri olaraq həm də bir sıra
ədəbiyyatlar üçün fakt kimi xidmət etmişdir. Belə ki, müəllifin
bütün əsərləri, demək olar ki, rus dilinə tərcümə edilmişdir.
«Qaraqalpaqlar haqqında dastan» da bu baxımdan istisna
deyildir. «Mamanbiy haqqında dastan» (birinci kitab) rus
dilinə A.Pantiyelev, qaraqalpaq və Orta Asiya ədəbiyyat ları nın
bilicisi Z.Kedrina tərəfindən tərcümə edilmişdir. İkinci kitab
E.Arbenov, üçüncü kitab isə V.Pankina tərəfindən tərcümə
olunmuşdur. Təəssüf ki, belə maraqlı əsər Azərbaycan dilinə
hələ də tərcümə edilməmişdir. Bu gün türk ədəbiyyatlarının
qarşılıqlı yaxınlaşması və zənginləşməsi müstəvisində gedən
inteqrativ proseslər dövründə bütün türk xalqlarının bədii,
mədəni təfəkküründə mühüm yer tuta biləcək belə bir əsərin
Azərbaycan dilinə tərcümə olunmasına
da böyük ehtiyac
duyulmaqdadır.
T.Kaipbergenovun bütün əsərləri özünəməxsus və
orijinaldır. Bu baxımdan onun ən uğurlu əsərlərindən biri
«Qaraqalpaqnamə»
14
roman-essesidir ki, o XX əsrin 80-ci
illərinin sonlarında Moskvada E.Sergeyevin tərcüməsində
rus dilində nəşr edilmiş, sonra «Roman - qazeta»da hissə-
hissə çapdan çıxmışdır.
15
Jurnal nəşrindəki «Ön söz»də aşağıdakılar qeyd olunur:
“T.Kaipbergenovun «Qaraqalpaqnamə» roman-essesini
oxuyanda biz xeyli dərəcədə zənginləşə bilərik. Təbii ki,
belə dedikdə biz heç də yüzmanatlıqlar və əntiq əşyalar əldə
etməkdən danışmırıq. Lakin biz olduqca qeyri-adi bir sirli-
sehrli dünyaya düşəcəyik ki, həmin dünyada acı yovşan iyini
hiss edəcəyik».
16
«Qaraqalpaqnamə» olduqca maraqlı süjet-kompozisiya
strukturuna malikdir.
O sual-cavablar, rəvayətlər və əfsanələr
üzərində qurulmuşdur. Öz xalqının arsenalından müxtəlif
atalar sözləri, deyimlər, zərbi məsəllər, nəsihətlər, qaraqalpaq
hazırcavabı Ömirbəyin, ağsaqqalların, tarixi mənbələrdən
götürülmüş nümunələr əsasında Kaipbergenov xalqının
etnogenezi və mənşəyi üzərində daha çox dayanmış, onların
çətin taleyindən danışmış, cunqar (kalmık) yürüşünü ön plana
çəkmışdir. Əsərdə İqnatyevsk salnaməsindən gətirilmiş bir
məqam da maraqlıdır ki, məhz buradakı qaraqalpaqlar Yuri
Dolqorukinin təsiri altına düşmüşkən “çyornıye klobuk”i
kimi tanınmışdılar. Burada onların
yeni torpaqlara köçüb
getmələri, bu torpaqlardakı tayfa və qəbilədaxili həyat şəraiti,
qaraqalpaqların xırda qruplara bölünməsi və s. haqqında
məlumat vardır. Yazıçı XVIII əsrdə bütün bir xalqın necə məhv
olduğunu, yer üzündən silindiyini göz önünə gətirməklə
qaraqalpaqların digər xalqlar arasında necə assimlyasiya
olunduğunu Mamanın qaraqalpaqlara başçılığı edərək
onların yenidən Sırdərya sahillərinə necə köçməyə məcbur
edildiyini, Qızılquma, oradan Amudərya sahillərinə və s.
yerlərə gedib çıxdığını göstərir. Onların bu yerlərdə suvarma
kanalları çəkməsi, əkinçiliklə məşğul olması, Xarəzmdə Xivə
xanlarının hakimiyyəti altına necə düşmələri və s. göstərilir.
T.Kaipbergenovun əsərində qazax, özbək və ruslarla
qaraqalpaqların münasibətlərinə də xeyli dərəcədə nəzər
salınır. Qaraqalpaq dili haqqında danışan müəllif öz personajı
Dosnazarovun dilindən yazır: «Bizim əcdadımız tanınmış
Mamanbəy
demişdir ki, biz qaraqalpaqların dili özbəklərin,
qırğızların, qazaxların, azərbaycanlıların, tatarların,
başqurdların, kumuxların və noqayların dilləri ilə bir-birinə
uyğundur. Bunlar bir xəmirin müxtəlif kömbələridir, hər bir
kömbənin tərəfi də özünəməxsus rənglənmişdir».
17
Nizami Tağısoy
Qaraqalpaq ədəbiyyatı
324
325
Kaipbergenov babasının, ana, ata və ağsaqqalların dili ilə
xeyli tarixi mərhələni ortaya qoyur, qaraqalpaqların taleyində
Berdağın oynadığı roldan danışır, onu Nəvai, Puşkin,
Şevçenko, Abay və başqaları ilə müqayisə edir.
