449
dağ-meşə, qəhvəyi dağ-meşə, qara, dağ şabalıdı, boz-qonur, boz və s.
T.t. var.
Azərbaycanın torpaq örtüyünün tərkibi
(torpaq tipinə görə)
№ Torpaqlar
Sahə
Min ha
%
1 Dağ-çəmən 559,3
6,5
2 Qonur
dağ-meşə 416,5
4,8
3 Qəhvəyi dağ-meşə 1212,0
14,0
4 Dağ qaratorpaq
76,2
0,9
5
Şabalıdı (boz-qəhvəyi) 2200,6
25,5
6 Sarı 157,1
1,8
7 Boz
və boz-qonur
2493,2
28,9
8 Çəmən 1050,8
12,2
9
Şoranlar və b. torpaqlar
475,9
5,5
Respublika üzrə cəmi:
8641,5 100
TORPAQ-YER RESURSLARI – bütün kənd təsərrüfatı sahələri və
istifadə formasından asılı olmayaraq bütün torpaq örtüyü resursları.
TORPAQ ZOOLOGİYASI – torpaqda yaşayan heyvan
orqanizmlərini öyrənən elm. Heyvanların (10 tipinin) həyatı torpaqla sıx
əlaqədardır. Onların əksəriyyətini onurğasızlar təmsil edir. Onurğalı
heyvanlardan ayaqsız amfibiyalar, sürünənlər və bəzi məməli heyvan
növləri (gəmiricilər və s.) torpaqla daha çox əlaqədardır. Torpaq
orqanizmlərindən soxulcanlar, məryəmqurdlar, çoxayaqlılar və s. tam
mənada saprofaq olub, torpağın bərpasında böyük rol oynayırlar.
Torpaqda küllü miqdarda yırtıcı və zərərli heyvan növləri yaşayır və
fəaliyyət göstərir.
TORPAĞIN AERASİYASI – Torpağın saxlaya bildiyi havanın
miqdarı (faizlə) və onun atmosfer ilə mübadiləsi. Torpağın hava keçirmə
qabiliyyətindən və nəmliyindən asılıdır. Torpaq havasının əsas elementi
atmosferdən daxil olan oksigendir. O, köklərin, torpaq heyvanat
aləminin və aerob mikroorqanizmlərinin tənəffüsünü təmin edir.
TORPAĞIN BƏRPASI – 1) insan fəaliyyəti və ya təbii fəlakət
nəticəsində pozulmuş torpaq sahələrinin əvvəlki münbitliyini bərpa
etmək; 2) «Atılmış»” (istifadədən çıxmış) torpaq sahələrindən təkrar
istifadə edilməsi.
TORPAĞIN BİOLOJİ AKTİVLİYİ
– torpaqda
mikroorqanizmlərin (azot fiksəsi, ammonium fiksəsi, denitrifikasiya,
450
nitrifikasiya) və ya torpaq orqanizmləri, həmçinin bitkilərin kök sistemi
tərəfindən torpağa buraxılan fermentlərin təsiri ilə gedən proses.
TORPAĞIN BONİTETLƏŞDİRİLMƏSİ – ən mühüm aqronomik
xassələrinə görə torpaqların müqayisəli qiymətləndirilməsi. T.b. onun
münbitliyini, yəni keyyfiyətini ballarla ifadə edən kəmiyyət
göstəricisidir. Torpaqdakı proseslər və keyfiyyət dəyişilmələri yalnız
onun xassələrini dəqiq öyrənməklə müəyyən edilir. T.b. torpaqların
iqtisadi qiymətləndirilməsi, torpaq kadastrının tərtibi, meliorasiya və s.
üçün zəruridir.
TORPAĞIN BUFERLİYİ (ing. buffer – təkanı zəiflətmək) – Turşu
və qələvilərin təsiri nəticəsində torpağın (və torpaq məhlulunun) mühit
reaksiyasını az və ya çox saxlamaq qabiliyyəti. Belə ki, zəif podzol
torpaqların turşuya münasibətinə görə buferliyi 2-3, qaratorpaqlarınkı
10-a bərabərdir. T.b. ekosistemin mühüm göstəricilərindən biridir.
TORPAĞIN ÇİRKLƏNMƏSİ – Torpaq müxtəlif çirklənmə
formasına məruz qala bilir: radioaktiv, mikrob, pestisid, neft və s.
T.ç. torpaqəmələgəlmə prosesinin gedişini dəyişir (çox vaxt onu
dayandırır), məhsuldarlığı aşağı salır, bitkidə çirkləndiricilər bitkidən
bilavasitə və ya vasitə ilə (bitki və ya heyvan qida maddələri vasitəsilə)
insan orqanizminə daxil olur. Nəhayət, T.ç. torpağın xəstəliklərdən və
digər arzu olunmayan mikroorqanizmlərdən özünü təmizlənməsini
zəiflədən xəstəlik və mikrobioloji çirklənmə qorxusu yaradır. Məs.
