65
Qranulo-
metrik
elementləri
n ölçüləri,
mm
Su xassələri
Şişməsi
,
%
həcmi
Fiziki-mexaniki
xassələri
Maksi-
mal
molekul-
yar
sutu-
tumu, %
Suke-
çiri-
ciliyi,
sm/san
Kapliya
r
qaldır-
manın
hün-
dürlüyü
plastikliyi
Sıxıl-
ma
həddi,
%
həcmi
Sıyıq-
lıq
həddi
Yayıl-
ma
həddi
Nəmlik, %-lə
1 2
3
4
5 6 7
3 – 2
0,2
0,5
0
-
Plastik deyil
-
2 – 1,5
0,7
0,2
1,5 - 3
-
Plastik deyil
-
1,5 – 1,0
0,8
0,12
4,5
-
Plastik deyil
-
1,0 – 0,5
0,9
0,072
8,7
-
Plastik deyil
-
0,5 – 0,25
1,0
0,056
20 - 27
-
Plastik deyil
-
0,25 – 0,10
1,1
0,030
50
5
Plastik deyil
-
0,10 – 0,05
2,2
0,005
91
6
Plastik deyil
-
0,05 – 0,01
3,1
0,0004
200
16
Plastik deyil
-
0,01 –
0,005
15,9
-
-
105
40 28
0,005 -
0,001
31,0
-
-
160
48 30
4,2
< 0,001
-
-
-
405
87 34
8,2
Daşlılıq dərəcəsinə görə torpaqların bölünməsi 3 mm-dən böyük hissəciklərin miqdarına görə (torpağın
kütləsində %-lə) aparılır: daşsız – 0,5 %, zəif daşlı – 0,5-5 %, orta daşlı – 5 -10 % və şiddətli daşlı - > 10 %.
Daşlılığın tipinə görə torpaqlar valunu (iri qaya parçası), çay daşlı və iri çınqıllı olamaqla üç qrupa bölünür.
Valunu torpaqlar Rusiya və Kanadanın şimal ərazilərində, sonuncu buzlaşmaya məruz qalmış sahələrdə
müşahidə olunur. İri çınqıllı torpaqlar dağ və dağətəyi ərazilərdə yayılmışdır.
Çınqıl (3-1 mm) – ilkin mineralların qırıntılarından ibarətdir. Torpaqda çınqılın yüksək miqdarı torpağın
becərilməsinə mane olmasa da onda əlverişsiz xassələr yaradır: yüksək sukeçiricilik, suqaldırma qabiliyyətinin
olmaması, aşağı sututumu. Çınqılın sututumu (< 3%) kənd təsərrüfatı bitkilərinin becərilməsi üçün
əlverişsizdir.
Qum fraksiyası (1-0,05 mm) ilkin mineralların, ilk növbədə kvars və çöl şpatının qırıntılarından ibarətdir.
Bu fraksiya yüksək sukeçiricilik qabiliyyətinə malikdir, şişmir, plastikdir. Lakin çınqıldan fərqli olaraq bir qədər
kapilyarlığa və nəmlik tutumuna malikdir.
Ona görə də təbii qumlar, xüsusən də xırda dənəvər qumlar, kənd
təsərrüfatı bitkilərinin becərilməsindən ötrü əlverişlidir. Tarla bitkiləri üçün nəmlik tutumu 10% -dən az
olmayan, meşə bitkiləri üçün isə 3 – 5%-dən az olmayan qumlar əlverişli hesab olunur.
İri və orta toz (0,05 – 0,005 mm). Iri toz fraksiyası (0,05 – 0,01 mm) mineraloji tərkibinə görə qumdan az
fərqlənir. Ona görə də quma məxsus bəzi fiziki xassələrə malikdir, məsələn,
plastik deyil, zəif şişir, aşağı nəmlik
tutumuna malikdir.
Orta toz (0,01-0,005 mm) üçün slyudanın yüksək miqdarı səciyyəvidir. Bu da fraksiyaya yüksək plastiklik
verir. Orta toz disperslik xassəsinə mailk olduğundan nəmliyi daha yaxşı özündə saxlayır, lakin zəif
sukeçiriciliyə malikdir. Bu torpaqlar koaqulyasiya etmək qabiliyyətinə mailk deyil. Orta toz fraksiyalar torpaqda
baş verən strukturəmələgətirmədə və fiziki-kimyəvi proseslərdə iştirak etmir. Ona görə də iri və orta toz
fraksiyalarla zəngin torpaqlar asanlıqla səpələnir, bərkiməyə meyillidir və zəif sukeçiriciliyi ilə seçilir.
Xırda toz (0,005 – 0,001 mm) yüksək dispersliyi ilə seçilir. Bu fraksiya ilkin və törəmə minerallardan
ibarətdir. Bununla əlaqədar iri fraksiyalara xas olmayan bir sıra xassələrə malikdir: 1)
koaqulyasiya və struktur-
əmələgətirmə qabiliyyəti; 2) udma qabiliyyəti; 3) tərkibində böyük
miqdarda humus maddəsinin olması. Lakin
torpaqlarda xırda tozun sərbəst və aqreqatlaşmamış formada çoxluğu əlverişsiz xassələr – aşağı sukeçiricilik,
çoxlu miqdarda əlçatmaz suyun olması, yüksək şişmə və sıxlaşma, yapışqanlıq, çatlılıq, bərklik qabiliyyəti
törədir.
Lil ( < 0,001 mm) əsasən yüksək dispersli törəmə minerallardan ibarətdir. İlkin minerallardan kvars,
ortaqlaz, myskovitə təsadüf etmək olur.