«Qaraqalpaqnamə»də həm də doğma Şortanbay aulunun
obrazı xüsusi şəkildə yaradılmışdır.
Doğma aula həsr olunmuş
səhifələrdə yazıçının vətənpərvərliyi öz pik səviyyəsinə çatır.
Öz aulu haqqında danışan müəllif aşağıdakıları qeyd edir:
«Bu torpağın olduqca sərt tikanları mənim üçün ən böyük
çiçək açmış tülpanlardan daha əzizdir». Şortanbay aulunun
simasında yazıçı bütün dünyanı göstərir və qeyd edir ki,
əgər dünyanı başa düşmək istəyirsənsə, əvvəl Şortanbayda
olmalısan. Kaipbergenov üçün doğma aul yer üzündən
silinib, bu gün xəritələrdə qalmasa da, bu aulun yenə də
dünyanın mərkəzi olaraq qaldığını söyləyir: «Bütün yolların
hamısı həm ora aparır, həm da oradan çıxır».
18
«Qaraqalpaqnamə» «Qaraqalpaqlar haqqında dastan»
trilogiyası kimi folklor-realist başlanğıclı səpkidə yazılmış
əsərdir. Əgər, bir tərəfdən, bu romanda xalqın epik həyatı,
onun bütün elementləri, pritçaları, əfsanələri,
lətifələri ilə
göstərilirsə, digər tərəfdən, müasir dövr haqqında olduqca
ciddi həqiqət, doğma torpaq haqqında düşüncə, insanın
taleyi, eyni zamanda öz xalqının gələcəyə olan inamı mühüm
yer tutur: «İnsanlar! Qarapapaqlar! Bizim nəvələr bizdən
daha ağıllı və möhkəm olacaqlar. Deməli, bizim əvəzimizə
gələn nəsil, bizdən ağıllı olacaqdır».
19
«Qaraqalpaqnamə»də müəllifin özünün obrazı xüsusilə
yaradılmışdır. O, hələ 10 yaşında olarkən öz qardaşları
və həmyaşıdları sırasında ağlı, cəldliyi, dözümlülüyü ilə
seçilirdi. Bu obraz həm də qaraqalpaqların gələcəyini açmağa
olduqca kömək etmişdir. Qaraqalpaq folklorunda,
xüsusən
də qaraqalpaq nağıllarında «Barsa - Kelmes» adlı bir yer qeyd
olunur – «Gedər-Gəlməz». Bu barədə «Qaraqalpaq nağılları»
bölməsində danışmışıq. Burada isə bir daha qeyd edək ki,
bu yer məhz igidlərin, qəhrəmanların məhv olduğu məkan
kimi məşhur olmuşdur. «Qaraqalpaqnamə»də isə «Gedər-
Gəlməz» yazıçı tərəfindən tamamilə fərqli semantik tutumda
izah olunur. «Gedərsən - Qayıtmazsan», qayıtmazsan ona
görə ki, qayıtmaq istəməzsən. Daha doğrusu, qaraqalpaq
xalqı əməksevər olduğundan bu xalq səhranı bağa çevirə
bilmişdir. Bu roman-essedən məhz elə bir ruh, ətir
və duyğu
gəlir ki, qaraqalpaqlar öz dəyanət və bacarığı ilə səhraları
laləzara çevirmiş kimi təqdim olunurlar.
Beləliklə, «Qaraqalpaqnamə»də tarixi keçmişin
problemləri ilə yanaşı, həm də təbiət, ekologiya, səhra
torpaqlarının dağıdılması, təsərrüfatsızlıq, fəlsəfə, psixolo-
giya, mənəviyyat məsələləri mühüm yer tutur. Əsərdə
bunların hamısı sanki bir-biri ilə üzvü surətdə bağlanmaqla
üz-üzə dayanmışdır. T.Kaipbergenov «Voprosı literaturı»
jurnalının müxbirinə verdiyi musahibələrindən birində
bəzi qəlbsizlərin haqqında danışmışdı.
20
Yazıçı yaxşı bilirdi
ki, tarixə və təbiətə olan münasibət ədəbiyyatın daimi
mövzularındandır. Buna görə də o, «Qaraqalpaq namə»də bu
məsələyə daha mühüm yer ayırmağı zəruri hesab etmişdir.
Bütün əsər boyu hər bir vətəndaşın qaraqalpaq torpağının
hər bir addımına cavabdehliyi haqqında fikir yürüdülür,
həmin bu torpağın hər bir qarışını göz-bəbəyi kimi qorumağı
təklif və təkid edir. Kaipbergenov böyük məsuliyyətlə xalqın
tarixinə, onun keçmişinə, müasir
dövrünə və öz vətənin
gələcəyinə diqqətlə yanaşır. «Qaraqalpaqnamə» oxucuların
ən sevimli kitablarından biri kimi xeyli sayda xalqların dilinə
tərcümə olunmuşdur. Bu roman XX əsrin sonlarında qələmə
alınmış ən orijinal əsərlərdən biri kimi diqqətəlayiqdir.
Bütün təqdir ediləsi məqamları ilə bərabər eyni zamanda
T.Kaipbergenovun əsərlərinin bəzi çatışmazlıqları da
mövcuddur. Bu çatışmazlıqlar ilk növbədə qaraqalpaq