çirklənməməiş torpaqda qanlı ishal və yatalaq xəstəliklərinin törədiciləri
2-3 sutka, zəif çirklənmiş torpaqda isə qanlı ishal törədiciləri bir neçə
ay, tifin törədiciləri isə il yarıma qədər qala bilir. T.ç. bəzən geniş
əraziləri tuta bilir. Məs. 1980-ci ildə keçmiş SSRİ ərazisində
pestisidlərlə çirklənmiş torpaqların sahəsi 40 mln. ha olmuşdur (Əkin
sahəsinin 1/6-i).
TORPAĞIN DEQREDASİYASI (lat. deqratatio – enmə, aşağı
düşmə) – Təbii amillərin və ya insanın təsərrüfat fəaliyyətinin (düzgün
aparılmayan aqrotexnika, çirklənmə və s.) təsiri nəticəsində torpağın
xassələrinin tədricən pisləşməsi, humusun miqdarının azalması, torpaq
strukturunun pozulması və münbitliyinin aşağı düşməsi ilə nəticələnir.
TORPAĞIN DUZLAŞMASI (ŞORLAŞMASI) – Torpaqda suda
həll olan duzların yığılaraq şoran və şorakət torpaqların əmələ gəlmə
prosesi. T.d. ilkin və sonradan ola bilər. İlkin düzlaşma qrunt sularının
buxarlanması, ana süxurun duzluluğu və ya eol (küləklə sovrulma),
biogen və digər amillərin təsirilə torpaqda duzların təbii olaraq
toplanması nəticəsində baş verir. Sonradan T.d. su rejiminin süni
dəyişdirilməsi, məs. düzgün suvarılma aparılmadıqda baş verir. T.d.
451
xloridli, sulfat-xloridli, sulfatlı, sodalı ola bilər.
TORPAĞIN EROZİYASI – Meylli sahələrdə (yamaclarda) suyun
torpağı və onun ayrı-ayrı hissələrini yuması nəticəsində torpaq örtüyü
bütövlüyünün pozulması və dağılması. Bax. eroziya.
TORPAĞIN ƏHƏNGLƏNMƏSİ – Turşuluğu çox olan torpaqlara
sönməmiş əhəng CaO verərək turşuluğunu azaltmaq.
TORPAĞIN FLORASI VƏ FAUNASI – Torpaqda yaşayan bitki,
göbələk, külli miqdarda göy-yaşıl, yaşıl, sarı-yaşıl yosunlar məskunlaşır
(2000 növdən artıq). Onlar həm torpağın səthində, həm də üst qatlarında
yaşayaraq üzvi maddələri fotosintez edir, torpağı oksigenlə
zənginləşdirir, göy-yaşıl yosunların bəzi növləri isə havadan azotu fiksə
edir. Burada həm də çoxlu miqdarda saprofit göbələklər, bakteriya və
aktinomisetlər inkişaf edir (xüsusilə meşə torpağında).
Torpaq fauna ilə də xeyli zəngindir. Burada heyvanların bir hissəsi
kapilyar və pərdə rütubətə uyğunlaşır (protozon və nematodun çox kiçik
növləri). Burada buğumayaqlılardan gənələr və s. də yaşayır. Bu iki
qrup faunanın miqdarı 1 sm
3
torpaqda minlərlədir. Torpaqda həm də
xeyli iri onurğasızlar da – yağış soxulcanı, çoxayaqlılar, cücülərin sür-
fələri, həmçinin yereşən onurğalılar – köstəbək, kor siçan, marmot
yaşayır.
Torpaqdakı bütün bitkilər və heyvanlar (xüsusilə bakteriyalar,
aktinomisetlər və yosunlar, nano-mikro və mezofauna) ekosistemin mü-
hüm hissəsi olub torpaqəmələgəlmə prosesində böyük rol oynayır.
TORPAĞIN GENETİK HORİZONTLARI – torpaqəmələgəlmə
prosesində ayrılan və torpaq səthinə müəyyən dərəcədə paralel yerləşən,
nisbətən oxşar torpaq qatları. Bir-birindən və ana süxurdan rənginə,
strukturuna, quruluşuna, tərkibinə və digər əlamətlərinə görə seçilir.
T.g.h.-nın birliyi torpaq profilini əmələ gətirir.
TORPAĞIN GİPSLƏNMƏSİ – udulmuş natriumu kaliumla əvəz
etmək məqsədilə torpağa gips verilməsi; şorakət və şorakətləşmiş
torpaqların fiziki-kimyəvi xasələrini yaxşılaşdırır. T.g. meliorasiyanın
bir forması sayılır.
TORPAĞIN GÜCDƏN DÜŞMƏSİ , torpağın yorulması –
Torpağın tərkibinin, torpaqda mikroorqanizmlərin (göbələk, bakteriya)
miqdarının, mikroelementlərin və bəzi makroelementlərin ehtiyatının bu
və ya digər dərəcədə kəskin pozulması və kənd təsərrüfatı bitkilərinin
məhsuldarlığının azalması. T.g.d.-nin əsas səbəbləri eyni sahədə uzun
müddət eyni kənd təsərrüfatı bitkisinin becərilməsi, torpaqda
xəstəliktörədən mikroorqanizmlərin toplanması, zərərli cücü və
alaqların inkişafı və s.-dir. Qarşısını almaq üçün növbəli əkinə riayət
Dostları ilə paylaş: |