Lil fraksiyası torpaq münbitliyinin formalaşmasında böyük əhəmiyyət kəsb edir. Torpaqda cərəyan edən
fiziki-kimyəvi proseslər ona məxsusdur. Lil fraksiyası yüksək uduculuq xassəsinə malikdir,
onun tərkibində
çoxlu miqdarda humus və küli elementlər vardır. Bu fraksiyanın kolloid hissəsi strukturəmələgəlmədə xüsusi
rola malikdir.
Lil fraksiyaları ilə zəngin torpaqların su-fiziki və fiziki-mexaniki xassələri onun koaqulyasiya etmək və
66
mexaniki elementləri aqreqatlarda yapışdırmaq qabiliyyəti ilə müəyyən olunur. Bu qabiliyyət torpağın
mineraloji və kimyəvi tərkibindən, humus, kalsium və dəmir birləşmələri ilə zənginliyindən, udulmuş əsasların
tərkibindən asılıdır. Struktur torpaqlar lil fraksiyasının yüksək miqdarında belə əlverişli fiziki xassələri ilə
səciyyələnir. Dispers lil fraksiyası əlverişsiz fiziki xassələrə malikdir (cədvəl 12).
Beləliklə, qranulometrik elementlərin ölçülərinin azalması ilə onların xassələri əhəmiyyətli
dərəcədə
dəyişir. Cədvəl 12-dən göründüyü kimi, qranulometrik elementlərin xassələri əvvəlcə 0,01 mm hüdudunda,
sonra isə 0,005 və 0,001 mm hüdudlarında kəskin dəyişikliklərə məruz qalır. Bu bütün qranulometrik
fraksiyaları iki böyük qrupa bölməyə imkan verir: fiziki qum (>0,01 mm) və fiziki gil (< 0,01 mm).
§ 17. Torpaq və süxurların qranulometrik tərkibinə görə təsnifatı
Qranulometrik elementlərin fraksiyaları torpaq və süxurun tərkibində müxtəlif kəmiyyət nisbətindədir.
Torpaq və ya süxurda qranulometrik elementlərin fraksiyalarının nisbi miqdarı mexaniki və ya qranulometrik
tərkibi adlanır.
Qranulometrik elementlərin müxtəlif fraksiyaları, yuxarıda qeyd edildiyi kimi,
bir-birinə oxşamayan
xassələrə maklikdirlər. Ona görə də həm torpaq, həm də süxur qranulometrik elementlərin bu və ya digər
fraksiyalarının miqdarından asılı olaraq eyni xassəyə malik olmayacaqdır.
Qranulometrik tərkibinin müxtəlifliyinə görə torpaq və süxurları bir neçə qrupda birləşdirmək mümkündür.
Bu qruplar fiziki, fiziki-kimyəvi və kimyəvi xassələri ilə səciyyələnir.
Torpaq və süxurların qranulometrik tərkibinə görə təsnifatının əsasında fiziki qumla fiziki gilin nisbəti
durur. Belə elmi təsnifatlardan biri ilk dəfə N.M.Sibirtsyev tərəfindən təklif edilmişdir. Hazırda torpaq və
süxurların qranulometrik tərkibinə görə təsnifatının N.A.Kaçinskiy sistemi daha məqbul hesab edilir (cədvəl
13).
Bu təsnifatla qranulometrik tərkibinə görə əsas adlar fiziki qum və fiziki gilin miqdarına
və əlavə olaraq
üstünlük təşkil edən başqa fraksiyalar – çınqıl (3 -1 mm), qum (1 – 0,05 mm), iri toz (0,05-0,01 mm), orta və
xırda toz (0,01 – 0,001 mm) və lil (< 0,001 mm) nəzərə alınmaqla verilir.
Cədvəl 13
Qranulometrik tərkibinə görə torpaq və süxurların təsnifatı
(N.A.Kaçinskiy)
Qranulometrik
tərkibinə görə
qısa adı
Fiziki gilin (< 0,01 mm) miqdarı,
%
Fiziki qumun (> 0,01 mm)
miqdarı, %
Torpaqlar
Torpaq
əməlgəl-
mənin
podzol
tipi
Torpaq
əmələ-
gəlmənin
bozqır,
həmçinin
qırmızı
və sarı
tipi
Şorakət
və şiddətli
şorakət-
vari
Torpaq
əmələ-
gəlmə-
nin
podzol
tipi
Torpaq
əmələgəl-
mənin
bozqır,
həmçinin
qırmızı və
sarı tipi
Şorakət
və şid-
dətli
şora-
kətvari
Qumlu:
yumşaq qum
bitişkən qum
Qumsal
Gillicə:
yungülgillicəli
ortagillicəli
ağırgillicəli
Gilli:
yüngülgilli
ortagilli
ağırgilli
0 – 5
5-10
10–20
20-30
30-40
40-50
50-65
65-80
> 80
0 – 5
5-10
10-20
20-30
30-45
45-60
60-75
75-85
> 85
0 – 5
5-10
10-15
15-20
20-30
30-40
40-50
50-65
>65
100–95
95-90
90-80
80-70
70-60
60-50
50-35
30-20
< 20
100–95
95-90
90-80
80-70
70-55
55-40
40-25
25-15
< 15
100-
95
95-90
90-85
85-80
80-70
70-60
60-50
50-35
< 35
Məsələn, çimli-podzollu torpağın tərkibi 28,1%
fiziki gil, 37,0% qum, 34,9% iri toz, 16 % orta toz və
12,1% xırda tozdan ibarətdir. Bu torpağın qranulometrik tərkibinə görə əsas adı – yüngül gillicəli, əlavə olaraq,
iri tozvari-qumlu olacaqdır. Nümunədən göründüyü kimi, torpağın əlavə, dəqiqləşdirici adı iki əsas fraksiyaya